นวรัตน์ดอทคอม

#หลวงปู่สอนเด็ก

อาตมามีของเล่นไว้แจกเด็ก คือตามใจเพื่อให้เขามีความสุข จุดมุ่งหมายของอาตมาอันหนึ่งคืออาตมามีเมตตาว่าอยากให้เด็กมาเข้าใกล้เรา ให้เขาคุ้นเพื่อเราจะได้สอน เมื่อเขาใหญ่มา เขาอาจจะจำได้ว่าตอนนั้นเราเป็นเด็กมารับของจากท่าน ท่านพูดเรื่องแบบนี้ พอเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วเข้ามหาวิทยาลัย เขาอาจจะเก็บข้อมูลมาถาม ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่

เด็กนี่ ถ้าสอนให้เขาจิตใจสงบ เขาก็เรียนเก่ง เขาไปเรียนจะตั้งใจฟังครูสอนและจดจำได้ตลอด เพราะเขามีสมาธิ

เด็กลูกศิษย์ตั้งแต่ ๒ ขวบ ๓ ขวบ เป็นดอกเตอร์ก็หลายคน ตั้งแต่เล็กแต่น้อยสอนให้เป็นคนดี ทางพระศาสนา ไปวัดไปวาเขากราบเขาไหว้เรียบร้อย พระเจ้าพระสงฆ์จะเดินก็รู้จักหลีก

#หลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป






"... การที่เราต้องพากันมาฝึกหัดอบรมจิตใจ
ให้มั่นคง กล้าแข็งอยู่ในธรรม เช่นนี้ ก็เพราะโดยมากนั้น... คนเราจะต้องผจญกับภัยของโลกอยู่ ๓ อย่าง คือ ...
๑. ความทุกข์ เจ็บไข้ ยากจนข้นแค้น
๒. ความตาย
๓. เพื่อนหรือคนพาลที่เป็นศัตรู

... เหตุนั้น เราจึงต้องเตรียมตัวไว้ เพื่อเหตุการณ์เหล่านี้ผ่านเข้ามาเมื่อใด เราจะได้
มีใจเข้มแข็งต่อสู้กับสิ่งเหล่านี้ได้.. ด้วยความองอาจกล้าหาญ ไม่ต้องหวั่นกลัว ถึงมันจะมาท่าไหน เราก็มีวิธีที่จะต่อสู้กับมันได้ทุกอย่าง

... เหตุนั้นพระท่านจึงให้ศีลให้พร ว่า ...
“อิจฺฉิตํ ปตฺถิตํ ตุมฺหํ ขิปฺปเมว สมิชฺฌตุ”
แปลว่า “เมื่อท่านปรารถนาสิ่งใด ก็จงสำเร็จโดยฉับพลัน” คือ เมื่อใจของเรามีอำนาจกล้าแข็งแล้ว จะคิดนึกสิ่งใดก็ย่อมสำเร็จหมด ..."
__________________________
คัดลอกบางส่วนบางตอนจาก
พระธรรมเทศนาเรื่อง "บุญกุศลตัวจริง"
#พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
#พระอาจารย์ลี_ธมฺมธโร
วัดอโศการาม ต.ท้ายบ้าน อ.เมือง
จ.สมทรปราการ (พ.ศ.๒๔๔๙ -​ ๒๕๐๔)







"..ทีนี้ เราพุทธบริษัทควรจะเคารพอะไร ให้เป็นหลักของใจ จึงจะได้ชื่อว่า เรายึดถือหลักพุทธศาสนาเป็นเครื่องดำเนินในชีวิตประจำวันของเรา เบื้องต้นเราต้อง เชื่อกรรม เชื่อผลของกรรม เราทำกรรมอะไรไว้ด้วยกาย วาจา และใจ ในที่ใด ๆ มากหรือน้อยไว้แล้ว ผลกรรมนั้นต้องตกมาเป็นของตัวอย่างแน่นอน ไม่เวลาใดก็เวลาหนึ่ง ไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่ง คนอื่นจะมารับแทนไม่ได้ เมื่อเชื่ออย่างนี้แล้วผู้นั้นไม่สามารถกระทำกรรมอันเป็นบาปได้เด็ดขาด จะทำแต่กรรมที่เป็นบุญเป็นกุศลตลอดเวลา ได้ชื่อว่า "ถือธรรมเป็นที่พึ่ง".."

โอวาทธรรมคำสอน
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์ เทสรังสี) วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
(พ.ศ.๒๔๔๕-๒๕๓๗)






"..ผู้มีปัญญาพอประมาณ เตรียมเสบียงสำหรับภพชาติหน้าด้วยการทำทานการกุศล เพื่อได้ชีวิตใหม่ในภพชาติข้างหน้าอย่างไม่ขาดแคลน บางคนก็ทำบุญทำกุศลปรารถนาสวรรค์ บางคนก็ปรารถนาความมั่งมีในภพภูมิของมนุษย์ ซึ่งนับว่าเป็นการกระทำที่ถูก เป็นการเชื่อกรรม ว่ากรรมดีจักให้ผลดี จึงเมื่อหวังผลดีก็ทำกรรมดี

ผู้มีปัญญามาก เล็งรู้ว่าความไม่เที่ยงมีอยู่ แม้เกิดดีในภพใหม่ ได้ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าสมปรารถนา แต่ด้วยความไม่เที่ยงก็ย่อมสามารถพ้นจากฐานะนั้นมาได้ รับผลของกรรมเป็นความทุกข์ยากในภพภูมิอื่นได้ ดังนั้นผู้มีปัญญาจึงไม่มุ่งปรารถนาความเกิด ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไรก็ตาม สูงส่งเป็นสุขเพียงใดก็ตาม เพราะมีปัญญาทำให้รู้ว่าความสุขนั้นไม่ยั่งยืน และทำให้รู้ด้วยว่าแม้ปรารถนาความไม่ต้องพ้นจากความสุขไปสู่ความทุกข์ ก็ต้องปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์คือละจากกิเลสให้ไกลจริงเท่านั้น.."

พระนิพนธ์ แสงส่องใจให้เพียงพรหม
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร






“เมื่อคุณหวังแล้ว คุณต้องเตรียมตัวให้พร้อมด้วย
พร้อมทั้งสมหวัง พร้อมทั้งผิดหวัง
พร้อมทั้งหวาน พร้อมทั้งขม
สมหวังมันหวาน ผิดหวังมันขม
สมหวังแล้ว ดีใจเกินพอดี มันก็บ้า
ผิดหวังแล้ว เสียใจเกินพอดี มันก็บ้า
ชีวิตน่ะ มันก็ต้องหวัง แต่เมื่อหวังก็ต้องเตรียมตัว
ให้พร้อมทั้งสมหวังทั้งผิดหวัง มันเป็นธรรมดาโลก”

หลวงปู่หา สุภโร