นวรัตน์ดอทคอม

"..เกิดเป็นทุกข์ ตายเป็นทุกข์ จะเอาอีกหรือ ?
เกิดก็ไม่เที่ยง ตายก็ไม่เที่ยง
แล้วเราจะมาเกิด จะมาตายทำไม ?

กายนี้เขาทดสอบเรา ว่าหลงเขาหรือเปล่า ?
ถ้าหลงกายนี้ ก็เกิดบ่อย ตายบ่อย เป็นทุกข์บ่อย ๆ นะ.."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่บุดดา ถาวโร




"...อยู่ไปเพื่ออะไร ต้องการอะไร ความสุขล่ะเราได้ไหม ไม่ได้เพราะเราไม่เอาเอง พระพุทธเจ้าท่านบอกวิธีไว้หลายวิธี เราไม่ทำซะที อยากรวย รวยหรือยัง อายุมากแล้ว หรือจะเอาสวย ใกล้สวยเป็นนางสาวจักวาลหรือยัง มีแต่ไม้เท้า ๓ ขา ๔ ขา น่าเกลียดขึ้นทุกวัน

พญามัจจุราชไม่เคยรอใคร ความตายไม่เคยบอกว่าวันไหน อย่าโอ้เอ้โลเล เสียเวลาที่ได้เป็นคน ไม่อบรมสร้างสมบารมี จะได้ มรรคผลยังไง เหมือนอยากกินข้าวไม่ปลูกข้าว จะได้กินยังไง ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า อาจชาตินี้ก็สำเร็จก็ได้

ให้ทำเสมอ ให้ทำเอา อย่าได้มีอกุศลในใจเหมือนสนิมกินเหล็ก ให้ขูดขัดเกลาจนเหลือแต่เหล็กขาวๆ เหมือนจิตใจขัดเกลาเข้าตามมุ่งมาดปรารถนา ก็จะขาวสะอาดได้ ให้รู้ว่าตนเองยังจน ยังไม่พอ ยังน้อย ไห้รีบทำ ให้รู้..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่คำบ่อ ฐิตปัญโญ





“...อานิสงส์ที่จะพึงได้ แม้แต่การถวายของแม้แต่เพียงนิดหน่อย อย่างพระสารีบุตร ถวายผ้ากว้างคืบยาวคืบ แล้วข้าวหยิบมือหนึ่ง กับนิดหนึ่ง น้ำหน่อยหนึ่ง ถวายเป็นสังฆทานแก่สงฆ์ แม่ที่อยู่เป็นเปรตก็เป็นนางฟ้าไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ได้ นี่แหละบุญหนัก

นี่จริงๆนะ สังฆทานเป็นยอดอานิสงส์ในด้าน อามิสทาน ที่สูงไปกว่านี้อีกอย่างคือ วิหารทาน และนอกจากนั้น ถ้าจะเอาหนักอีก โดยไม่ต้องใช้วัตถุ คือ อภัยทาน กับ ธรรมทาน ๒ อย่างนี้ไม่ต้องใช้วัตถุ...”

โอวาทธรรมคำสอน..
พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง





“...ท่านมาหามรรคผลนิพพาน มรรคผลนิพพานอยู่ที่ไหน ? ดินเป็นดิน น้ำเป็นน้ำ ลมเป็นลม ไฟเป็นไฟ ฟ้าอากาศเป็นฟ้าอากาศ แร่ธาตุต่าง ๆ เป็นของของเขาเอง เขาไม่ได้เป็นมรรคผลนิพพาน เขาไม่ได้เป็นกิเลส

กิเลสจริง ๆ มรรคผลนิพพานจริง ๆ อยู่ที่หัวใจ ขอให้ท่านกำหนดจิต จ่อด้วยสติที่หัวใจ ท่านจะเห็นความเคลื่อนไหวของทั้งธรรม ทั้งของกิเลส อยู่ภายในใจ แล้วในขณะเดียวกัน ท่านก็จะเห็นมรรคผลนิพพานโดยลำดับลำดา...”

อุบายธรรมจากท่านพระอาจารย์มั่น สอนหลวงตามหาบัว ในช่วงเริ่มต้นที่ท่านได้ฝากตัวเป็นศิษย์ท่านพระอาจารย์มั่น

....เทศนาดังกล่าวนี้ ทำให้ท่านมีความมั่นใจในเรื่องมรรคผลนิพพาน และเชื่อมั่นในความรู้ความเห็นของพระอาจารย์มั่นที่พูดไขข้อข้องใจได้ตรงจุด แห่งความสงสัย....


โอวาทธรรม.......หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต





เธอจงระวังความคิดของเธอ
เพราะความคิดของเธอ
จะกลายเป็นความประพฤติของเธอ

เธอจงระวังความประพฤติของเธอ
เพราะความประพฤติของเธอ
จะกลายเป็นความเคยชินของเธอ

เธอจงระวังความเคยชินของเธอ
เพราะความเคยชินของเธอ
จะกลายเป็นอุปนิสัยของเธอ

เธอจงระวังอุปนิสัยของเธอ
เพราะอุปนิสัยของเธอ
จะกำหนดชะตากรรมของเธอชั่วชีวิต

โอวาทธรรม.....หลวงพ่อชา สุภัทโท





คนไทยนี่อะไรๆ ไม่เสียดายหรอก
ในโลกนี้ให้หมดนะ อามิสน่ะ
แต่มีข้อแม้ว่า ผัวฉันเมียฉันนะ
ใครแตะไม่ได้นะ เอาตายเชียวนะ
จะไปนิพพาน จะเอาผัวเอาเมียไปด้วย
ปัดโธ่ เขาไปนิพพาน
เขาเอาผัวเอาเมียไปที่ไหนกัน
เขาเอาธรรมะไปต่างหากล่ะ.

โอวาทธรรม......หลวงปู่บุดดา ถาวโร





วิธีปฏิบัติเพื่อให้ไปถึงพระโสดาบัน
ต้องปฏิบัติอย่างไร?

พระอาจารย์สุชาติ : ต้องทำบุญ ทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ ทำใจให้สงบ แล้วพิจารณาร่างกายว่าไม่เที่ยง เกิด แก่ เจ็บ ตาย ปล่อยวางร่างกายได้ ไม่ทุกข์กับความแก่ ความเจ็บ ความตาย ไม่กลัวความแก่ ความเจ็บ ความตาย ก็เป็นโสดาบันได้ ถ้ายังกลัวอยู่ก็ยังเป็นไม่ได้ แสดงว่ายังยึดติดกับร่างกายอยู่ ต้องเห็นว่าร่างกายไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา มันต้องแก่ เจ็บ ตาย

เหมือนกับเราเห็นร่างกายของคนอื่น ร่างกายของคนอื่น เราไปทุกข์กับเขามั๊ย เขาแก่ เขาเจ็บ เขาตาย เรานี้ไม่ทุกข์เลยใช่มั๊ย ร่างกายของเราก็เหมือนร่างกายของเขา เพียงแต่เรามาครอบครอง มายึดเป็นของเรา เราก็เลยไม่อยากให้มันแก่ เจ็บ ตาย พอไม่อยากมันก็เลยทุกข์ ก็ต้องไม่อยากไปอยากไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ปล่อยมันแก่ไป เจ็บไป ตายไป

ถ้าอยากรู้ว่าปล่อยได้หรือไม่ ก็ลองไปทดสอบดู นั่งให้มันเจ็บ ปล่อยให้มันเจ็บไป ไม่ต้องลุก ไม่ต้องขยับ ปล่อยให้มันเกิดดับไปของมันเอง เดี๋ยวมันก็ดับไปเอง ความเจ็บเดี๋ยวมันก็หายไป เกิดแล้วก็ดับไป ถ้าปล่อยได้ก็แสดงว่าปล่อยความเจ็บได้แล้ว ความตายปล่อยได้มั๊ย ก็ลองไปอยู่ป่าช้าดู ไปที่ไหนมันน่ากลัวดู ดูไปแล้วใจกลัวหรือเปล่า ใจทุกข์หรือเปล่า ยอมตายหรือเปล่า ถ้ายอมตายได้ก็ไม่กลัวแล้ว ไม่กลัวก็หายทุกข์ แสดงว่าปล่อยแล้ว

พระโสดาบันท่านปล่อยร่างกายได้ ปล่อยความแก่ ปล่อยความเจ็บ ปล่อยความตายได้ อยู่กับมันได้อย่างสบายไม่เดือดร้อน

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ธรรมะบนเขา ณ จุลศาลา เขตปฏิบัติธรรมเขาชีโอน
วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร ชลบุรี
วันที่ 9 พฤศจิกายน 2559