นวรัตน์ดอทคอม

ผู้ที่พยาบาลคนที่ป่วยต้องมีคุณธรรม
คนที่ป่วยก็ให้โอกาสแก่ผู้พยาบาล..
อย่าทำให้ลำบากแก่คนที่รักษา
เจ็บตรงไหน..เป็นอะไร ก็ให้ได้รู้จัก
ทำจิตให้มันดี

คนที่รักษาพ่อแม่ก็ให้มีคุณธรรม
มีความอดทน อย่ารังเกียจ
อันนี้จะเป็นการสนองคุณพ่อแม่ของเรา
เอาเวลานี้เท่านั้นล่ะ

เบื้องต้นเกิดมา เราเป็นเด็ก..พ่อแม่เป็นผู้ใหญ่
เราอาศัยพ่อแม่จึงเติบโตจนถึงบัดนี้
ได้มาอยู่แบบนี้..นั่งรวมกันอยู่ที่นี่
ก็เพราะ "คุณพ่อคุณแม่" เลี้ยงเรามาสารพัดอย่างแล้ว
มีบุญคุณมากที่สุด..เหลือเกินนะ

บัดนี้ให้ลูกหลานทุกๆ คนจงเข้าใจว่า
เดี๋ยวนี้พ่อแม่กลายเป็นลูกเราเสียแล้ว
แต่ก่อนเราเป็นลูกของพ่อแม่
บัดนี้พ่อแม่เป็นลูกเราเสียแล้ว..เพราะอะไร?

เพราะแก่ไป..แก่ไป..จนกลายเป็นเด็ก
จำก็ไม่ได้ ตาก็มองไม่เห็น
หูไม่ได้ยินสารพัดอย่าง
บางทีพูดถูกๆ ผิดๆ..เหมือนเด็กนั่นเอง

ดังนั้นให้ลูกหลานทั้งหลาย.."ปล่อย"
คนที่รักษา คนที่ป่วย..ก็ให้ปล่อย
อย่าไป "ถือ" มัน..ปล่อยซะ
ให้ตามใจทุกอย่าง..

เหมือนเด็กๆ ที่เกิดมา..
อะไรที่ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ก็ปล่อยทุกอย่างนั่นล่ะ
ปล่อยให้เด็กมันสบาย ไม่ให้เด็กมันร้องไห้
อย่าให้เด็กขัดใจ อะไรเหล่านี้
พ่อแม่ของเราบัดนี้ก็เหมือนมัน

สัญญามันวิปลาศ บางทีเรียกลูกคนหนึ่งไปถูกคนหนึ่ง
บางทีเรียกหลานคนหนึ่ง ไปถูกหลานอีกคนหนึ่ง
จะเรียกเอาขันมา ก็ได้จานมา
มันเป็นเรื่องของ "ธรรมดา" อย่างนี้
อันนี้ก็ให้พิจารณา

คนที่ป่วยก็ให้นึกถึงคนพยาบาล
มีคุณธรรม ให้อดให้ทนต่อทุกขเวทนา
เวทนาสารพัดอย่างที่มันเกิดขึ้นมา ให้อดกลั้น
ให้ทำความเพียรในใจของเรา อย่าให้มันวุ่นวาย
อย่าให้มีความลำบากยากเกินไปแก่ผู้ปฏิบัติ

ผู้อุปัฎฐากก็ให้มีคุณธรรม อย่ารังเกียจ
น้ำมูก น้ำลาย อุจจาระ ปัสสาวะ
อะไรก็ต้องพยายามเท่าที่เราจะทำได้

ลูกๆ เราทุกคนให้ช่วยกันดู..
บัดนี้เรามีพ่อแม่เท่านี้แหละ
เราอาศัยมาได้เกิด มาได้เป็นครู เป็นอาจารย์
เป็นพยาบาล เป็นหมอ เป็นอะไรมาทุกอย่างเหล่านี้
อันนี้คือ บุญคุณของท่านที่เลี้ยงเรามา
ให้ความรู้เรามา ให้ความเป็นอยู่ของเรามา
ให้ทรัพย์สมบัติเรา นี่คือคุณของพ่อแม่
ถ่ายทอดรับมรดกกันมาอย่างนี้
เป็นวงศ์ตระกูลอย่างนี้

พระพุทธองค์ท่านจึงสอนเรื่อง "กตัญญูกตเวที"
กตัญญูกับกตเวทีนี้เป็นธรรมซึ่งสนองซึ่งกันและกัน
ท่านต้องการอะไร ท่านไม่สบาย
ท่านมีความลำบาก ท่านมีความขัดข้องประการใด
เราก็ต้องเสียสละ ช่วยท่านรับภาระธุระอันนั้น
นี่คือ กตัญญูกตเวที เป็นธรรมะที่ค้ำจุนโลกอยู่
ให้วงศ์ตระกูลของเราไม่กระจัดกระจาย
ให้วงศ์ตระกูลของเราเรียบร้อยมั่นคง

หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี





บางทีมีความสุข
บางทีมีความทุกข์
บางทีสบาย
บางทีรำคาญ
บางทีรักคนโน้น
บางทีเกลียดคนนี้
นี่คือธรรมะ

หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี





การทำความดีอยู่คนเดียว ไม่มีใครเห็น มันก็ยังดีอยู่นั่นเอง
หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี