นวรัตน์ดอทคอม

การฝึกอบรมกาย วาจาสำหรับฆราวาสมีรากฐานอยู่ในศีล ๕ พฤติกรรมสี่ประการที่บัญญัติไว้ในศีลสี่ข้อแรก คือ การเบียดเบียนชีวิตอื่น การลักขโมย การประพฤติผิดในกาม และการโกหก ทั้งสี่ประการนี้เป็นกรรมหนักที่สุดที่มนุษย์จะสร้างได้ การละเว้นจากการกระทำดังกล่าวจะป้องกันทุกข์ในอนาคตและความเดือดร้อนใจที่จะคอยบั่นทอนเรา การรักษาศีลทั้งสี่ข้อเป็นการมอบความปลอดภัยและความไว้วางใจแก่คนรอบข้าง

ส่วนกรรมที่ก่อด้วยการผิดศีลข้อ ๕ นั้นละเอียดกว่า เมื่อเสพสิ่งมึนเมาที่ทำให้ไม่อาจรับผิดชอบต่อการกระทำทางกายทางวาจาของตนได้อย่างเต็มที่ เราย่อมมีโอกาสผิดศีลข้ออื่นมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ในประวัติศาสตร์ การเสพสิ่งมึนเมาเป็นปัจจัยหนึ่งที่ก่อให้เกิดการกระทำอันโง่เขลาและอาชญากรรมเลวร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยเหตุนี้เอง พระพุทธองค์จึงทรงบัญญัติศีล ๕ แทนที่จะเป็นศีลขั้นพื้นฐานเพียง ๔ ข้อ

นักภาวนาเห็นได้ด้วยตนเองว่าการปฏิบัติธรรมช่วยผ่อนคลายความเครียดและลดความหวั่นเกรงหรือความเขินอายที่จะเผชิญหน้ากับบุคคลอื่นได้ และรู้ว่ามีหนทางที่แยบคายกว่าการรับมือกับทุกข์ทางใจด้วยการเสพสิ่งที่ทำให้รู้สึกมึนชาต่อทุกข์ ส่งผลให้ลดความต้องการใช้สุราเพื่อเยียวยาทุกข์ไปโดยปริยาย

เมื่อตระหนักในคุณค่าสุดประมาณของความรู้สึกตัวคมชัดที่จะช่วยให้จิตเป็นอิสระจากต้นเหตุแห่งทุกข์ นักภาวนายิ่งถอยห่างจากสุราและสิ่งเสพติดทั้งหลายที่จะบ่อนทำลายความรู้ตัวชัดแจ้งนั้น เพราะรู้ดีว่าเกิดขึ้นได้ยาก แม้ในช่วงที่เราปฏิบัติได้ดีที่สุดก็ตาม

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ







อีกากระหายน้ำ มันเจอน้ำอยู่ในโถ เลยมาเกาะอยู่ปากโถจะก้มลงดื่มน้ำ ปากมันลงไม่ถึงน้ำ เจ้าอีกาจึงไปคาบกรวดเล็กๆ มาค่อยๆ หย่อนลงในโถนั้นจนกระทั่งระดับน้ำขึ้นมาสูงพอจนมันก้มกินได้ คนเราก็เหมือนอีกา ส่วนน้ำก็เหมือนความสงบ นั่งหลับตา คือเกาะที่ปากโถแล้วเมื่อก้มลงไปดื่มความสงบไม่ถึงก็ท้อแท้ใจว่าไม่ได้กับเขาเสียที

เราควรจะแก้ไขอย่างไรจึงจะฉลาดเหมือนอีกา? เราต้องเอากรวดเอาก้อนหินเล็กๆ มาใส่จนระดับน้ำสูงขึ้น คือจะต้องเอาสติ ความสำรวม ความอดทน ความขยัน ความเมตตา คุณธรรมต่างๆ ใส่ลงไปในใจ ใส่ลงไปในชีวิตอย่างสม่ำเสมอ พอเรามานั่งทำความเพียรในรูปแบบ เช่น นั่งสมาธิหรือเดินจงกรม เมื่อก้มลงไปก็จะได้ดื่มน้ำได้เลย อร่อยดีเหมือนกัน

พระอาจารย์ชยสาโร








"โคลนเกิดจากน้ำ น้ำนั่นแหละใช้ล้างโคลนได้
ทุกข์เกิดจากใจ ก็ใช้ใจนั่นแหละ ล้างทุกข์ "

โอวาทธรรมหลวงปู่บุญกู้ อนุวฑฺฒโน






#พระกาฝาก

"... เรียนวิชาทางโลก ด้วยเพศของพระ...
ความประพฤติทางกาย วาจา ใจกลายเป็น
โลกไปเสียสิ้น ไม่มีความสนใจใคร่ต่ออรรถธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า แต่อาศัย
ชาวบ้านเขากินโดยไม่ต้องซื้อต้องหา

... ศาลาในวัดก็เขาสละทรัพย์สร้างขึ้นให้อยู่ กุฏิทุกหลังก็เป็นภาระของประชาชนช่วยกันสละทรัพย์ปลูกสร้างขึ้นให้อยู่ ถาด กระโถน ถ้วย จาน ฯลฯ เครื่องใช้ภายในวัดในกุฏิ ก็เป็นของประชาชนมีศรัทธานำมาถวายไว้ เพื่อให้ความสะดวกของพระเณรในวัด

... แต่แล้วก็ทำงานในหน้าที่ของโลกไปเสีย
ให้ผิดจากหลักธรรมของสมณะซึ่งควรจะทำตามหน้าที่ของตนผู้เป็นนักบวช ตามแนวทาง
ที่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าประทานไว้ กลับกลายเป็นอย่างอื่นไปเสีย ..."

#เช่นนี้เรียกว่าพระกาฝาก_ทำบ้านเมืองให้ล่มจมไปได้
#และทำพระศาสนาวัดวาอาราม_ตลอดเพื่อนฝูงซึ่งเป็นเพศอันเดียวกันให้ล่มจมไปด้วย"

#หลวงตาพระมหาบัว_ญาณสัมปันโน







"เมื่อเราเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
เราก็จะต้องทุกข์ทุกครั้ง ที่สิ่งต่างๆ และคน
ไม่ยอมโคจรรอบตนเอง"

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ






"ให้ใช้สติปัญญา พิจารณาในคำพูดของตัวเอง
ว่าการพูดอย่างนี้ ทำให้คนอื่นมีความเดือดร้อน
ไม่พอใจ กับคำพูดเราหรือไม่ หรือพิจารณาว่า
ถ้าคนอื่นพูดให้เราอย่างนี้ เรามีความพอใจ หรือไม่
ถ้าไม่พอใจในคำพูดของเขาอย่างนี้ ทีหลัง
เราก็อย่าพูดในลักษณะนี้ กับคนอื่นต่อไป
เพราะคำพูดที่ไม่ดีนี้ ทั้งเขา และเราไม่ชอบด้วยกัน
ทั้งนั้น"

หลวงปู่ทูล ขิปฺปปญฺโญ





"ผู้ใดคิดว่าตนเองกำลังทำความดี
แต่มีจิตใจเร่าร้อน หาความสงบสุขยาก
ก็พึงเข้าใจเสียให้ถูกต้องว่า
ตนมิได้กำลังทำความดี อาจเป็นเพียง
กำลังคิดแข่งดีเท่านั้น"

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ