นวรัตน์ดอทคอม

เมื่อเราเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล เราก็ต้อง "ทุกข์" ทุกครั้ง ที่สิ่งต่างๆ และคนไม่ยอมโคจรรอบตนเอง...

#พระเทพพัชรญาณมุนี
พระอาจารย์ฟิลลิป ญาณธมฺโม
วัดป่ารัตนวัน อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา







"อริยสัจ ๔
ที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ อย่างงดงามแล้วนั้น
เป็นหนทาง แห่ง...การปล่อยวางตัณหา
เมื่อปล่อยวางตัณหาแล้ว
จึงเป็นความพ้นทุกข์ หรือนิโรธซึ่งเป็นสัมมาทิฏฐิ
หรือความเห็นถูก
ที่เราเรียกว่า...เป็นหนทางในอริยมรรคมีองค์ ๘
แต่กระนั้นคำอธิบาย ก็สื่อความได้อย่างจำกัด
เช่นคำว่า...หนทาง
อาจทำให้เราเข้าใจผิดได้
เพราะสัมมาทิฏฐิ คือ...ความเห็นชอบ
ส่งผลให้เกิดการกระทำชอบ, การพูดชอบ,
การดำรงชีพชอบ, ความเพียรชอบ, ความระลึกชอบ
, ความตั้งมั่นชอบ
มันจึงไม่ใช่หนทาง ให้ก้าวเดินจากจุดหนึ่ง ไปอีกจุดหนึ่ง
แต่มันเป็น...ทางที่สมบูรณ์ ใน...ตัวมันเอง
สัมมาทิฏฐิ
ไม่ใช่ การที่เราเป็นบุคคลผู้ที่ตื่นรู้ และหลุดพ้น
แต่คือ...การที่ความเห็นว่า
มีตัวเรา ค่อย ๆ หายไป
การคิดว่า...เราจะต้องบรรลุธรรม จึงไม่เป็นเหตุ เป็นผลเลย
เพราะมันเป็นแค่...ความคิด
และเป็นสักกายทิฏฐิ ยึดถือว่า ตัวเรา
คือ...สิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่เรียกว่าผู้บรรลุธรรม
แต่ในความเป็นจริงแล้ว
อะไรเล่า คือ การบรรลุธรรม ?
มันไม่ใช่สิ่งที่ไกลออกไป
ที่เราไม่มี และจะต้องพยายามให้ได้มันมา
แต่มันเป็น แค่...การตื่นรู้...ปัจจุบันธรรม และศรัทธาใน รู้...นั้น
ความหมายของการภาวนา...
ที่หลวงพ่อชาบอกว่า
เป็นการพักผ่อนทางจิตใจ
ก็หมายถึงการผ่อนคลาย
ไม่ใช่ การกำจัด หรือพยายามให้ได้มาซึ่งสิ่งใด
ที่ต้องใช้ความมุมานะ
และความกดดัน
การที่เราพยายามควบคุม และตัดกิเลส
หรือฝึกใจให้เป็นสมาธิ เราจะต้องใช้ความพยายามอย่างสูง
จนนำมาซึ่งความเครียด
แต่การพักผ่อนทางจิตใจ คำว่า...พักผ่อน
ก็หมายถึงการผ่อนคลาย...ปล่อยวาง...
และไม่จำเป็นต้องทำอะไร หรือเป็นใคร
ส่วนคำว่า...ทางจิตใจ
ก็หมายถึงใจ ที่เป็นธรรมชาติที่มีอยู่แล้ว
ไม่ได้ หมายถึงสมองซึ่งใช้ปัญญาในการวิเคราะห์แยกแยะ
เพราะปัญญา เป็นธรรมชาติที่ต้องแยกแยะถูก-ผิด, ดี-ชั่ว, ใหญ่-เล็ก
ถึงแม้การการแยกแยะนี้...
จะเป็นประโยชน์ แต่มันก็เป็นเพียง...สังขาร
ส่วนสิ่งที่ ไม่ใช่สังขาร คือ...ธรรมชาติรู้...
หรือสัจธรรม หรือธรรมะที่มีอยู่ที่นี่ และเดี๋ยวนี้."

หลวงปู่สุเมโธ






“คนฉลาด ไม่ใช่แค่ฉลาดพูดเท่านั้น
ต้องรู้จักนิ่งอย่างมีสติ ให้เป็นด้วย
ต้องรู้ในสิ่งที่ไม่ควรพูด ให้มากยิ่งกว่า
สิ่งที่ควรพูด”

ท่านพุทธทาสภิกขุ







“เป็นโสด ย่อมอยู่เป็นสุข
ถ้าสูญเสียคนที่รักไป แล้วไม่หาแฟนใหม่
เพราะเห็นโทษของการมีแฟน มีคู่รัก ว่ามีทุกข์
มากกว่าสุข จะเข็ดหลาบไม่กล้ามีคนใหม่

แล้วก็จะน้อมเอาคำสอนของพระพุทธเจ้า
มาปฏิบัติ ทำให้ใจสงบ เจริญอสุภะกรรมฐาน
ให้เบื่อหน่ายในร่างกาย ว่าคนที่เราหลงไหล
นั้นแหละ ที่เราต้องพิจารณาว่าเป็นซากศพ

เวลายังหายใจอยู่ ก็อยู่ด้วยกันได้
พอไม่หายใจ ก็ไม่กล้าเข้าใกล้แล้ว ทั้งๆที่ร่างกาย
ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป ยังมีอาการ ๓๒ เพียงแต่
ไม่หายใจเท่านั้นเอง จะได้ดับราคะตัณหาไป
อยู่คนเดียวได้ เป็นโสดได้ ย่อมอยู่เป็นสุข”

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต