นวรัตน์ดอทคอม

ยอดของความกตัญญูที่พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญก็คือ..การนำแสงธรรม เข้าสู่ดวงใจของบุพการี

โอวาทธรรม
หลวงปู่ชา สุภัทโท






“อย่าเป็นคนขี้บ่น เหนื่อย ลำบาก ยาก ขี้เกียจ
บ่นไปมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น มันจะเป็นไปตามปาก
เหนื่อยก็พัก มีแรงก็สู้ใหม่”

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ





"ผู้ใดทำใจให้ถึงความเป็นกลางได้
ผู้นั้นจะพ้นจากทุกข์ทั้งปวง"

หลวงปู่เทศก์ เทศรังสี





รู้สวรรค์นรก ไม่เท่ารู้จิต
รู้อดีตอนาคต ไม่เท่ารู้ปัจจุบัน
รู้แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์
ก็ไม่เท่ารู้ละ รู้ปล่อยวาง

พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล





"...อย่าเกียจคร้าน ภาวนาอย่าเกียจคร้าน
นอน กิน ถ่าย กาม ไม่เห็นเกียจคร้าน
วันๆ มัวเมาแต่แก้ไขร่างกาย
ไม่มาหาหนทางแก้ไขใจ
ใจอยู่กับบุญ ใจอยู่กับธรรม
ใจอยู่กับการทำความดี ต้องให้เป็นอย่างนี้
อย่าติดธาตุ อย่าติดอารมณ์ อย่าติดโลก..."

#ที่มา หนังสือ ๑๐๔ ปี ธรรมวิพากษ์
#โอวาทธรรม หลวงปู่จาม มหาปุญโญ






. ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน
ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน
ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู

ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น

โอวาทธรรมหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส จ.สกลนคร






คนไม่มั่นใจเรื่องศีล๕..

หลวงพ่อ : คงจะหลายคน เกิดไม่มั่นใจว่าทำไมเราจึงจะรักษาศีล ๕ ได้ หนักใจนะ ทีนี้ตอนอุทิศส่วนกุศล ท่านก็เลยมาเตือนอีกว่า ควรจะบอกเขา ถ้าไม่มั่นใจว่าจะรักษาได้เต็มวัน ให้ตั้งใจรักษาสักวันละชั่วโมง ๒ ชั่วโมง หรือ ๓ ชั่วโมงก็ได้

เอาเป็นเวลาใดเวลาหนึ่งโดยเฉพาะ แต่ไม่ใช่สมาทานแล้วก็หลับนะ ขอยืนยันว่าเวลาหลับไม่ผิดศีล นี่ไม่ได้นะ ท่านบอกว่า..

ให้ตั้งเวลาไว้เฉพาะในเวลาวันหนึ่งนะกี่ชั่วโมงแล้วเวลาเท่าไรก็ตามชอบใจว่าในช่วงเวลานี่เราจะไม่ยอมละเมิดศีล ๕ เด็ดขาด ถ้าทำอย่างนี้อย่างช้าจริงๆไม่เกิน ๑ ปี จิตจะทรงตัวรักษาศีล ๕ เป็นสมุจเฉท คือหมายความว่าแน่นอนนะ ทุกคนนะญาติโยมนะ

อันนี้ที่ท่านเตือนตอนแรกก็ไม่ได้พูด มาตอนอุทิศส่วนกุศลท่านมาเตือนใหม่ว่า ทำไมไม่บอกเขา ท่านก็ห่วง ใครรู้ไหม..พระพุทธเจ้าเอง ไม่ใช่ใครหรอก

#หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วัดจันทาราม(ท่าซุง)จ.อุทัยธานี
หนังสือธัมมวิโมกข์๑๓๕พ.ค.๓๕ หน้า ๖๔






"ร่างกาย...
เปรียบเหมือนบ้านหลังหนึ่ง ๆ เท่านั้น
ส่วนใจ...
เปรียบเหมือนเจ้าของบ้าน กายแตกสลาย เปรียบเหมือนบ้านปรักหักพัง เจ้าของบ้าน
คือใจ...ก็ออกจากร่าง
ไปก่อร่างใหม่ ซึ่งเทียบกับเจ้าของบ้านไป
ปลูกสร้างบ้านหลังใหม่

ถ้าเจ้าของบ้านฉลาด และมีทรัพย์มาก
ก็ปลูกสร้างบ้านหลังใหม่ ได้อย่างมั่นคง
และ สวยงาม
ถ้าไม่มีทรัพย์มากพอ จะปลูกได้ตามใจหวัง
ก็เป็นหน้าที่ของตัว จะตะเกียกตะกายหา
ที่อยู่อาศัยใหม่ ตามกฏของความจำเป็นบังคับ

ถ้าหาไม่(ถ้าไม่ได้บำเพ็ญคุณงาม ความดี
อะไรไว้บ้างเลย)ก็ย่อม ทนทุกข์ลำบากเอง
ไม่มี...ใครช่วยได้

จิต...
ที่ออกจากร่างเก่า ไปสู่ร่างใหม่
ก็ขึ้นอยู่กับทรัพย์ภายใน คือ...บุญ-กุศล
ถ้าบุญ-กุศลมีมาก ร่าง...ที่จิตไปก่อภพใหม่
ก็สดสวยงดงาม อายุ ก็ยืนนาน
ความสุขเป็นเครื่องเสวย ก็มี ไม่อับจน
ในภพชาตินั้น ๆ

ถ้าหาไม่(ถ้าไม่ได้สั่งสมบุญ-กุศลแล้ว)ก็ลด
ภพชาติ และฐานะให้ต่ำลงมาตามลำดับ
และอาจลดลงมาเป็นภพ-ชาติ แห่งสัตว์ตัว
อาภัพ ก็ได้ ไม่มี ประมาณ

ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าขยาด อย่างยิ่ง...
สำหรับมนุษย์ ผู้มีวิจารณญาณจึงไม่ควร
นอนใจ เมื่ออยู่...
ในฐานะที่ยังพอแก้ไข ได้อยู่ ยังไม่สายเกินไป."

(องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน