นวรัตน์ดอทคอม

” ใจติดอยู่กับสิ่งภายนอก “

…เมื่อถึงเวลาบำเพ็ญก็ต้องบำเพ็ญ
ฝนจะตกแดดจะออก
อากาศจะหนาวหรือจะร้อนอย่างไร
ถ้าไม่สุดวิสัย ก็ต้องบำเพ็ญกันไป

.อย่างวันนี้ฝนตกเราก็มากัน
เคยมีบางคนขับรถมาถึงข้างบน (เขา)
พอเห็นฝนตกก็เลี้ยวกลับลงไป
ถ้าลงจากรถก็จะเปียก จะลำบาก

.ก็ไม่อยากจะลำบาก
ยังติดอยู่กับความสุขในรถ
ที่มีเครื่องปรับอากาศ มีเบาะนิ่มๆนั่ง
“แต่ใจกลับร้อนเป็นไฟ”
ด้วยความกังวล ขุ่นมัววุ่นวาย

.กับสิ่งต่างๆ แต่มองไม่เห็น
เห็นแต่ภายนอก
เพราะใจติดอยู่กับสิ่งภายนอก
จึงไม่เห็นความทุกข์ที่มีอยู่ภายในใจ

.เห็นแต่ว่ากำลังได้
หรือกำลังเสียสิ่งภายนอกไป
เวลาได้ก็ดีอกดีใจ
เวลาสูญเสียไปก็เสียอกเสียใจ

.แต่ก็ไม่เห็นโทษของมัน
เวลาเสียไปก็อยากจะหามาใหม่
ต้องลำบากยากเย็นต่อสู้
กับปัญหาอุปสรรคต่างๆ กว่าจะได้
เงินมาสักบาท

.ไม่ใช่ของง่าย ไม่เหมือนกับการใช้เงิน
ใช้เงิน ๑๐๐ บาท
ง่ายกว่าการหาเงิน ๑ บาท
นี่คือเรื่องของจิตใจ เป็นอย่างนี้.

…………………………………………
.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี

จุลธรรมนำใจ ๑๕ กัณฑ์ที่ ๓๘๘
วันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๑





"... ผู้ใดทำให้ใจของตัวเองให้ถึงซึ่ง
... ความเป็นกลางๆ ได้ ผู้นั้นจะพ้นจาก
... ทุกข์ทั้งปวง...

... ผู้ที่จะพ้นจากทุกข์ได้ในโลกนี้.. ก็
... ล้วนแล้วแต่ยกทุกข์ขึ้นมาเป็นเหตุ
... ทั้งนั้น แท้จริงความนึกคิดไม่ใช่ทุกข์
... แต่การไปยึดความนึกคิดมาเป็นของตน
... จึงเป็นทุกข์ ..."
_____________________
#หลวงปู่เทสก์_เทสรังสี
วัดหินหมากเป้ง จังหวัดหนองคาย





พระอาจารย์ตะวัน.. #การเกิดเป็นทุกข์ #ถ้าเลือกได้เลือกไม่เกิด

ทุกอย่างไม่ได้เป็นภัยหรอก จะเป็นภัย.. ก็ต่อเมื่อเราหลงเข้าไปยึดถือเอา ทุกอย่างมันเป็นของมัน ทุกอย่างมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ตามเหตุปัจจัยของมัน

ถ้าเราไม่ได้หลงเข้าไป... แต่เบื้องต้นก็ต้องหลงไปก่อน หลงไปแล้ว.. ถึงรู้สึกตัวทีหลัง เป็นอย่างนี้

เหมือนเรามาเกิดแล้ว เราเพิ่งรู้สึกตัวว่า.. การเกิดเป็นทุกข์ ถ้าเลือกได้.. เลือกไม่เกิด เรามารู้สึกตัวว่าการเกิดมันทุกข์ขนาดนี้หรอเนี่ย ไม่รู้มาก่อน ถ้ารู้ก็ไม่มาเกิด แต่มันไม่รู้ไง.. นั่นแหละ คือเชื้อแห่งการเกิด

แต่เมื่อเรารู้ว่า การไม่เกิดนั่นแหละคือ ไม่ทุกข์ มันก็เลยตั้งเรดาห์ใหม่ว่า ทำยังไงถึงจะไม่เกิด

เชื้อแห่งการเกิด คือ การไม่รู้
เราก็ต้องศึกษาให้รู้ไป
โดยเฉพาะรู้แจ้งประจักษ์ในอริยสัจ4
ที่ทำลายเชื้อแห่งการเกิดได้