นวรัตน์ดอทคอม

สร้างวัดไว้ที่บ้าน
สร้างสมภารไว้ที่เรือน
ผู้มีปัญญา
หาบุญที่ไหนก็ได้...

โอวาทธรรม

#หลวงปู่อว้าน เขมโก







"..ธรรมเป็นเครื่องปกครองทรัพย์สมบัติ และปกครองใจ ถ้าใจมีธรรมมากหรือน้อย มีทรัพย์สมบัติมากหรือน้อย ย่อมมีความสุขพอประมาณถ้าขาดธรรมเพียงอย่างเดียว ลำพังความอยากของใจที่พยายามหาทรัพย์ให้ได้กองเท่าภูเขาก็ยังหาความสุขไม่เจอ เพราะนั้นเป็นเพียงเครื่องอาศัยของกายและใจ ถ้าใจไม่ฉลาดด้วยธรรมเพียงอย่างเดียว จะไปอยู่ในโลกใด และมีกองสมบัติเท่าใด ก็เป็นเพียงโลกเศษเดน และกองสมบัติเศษเดนเท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรแก่ใจเลยสักนิดเดียว ความสมบุกสมบัน การได้รับทุกข์ทรมาน ความอดความทน และความทนทานต่อสิ่งกระทบกระทั่งต่าง ๆ ไม่มีอะไรแข็งแกร่งเท่าใจ ใจถ้าได้รับความช่วยเหลือที่ถูกทาง ใจจะกลายเป็นของประเสริฐขึ้นมา ให้เจ้าของได้ชมอย่างภูมิใจ และอิ่มพอต่อเรื่องทั้งหลายทันที.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาม
พระครูวินัยธร
(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)
อ้างอิงหนังสือ :ท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า หน้า ๑๕๕







"นัดถิ กัมมะ สะมัง พะลัง"
ไม่มีอำนาจใดที่จะเหนืออำนาจ
แห่งกรรมดีกรรมชั่วนี้ไปได้เลย
ในสามแดนโลกธาตุ ถืออำนาจแห่งกรรม
เป็นสำคัญมากทีเดียว เพราะฉะนั้นเราเป็นลูกชาวพุทธ
จึงขอให้คารพกรรม คำว่ากรรม คือการกระทำ
การกระทำดีเรียกว่า การทำความดี การกระทำชั่วเรียกว่าทำบาปทำชั่ว ให้พากันระมัดระวัง ความดีความชั่วนี้แหละ
จะเป็นเครื่องติดแนบในจิดใจของเรา
ในปัญจุบัญ และภพชาติต่อไป

#โอวาทธรรมคำสอน
พระธรรมวิสุทธิมงคล
(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี






"การรักษาศีล
ท่านแบ่งไว้ ๔ แบบ คือ...
สมาทานวิรัติ ๑
เจตนาวิรัติ ๑
สัมปัตตวิรัติ ๑
สมุทเฉจวิรัติ ๑

สมาทานวิรัติ
หมายถึง การตั้งสัจจะต่อหน้าพระสงฆ์
กรณีขอศีลจากพระสงฆ์ว่าข้าพเจ้าจะงดเว้นในศีล ๕ ศีล ๘ หรือ ๑๐ เหมาะสำหรับท่านที่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ต้องการระลึกถึงบ่อยๆ คือเอาพระสงฆ์เป็นพยาน

เจตนาวิรัติ
คือ ตั้งสัจจะกับตัวเองว่า จะรักษาศีลให้ครบถ้วน ให้บริบูรณ์ เอาตัวเองเป็นพยานอย่างนี้สำหรับผู้ที่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง มีความมั่น
ใจสูง มีศรัทธาแก่กล้ามากขึ้น

สัมปัตตวิรัติ
หมายถึง ศีลเกิดขึ้นโดยธรรม แต่เป็นครั้งเป็นคราวไม่สม่ำเสมอ ไม่ต่อเนื่องกัน เช่นคนที่เคยยิงนกตกปลา พอเห็นนกเห็นปลา ติดอวนติดแห ก็เกิดความสงสาร จึงปล่อยนกปล่อยปลานั้นไป อย่างนี้เรียกว่า ศีลเกิดขึ้นโดยธรรม

สมุทเฉจวิรัติ
คือ ศีลของบรรดาท่านพระอริยเจ้า
(ตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป) เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องสมาทาน ไม่ต้องกำหนด
เกิดขึ้นโดยธรรม และสม่ำเสมอ ไม่มีด่างพร้อย ไม่มีเศร้าหมอง คงอยู่...ตลอดชีวิต

อานิสงส์ของศีล ที่ว่า...
"สีเลน สุคติงฺยันฺติ สีเลนโภคะสัมปทา"
นั่น เกิดจากการรักษาศีล ไม่ได้เกิดจากการสมาทานศีล
เหตุนั้นการรักษาศีล จะสมาทาน หรือไม่สมาทาน หากงดเว้นตามข้อห้ามของศีล ก็เรียกว่า ได้บุญ ได้กุศล ได้อานิสงส์เสมอกัน
เพราะที่สุดของศีล คือเจตนางดเว้น."
__________________________

คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ







ใช้ธรรม นำหน้า
ใช้ความจำ เป็นครู
ใช้ความรู้ เป็นความเพียร
ใช้ความคิด สร้างความดี
ใช้ปัญญา เป็นประโยชน์
ใช้ความสันโดษ เป็นความพอดี
ใช้สติ เป็นความไม่ประมาท
ใช้คำสอนของพระพุทธเจ้า ดับทุกข์
ใช้หลักปฏิบัติของความเพียร ดับทุกข์
จิตเมตตา กรุณา นำมาซึ่งความร่มเย็น สวัสดี มั่นคงในความดีจนที่สุดของชีวิต
เจริญธรรม เจริญพร เจริญสุข
...
คำสอน หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ
วัดประดู่ฉิมพลี กรุงเทพมหานคร








"..ธรรมะ หรือ ธัมโม ต้องเรียนเอามาจากธรรมชาติ เห็นความเกิด ความแปรปรวนของสังขารประกอบด้วยไตรลักษณ์ เป็นนักปฏิบัติกรรมฐานอย่าเชื่อหมอมากนัก ให้เชื่อธรรม เชื่อกรรม เชื่อผลของกรรมจึงจะดี ธรรมะทั้งหมดชี้เข้าที่กายกับจิต เพราะกายกับจิตนั่นแหละเป็นคัมภีร์เดิม เป็นคัมภีร์ธรรมที่แท้จริง ภูเขา ทะเล สายน้ำ แผ่นดิน แผ่นฟ้า เห็นไปดูไปก็ไม่มีความหมาย ให้เห็นแต่ชาติทุกข์ ชราทุกข์ พยาธิทุกข์ มรณทุกข์ เท่านั้นแล.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)
อ้างอิงหนังสือท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า







#โลกนี้มันก็มีเท่าที่เราเคยรู้มาแล้วนั่นเอง

*บางครั้งที่หลวงปู่สังเกตเห็นว่า ผู้มาปฏิบัติยังลังเลใจ เสียดายในความสนุกเพลิดเพลินแบบโลกล้วน จนไม่อยากละมาปฏิบัติธรรมฯ

#หลวงปู่ดูลย์_อตุโล จึงแนะนำชวนคิดให้เห็นชัดว่า ......

"ขอให้ท่านทั้งหลายจงสำรวจดูความสุขว่า ตรงไหนที่ตนเห็นว่ามันสุขที่สุดในชีวิต ครั้นสำรวจดูแล้วมันก็แค่นั้นแหละ แค่าที่เราเคยรู้เคยพบมาแล้วนั่นเอง ทำไมจึงไม่มากกว่านั้น มากกว่านั้นไม่มี โลกนี้มีอยู่แค่นั้นเอง แล้วก็ซ้ำๆ ซากๆ อยู่แค่นั้น เกิดแก่เจ็บตามอยู่ร่ำไป มันจึงน่าจะมีความสุขชนิดพิเศษว่า ประเสริฐกว่านั้น ปลอดภัยกว่านั้น

พระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านจึงสละสุขส่วนน้อยนั้นเสีย เพื่อแสวงหาสุขอันเกิดจากความสงบกาย สงบจิต สงบกิเลส เป็นความสุขที่ปลอดภัยหาสิ่งใดเปรียบมิได้เลย"

โอวาทธรรม
#หลวงปู่ดูลย์_อตุโล








ไม่เห็นแก่ตัวแล้วมันทำบาปอะไรไม่ได้
บาปกรรมทุกอย่างมันทำเพราะเห็นแก่ตัว
ไม่เห็นแก่ตัวแล้วมันทำบุญทำกุศลทุกอย่าง
บุญกุศลทุกอย่างเกิดจากความไม่เห็นแก่ตัว
ดังนั้น ขอให้ยึดถือเอาความไม่เห็นแก่ตัว
เป็นหลัก ปฏิบัติเป็นหลัก ปฏิบัติง่ายๆ ...

พุทธทาส อินทปัญโญ







"... หลวงปู่มั่นท่านได้แสดงความห่วงใยของจิตว่า เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดอุปสรรคได้อย่างมากมาย เวลาจะพรากจากขันธ์ นักปราชญ์ท่านจึงสอนให้ระวังจิตไม่ให้เป็นอารมณ์ห่วงใยกับสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น กลัวจิตจะประหวัด
กับสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งเป็นที่รักบ้าง เป็นอารมณ์ขุ่นมัวในใจบ้าง

... เช่น ความโกรธแค้นในผู้หนึ่งผู้ใด ขณะ
จิตจะออกจากร่างเป็นขณะที่สำคัญมาก อาจไปเกาะเอาอารมณ์ที่ไม่ดีเข้าแล้วกลับมาเป็นไฟเผาตัว จากนั้นก็ไปเกิดในทุคติภพมีนรก เปรต อสุรกาย สัตว์ดิรัจฉานอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งล้วนเป็นภพกำเนิดที่ไม่พึงปรารถนา และให้ความทุกข์ร้อนตลอดภพนั้น ๆ
ฉะนั้นการฝึกอบรมจิตเมื่ออยู่ในฐานะที่ควรทำได้จึงควรสนใจอย่างยิ่ง ฝึกให้รู้เรื่องของจิตเสียแต่ยังเป็นคนที่รู้ ๆ เห็น ๆ เรื่องของตนอยู่ทุกขณะ นี้เป็นความชอบแท้

... เมื่อทราบว่ายังบกพร่องส่วนใดจะได้รีบแก้ไขดัดแปลงเสีย เวลาเข้าตาจนแล้วจะได้
มีทางรักษาตัวทันกับเหตุการณ์ ไม่ต้องวิตกวิจารณ์ว่าจะเสียทีให้ความชั่วทั้งหลายเข้ามาเหยียบย่ำทำลายได้
ยิ่งฝึกให้ขาดความสืบต่อกับอารมณ์ดีชั่วทั้งหลายอย่างประจักษ์แล้ว ยิ่งประเสริฐเลิศโลกไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน

... นักปราชญ์ท่านเห็นความสำคัญของใจว่าประเสริฐยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ ในสามภพ ท่านจึงพยายามฝึกใจให้ไปถูกทาง และสั่งสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติต่อใจด้วยดีเพราะการขาดทุนสูญทรัพย์นอกภายใน ขึ้นอยู่กับใจเป็นสำคัญ เวลาเป็นอยู่ก็อยู่ด้วยใจ สุขด้วยใจ ทุกข์ด้วยใจ เวลาตายไปก็ไปด้วยใจ
เกิดเป็นกำเนิดต่าง ๆ ดีหรือชั่วก็เกิดด้วยใจ เสวยกรรมทั้งหนักทั้งเบา ทั้งดีทั้งชั่ว ด้วยใจเป็นเหตุทั้งมวล ไม่มีสิ่งใดพาให้เป็น มีใจดวงเดียวเท่านั้นพาให้เป็นไป ใจจึงควรได้รับการอบรมในทางที่ถูกที่ดีเสมอ เพื่อรู้วิธีปฏิบัติต่อตัวเองทั้งปัจจุบันและอนาคต ..."
------------------------------------------
#พระครูวินัยธรมั่น_ภูริทตฺโต
วัดป่าสุทธาวาส อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร
(พ.ศ. ๒๔๑๓ - ๒๔๙๒)
จากหนังสือประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน








"..ธรรมเป็นเครื่องปกครองทรัพย์สมบัติ และปกครองใจ ถ้าใจมีธรรมมากหรือน้อย มีทรัพย์สมบัติมากหรือน้อย ย่อมมีความสุขพอประมาณถ้าขาดธรรมเพียงอย่างเดียว ลำพังความอยากของใจที่พยายามหาทรัพย์ให้ได้กองเท่าภูเขาก็ยังหาความสุขไม่เจอ เพราะนั้นเป็นเพียงเครื่องอาศัยของกายและใจ ถ้าใจไม่ฉลาดด้วยธรรมเพียงอย่างเดียว จะไปอยู่ในโลกใด และมีกองสมบัติเท่าใด ก็เป็นเพียงโลกเศษเดน และกองสมบัติเศษเดนเท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรแก่ใจเลยสักนิดเดียว ความสมบุกสมบัน การได้รับทุกข์ทรมาน ความอดความทน และความทนทานต่อสิ่งกระทบกระทั่งต่าง ๆ ไม่มีอะไรแข็งแกร่งเท่าใจ ใจถ้าได้รับความช่วยเหลือที่ถูกทาง ใจจะกลายเป็นของประเสริฐขึ้นมา ให้เจ้าของได้ชมอย่างภูมิใจ และอิ่มพอต่อเรื่องทั้งหลายทันที.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาม
พระครูวินัยธร
(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)
อ้างอิงหนังสือ :ท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า หน้า ๑๕๕







”ธรรมนั้นมีอยู่ทุกหย่อมหญ้าสำหรับผู้มีปัญญา"
" จิตที่ได้รับการอบรมที่ถูกต้องแล้วปัญญาย่อมเกิดขึ้น
จะมองอะไรก็เป็นนิยายนิกธรรมทั้งสิ้น
ส่วนผู้ไม่ได้รับการอบรมจิตที่ถูกต้องปัญญาแท้จริงก็ไม่เกิด
แม้ผู้นั้นกำลังจับพระไตรปิฎกอ่านอยู่ก็ไม่เป็นผล
ยิ่งทำให้เกิดความลังเลสงสัยตลอดไป
ส่วนผู้มีปัญญาอบรมมาด้วยจิตที่ถูกต้อง แม้จะไม่ต้องจับพระไตรปิฎก
แต่ก็น้อมเอาสิ่งต่างๆมาเป็นธรรม เป็นยอดไตรปิฎกได้
ยกตัวอย่างเช่น สังกิจจสามเณรไปบิณฑบาต เห็นเชาไถนา เห็นเขาไขน้ำ
นำเอามาเป็นอุบายจนเกิดปัญญาแล้วท่านก็สามารถบรรลุพระอรหันต์ได้
เพราะเหตุที่ท่านได้นำเอาดินที่ชาวนากำลังไถมาเป็นอุบายว่า
ดินไม่มีใจทำไมเขาจึงนำเอาไปตามประสงค์ได้
น้ำไม่มีใจ ทำไมเขาจึงทำเอาตามประสงค์ได้
เรามีใจ ทำไมไม่ทำใจให้เป็นไปตามประสงค์
เพราะเหตุนั้นธรรม จึงมีอยู่ทุกหย่อมหญ้ามิใช่หรือ”
.
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต







“เมื่อผู้ใดรักษาศีล ๕ ได้สมบูรณ์

บริสุทธิ์แล้วจะเป็นบุญกุศล

เป็นคุณหนุนนำของจิต

ให้หมั่นภาวนา " พุทโธ "

ซักฟอกจิตใจให้สูงยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ

ร่างกายพอได้อยู่อาศัยชีวิตนึงเท่านั้น

ไม่นานก็แตกดับไป

ชีวิตนี้ไม่มีหรอกอะไรที่สมหวัง

พอได้อยู่ ได้กิน แล้วก็...พลัดพราก

จากกันไป โลกนี้เป็นโลกสงสาร

เกิดมาก็พบเจอแต่ของเก่า

เรื่องเก่า แบบนี้อยู่ร่ำไป

ไม่มีอะไรมั่นคงถาวร..พิจาราณาดูสิ”

#หลวงปู่ทุย ฉนฺทกโร








"..ธรรมเป็นเครื่องปกครองทรัพย์สมบัติ และปกครองใจ ถ้าใจมีธรรมมากหรือน้อย มีทรัพย์สมบัติมากหรือน้อย ย่อมมีความสุขพอประมาณถ้าขาดธรรมเพียงอย่างเดียว ลำพังความอยากของใจที่พยายามหาทรัพย์ให้ได้กองเท่าภูเขาก็ยังหาความสุขไม่เจอ เพราะนั้นเป็นเพียงเครื่องอาศัยของกายและใจ ถ้าใจไม่ฉลาดด้วยธรรมเพียงอย่างเดียว จะไปอยู่ในโลกใด และมีกองสมบัติเท่าใด ก็เป็นเพียงโลกเศษเดน และกองสมบัติเศษเดนเท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรแก่ใจเลยสักนิดเดียว ความสมบุกสมบัน การได้รับทุกข์ทรมาน ความอดความทน และความทนทานต่อสิ่งกระทบกระทั่งต่าง ๆ ไม่มีอะไรแข็งแกร่งเท่าใจ ใจถ้าได้รับความช่วยเหลือที่ถูกทาง ใจจะกลายเป็นของประเสริฐขึ้นมา ให้เจ้าของได้ชมอย่างภูมิใจ และอิ่มพอต่อเรื่องทั้งหลายทันที.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาม
พระครูวินัยธร
(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)
อ้างอิงหนังสือ :ท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า หน้า ๑๕๕