นวรัตน์ดอทคอม

…หน้าที่หลักของเราก็คือ
การปฏิบัติธรรม เจริญสติ

.ตื่นขึ้นมาก็ให้เจริญสติจนถึงเวลาหลับ
คอยดึงใจไว้ ผูกใจไว้ให้อยู่กับกรรมฐาน
อยู่กับกายก็ได้ อยู่กับอานาปานสติก็ได้
อยู่กับพุทโธก็ได้ อยู่กับอาการ ๓๒ ก็ได้
อยู่กับไตรลักษณ์ก็ได้ แล้วแต่จะถนัด

.ทำจิตให้นิ่งให้สงบให้เป็นสมาธิ
พอนิ่งสงบแล้วจะมีความสุขใจสบายใจ
พอออกจากสมาธิ
ก็อย่าปล่อยให้จิตคิดเรื่อยเปื่อย
เพราะจะเกิดความทุกข์ขึ้นมา

.ดึงจิตเข้ามาเจริญปัญญา
เจริญอนิจจังทุกขังอนัตตา
พิจารณาเกิดแก่เจ็บตาย
สลับกับการนั่งสมาธิ
จะก้าวหน้าไปเรื่อยๆ
จนผ่านร่างกายไปได้

.พอปล่อยร่างกายแล้ว
ก็เข้าไปสู่ธรรมที่ละเอียดขึ้นไปอีก
คือ..พวกนามขันธ์
เวทนาสัญญาสังขารวิญญาณ

.พอผ่านเวทนาสัญญาสังขารวิญญาณไปแล้ว
ก็ไปเข้าสู่จิต ไปเจออวิชชา
พอผ่านอวิชชาไปได้ ..ก็จบ
“นี่คือแผนที่ ทางเดินของการปฏิบัติ”.
……………………………………….
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๔๕ กัณฑ์ที่ ๓๙๖
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒






#อย่าคิดว่าตัวเองบุญน้อยวาสนาน้อย..!!

"... แล้วมาพูดให้ตัวเองท้อแท้ คิดแบบนั้น
มันไม่ถูก
... ถ้าคิดว่าตัวเองบุญน้อยวาสนาน้อย ก็..
รีบสร้างเสริมบารมีให้มากยิ่งๆขึ้นไป ทำ..
ให้เต็มที่ที่ตัวเองทำได้ ..
#คนที่เขามีปัญญาเขาจะมุ่งหน้าทำเอา_คนไม่มีปัญญาก็รอเอาแต่ลมแต่แล้ง
#สูญเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ..."
_____________________
#หลวงปู่ชอบ_ฐานสโม
#วัดป่าสัมมานุสรณ์_จังหวัดเลย





หลายวันก่อน อาตมาอยู่ที่กุฏิเจ้าอาวาสในวัดป่าทางตอนใต้ของประเทศนอร์เวย์ วันนั้นลมสงบ อากาศแจ่มใส มองผ่านหน้าต่างกระจกเห็นผืนป่านิ่งสงัด อาตมาจึงนั่งดูความนิ่งอยู่เงียบๆ ครู่ต่อมา อาตมารับรู้ถึงความเคลื่อนไหวที่เบาบางมาก เป็นการไหวของใบไม้ใบเดียวบนยอดไม้ด้านขวา อีกสักพัก ใบไม้เล็กๆ ด้านซ้ายก็ไหวเบาๆ

เวลาผ่านไป จิตที่ตื่นรู้อย่างผ่อนคลายก็รับรู้ความเคลื่อนไหวที่บางเบา แทบมองไม่เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปสักพัก ลมอ่อนๆ ก็พัดผ่านผืนป่า แล้วมวลใบไม้ก็พลิ้วไหว

หลายวันต่อมาที่ประเทศอังกฤษ มีผู้ปฏิบัติธรรมคนหนึ่งถามอาตมาว่าจิตของเธอเข้าสู่ความสงบได้ง่าย แต่นึกสงสัยว่าจากนั้นควรทำอย่างไรต่อ อาตมาตอบว่าจิตก็เหมือนผืนป่าในนอร์เวย์ ให้เฝ้าสังเกตต่อไป

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ






#มีทุกข์เพราะหลง

อาการของรูปนาม (รูปธรรม นามธรรม) คือ กาย และใจ จะทุกข์หรือไม่ทุกข์ ให้พิจารณาในตน ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ทุกข์นอกกาย ทุกข์นอกใจ

ทุกข์ภายใน ได้แก่ ตนไปเก็บเอามาสู่ตนให้เป็นทุกข์

ทุกข์ภายนอก ได้แก่ ตนไปยึดเอามา เพราะเหตุว่าตนหลง ให้ค้นหาสาเหตุของทุกข์ แล้วก็ดับเหตุแห่งทุกข์นั้น
ทุกข์อยู่กับผู้หลง จนอยู่กับผู้มีอุปาทาน มารอยู่กับผู้ไม่ละกิเลส

การละอาการของการสำคัญตนว่า ดี เด่น เก่งกว่าใครๆ ออกได้ เปรียบเสมือนลบล้างความชั่ว ออกจากใจตนเสียได้เป็นดี เพราะเป็นตัวทิฏฐิ ตัวอุปาทาน

พระธรรมทั้ง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ก็คือ "พระนิพพาน" ธรรมล้วนๆ คือ "การละกิเลส" และแม้ชีวิตก็เสียสละให้ทานได้ ไม่เสียดายชีวิต เพื่อความบริสุทธิ์.

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
วัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่








สร้างวัตถุมงคล แล้วโฆษณาว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ วัตถุมงคลก็ดี แต่ดีชั่วขณะหนึ่ง ไม่เป็นอมตะ สิ่งเหล่านี้เป็นที่พึ่งให้เราได้ไม่แน่นอน

คนที่ใช้วัตถุมงคลได้ผลดีที่สุด คือคนขยันหมั่นเพียร การฝึกจิตให้เป็นที่พึ่งแก่ตนเองได้ คือ "การฝึกสติ"

"..ไม่ว่าเราจะทำอะไร มีสติสัมปชัญญะรู้อยู่กับเรื่องปัจจุบัน คือเรื่องชีวิตประจำวันนี้เอง สมาธิแบบพระพุทธเจ้า การกำหนดรู้เรื่องชีวิตประจำวัน สำคัญยิ่งกว่าการนั่งหลับตาสมาธิ

ยืน เดิน นั่ง นอน รับประทาน ดื่ม ทำ พูด คิด เป็นอารมณ์จิต "ฝึกสติให้รู้อยู่ตลอดเวลา..'"

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
วัดป่าสาลวัน จ.นครราชสีมา




“หลวงปู่ครับ #ทำไมหลวงปู่ไม่สร้างเจดีย์แบบวัดอื่นบ้างครับ”

หลวงปู่ทองผุด... "สร้างไปทำไมเจดีย์... เจดีย์ของหลวงพ่อก็มีอยู่แล้ว" (ท่านบอกและชี้ไปที่ภูเขาลูกนั้น)

"นั่นไงเจดีย์มหาธาตุของหลวงพ่อ #เอาเงินปัจจัยที่ได้มาไปสร้างสาธารณประโยชน์ดีกว่า..."

#หลวงปู่ทองผุด_ญาณวโร
วัดภูเขาดิน ผาพอด อ.เชียงคาน จ.เลย