นวรัตน์ดอทคอม

"โยม...จะเป็นอะไรไม่สำคัญ
แต่ขอให้เป็น...คนดีต่อไป
เรายินดีมากเหลือเกินนะ..."พุทโธ" ตัวเดียว
อย่างที่หลวงตาบัวบอก ดีมากเหลือเกิน
สติเป็นสำคัญ ถ้าขาดสติแล้ว เสียมากเหลือเกินโยม..."

#หลวงปู่เชอรี่_อภิเจโต
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี






ถาม: ดูอสุภะให้กำหนดยังไงครับ

หลวงปู่:ธาตุขันธ์ ดูซิ
ตลอดเวลา เพราะเป็นอสุภะ
มนุษย์หยาบมาก ตัวผู้ตัวเมีย ดูซิ
ต้องยุ่งตลอดเวลา ดูซินั่น ฟัน ลิ้น โกนหนวด
ต้องยุ่งตลอดเวลา ตัวผู้ตัวเมีย
ดูซิข้างล่างนะ มนุษย์เป็นอย่างนี้นะ
ตัวผู้ตัวเมียเป็นอย่างนี้นะ และดูซิอันนี้นะ
ข้างหน้าข้างหลัง สกปรกมาก
ไม่มีคนหนึ่งไม่เป็นอย่างนั้นนะ

เคยดูวีซีดี หนังสือ เราไม่ถาม
เห็นว่าอาจมีผลเสียได้ ไม่เล่นดีกว่า
เอาพุทโธดีกว่าโยม หายใจเข้าหายใจออก
หายใจออก จะทำเอง ไม่ต้องเสียเงิน
ทำเองได้ พุทโธ หายใจเข้าหายใจออก ทำเองได้
พูดเพราะโยมอาจไม่เคยฟังเรื่องนี้ ไม่เป็นไร
สำหรับโยมไม่เป็นไร แต่ขอ ไม่ต้องดูไม่ต้องเล่น
“ท่องพุทโธดีกว่า”

หลวงปู่เชอรี่ อภิเจโต
วัดป่าบ้านตาด








"...จะมีสติได้ ต้องมีศีล...
ทุกคนต้องมีศีล จึงจะเป็นคนดีได้ คนไม่มีศีล
ทำอะไร ก็ผิดๆ เหมือนเรือ ไม่มีหางเสือ
เพราะฉะนั้น...
ทุกคนต้องมีศีล ไม่ว่าจะเล่าเรียนอะไร
จะมีอาชีพอะไร

ศีล เป็นของคน ทุกคน
ศีล ทำคนให้เป็นคน ทำมนุษย์ ให้เป็นเทวดา
คนไม่มี ศีล...ก็เหมือนสัตว์ ทำอะไรไปตามกิเลสชักนำ
กิเลส คือโลภ โกรธ หลง มันคอยชวนคนให้ทำผิดตลอดเวลา
คนที่ไม่ได้ศึกษาธรรม ย่อม ไม่รู้จักมัน
หลงเชื่อมัน ทำตามมัน มันก็พาไปพบทุกข์

คนไม่รู้ ก็คิดว่า...
เป็นความสุข รูป รส กลิ่น เสียง พอหลงตามไปแล้ว ทีหลังจึงรู้ว่า...
มันเป็นสุขปลอม เป็นสุขแต่ข้างนอก ข้างใน...
เป็นทุกข์
ตอนแรกๆ สนุกสนาน นานไปได้ทุกข์ยาก
หนักๆ เข้า ตกนรกทั้งเป็น ตายแล้วก็ยังตกนรกอีก

คนฉลาด ต้องรีบเร่งศึกษาธรรม
ท่านทั้งหลาย
เป็นนักศึกษา ศึกษาทางโลกมากแล้ว มาศึกษาธรรมะเสียบ้าง เป็นการดี (เป็นการ)ถูกต้อง

ขั้นแรก คือ ศีล...
ศีลห้านั่นแหละ พอแล้วถือให้มันดี ๆ ให้มั่นคง
ให้บริสุทธิ์ พอแล้ว ท่านว่าถือตามฐานะ
พวกท่านเป็นนักศึกษาศีลห้า ก็ดีแล้ว ถ้าใคร
ถึงศีลแปด ก็ยิ่งดี ถ้าทำได้

ศีล เป็นเครื่องระงับ
สงบ กายวาจา กาย วาจาสงบ จิต...ก็สงบ
เมื่อจิตสงบ...ก็ตั้งมั่น
เกิดเป็น...สมาธิ จิต มีอำนาจ มีกำลัง
เมื่อจิตตั้งมั่น แท้แล้ว
อยากรู้อะไร ก็ได้รู้ เกิดปัญญาเห็นแจ้ง

เมื่อมีปัญญาแล้ว
ก็ไม่หลงอะไร อีกต่อไป ไม่ทำอะไรผิด
มีสติ...
รู้เท่าทันอะไรถูก อะไรผิด เมื่อ ไม่ทำอะไรผิด ความทุกข์ก็ ไม่มี

มีปัญญา รู้...ตามความเป็นจริง
ความเศร้าโศก เสียใจอะไรก็ ไม่มี
เพราะรู้แล้วว่า มัน เป็นอย่างนั้นเอง
ความพลัดพราก จากของรัก
ความไม่ได้ สิ่งที่อยากได้
ความไม่ได้ สิ่งที่อยากเป็น เหล่านี้
เป็นของธรรมดา ไม่ใช่ เรื่องสำหรับเศร้าโศก
เสียใจ
มีปัญญา เห็นจริงอย่างนี้แล้ว
คิดอะไร ก็ดี ทำอะไร ก็ดี พูดอะไร ก็ดี
ดี ทั้งนั้น..."

พระธรรมเทศนา โดย
หลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล
จ.หนองบัวลำภู






#เตรียมเสบียงไว้ก่อน

"...การให้ทานทำให้เราสละความหลงผิดได้ ทำให้เรา
ไม่ลืมตัว เวลาตายเราก็มีสมบัติติดตัวไป คนเราตอน
เป็นๆ ไม่ได้นึก มานึกเอาตอนจะหมดลมแล้ว มันไม่ทัน

ทาน ศีล ภาวนา ต้องนึกตั้งแต่ตอนกำลังกายกำลังใจ
ดีๆ จะไปรอวันตายวันเจ็บไม่ได้ ฉะนั้นคนที่ให้ทานจึง
เป็นคนที่เตรียมเสบียงของตนเองไว้ เป็นผู้ไม่ประมาท

ถ้าใจของเราสงบ กิน เดิน นั่ง นอน คิดนึกก็สบายใจ
อันนี้ไม่ต้องภาวนา ถือว่ามันเป็นปกติแล้ว แต่ถ้ายังไม่
สงบก็ต้องหัดภาวนา ภาวนาจนกว่าใจจะเย็นลงสงบลง
ภาวนานี่เป็นเครื่องกำจัดทุกข์ทั้งปวงในใจเรา

คนเราถ้าไม่ปฏิบัติจะไม่ฉลาดในพระรัตนตรัย จะไม่เข้า
ใจจะไม่เชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา การเรียนกรรมฐาน
ทำให้สิ้นสงสัย เกิดความเข้าใจและศรัทธาในคำสอน
ของพระพุทธเจ้าว่า สิ่งที่พระองค์ทรงสอนไว้จริงทุก
อย่าง ปฏิบัติตามแล้วได้ผลหมด จึงเชื่อว่าพระพุทธเจ้า
นี่ประเสริฐเลิศจริงๆ..."

#ที่มา หนังสือ มุมมองส่องใจ หน้า ๒๗
หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ วัดสังฆทาน จ.นนทบุรี






เมื่อจิตบริสุทธิ์แล้ว
ไม่พูดก็เป็นมงคล
พูดก็เป็นมงคล
ยืน เดิน นั่ง นอน ล้วนเป็นมงคล

โอวาทธรรม หลวงปู่คลาด ครุธัมโม
วัดป่าบ้านใหม่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี







หลวงพ่อฉันข้าวมื้อเดียว
หลวงพ่อไม่ใช้เงิน
หลวงพ่อไม่อ่านหนังสือพิมพ์
หลวงพ่อไม่ดูทีวี
หลวงพ่อไม่เล่นอินเตอร์เน็ต
หลวงพ่อ...มีใจที่สบาย"
.
หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม
วัดป่าทรัพย์ทวีธรรมาราม จ.นครราชสีมา






#มองให้ลึก

...ให้มองให้ลึกว่าความสุขที่แท้จริง คือ... ความว่าง ความสะอาด ความบริสุทธิ์ การไม่กลับมาเกิดอีก...
เกิดทางกายเนื้อ... พวกเราก็เกิดมาแล้ว...
แต่การเกิดทางด้านจิตวิญญาณนี้แหละสำคัญ...
กายเนื้อแตกดับ... วิญญาณของเรา จะไปอย่างไร... นี่คือสิ่งที่เราต้องศึกษา...
เราดับความเกิดได้แล้วหรือยัง...
เราตัดภพตัดชาติได้แล้วหรือยัง...
ไม่ใช่ว่า... จะไปปฏิบัติเอาตอนช่วงหมดลมหายใจ...หรือปฏิบัติเอาช่วงที่มีอายุมากแล้ว...
เราก็ต้องปฏิบัติ... ต้องฝึกไปเรื่อยๆ ขณะที่เรายังมีกำลังอยู่...
ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมา...
เราทำบุญให้กับตัวเองแล้วหรือยัง....
เราละความเกียจคร้านออกจากจิตจากใจของเราหรือยัง...
เราละความเห็นผิดออกจากจิตจากใจของเราแล้วหรือยัง...
ตอนนี้จิตของเราเป็นกุศลหรืออกุศล...
อะไรควรเจริญ...
อะไรควรละ...

(พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย))