การจัดโต๊ะหมู่บูชา โดยแนวทางของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

รณธรรม ธาราพันธุ์ · **โพสต์แล้ว:** จันทร์ 05 ก.ค. 2010 8:33 pm

ในสมัยที่ "หลวงปู่ดู่" ยังมีชีวิต ท่านเคยพูดเล่าถึง "ความละเอียด" ที่แฝงอยู่ในการจัด...โต๊ะหมู่บูชา หลวงปู่ดู่ท่านกล่าวว่า...

หากว่า "โดยธรรม" การที่เราจะตั้งพระพุทธรูป หรือรูปเหมือนพระสงฆ์ไว้เท่า ๆ กัน...ก็ไม่ผิด เพราะในพระพุทธรูปที่ท่านอธิษฐานจิตก็มีทั้ง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และในรูปเหมือนพระสงฆ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปเหมือนของท่าน รูปเหมือนหลวงปู่ทวด หลวงพ่อเกษม พระสีวลี พระสังกัจจายน์ ฯลฯ ก็ล้วนมี พระพุทธ พระธรรม และ พระสงฆ์...เช่นเดียวกัน
แต่หากจะว่า "โดยสมมติ" เราก็ต้องลำดับ ลดหลั่นลงมาตั้งแต่พระพุทธ...มาหาพระสงฆ์

ที่ท่านสอนนี้ ผมคิดเอาเองว่า ท่านมิได้มีเจตนาจะให้ไปจัดโต๊ะหมู่แบบอวดรู้ โดยตั้งพระพุทธ และพระสงฆ์ให้เสมอกัน แต่ท่านคงจะไม่ให้ "ยึดติดกับสมมติ" จนเกินไป เช่น หากที่โต๊ะหมู่บูชา หรือ ตู้พระ มีพระพุทธ และ พระสงฆ์..คละกันอยู่ ผู้ที่ "ยึดติดเคร่งครัด" ก็อาจรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อฟังหลวงปู่ท่านสอนเช่นนี้ ก็จะได้สบายใจขึ้น และจะได้ทำทุกอย่าง "ด้วยปัญญา"

การทำ "ตามสมมติ" นั้นมีประโยชน์ เป็นความเรียบร้อย พร้อมเพรียง งามตา แต่ก็ต้องทำ "ด้วยความเข้าใจ" ว่า...เรากราบรูปเหมือนท่าน เรามิได้กราบแค่อิฐ หิน ปูน ทราย หรือ โลหะ หากแต่เรากำลังใช้เป็น "สื่อ" เพื่อจะ "นบนอบ...พระคุณของท่าน" ต่างหาก

ถ้าเป็น "พระพุทธเจ้า" เราก็นบนอบใน "พระบริสุทธิคุณ" ในความหมดจด หมดกิเลส "พระปัญญาธิคุณ" ในการแยกแยะธรรม ให้คนเข้าใจ และ ปฏิบัติตามได้ และ "พระกรุณาธิคุณ" ที่ท่านเดินทางไปในที่ต่าง ๆ เพื่อตรัสสอนโปรดเวไนยสัตว์ ตลอด ๔๕ พรรษา แม้ขณะที่กำลังจะเสด็จปรินิพพาน ก็ยังได้โปรดพราหมณ์ผู้หนึ่งให้เป็นพระอรหันต์องค์สุดท้าย

เวลาเรากราบ "รูปเหมือนพระสงฆ์" ก็เคารพนบนอบใน "คุณแห่ง ศีล สมาธิ และปัญญา" ในองค์ท่าน การเอาตัวเองเป็นประจักษ์พยานว่า หากตั้งใจปฏิบัติธรรมจริง ๆ แล้ว "มรรคผล"...ย่อมเกิดขึ้นได้จริง ทำให้บุคคลธรรมดา กลายเป็นบุคคลที่ควรแก่การกราบไหว้ขึ้นมาได้

เรื่องที่หลวงปู่ดู่สอนนี้ ทำให้ระลึกถึงเรื่องราวของ "หลวงปู่มั่น" ที่ท่านเล่าไว้ว่า... ท่านเคยเห็น "นิมิต" พระพุทธเจ้า และ พระอรหันต์...นั่งคละกันอยู่ดูแปลก ๆ แต่พอดูใหม่ พระพุทธเจ้าและ พระอรหันตสาวก...ก็กลับนั่งลดหลั่นไปตามลำดับ

ความรู้ที่เกิดกับหลวงปู่มั่นก็คือ นิมิตแรกนั้นแสดงถึงว่า หากว่า "โดยธรรม" แล้ว พระพุทธเจ้า และ พระอรหันตสาวกนั้น...เสมอกันโดยธรรมคือ ความหมดจดจากกิเลส...เสมอกันหมด ดังนั้น จะนั่งเสมอกัน...ก็ไม่ผิด

แต่นิมิตอันหลังนี้แสดงการลำดับไป "ตามสมมติ" หรือ "โลกนิยม" เท่านั้น

เรื่องนี้จึงสอนว่า เรายังคงจำเป็นต้องทำไป "ตามสมมติ" นั่นแหละ เพื่อความเรียบร้อย งดงาม และไม่ถูกตำหนิ ติเตียน จากผู้มาพบเห็น แต่ในใจเรา ก็ให้มี "ปัญญา" ทำทุกอย่างด้วย "ความรู้และเข้าใจ" ทำด้วยปัญญา มิใช่ด้วยความยึดติดเคร่งเครียด