นวรัตน์ดอทคอม

“แต่งแต่ตัว ไม่แต่งจิต แต่งเนื้อแต่งตัว มันก็แก่ไป เอาเพชรนิลจินดาประดับเข้าไปมันก็แก่ไป ทำผมสวยๆ มันก็แก่ไป แต่งเนื้อแต่งหนัง มันก็ไม่สมหวัง ทำไมไม่แต่งจิต แต่งจิตด้วยความสัตย์ความจริง เป็นคนจริงด้วย ซื่อสัตย์ด้วย นี่แหละคือธรรมของฆารวาส ให้ถึงพร้อมด้วยความหมั่นเพียร ขยันทำงานทุกๆอย่างที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ บุญไม่ต้องเสียเงิน ปรับปรุงจิตใจของเราให้ดี วันหนึ่งให้เช็คดูว่า มีความจริงใจเท่าไหร่ มีความสะอาดเท่าไหร่จิตดวงนี้ หรือมีแต่ความเจ็บปวด หรือมีแต่ความขี้โลภ หรือมีแต่ความทุกข์ สิ่งเหล่านี้เป็นโทษของจิตทั้งหมด พระพุทธเจ้าทรงพระเมตตาสัตว์โลก พานำไปดัดแปลงแก้ไขจิตใจของเรา จะมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ถ้าจิตมีความเจริญรุ่งเรือง ทุกอย่างดีหมด”

โอวาทธรรมคำสอนพ่อแม่ครูบาอาจารย์
พระฉนฺทกโร หลวงปู่ปรีดา หลวงปู่ทุย
วัดป่าดานวิเวก(ดงสีชมพู) บ้านแสงอรุณ ต.ศรีชมภู อ.โซ่พิสัย จ.บึงกาฬ






"เมื่อจิตใจไม่คิดมากไปหลายเรื่องหลายราวแล้ว จิตก็จะมีความสุขเกิดขึ้น เหมือนกับบุคคลนี่แหละ ถ้าไม่ถือสิ่งของหลายอย่าง ถือแต่ของเบาๆ ก็เดินไปสบาย หรือปล่อยวางหมดเดินแต่ตัวเปล่าๆ ไป"

หลวงพ่อพระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป





"การคิดถึงใจตนเอง เมื่อยามทุกข์ร้อนนั้น
เป็นวิธีที่จะทำให้เราเข้าใจ ซาบซึ้งในความทุกข์
ของผู้อื่นได้ เราทุกข์เป็นอย่างไร คนอื่นก็ทุกข์เช่นเดียวกัน"

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ






"... ขอให้เชื่อมั่นลงไปในผลทานที่เราได้บริจาคมา เชื่อมั่นในผลศีลที่เรารักษาที่เราไม่ทำบาป ไม่เบียดเบียนใคร

เชื่อมั่นในการไหว้พระ นั่งสมาธิภาวนานี้ว่าเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ไพศาล

แม้ว่าตนยังไม่สามารถทําอาสวะกิเลสให้หมดสิ้นไปโดยประการทั้งปวงได้ ก็เป็นอุปนิสัยปัจจัยอย่างแรงกล้าติดตามไปเมื่อเกิดในชาติต่อไป จะดลบันดาลให้เป็นผู้ยินดีในบุญ ..."

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต จ.หนองคาย






. จุดที่เยี่ยมยอดของโลก คือ ใจ การบำรุงรักษาสิ่งใดๆ ในโลก การบำรุงรักษาตน คือ ใจเป็นเยี่ยมจุดที่เยี่ยมยอดของโลก คือ “ใจ” ควรบำรุงรักษาด้วยดี

ได้ใจแล้ว คือได้ธรรม เห็นใจแล้ว คือ เห็นธรรม รู้ใจตนแล้ว คือ รู้ธรรมทั้งมวล ถึงใจตนแล้ว คือ ถึงพระนิพพาน

ใจนี่แล คือ สมบัติอันล้ำค่า จึงไม่ควรอย่างยิ่งที่จะมองข้ามไป คนพลาดใจ คือ ไม่สนใจปฏิบัติต่อใจดวงวิเศษในร่างนี้ แม้จะเกิดสักร้อยชาติพันชาติ ก็คือ ผู้เกิดผิดพลาดนั่นเอง

โอวาทธรรมหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส จ.สกลนคร







#มหิทธิกาเปรต คือ เปรตที่มีฤทธิ์

"... คนเรานั้น เข้าใจผิดกันไปใหญ่โต เห็นพระมีฤทธิ์นิด ๆ หน่อย ๆ เสกพระขลัง ยิงไม่เข้าฟันไม่ออก ก็นึกว่าท่านต้องสำเร็จเป็นพระอรหันต์กันไปโน่นแล้ว

พวกเรียนคาถามนต์ไสยศาสตร์นี้ ตายไปไม่ได้เป็นเกิดเป็นเทวดาอะไรหรอก แต่ต้องไปเกิดเป็นผีใหญ่ (มหิทธิกาเปรต) หมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกจิอาจารย์ดัง ๆ ที่เล่นมนต์ไสยศาสตร์ที่มีชื่อเสียงมาก ๆ นั้น ตายแล้วไปเป็นผีใหญ่แทบทั้งสิ้น

ก็บรรดามนต์ขลังหรือเครื่องรางที่อาจารย์ไสยศาสตร์นี้ทำไว้มันขลัง เพราะพวกอาจารย์ไสยศาสตร์ที่ตายไปเป็นผีใหญ่มหิทธิกาเปรตนี้ เขาก็มีฤทธิ์เหมือนกัน เมื่อคนที่มีของขลังที่ทำเอาไว้มีอันตราย เขาก็จะส่งฤทธิ์มาช่วยให้เหนียวบ้าง คงกระพันบ้างไปตามเรื่อง นั่นเอง

เป็นพระเป็นสงฆ์ วิชชาของพระพุทธเจ้ามีดี ๆ กลับไม่เรียน กลับไปเรียนมนต์ไสยศาสตร์

ตอนภาวนามนต์ไสยศาสตร์ แม้จิตจะสว่างไสว รู้ตื่นเบิกบาน รู้เห็นอะไรมากได้หลายอย่างก็จริง แต่ครั้นเวลาจะตาย แม้จะภาวนามนต์ไสยศาสตร์จนจิตสว่างก็ตาม (จิตดีน่าจะไปที่ดี ๆ) พอจิตขาดปุ๊บ กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็กลายเป็นผีใหญ่ไปแล้ว เพราะมนต์ไสยศาสตร์มันกดทับไว้ ไม่ได้ไปสวรรค์นิพพานอะไรหรอก

มีลูกสอนลูก มีหลานสอนหลานว่า เมื่อได้บวชมาเป็นพระเป็นสงฆ์แล้ว อย่าไปเรียนมนต์ไสยศาสตร์เน้อ มันจะกลายไปเป็นผีใหญ่หมดเน้อ!!"

โอวาทธรรมหลวงพ่อพุธ ฐานิโย
วัดป่าสาลวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา






"...จิตที่รวมอยู่ในความสงบก็ควรปล่อยให้นิ่งจนกว่าจะถอนออกมาเอง เพราะนี่คือเป้าหมายของการทำสมถภาวนา ทำเพื่อให้จิตนิ่งสงบ จะสงบนิ่งได้นานเท่าไหร่ยิ่งดี เพราะจะเสริมสร้างกำลังให้กับจิตไว้ต่อสู้กับกิเลสตัณหาต่างๆ ยิ่งสงบนิ่งได้นานเท่าไหร่ ก็จะมีกำลังต่อสู้กับกิเลสตัณหาได้มากขึ้นตามลำดับ ในเบื้องต้นจึงต้องสร้างฐานของสมาธิคือความสงบให้มีให้มาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องทำแต่สมถภาวนาเพียงอย่างเดียว ก็ยังสามารถเจริญวิปัสสนาไปได้ด้วย สลับกันไป

เมื่อออกจากสมาธิความสงบแล้ว ถ้าปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง ไม่มีภารกิจการงานอย่างอื่นหรือมีก็ตาม ก็ควรเจริญปัญญาต่อ ด้วยการพิจารณาอนิจจังทุกขังอนัตตาในสังขารร่างกาย เช่นเป็นพระก็ต้องออกไปบิณฑบาต ก็สามารถเจริญธรรมขั้นวิปัสสนาได้ ด้วยการพิจารณาร่างกายในขณะที่ทำกิจกรรมต่างๆ พิจารณาดูอาการ ๓๒ ของร่างกายไปก็ได้ พิจารณาดูความแก่ความเจ็บความตายว่าเป็นเรื่องธรรมดา ก็พิจารณาไปได้เรื่อยๆอย่างนี้ถึงจะเรียกว่าวิปัสสนา

ถ้าตามรู้นามรูปรู้ว่าเกิดขึ้นแล้วก็ดับ แต่ไม่ควบคุม ไม่ดับมัน ก็จะไม่ทันการณ์ เช่นเวลาเกิดกิเลสขึ้นมา แล้วดูเฉยๆ รอให้มันดับเอง แต่มันไม่ดับ เช่นเวลาโกรธก็จะโกรธไปเรื่อยๆ เกลียดก็เกลียดไปเรื่อยๆจนวันตาย ถ้าจะให้มันดับก็ต้องใช้ปัญญาใช้วิปัสสนาเข้าไปดับมัน

เช่นใช้ความเมตตา เวลาโกรธก็ต้องเห็นว่าความโกรธนี่เป็นเหมือนไฟเผาจิตใจ คนที่ถูกโกรธไม่รู้เรื่องหรอก เขาสบาย แต่คนที่โกรธจะตายเอา เพราะความรุ่มร้อนของจิตใจ กินไม่ได้นอนไม่หลับ อาฆาตพยาบาท ก็เพราะความโกรธกำลังเผาผลาญใจ กำลังสร้างความทุกข์ให้กับใจ จึงต้องพิจารณาให้เห็นโทษของความโกรธ พอเห็นปั๊บก็จะดับความโกรธได้..."

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๒๘ กัณฑ์ที่ ๒๗๔
๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๙






. ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน
ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู

ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น

วาสนา นั้นเป็นไปตามอัธยาศัย
คนที่มีวาสนาในทางที่ดีมาแล้ว แต่คบคนพาล วาสนาก็อาจเป็นคนพาลได้ บางคนวาสนายังอ่อน เมื่อคบบัณฑิต วาสนาก็เลื่อนขึ้นเป็นบัณฑิต

ฉะนั้น บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิต เพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตนให้สูงขึ้น

โอวาทธรรมหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส จ.สกลนคร