"ลมปากมนุษย์มันพอใจมันก็ว่าให้ดี ที่ลมปากมนุษย์มันไม่พอใจมันก็ด่าให้ว่าให้ อย่าไปเป็นทุกข์เป็นร้อนทำใจของเราให้วางเฉย พุทโธอยู่ในดวงใจให้จิตใจเย็นสบายเป็นเครื่องอยู่อาศัยภายในใจของเรานี่เอง
บางคนเมื่อถูกความติเตียนนินทาเหมือนเอาน้ำร้อนมาลวกเข้าไป เต้นเหย็งๆ คือว่าไม่ภาวนา ว่าลมแรงยังไม่แรงเท่าลมปาก เขาว่าอย่างนั้น ลมแรงนั้นนานๆ จึงจะพัดมาทีหนึ่ง แต่ลมปากมนุษย์นั้นมันพัดอยู่ทุกวันเวลา ใครไม่ภาวนาก็เป็นทุกข์เป็นร้อน ถ้าเขาสรรเสริญเราก็ไม่ควรดีใจ ถ้าเขานินทาว่าร้ายป้ายสีก็ไม่ควรเสียใจ เพราะความสรรเสริญนินทานี้ ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน ความเที่ยงแท้แน่นอนมันอยู่ในจิตใจทุกคน ตั้งจิตตั้งใจให้มั่นคง"
โอวาทธรรม...หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
“... ธรรมนั่นมิใช่ธรรมคาดคะเน มิใช่ธรรมเดา แต่เป็นธรรมจริง ใครจริง ในข้อวัตรปฏิบัติที่ประทานไว้
ผู้นั้นจะเข้าถึงธรรมจริงปราศจากความ ด้นเดาใดๆ ทั้งสิ้น ...” -------------------------------------------- #พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร (พ.ศ. ๒๔๑๓ - ๒๔๙๒) #จากหนังสือปฏิปทาของพระธุดงคกรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น_ภูริทัตตเถระ
"...พระพุทธเจ้าเพิ่นว่า #อุฏฐานสัมปทา ถึงพร้อม ด้วยความขยันหมั่นเพียร เพิ่นว่าบ่เกียจคร้านนะ ในภาษิตมีอย่างนั้น ให้ตั้งใจปฏิบัติ เอ้า ทำอย่างไร มันสิเกิด เจ้าของมันคิดแนวได๋ ถามมันเข้าไปในจิต เจ้าของมันก็ตอบขึ้นมาเองดอก ถ้าจะพิจารณา หากจะหัดความสงบก็หัดเข้าเลยมันจะเกิดขึ้นเอง ดอก สงบๆ เข้า จิตมันก็ตะล่อมเข้าๆ จิตมันก็รวมลง ได้เท่านั้น เกิดแสงสว่างขึ้น เอ้อ นั่นความอัศจรรย์..."
#ที่มา หนังสือ ธรรมลี วัดภูผาแดง #โอวาทธรรม หลวงปู่ลี กุสลธโร ...................................................
"..ธรรมเป็นเครื่องปกครองทรัพย์สมบัติ และปกครองใจ ถ้าใจมีธรรมมากหรือน้อย มีทรัพย์สมบัติมากหรือน้อย ย่อมมีความสุขพอประมาณถ้าขาดธรรมเพียงอย่างเดียว ลำพังความอยากของใจที่พยายามหาทรัพย์ให้ได้กองเท่าภูเขาก็ยังหาความสุขไม่เจอ เพราะนั้นเป็นเพียงเครื่องอาศัยของกายและใจ ถ้าใจไม่ฉลาดด้วยธรรมเพียงอย่างเดียว จะไปอยู่ในโลกใด และมีกองสมบัติเท่าใด ก็เป็นเพียงโลกเศษเดน และกองสมบัติเศษเดนเท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรแก่ใจเลยสักนิดเดียว ความสมบุกสมบัน การได้รับทุกข์ทรมาน ความอดความทน และความทนทานต่อสิ่งกระทบกระทั่งต่าง ๆ ไม่มีอะไรแข็งแกร่งเท่าใจ ใจถ้าได้รับความช่วยเหลือที่ถูกทาง ใจจะกลายเป็นของประเสริฐขึ้นมา ให้เจ้าของได้ชมอย่างภูมิใจ และอิ่มพอต่อเรื่องทั้งหลายทันที.."
ภูริทตฺตธมฺโมวาท พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร (พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) อ้างอิงหนังสือ ท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า หน้า ๑๕๕
"..อาหารภายนอก เป็นเครื่องบำรุงร่างกายให้เกิดกำลัง เมื่อมีกำลังกายแล้ว เราอยากจะเดินหรือจะวิ่งไปไหนก็ไปได้ จะทำอะไรก็ได้สำเร็จทุกอย่าง ส่วนอาหารภายใน คือ ธรรมนั้นเป็นเครื่องบำรุงจิตใจ ถ้าจิตใจมีอาหารที่สมบูรณ์ กำลังใจก็ย่อมกล้าแข็ง จะคิดปรารถนาสิ่งอันใด ก็ย่อมสำเร็จเป็นไปได้ตามที่เราคิดนึก ถ้าใจขาดอาหารคือ ธรรม กำลังใจก็อ่อนเพลียจะคิดอะไรก็ไม่สำเร็จได้ บางทีก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่ได้เต็มที่ตามความคิดนึก ฉะนั้นเราจึงควรจักต้องพากันสร้างกำลังแห่งจิตใจให้มีขึ้นในตนให้มากๆ เพราะเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งในตัวเรา อันจะนำให้เราถึงซึ่ง ความบรมสุขได้.."
โอวาทธรรมคำสอน พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร) วัดอโศการาม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ (พ.ศ.๒๔๔๙-๒๕๐๔)
|