นวรัตน์ดอทคอม

“ชีวิตของคนเรา ทำหน้าที่เหมือนเทียนไข
เมื่อจุดแล้วก็มีหน้าที่ดับอย่างเดียว
แต่จะดับช้า ดับเร็ว ก็สุดแล้วแต่อุปสรรค
ของแต่ละคน แต่เมื่อเทียนนั้นให้แสงสว่างแล้ว
เราจะใช้แสงสว่างนั้นอย่างไร ก่อนจะดับ”

หลวงปู่ดุลย์ อตุโล





“เมื่อต้องเจอกับปัญหา หรือเหตุร้าย
การยิ้มรับมัน ย่อมดีกว่าการปฏิเสธมัน
ด้วยความกลัว เพราะการยิ้มรับนั้น

ในแง่หนึ่ง หมายถึง การไม่ยอมรับอำนาจ
คุกคามของมัน และทำให้มันไม่น่ากลัวอีกต่อไป
แทนที่จะมองเป็นศัตรู กลับเห็นเป็นมิตรไปเสีย
ท่าทีเช่นนี้ ยังสามารถใช้ได้กับความตาย
ซึ่งเป็นความจริง ที่ไม่มีใครหนีพ้น

เมื่อจะต้องเจอมันอย่างแน่นอน ควรเรียนรู้
ที่จะยิ้มรับมันเสียแต่ตอนนี้ หรือ ถึงจะไม่ได้เตรียมใจ
ไว้ก่อนเลย เมื่อถึงคราวที่ต้องเจอมัน อย่างเลี่ยงไม่ได้
การเดินยิ้มเข้าหามัน ย่อมดีกว่าการพยายาม
เบือนหน้า หรือหลีกหนีมันด้วยความกลัว”

พระไพศาล วิสาโล






"...ลักษณะที่ตัวเราสามารถรู้ได้ด้วยตนเอง ถ้าจะเปรียบ
เทียบสมมติว่าเราหิว แต่คนอื่นเขารับประทานอาหาร
เราจะรู้กับเขาไหม อันนี้ข้อเปรียบเทียบอย่างหยาบๆ
ถ้าเราหิว เรารับประทาน ความอิ่ม ความหายหิว
เราก็เป็นผู้รู้ ทีนี้ธรรมะที่ส่วนละเอียดรู้ทางจิตนี้
ในเมื่อมีธรรมะมาสัมผัสกันจริงๆ เราก็รู้ว่าเราสัมผัส
หรือมีความสำเร็จ ความหวังในสิ่งที่ดีที่ตั้งใจไว้ใช่หรือไม่
อันนี้ก็หมายถึงความสำเร็จสิ่งที่ดีที่เราหวังตั้งใจไว้ เช่น
เราหวังให้สำเร็จ มรรค ผล หรือให้เรารู้ข้อเท็จจริงของ
ธรรมะต่างๆ เมื่อเราพิจารณารู้แล้วมันก็เกิดรู้ขึ้นที่จิต
ยกตัวอย่างเช่น มีปัญหาว่า สมาธิคืออะไร เมื่อเราทำ
สมาธิเป็นแล้ว เรารู้ทันทีว่าสมาธิคือสิ่งนี้..."

#ที่มา หนังสือ ธรรมปฏิบัติ และตอบปัญหาการปฏิบัติ
ธรรม : พระราชสังวรญาณ ( หลวงพ่อพุธ ฐานิโย )






"...พระพุทธเจ้าทรงสอนว่าให้เป็นให้มันเป็น แล้วทีนี้
จะเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัดคำว่า #เป็น ศีลธรรม
คำสอนในพุทธศาสนาจะมาทำมนุษย์ให้เป็นมนุษย์
จะมาทำอุบาสกอุบาสิกาให้เป็นอุบาสกอุบาสิกา
เป็นมนุษย์ที่เป็น เป็นพระเป็นเณรที่เป็น เป็นแม่ขาว
นางชีให้มันเป็น ก็คือทำหน้าที่ของพวกเราให้มันถูก
นั่นแหละ ชื่อว่าเป็นให้มันเป็น เป็นให้มันดี ปฏิบัติให้
มันดี ฟังให้เข้าใจ แล้วปฏิบัติตัวให้มันดี เมื่อเป็นให้
เป็นแล้ว ปฏิบัติตัวให้มันดีแล้ว ก็จะเกิดอานิสงส์ คือ
ความสงบสุข ความสงบอบอุ่น เย็นอกเย็นใจในชีวิต
จะมีหน้าที่ความเป็นอยู่ในลักษณะไหนก็มีความสุข
ความสบายตามหน้าที่

ถ้าเราศึกษาใคร่ครวญในฐานะที่เกิดขึ้นมาเป็นมนุษย์
แล้วปฏิบัติให้มันเป็น ปฏิบัติให้มันถูก ปฏิบัติให้มันดี
ผลที่จะได้รับ เป็น #ปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตัวของพวก
เรา เพราะพวกเราเกิดขึ้นมาเป็นมนุษย์ มีความสงบ
อบอุ่นมากน้อยขนาดไหน มีความเย็นอกเย็นใจมาก
น้อยขนาดไหน หรือมีปัญหาทุกข์จิตทุกข์ใจมากน้อย
ขนาดไหน ไม่มีใครที่จะรู้มากไปกว่าตัวพวกเราเอง
ฉะนั้น เมื่อมาเรียนแล้วว่า เออ...ถ้าเป็นอย่างนี้
ทำอย่างนี้ คิดอย่างนี้ พูดอย่างนี้มันผิด เมื่อรู้ว่ามันผิด
จากความเป็นอยู่ของความเป็นมนุษย์ ก็รีบเลิก รีบละ
รีบแก้ไข ในสิ่งที่มันผิด เพราะมันจะเป็นมนุษย์ไม่เป็น
ตอนนี้เรายังมีโอกาสแก้ไขได้อยู่

ฉะนั้น การฟังจึงมีประโยชน์ ทำให้เราได้รู้ว่า เออ...
ความเป็นมนุษย์ ต้องทำอย่างนี้ ต้องพูดอย่างนี้
ต้องคิดอย่างนี้ จึงจะอยู่ในฐานะความเป็นมนุษย์ที่เป็น
ถูกคุณสมบัติความดีที่มีความสมบูรณ์ตามฐานะ จึงมี
การฝึก การปฏิบัติ เพื่อให้อยู่ในขอบเขตหน้าที่ที่เรา
จะรักษา และปฏิบัติตัวเพื่อยกฐานะจิตใจให้เข้าสู่ความ
เป็นสมบัติสูงๆ ขึ้นไป..."

หลวงปู่อุทัย สิริธโร วัดเขาใหญ่ญาณสัมปันโน
ต.โป่งตาลอง อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา