นวรัตน์ดอทคอม

พระพุทธรูปคอหัก ! ทำอย่างไร.. ?

บ่ายวันหนึ่ง... ขณะที่หลวงปู่กำลังนั่งรถเข็ญออกตรวจบริเวณวัด พบชาย ๒-๓ คนกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่โคนต้นไม้หลังอุโบสถ

หลวงปู่ ; ทำอะไร โยม

โยม ; พวกกระผมเอาพระพุทธรูปมาปล่อย(ทิ้ง)ครับ

หลวงปู่ ; ทำไมเอาพระพุทธรูปมาปล่อยซะหล่ะ

โยม ; พระพุทธรูปสององค์นี้คอหักครับ พ่อว่าไม่ดีเลยให้เอามาปล่อย

หลวงปู่ ; อ้อ! พระพุทธรูปคอหักไม่ดี เลยเอามาปล่อยวัด อะไรไม่ดีก็เอามาปล่อยวัด หมากัดเป็ดกัดไก่ ไก่ ๔ ขา หมา ๔ หู ต้นไม้ประหลาด ลูกบอกไม่ได้ สอนไม่เอา ก็ให้มาบวช

แต่เวลาขอของดี ต้องมาขอกับพระ มาหาพระมาหาของดี ที่ไม่ดีก็เอามาทิ้งวัด มาทิ้งให้เป็นภาระพระ

พระพุทธรูปคอหัก คุณว่าไม่ดี เพราะคุณเข้าใจว่าไม่ดี ตอนไปบูชามาเสียเงินเสียทองเอามากราบไว้บูชา ถือว่าดีว่าขลัง พอตกแตกคอหัก คุณก็ว่าเป็นของอัปมงคล

คนเราอยู่ด้วยกัน รักกันชอบกัน พออีกคนตาย หมดลมหายใจก็กลัวกัน สมมุติกันว่าเป็นผี ก็พาลกลัวกันซะอีก

คุณเอ้ย! ความเป็นพระไม่ได้อยู่ที่ก้อนอิฐ ก้อนดินดอกนะ ความเป็นคน ก็ไม่ได้อยู่กับร่างกายสังขารดอกนะ

ความเป็นพระ อยู่ที่คุณงามความดีของพระองค์ ความเป็นคน ก็อยู่ที่คุณงามความดีของเขา

คุณสมมติว่า.. พระคอหักคือพระตาย ก็กลัวพระคอหัก
คุณสมมติว่า.. คนหมดลมหายใจ ก็เป็นผีก็กลัวผี

ถ้าความเป็นพระอยู่ที่ใจเรา พระนั้น ถึงจะแตกจะหัก ก็น่ากราบน่าไหว้ ถ้าความเป็นคนอยู่ที่ความรัก ความผูกพันธ์ อยู่ในความดีของกันและกัน ถึงเขาหมดลม ก็ยังน่าคิดถึงน่านับถือ ไม่น่ากลัว

แต่คุณคิดว่า เมื่อเสกพระพุทธรูปแล้ว ท่านมีชีวิต มีความขลัง พอท่านคอหัก ก็คือท่านตาย ท่านหมดความขลังความศักดิ์สิทธิ์ ...ให้เข้าใจเสียใหม่... พระก็คือพระ จะคอหัก จะแตก จะบิ่น ความเป็นพระ ก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย

เพราะพระก็คือพระ ความดีเป็นพระ ความที่พระองค์ทรงสั่ง ทรงสอนเป็นพระ ไม่ใช่ความเป็นอิฐ เป็นดินเป็นพระ ถ้ามีความเชื่อ ความศรัทธาอย่างนี้ พระจะแตกจะหัก เราก็ยังเก็บไว้ได้ ยังกราบได้ เข้าใจนะ !

โยม ; แล้วจะให้พวกผมทำอย่างไรกับพระพุทธรูปคอหักนี้ครับ

หลวงปู่ ; ที่บ้านมีกาวไหม มีก็ทาติดให้เหมือนเดิมซะ

โยม ; ......................................

ปุจฉา-วิสัชนาธรรมคำสอน..
พระญาณวิสาลเถร (องค์หลวงปู่หา สุภโร) หรือ หลวงปู่ไดโนเสาร์
วัดสักกะวัน(ภูกุ้มข้าว) ต.โนนบุรี อ.สหัสขันธ์ จ.กาฬสินธุ์






"...อย่าขึ้นทางต้น ลงทางปลาย ทำอะไรอย่ามักง่ายลัดขั้นตอน ละเลยจารีตที่ครูเคยสอนสั่ง ดังเราขึ้นต้นไม้จากโคน อย่ากระโจนลงจากยอด เพราะประมาทหลงตนเอง

เกิดเป็นคนอย่าหลงตน ไม่เสมอต้นเสมอปลาย อวดอุตริอยากเด่นดัง หรือหัวรั้นเกินครู จบไม่สวยสักราย..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ