นวรัตน์ดอทคอม

เมืองใดไร้จอมพารา เมืองนั้นไม่ช้าอับจน

เมืองใดไร้พาณิชย์เลิศ เมืองนั้นเกิดขัดสน

เมืองใดไร้ศีลโสภณ เมืองนั้นไม่พ้นเสื่อมทราม

เมืองใดไร้นารีงาม เมืองนั้นหมดความภูมิใจ

เมืองใดไร้ดนตรีเลิศ เมืองนั้นไม่เพลิศพิสมัย

เมืองใดไร้ธรรมอำไพ เมืองนั้นบรรลัยแน่เอย…

#หลวงปู่หา_สุภโร
(หลวงปู่ไดโนเสาร์)






“ให้พากันตั้งใจรักษาศีลนะ บำเพ็ญคุณงามความดี ให้ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา สิ่งเหล่านี้ ทำมากทำน้อย เป็นประโยชน์ต่อตัวเราเองทั้งหมด…”

เขมโกวาท
หลวงปู่อว้าน เขมโก
วัดป่านาคนิมิตต์






"สุขของโลกเป็นสุขรอคอยความทุกข์
ผู้ปฏิบัติศีล สมาธิ ปัญญา จะเข้าใจทุกอย่าง
มิจฉาทิฐิ ความสงสัยลังเลไม่มีแล้ว
อยู่ไหนก็สุขสบาย"

"อย่ามัวแต่มองที่อื่นดูตัวเรานี่จึงจะแก้โลภ
โกรธ หลง ได้ ถ้าไม่มองตัวเราแก้ไม่ได้หรอก
หลงงมงายอยู่นั่นแหละ ตายไปพร้อมกับความโลภ
โกรธ หลง เกิดมาก็เอามาด้วยอีกนั่นแหละ
ไม่ทิ้ง ไม่ละ ไม่วาง เพราะไม่รู้จักจึงทิ้งไม่ได้
ถ้ารู้แล้วก็ไม่มีใครเอาหรอก มันหนัก มันทุกข์"

คติธรรม คำสอน
พระเทพวัชรญาณเวที วิ.
หลวงพ่อสมบูรณ์ กนฺตสีโล







"ก่อนจะหลับจะนอนทุกๆ คืน
ก็กราบพระไหว้พระ นั่งกรรมฐานภาวนา
สวดมนต์เสียก่อน จึงค่อยหลับค่อยนอน
ทำจิตทำใจอันนี้ ให้ได้ทุกวันทุกคืนไป
เท่าที่โอกาสจะอำนวยให้

คนส่วนมาก ถ้าเป็นทางโลกก็ว่า
ข้าพเจ้ามีกิจกรรมการงาน ทำมาหาเลี้ยงชีพ
เลี้ยงครอบครัว หาเวลานั่งภาวนา นั่งกรรมฐานไม่ได้

ความจริงแล้ว เวลาในวันหนึ่งก็มียี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่ว่าคนจะทำไม่ทำ คนจะทำอะไรก็ตาม
เวลามีอยู่เต็มที่ ถ้าคนไม่ตั้งใจแล้ว ก็ไม่มีเวลา
อยู่ตลอดกาล"

หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร





ชีวิตของเรา ก็เหมือนกับเป็นภาชนะว่าง
ถ้าหากเราไม่สนใจ ไม่ตั้งใจในการฝึกฝนอบรมตน
เอาแต่ของไม่สะอาดใส่ไปในกาย วาจา ใจของเรา
ชีวิตของเราก็เป็นภาชนะว่างที่กลายเป็น… "กระโถน"

แต่ถ้าเราฝืนกิเลสของตัวเอง ไม่ทำตามกิเลส
สนใจในการที่จะหล่อเลี้ยงชีวิตด้วยธรรม
ทำให้ชีวิตเบิกบานโดยคุณธรรม
มันก็เหมือนกับว่า เราตั้งภาชนะนี้ไว้ในที่ดี
แล้วเอาดินใส่ เอาต้นไม้ใส่ รดน้ำพรวนดิน
เสร็จแล้วภาชนะนี้จะเรียกกระโถนไม่ได้
ต้องเรียกว่า… "กระถาง"

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ







“เราทั้งหลาย ควรพิจารณาเนืองๆ ทุกวันว่า
เรามีกรรมเป็นของตนเอง และอย่าได้ประมาท
เรื่องของกรรม

เราทำกรรมอย่างใดไว้ ใครไม่รู้ไม่เห็น
ก็ว่าจะไม่ได้รับผลของกรรมนั้น อย่าได้เข้าใจ
อย่างนั้นเป็นเด็ดขาด การทำบาป หรือการทำบุญ
จะทำในที่ลับ หรือในที่แจ้ง หรือใครไม่รู้ ไม่เห็น
ก็ตัวของเรา ใจของเรารู้เห็นเอง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็กล่าวไว้ว่าที่ลับไม่มีในโลกนี้
แม้ว่าจะลับตาลับหูคนอื่น แต่เราก็รู้ เราก็เห็น
คนเดียว เรื่องของกรรมมันเป็นอย่างนี้...”

ครูบาเจ้าพรหมมา พรหมจักโก