เรื่องราวที่โพสนี้ นำมาจากจดหมายที่คุณรณธรรม ธาราพันธุ์ เขียนถึง
คุณทองทิว สุวรรณทัต และได้รับการคัดเลือกลงตีพิมพ์ใน
หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ คอลัมม์ประสบการณ์ทางวิญญาณ ซึ่งคอลัมม์นี้มีเมื่อประมาณ 10 กว่าปีมาแล้ว โดยจะลงในทุกๆวันอาทิตย์ เป็นเรื่องราวของวิญญาณ โอปปาติกะ กฏแห่งกรรม อภินิหาร ประสบการณ์ทางพุทธศาสนาต่างๆ และเมื่อคอลัมม์นี้ถูกยกเลิกไป ต่อมาได้มีการรวบรวมเรื่องราวต่างๆมาเป็นหนังสือประสบการณ์ทางวิญญาณ มีหลายเล่มด้วยกัน ท่านใดที่สนใจลองหาซื้อที่ศูนย์หนังสือธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ กทม. ซึ่งผมเพิ่งไปได้ไม่นาน ยังมีจำหน่ายอยู่ครับ
ลูกแก้วหลวงพ่อโสธร๑๗ พ.ค. ๓๘เรียน คุณลุงทองทิว ที่เคารพ
ผมชื่อ.....(ขอสงวนชื่อจริงเพื่อเคารพความเป็นส่วนตัวครับ) ชื่อเล่นว่า
“ต่อ” ครับ ผมมีความเคารพเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่ยังเล็ก และยังติดตามอ่านคอลัมน์
“ประสบการณ์ทางวิญญาณ” ในเดลินิวส์ไม่เคยพลาด ตอนไหนถูกใจหรือมีรูปครูบาอาจารย์ที่ไม่สมควรไว้ที่ต่ำ ตกเย็นผมก็จะตัดเก็บไว้เพื่อไม่ให้ใครเหยียบย่ำ จนเต็มห้องนอนไปหมด วันนี้มีเรื่องแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวผมและเพื่อน ๆ จะเล่าให้คุณลุงรับทราบเป็นคนแรก ผมเรียกสิ่งที่ได้รับมาว่า
“แก้วหลวงพ่อโสธร” ครับ
ผมเป็นคนกรุงเทพฯ แต่ย้ายไปอยู่จังหวัดชลบุรีนับสิบปี ด้วยความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาจึงออกแสวงหาครูบาอาจารย์และกราบพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์อยู่เสมอ ๆ หลวงพ่อโสธร ก็เป็นองค์หนึ่งที่ผมไปกราบบ่อย ๆ เพราะอยู่ใกล้บ้าน วันนั้นเป็นวันที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๗ ผมชวนเพื่อนสองคนคือคุณนิวัฒน์ และคุณบุญถนอมไปกราบหลวงพ่อ โดยมีเด็กชายตั้มจาก จ.พิษณุโลก คนหนึ่งและน้องจากฮ่องกงอีกสองคนร่วมทางไปด้วย รวมเป็น ๖ คน เราถึงวัดเวลาประมาณ ๑๒.๐๐ น. ก็ตรงเข้าไปกราบหลวงพ่อที่ศาลา เมื่อกราบขอพรและปิดทององค์จำลองเรียบร้อยแล้ว (เพราะองค์จริงทางวัดมิได้เคลื่อนย้ายออกจากที่เดิม) เราก็มานั่งตรงหน้าท่านเรียงเป็นหน้ากระดานแล้วจึงกราบลา พอเสร็จคุณบุญถนอมก็เขม้นมองมาตรงหน้าผมพร้อมกับสะกิดให้คุณนิวัฒน์ดูอย่างตื่นเต้นพลางพูดว่า
“ย้งดูสิแก้วอยู่ตรงหน้าต่อ” ผมได้ยินก็มองหาใหญ่ด้วยคิดว่าเป็นแก้วน้ำ คุณนิวัฒน์เองก็ยังมองไม่เห็นจึงถามว่าอยู่ไหน คุณบุญถนอมก็ว่า
“นั่นไง! อยู่ตรงที่กราบเลย” ครั้นผมก้มลงมองอย่างสังเกตก็พบกับลูกแก้วลูกหนึ่งวางอยู่ตรงหน้าพอดิบพอดี เป็นแก้วที่ขาวใสสะอาดมาก ลูกเล็กขนาดเม็ดมะยม ผมประหลาดใจเล็กน้อยเพราะถ้ามาอยู่นานแล้วตอนกราบต้องถูกลูกแก้วแน่ ๆ เพราะอยู่ตรงมือพอดี ขณะนั้นก็เพียงคิดว่าลูกของคนที่มากราบหลวงพ่อคงเอามาเล่นและทำหล่นไว้ แต่เมื่อเห็นทุกคนทำหน้าอัศจรรย์ใจและคุณบุญถนอมสำทับขึ้นว่า “สงสัยหลวงพ่อคงจะให้ต่อแน่ ๆ” ผมจึงยิ้ม ๆ แล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อด้วยใจเฉย ๆ
ครั้นออกจากวัดหลวงพ่อโสธร ผมก็เกิดความคิดว่าน่าจะแวะกราบ
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวันด้วยเนื่องจากท่านเป็นพระอุปัชฌาย์ผม ซึ่งขณะนั้นท่านจำพรรษาที่วัดป่าชินรังสี จ. ฉะเชิงเทรา อันเป็นวัดสาขาของท่าน ทั้งห้าคนก็เห็นดีเห็นงามผมจึงพาคณะเข้ากราบเยี่ยมท่าน เมื่อสนทนากันไปพอสมควรผมก็นึกขึ้นได้จึงหยิบลูกแก้วปริศนานั้นถวายให้หลวงพ่อดูพร้อมกับเล่าถวายโดยละเอียด ตลอดเวลาที่ท่านฟังท่านถือแก้วลูกนั้นด้วยมือขวา พลางกลิ้งไปมาช้า ๆ อย่างพิเคราะห์ เมื่อเล่าจบท่านเอ่ยขึ้นเนิบ ๆ ตามนิสัยว่า
“ใสจริงๆ...มีประกายด้วย” ท่านเว้นระยะนิดหนึ่งก็ส่งแก้วลูกนั้นคืนผมโดยอาการ "เท" ใส่สองมือผมที่รออยู่พร้อมกับกล่าวว่า
“เก็บไว้ให้ดี ท่านจะชวนเพื่อนมาอีก” ผมกับเพื่อนได้ฟังดังนั้นก็เกิดปีติอิ่มใจทันที เมื่อกราบลาท่านออกมาก็พูดกันถึงเรื่องนี้ไม่หยุด พอพูดถึงตอนที่ว่า “ท่านจะชวนเพื่อนมาอีก” น้องตั้มก็พูดขึ้นว่า "ถ้ามาก็ต้องมาให้ครบคนไม่งั้นไม่ยุติธรรมนะ" เราพูดกันตอนนั้นประมาณ ๑๕.๓๐ น. ครั้นถึงชลบุรีผมก็แวะคุยกับเพื่อนที่ร้านนมในตัวเมืองจนถึงห้าทุ่มเศษ เพื่อนอีกคนหนึ่งก็มาหาคุยกันสักพัก เขาก็ยื่นมือออกมาพร้อมทั้งบอกให้ผมยื่นมือไปรับ เมื่อเขาปล่อยสิ่งนั้นลงใส่มือผมก็ตะลึงตัวชา เพราะสิ่งนั้นคือ
ลูกแก้วใส ๆ จำนวน ๕ ลูก! พี่เขาเห็นผมเงียบสนิทเขาก็ถามว่า “เป็นอะไร”
ผมก็ย้อนถามไปว่า “ได้แก้วพวกนี้มายังไง?”
เขาตอบว่าเพื่อนเอามาให้เห็นต่อบอกว่า
หลวงปู่ดู่ วัดสะแก ชอบลูกแก้ว เผื่อจะเอาไปถวายหน้ารูปหล่อ
“ได้มากี่โมง”
เขาทำท่านึก “ประมาณ ๕ โมงเช้า มีอะไรหรือ?”
ผมจึงเล่าให้เขาฟังและรีบเอากลับไปให้พรรคพวกดู ทุกคนตื่นเต้นมากที่วาจาของหลวงพ่อพุธเป็นจริงภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เพราะไปกัน ๖ คน ผมได้ก่อนเพื่อนหนึ่งลูก คงเหลืออีก ๕ คนที่ยังไม่ได้ ลูกแก้วก็มาอีก ๕ ลูกจนครบคนพอดี แม้ว่าลูกแก้วครั้งหลังจะดูธรรมดา ขนาดและความสดใสไม่อาจเท่าลูกแรกก็ตามพวกผมก็ถือว่าเป็นของอัศจรรย์พอ ๆ กัน
รุ่งขึ้นจึงรีบไปกราบหลวงพ่อพุธพร้อมทั้งนำแก้ว ๕ ดวงไปถวายให้ท่านดู คราวนี้ท่านไม่พูดอะไรอีกนอกจากจะนำแก้วใส่มือแล้วยกพนมอธิษฐานจิตให้ในทันทีแล้วส่งคืนมาโดยไม่พูดถึงอีกเลย
นับตั้งแต่นั้นมาพวกผมก็ให้ความเคารพนับถือในองค์หลวงพ่อโสธรและหลวงพ่อพุธ ฐานิโย มากขึ้นไปอีก เฉพาะเมื่อทุกคนได้หลวงพ่อโสธรเนื้อกระเบื้องโบสถ์มาต่างก็นำเอาลูกแก้วปาฏิหาริย์นั้นวางลงบนมือท่านและสักการะอยู่มิได้ขาด นับว่าหลวงพ่อโสธรเป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์จริงสมดังที่มหาชนให้ความเคารพนับถือโดยแท้
ผมจึงเล่าเรื่องนี้ให้คุณลงทองทิวได้รับทราบในฐานะที่ผมเคารพนับถือโดยส่วนตัว และเป็นผู้ปฏิบัติธรรมมาก่อน หวังว่าเรื่องนี้คงเป็นประสบการณ์ที่ควรค่าแก่การศึกษาอยู่บ้างนะครับ
ท้ายสุดนี้ ขอให้คุณลุงจงมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงพลานามัยสมบูรณ์ปราศจากโรคาพยาธิทั้งปวงเทอญ
ด้วยความเคารพนับถือยิ่ง
เข้าสู่ระบบ 
สมัครสมาชิก
FAQ 
..พี่ต่อเค้ามีแววทางนักเขียนมาตั้งแต่วัยรุ่น ถึงตอนนี้อายุอานามจะมากขึ้น (นิดเดียว) ปลายปากกาและแป้นพิมพ์ก็ยังคมกริบเหมือนเดิม..
