นวรัตน์ดอทคอม

อย่าไปวิ่งตามก้นฝรั่งให้มาก
ทุกวันนี้อำนาจเงินมันบีบเรา
ให้เราต้องทำนั่นทำนี่
เห็นไหมอยู่สวิตเซอร์แลนด์
คนตื่นแต่ตีสอง ตีสามทำงานแล้ว
เพราะอะไร เพราะอำนาจเงินนี่ไง

มีโยมเค้าจะมาขอปูพื้นศาลาให้เรา
เราก็ไม่เอาเด้ ปูสาดปูเสื่อก็นั่งกันได้
คนใหญ่คนโตมาจากไหนก็ให้นั่งพื้นเอา
เก้าอี้เราก็ไม่มี

หลวงปู่อยู่นี่ไม่ได้เสียเงิน
พวกโยมทำบุญก็ไม่ต้องเสียเงิน
ท่องพุทโธอยู่เฉยๆ ก็ได้บุญ
ก่อนนอนก็ท่องพุทโธให้ได้เท่าอายุ
แล้วก็หลับไปกับพุทโธ
จิตใจของโยมก็จะขาวสะอาดขึ้นมา...

หลวงปู่ทุย ฉันทกโร
วัดป่าดานวิเวก อ.โซ่พิสัย จ.บึงกาฬ





"..พระอรหันต์ไม่ได้ผุดขึ้นมาจากไหน ก็มาจากหัวใจของปุถุชน มาจาก ราคะ โทสะ โมหะ ถ้าหากใจปุถุชนนั้นพยายามบากบั่นฝึกปรือตนให้เดินตามมรรคาสัมมาปฏิบัติ พระอรหันต์ก็มาจากที่นั่น กลั่นกรองมาจากที่นั่น เหมือนดอกบัวมาจากขี้ตม ขี้โคลนเน่า ๆ เหม็น ๆ แต่พอพ้นน้ำ รับแสงอาทิตย์แย้มบานเต็มที่ มีสง่าราศี ใครก็อยากได้อยากชม.."


โอวาทธรรมโดย
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร








โอวาทธรรมคำสอนก่อนเทศกาลสงกรานต์

"ยามสงกรานต์มา เฮากะบ่ดื้อบ่คะนองหลาย เอาเหล้ามาเต้นเอาเบียร์มาเต้น

ยามสงกรานต์....เเปลว่า ยามนั่งสมาธิกะได่เนาะ, ปฏิบัติธรรมบูชาคุณพ่อเเม่ที่เพิ่นเกิดเฮามา ก่ายามสงกรานต์บ่เเม่นสิเอาเบียร์มาฮดกันเอาเหล้ามาฮดกัน บ่ดีจักหน่อยเนาะ ต่อมามันกะดื้อนำควม
เหล้า ควมเบียร์นั่นล่ะเนาะ บอกลูกบอกหลานกะได่บ่ให่เอาเหล้ามาฮ่วมบุญมาประกอบบุญ"

หลวงปู่สุวันคำ จันทสาโร
วัดป่าพระธรรมเทพวงศ์
เมืองปากงึม เเขวงนครหลวง สปป.ลาว







"..การยกโทษผู้อื่นโดยขาดความไตร่ตรองนั้น ไม่มีอะไรดีขึ้นพอได้รับประโยชน์บ้างเลย นอกจากเป็นการสั่งสมโทษและบาปกรรมใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ ไม่มีวันสิ้นสุดเท่านั้น จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตน แล้วงดความรู้ความเห็นชนิดเป็นภัยแก่ตนเสีย ก็จะกลายเป็นผู้ดีมีหวังสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า ใจที่เคยเหี้ยมโหดโกรธกริ้วก็จะมีวันสงบเย็น เวลาถ่ายภพถ่ายชาติเกิดในภพใหม่ชาติใหม่ก็มีหวังผลเป็นกำไร คือความสุขเป็นสมบัติ ไม่ล่มจมระงมทุกข์ไปตลอดกาล.."

โอวาทธรรม พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)อ้างอิงจากหนังสือประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระโดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน








“การให้วัตถุสิ่งของ อาจช่วยเพียงให้ชีวิตอยู่รอดได้
ทำให้อยู่ดีมีสุขขึ้นบ้าง แต่ยังไม่สามารถทำให้เกิด
ความดับทุกข์ได้ การรอดชีวิตอยู่แล้ว แต่กลับยังคง
มีความทุกข์ด้วยตลอดเวลา ย่อมไม่อาจเทียบได้กับ
คุณค่าของการมีชีวิตอยู่แล้วได้เรียนรู้ธรรมะจนทำให้
เกิดความคิดชอบ การพูดชอบ และการกระทำชอบ
อันจักทำให้ไม่มีความทุกข์ “

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชฯ