นวรัตน์ดอทคอม

".. ดีไม่ดี อยู่ที่ใจเรา
ถ้าใจเรา คิดดี ก็จะเจอแต่สิ่งดีๆ

ถ้าเรามองในทางที่ดี ใจเราก็จะรู้สึกดี
ถ้ากำลังใจดี สิ่งเลวร้าย ก็จะคลี่คลายเป็น ดี .."

โอวาทธรรรมคำสอน..
องค์หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน






"..ภัยอะไร จะร้ายยิ่งไปกว่าภัย คือ จิตตสังขารไม่มี

มิตรอะไร จะดียิ่งไปกว่ามิตร คือ ความรู้เท่าทันสังขารจิตไม่มี.."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี






"...ผู้จะต้องถึงมรรคผลนิพพานได้นั้น จะต้องทำทางใจ ถ้าไม่ทำทางนี้แล้ว จะทำการกุศลสักเท่าไร ก็ถึงมรรคผลนิพพานไม่ได้ นิพพานนี้จะต้องถึงด้วยข้อปฏิบัติทางใจเท่านั้น ที่เรียกว่า ศีล สมาธิ ปัญญา

ศีลเป็นเหตุแห่งสมาธิ สมาธิเป็นเหตุแห่งปัญญา ปัญญาเป็นเหตุแห่งวิมุตติ สมาธิเป็นสิ่งสำคัญเพราะเป็นที่ตั้งแห่งปัญญาและญาณ อันเป็นองค์สำคัญของมรรค แต่จะขาดสมาธิไม่ได้ถ้าขาดแล้วก็ได้แต่จะคิดๆ นึกๆ เอา ฟุ้งซ่านไปต่างๆ ปราศจากหลักฐานสำคัญ

สมาธิเปรียบเหมือนตะปู ปัญญาเปรียบเหมือนค้อนที่ตอกตะปู ถ้าตะปูเอียงไปค้อนก็ตีผิดๆ ถูกๆ ตะปูนั้นก็ไม่ทะลุกระดานนี้ฉันใด ใจเราจะบรรลุธรรมชั้นสูงทะลุโลกได้จะต้องมีสมาธิเป็นหลักก่อน แล้วจึงเกิดญาณ

ญาณนี้จะได้แต่คนทำสมาธิเท่านั้น ส่วนปัญญาย่อมมีอยู่ทั่วไปแก่คนทั้งหลาย แต่ไม่พ้นจากโลกได้เพราะขาดญาณ ฉะนั้นท่านทั้งหลายควรสนใจ อันเป็นทางพ้นทุกข์ถึงสุขอันไพบูลย์..."

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร








"ถ้าใจอยู่กับที่ นิวรณ์ก็เกิดไม่ได้ "

คนที่ใจไม่อยู่กับตัว ใจไม่นิ่งอยู่กับที่
ก็เหมือนคนที่ยืนอยู่บนพื้นสนามหญ้า
ยืน ๑๐ แห่งก็มีหญ้าขึ้นทั้ง ๑๐ แห่ง
เพราะยืนตรงนี้แล้วก็ย้ายไปยืนตรงนั้น แล้วก็เปลี่ยนไปยืนตรงโน้นอีก
ยืนอยู่ไม่เป็นที่สักแห่งอย่างนี้ หญ้าก็เกิดขึ้นได้ทุกที่

ถ้าเรายืนอยู่ที่ใดที่หนึ่งให้จริงลงไปเฉพาะแห่งเดียวแล้ว
ที่ตรงนั้นจะมีหญ้างอกขึ้นมาได้อย่างไร
หญ้าจะโผล่ขึ้นมาตรงที่ที่ตรงฝ่าเท้าของเรา
เหยียบทับอยู่ย่อมไม่ได้ มันจะต้องคุดกลับลงไปในดินหมด

ฉันใดก็ดี ถ้าจิตใจของเราตั้งตรงเป็นหลักอยู่กับที่
มีสติอยู่ที่ลมหายใจเข้าออกอยู่เสมอแล้ว
นิวรณ์และกิเลสทั้งหลายก็ย่อมจะเกิดขึ้นไม่ได้

ท่านพ่อลีลี ธัมมธโร





วิธีนี้ง่ายที่สุด
เหมาะสำหรับเพื่อนสนิท หรือ คู่รัก
ในยามที่เกิดความไม่เข้าใจกัน
หรือ ทะเลาะกัน จนต่างฝ่ายต่างโกรธ
นั่นคือ "การให้ของขวัญ" เป็นวิธีแก้ไข
ปัญหาความโกรธที่ได้ผลดีอีกวิธีหนึ่ง
วิธีนี้เป็นการแสดงออกที่ทำให้หายโกรธ
ทั้งผู้ให้และผู้รับ.
หลวงปู่บุดดา ถาวโร