นวรัตน์ดอทคอม

องค์ของปาณาติบาตนั้นมี ๕ อย่าง คือ

๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต

๒. ปาณสัญญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต

๓. วธกจิตตัง มีจิตคิดฆ่า

๔. อุปักกโม มีความพยายาม

๕. เตนมรณัง สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น

จะสังเกตข้อ 3 นะครับว่า มีจิตคิดจะฆ่า จะเห็นนะครับว่ามีเจตนาที่จะฆ่าสัตว์ หาก

ไม่มีเจตนาฆ่าสัตว์ แม้สัตว์นั้นตายไป ก็ไม่ล่วงศีล ไม่ผิดศีล เพราะไม่มีเจตนาฆ่าครับ

ยกตัวอย่างเช่น การเดินที่เป็นปกติในชีวิตประจำวัน ก็ต้องมีเหยียบสัตว์ตาย โดยไม่รู้

และไม่มีเจตนา ไม่ว่าใคร บุคลใด แม้แต่พระอรหันต์ที่ท่าน ตาบอด มีท่านพระจักขุ

บาล ท่านก็เหยียบสัตว์ตาย ภิกษุรูปอื่นก็ทูลพระพุทธเจ้าว่า ท่านฆ่าสัตว์ พระพุทธเจ้า

ตรัสว่า จักขุบาลไม่ได้มีเจตนาฆ่า ไม่บาป ไม่ล่วงศีลเลย

ดังนั้น สำคัญคือ ย้อนกลับมาที่จิตและเจตาเป็นสำคัญ ว่าผิดศีล หรือ ไม่ผิดศีลครับ
พระพุทธเจ้าทรงแสดงอาชีพที่

คฤหัสถ์ไม่ควรประกอบ คือ

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ ๓๗๖

๗. วณิชชสูตร

(ว่าด้วยการค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ)

[๑๗๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสก

ไม่พึงกระทำ ๕ ประการเป็นไฉน ? คือ การค้าขายศัสตรา ๑ การค้าขายสัตว์ ๑

การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑ การค้าขายน้ำเมา ๑ การค้าขายยาพิษ ๑ ดูก่อนภิกษุ-

ทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ.

ขอยกตัวอย่าง เรื่องในสมัยพุทธกาลครับ สมัยหนึ่ง ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ผู้เป็น

พระโสดาบัน แต่ไม่มีตาทิพย์ พระโสดาบันงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ทั้งปวงแล้ว คือ แม้

เจตนาฆ่าก็ไม่มี ท่านอนาถะ เข้าไปหาพระอานนท์ และกล่าวว่าเมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จ

จาริกไปชนบท หมู่มหาชนมาที่พระเชตวัน ไมได้ไหว้พระองค์ ไม่มีสถานที่ควรบูชา

พระอานนท์ทราบเรื่องนี้ จึงกราบทูลพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าจึงรับสั่งให้ปลูกต้นโพธิ์

ได้ โดยพระมหาโมคคัลลานะ นำลูกโพธิ์มาให้ พระราชา นางวิสาขา(พระะโสดาบัน)

ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี(พระโสดาบัน) เป็นผู้ขุดดิน เตรียมรอไว้ และเมื่อได้ลูกโพธิ์

ท่านอนาถะ ก็เป็นคนเอาลูกโพธิ์กดลงไปในเปือกตมครับ(เป็นโพธิ์พระอานนท์ที่พระ

เชตวัน)

สังเกตเรื่องนี้ให้ดีนะครับ มีการขุดดิน ผู้ที่ขุดดิน คือ พระโสดาบันสองท่าน คือ

ท่านอนาถะ และนางวิสาขา พระโสดาบัน ตามที่ทราบกัน แม้เจตนาฆ่าก็ไม่มี ไม่

ต้องกล่าวถึงการฆ่าเลย ดังนั้น เมื่อท่านขุดดิน จำเป็นไหมครับ จะต้องมีเจตนาฆ่า

หรือ ท่านเมีเจตนาขุดดินเพื่อปลูกต้นโพธิ์ ทั้งๆที่ก็รู้ว่า ดินก็มีสิ่งมีชีวิต แต่ท่านก็ขุด

เพราะเจตนาปลูกต้นโพธิ์ ไม่ใช่เจตนาขุดดินเพื่อฆ่าไส้เดือนครับ เจตนาของท่าน

จึงเป็นกุศล

ดังนั้น ขุดดินเหมือนกันทั้งสองคน แต่เจตนาฆ่าสัตวก็ได้ ไม่มีเจตนาฆ่าสัตว์ก็ได้ครับ

และสังเกตอีกนะครับว่า ท่านอนาถะ ก็ กด ลูกโพธิ์สุก ลงไปในเปือกตมที่เป็นดิน

ท่าน อนาถะ ไมได้ฌาน ไม่มีตาทิพย์รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตหรือเปล่า เช่นเดียวกับเกษตรกร ก็

ไม่มีตาทิพย์ แต่ท่านผู้ถามก็กล่าวว่า ก็รู้อยู่ว่าในดินมีสิ่งมีชีวิต เพราะฉะนั้นท่านอนาถะ

ก็รู้อยู่อยู่เช่นกัน แต่ทำไมท่านยังกดลูกโพธิลงไป ทั้งๆที่อาจมีสิ่งมีชีวิต และทำให้มัน

ตายก็ได้ เพราะท่านอนาถะ ไม่ได้มีเจตนาฆ่าสัตว์ แต่ท่านมีเจตนาปลูกต้นโพธิ์ในขณะ

นั้นครับ จากเรื่องราวที่กล่าวมา จึงแสดงเห็นชัดเจนครับว่า ขุดดินเหมือนกัน และรู้ว่า

สัตว์มีชีวิตมีอยู่ แต่ไม่จำเป็นจะต้องมีเจตนาฆ่าทีเป็นบาปเลยครับ

ขณะนี้กำลังนั่ง อาจจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ในขนตา ไม่ควรกระพริบตา เพราะอาจทำให้สัตว์

ตาย ขณะกระพริบตา มีเจตนาฆ่าหรือไม่ครับ ไม่ควรนอน เพราะที่นอน อาจจะมีสิ่งมี

ชีวิต ก็รู้อยู่ว่าที่นอน มีสิ่งมีชีวิต เท่ากับว่า ถ้านอนลงไป มีเจตนาฆ่าแล้วหรือเปล่าครับ

ไม่ควรเดิน เพราะบนพื้นมีสิ่งมีชีวิต ก็รู้อยู่ ว่ามีสิ่งมีชีวิตบนพื้นดิน มีมด และตัวเล็กๆ

เป็นต้น การเดินไปของพระพุทธเจ้า พระองค์ก็เสด็จดำเนิน ของพระโสดาบันที่ไม่ได้

ฌาน ก็เดินไปเป็นปกติ แม้รู้อยู่ว่า พื้นดินมีสัตว์มีชีวิต การเดินไป แล้วเหยียบสัตว์ตาย

มีเจตนาฆ่าเสมอหรือเปล่าครับ ไม่ควรทานข้าว เพราะอาหารอาจจะทำให้สัตว์ในท้อง

หรือ ในปากตายได้ เพราะเมื่อสัตว์ตาย ก็เป็นการทำบาปแล้ว ใช่หรือเปล่าครับ หรือ

กรรมอยู่ที่เจตนา ว่ามีเจตนาฆ่าสัตว์หรือไม่ ไม่ควรทานอาหารมังสวิรัติ เพราะอาจทำให้

สัตว์ในปากตายได้ เพราะรู้อยู่ว่ามีสัตว์ในปาก ที่ตัวเล็กๆ ไม่ควรแปรงฟัน ไม่ควรนั่ง

นอน ยืน เดิน ไม่ควรทำอะไรทั้งสิ้น เพราะอาจทำให้สัตว์ตายได้ ทำให้เป็นบาป เพราะ

รู้อยู่ว่า โดยทั่วไป ในที่เกือบทุกแห่ง มีสิ่งมีชีวิต ซึ่งเราก็รู้และผู้ถามก็รู้อยู่ เมื่อรู้อย่างนี้

ก็ชื่อว่ามีเจตนาฆ่าแล้ว ?





เอาบุญมาฝากจะถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ สักการะพระธาตุ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาทสร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย
รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ ให้อาหารสัตว์เป็นทานเป็นประจำ กรวดน้ำอุทิศบุญ อนุโมทนากับพ่อแม่ญาติพี่น้องที่รักษาศีล ฟังธรรม ให้ทาน อนุโมทนากับเพื่อนๆที่รักษาศีล ศึกษาการรักษาโรค ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ถวายสังฆทานมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ปิดทองพระ รักษาอาการป่วยของผู้อื่นกับผู้ร่วมงาน และที่ผ่านมาได้รักษาอาการป่วยของบิดามารดา ปล่อยชีวิตสัตว์มาโดยตลอด ถวายยาแก่ภิกษุ ขัดองค์พระ ถวายเทียน ให้ความรู้สมุนไพรเพื่อสุขภาพเป็นวิทยาทาน ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ทำบุญหลายอย่างมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ถวายสังฆทานและทำบุญสร้างอาคารผู้ป่วยและกฐินกับเพื่อนๆและให้อาหารเป็นทานแก่สรรพสัตว์กับเพื่อนๆและเพื่อนคนหนึ่งและบริวารของเพื่อนและครอบครัวของเพื่อนได้มีจิตเมตตาให้ทานและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ช่วยเหลือผู้อื่นอยู่ตลอดและเพื่อนได้เคยสวดมนต์เย็นกับคุณแม่และที่ผ่านมาได้ทำบุญสักการะพระธาตุทำบุญปิดทองชำระหนี้สงฆ์และไหว้พระและทำบุญตามกล่องรับบริจาคตามวัดต่างๆกับเพื่อนและตั้งใจว่าจะสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอให้อนุโมทนาบุญด้วย


ขอเชิญถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน สักการะพระธาตุ ฟังธรรม สวดมนต์ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน
รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาท
สร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย กรวดน้ำอุทิศบุญ ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สนทนาธรรม
ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น รักษาอาการป่วยของผู้อื่น รักษาอาการป่วยของบิดามารดา
ปิดทอง สักการะพระธาตุ กราบอดีตสังขารเจ้าอาวาสที่ไม่เน่าเปื่อย ที่วัดแจ้ง อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี ปิดทองพระ ปล่อยชีวิตสัตว์ถวายยาแก่ภิกษุ ไหว้พระตามวัดต่างๆ ขัดองค์พระ ให้ความรู้สมุนไพรในการดูแลสุขภาพเป็นทาน
และสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอเชิญร่วมบุญกุศลร่วมกันนะ