พระคาถาบูชาพระสิวลี (ของคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม)

พรหมาศ · **โพสต์แล้ว:** เสาร์ 15 ส.ค. 2009 7:29 pm

ขอบคุณคับ

อู๊ด อู๊ด · **โพสต์แล้ว:** เสาร์ 15 ส.ค. 2009 11:54 pm

แจ่มครับ ขอบคุณครับพี่

รณธรรม ธาราพันธุ์ · **โพสต์แล้ว:** อาทิตย์ 16 ส.ค. 2009 1:11 am

สหายพันตา เขียน:

ถามอาจารย์ต่อ อ่ะครับ !!

พอดีครั้งไปกราบท่านหลวงพ่อชำนาญ

ทำบุญบูชาพระสิวลีที่วัดมา ผมใช้บทสวดนี้ได้ป่าวครับ

เรียนคุณสหายพันตา

โดยปกติตั้งแต่โบราณหากพูดคำว่า "คาถา" จะหมายถึง มนต์, วิทยาคม ฯ ที่โอมอ่านเพื่อความขลังความศักดิ์สิทธิ์ มุ่งให้เกิดฤทธิ์เดชอานุภาพโดยประการต่าง ๆ ตามเนื้อความของ "คาถา" และเป็นไปเพื่อสนองความต้องการของผู้สวดซึ่งก็มักเป็นไปทางกิเลสเสียมาก

แต่ถ้าพูดว่า "พระคาถา" จะหมายถึง มนต์ที่เกี่ยวข้องกับพระรัตนตรัยทั้งสิ้น ผู้สวดก็สวดเพื่อมุ่งสรรเสริญคุณของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์บ้าง บรรยายอานิสงส์ของการปฏิบัติธรรมโดยแนวทางต่าง ๆ บ้าง บรรยายธรรมและพระสูตรโดยกว้างขวางพิสดารบ้าง ฯลฯ

ดั้งนั้น วัตถุประสงค์ของการสวดมนต์ทั้งสองแบบจึงต่างกันโดยสิ้นเชิง

กล่าวคือ "คาถา" มุ่งไปทางเอาเข้า เอามาเป็นประโยชน์ตน แต่ "พระคาถา" มุ่งสรรเสริญพระคุณท่านโดยมิได้หวังสิ่งใดตอบแทน นอกจากปรารถนาจะประกาศให้มนุษย์และเทวดาทั้งหลายได้รับทราบถึงพระมหาคุณของพระรัตนตรัย

จิตที่คิดให้ จึงสูงกว่าจิตที่คิดเอา

"คาถา" จึงต้องมีที่มา ต้องมีการครอบครูให้ถูกต้องตามแบบ ต้องไหว้ครู ต้องศึกษาเล่าเรียนตามตำรับตำราและมีข้อห้ามปลีกย่อยมากมาย ในขณะที่ "พระคาถา" ไม่จำเป็นต้องยกครู ครอบครู ข้อห้ามมีข้อเดียวคือ "ห้ามทำชั่ว" นอกนั้นก็ไม่มีปัญหาใด ๆ การสวดมนต์ตามแบบอย่างที่พระพุทธองค์และพระอริยเจ้าทั้งหลายวางไว้จึงมีแต่บุญไม่มีบาป... จึงมีแต่ประโยชน์ไม่มีโทษ...

ทำให้ถูกเรียกขานอีกอย่างว่า "เจริญพระพุทธมนต์"

เพราะไม่มีหนทางเสื่อม มีแต่ทางเจริญโดยถ่ายเดียว

ฉะนั้น บทสวดบูชาพระคุณของพระสิวลีมหาเถระเจ้า พระอรหันต์ผู้มีเอตทัคคะทางลาภผล จึงได้ชื่อว่าเป็น "พระคาถา" มิใช่ "คาถา" เมื่อเป็นพระคาถาใคร ๆ ก็สวดได้โดยไม่จำเป็นต้องไหว้ครูครอบครู และคุณแห่งพระอรหันตเจ้าก็เป็นคุณอันบริสุทธิ์ เป็นสภาวะกลาง ๆ ไม่เอนเอียง ไม่ผันแปร ไม่กลับคืน

เมื่อเป็นกลาง... ว่าง ๆ ... เปล่า ๆ ... บริสุทธิ์ จึงไปอยู่ที่ใดก็ได้ อย่างไรก็ได้ ไม่ถือ ไม่ยึด

สวดที่ไหนก็ได้ เมื่อไรก็ได้ สวดกับรูปก็ได้ ไม่ปรากฏรูปก็ได้

ทันทีที่สวดด้วยใจเลื่อมใส พลังงานบริสุทธิ์นั้นก็หลั่งลงมาครองใจแล้วโดยไม่ต้องอาศัยเครื่องเหนี่ยวนำใด ๆ

หลับตาสวดก็ไม่เห็น "อะไร" ตรงหน้าแล้วครับ