นวรัตน์ดอทคอม

ผู้ใดมีบุญบารมียังน้อยอยู่ มันก็เพลิดเพลินในกามคุณนั้นแหละ
ผู้ใดอินทรีย์บารมีแก่กล้าแล้วมันก็เห็นโทษแห่งกามคุณเหล่านั้น
ว่าไม่มีสาระแก่นสารอะไร เป็นเสมือนกับเหยื่อล่อให้ติดอยู่ในทุกข์
เหมือนกับพรานเบ็ดเอาเหยื่อเกี่ยวเบ็ดแล้วก็หย่อนลงไปในน้ำ
ปลาเห็นว่าเป็นอาหาร ไม่นึกว่ามีสิ่งที่ทำลายชีวิตของตนอยู่ในนั้น
นึกไปไม่ถึง เลยก็เอาปากไปงับเอา ก็ติดเบ็ดเขา...ถึงซึ่งความตาย
อันนี้ฉันใดก็อย่างนั้นแหละ บุคคลผู้มีจิตใจไม่สงบปัญญาไม่เกิด
แล้วก็ย่อมมองเห็นโลกนี้ว่าเป็นสวรรค์..น่ารื่นเริงบันเทิงเช่นนั้นแล้ว
ก็จึงหันหลังให้ศาสนา...
ถ้าปัญญาชนพิจารณาดูความเป็นไปแห่งชีวิตอย่างนั้นก็เห็นว่า มันไร้แก่นสารเลย เพราะว่า สิ่งที่เพลิดเพลินมัวเมาอยู่นั้น ไม่มีสารระแก่นสารอะไร ตายแล้วก็ไม่ได้เอาอะไรติดตัวไปสักหน่อยเดียว มีแต่บุญกับบาปที่แต่ละคนกระทำ...เท่านั้นติดตัวไป
คติธรรม ส่วนหนึ่งถอดจากเสียงธรรม หลวงปู่เหรียญ




ภาวนาพอข่มใจสงบลงไปจากความยินดียินร้ายหน่อยหนึ่ง..เอาแล้ว
ขี้เกียจใช้ปัญญาพิจารณาค้นคว้าเช่นนี้แล้ว...ก็คล้ายๆกับว่าเลี้ยงกิเลสไว้ในใจ.ถ้ามันจะทำฤทธิ์จริงๆก็ข่มๆมันไว้พออย่างนั้นแหละแล้วพอว่าตนเผลอสติมากๆเข้าไปแล้ว กิเลสเหล่านี้มันก็มีกำลังกล้าแล้วตอนนี้
มันก็ครอบงำจิตใจได้ ปั่นจิตให้คิดฟุ้นซ่านเลื่อนลอยไปด้วยความรักความชังความหลงความเมาต่างๆ
บุคคลผู้ที่มีใจอ่อนแอ ท้อแท้ไม่ฝึกใจให้เข้มแข็งมันก็ย่อมหลงไหลไปตามอำนาจของความยินดียินร้ายอย่างว่านั้นแหละ
ดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงทรงสอนว่าให้ฝึกจิตใจอันนี้ให้เป็นสมาธิให้ตั้งมั่นอยู่ในคุณพระรัตนตรัยให้ตั้งมั่นอยู่ในบุญกุศล
บุญคุณเหล่านี้เมื่อน้อมเข้ามาสู่จิตใจบังเกิดขึ้นในจิตใจแล้ว
ก็ทำใจให้หนักแน่นให้เข้มแข็งให้สงบจากนิวรณ์ทั้ง5....
เพราะเมื่อใจตั้งมั่นแล้ว
ย่อมไม่หวั่นไหวไปตามอำนาจของกิเลส ตันหาทะเยอทะยานอยาก
แม้ว่าจะละตันหายังไม่ขาดโดยประการทั้งปวงก่อนก็ตาม
***ข้อความถอดจากเสียงเทศ หลวงปู่เหรียญ






คนเราหนีตายไม่พ้น แม้เพียงวันเดียว

1. ตายน้อย ก็คือ นอนหลับทุกคืน หลับชั่วคราว คือ ตายทุกคืน ตื่นตอนเช้า

2. ตายใหญ่ ก็คือ นอนหลับตลอดกาล แต่จิตไปตื่นตรงที่มีกายใหม่ มีกายใหม่ที่อื่นเป็นกายผี กายสัตว์ กายเทวดา กายพรหม แล้วแต่ผลบุญหรือผลบาปที่ทำไว้ตอนเป็นคน

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ..






ความสกปรกใดก็ตามในโลกนี้ เช่น ขี้ตมขี้โคลน สิ่งสกปรกโสมมต่างๆ ที่โลกไม่พึงปรารถนากันเหล่านั้น ก็ไม่เหมือนใจที่สกปรก ..เพราะสิ่งเหล่านั้น ไม่ก่อความเดือดร้อน และเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ให้ได้รับความพินาศฉิบหาย ..เหมือนใจที่สกปรก
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน..





หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ท่านกล่าวว่า "ไส้เดือน" มีอายุเฉลี่ยประมาณสี่เดือนถึงจะตาย อดีตชาติท่านย้อนกลับไปกัปป์หนึ่งก่อนพระพุทธเจ้าสมณโคดมจะตรัสรู้ ท่านเกิดเป็นมนุษย์เอาไส้เดือนสับเป็นท่อนไปใส่เบ็ดตกปลา ชาติต่อๆมาท่านได้เกิดเป็นเก้งตัวเมียแม่ลูกอ่อน ขณะพาลูกออกหากินดอกแคป่าถูกนายพรานสองคนล่ายิงธนูอาบยาพิษใส่ถูกลูกเก้งตายคาที่ ส่วนท่านเองบาดเจ็บวิ่งหนีแต่นายพรานก็ตามทัน และถูกนายพรานตัดเอ็นเท้าทั้งสี่ข้าง ถูกแล่เนื้อถลกหนังทั้งๆที่ยังไม่สิ้นใจตาย ท่านร้องเจ็บปวดด้วยความทรมานจนสิ้นใจตาย ท่านกล่าวว่า "นายพราน" สองคนนั้นคืออดีตชาติที่เป็นไส้เดือนที่ท่านเคยสับเป็นท่อนนำไปใสเบ็ดตกปลา เขาตามมาเอาคืน กรรมเวรท่านกับไส้เดือน ก็คือนายพรานก็จบกันในชาติที่ท่านเกิดเป็นเก้งตัวเมียแม่ลูกอ่อน ปัจจุบันนี้ลูกเก้งเกิดเป็นคนแล้วที่นครพนม ส่วนนายพรานยังอยู่ในนรกอีกนานกว่าจะพ้นนรกขึ้นมาได้... กรรมเวรน่ากลัว กรรมชั่วอย่าทำเลยจะดี ศีลข้อปาณาติบาทช่วยป้องกันกรรมเวรแบบนี้ได้ ดวงจิตสัตว์ก็คือดวงจิตมนุษย์ที่ทำพลาดต้องไปเกิดเป็นสัตว์

โอวาทธรรม ....หลวงปู่ชอบ ฐานสโม





" กรุณาพักผ่อนใจด้วยการภาวนามาก ๆ
ใจจะได้สบายขึ้นโดยลำดับ การภาวนา
นั่นแล คือยารักษาใจได้ดี "

"พระธรรมวิสุทธิมงคล"
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด จังหวัดอุดรธานี