นวรัตน์ดอทคอม

ของสด ทิ้งไว้ในที่ร้อนไม่นานมันจะเน่าหมด
ปล่อยจิตไว้อยู่กับความเร่าร้อนของกิเลส ไม่นานก็เน่าได้เหมือนกัน
ผู้ไม่ประมาทย่อมนำของสดมีค่าไว้ในตู้เย็น
ผู้ไม่ประมาทย่อมนำจิตใจของตนซึ่งมีค่ายิ่งไว้ในที่เยือกเย็นเหมือนกัน
แต่ที่เยือกเย็นของนักปฏิบัติธรรมไม่ใช่ตู้ที่ไหน
มันคือความรู้สึกของผู้มีความละอายต่อบาป
ความเกรงกลัวต่อบาป สติ และปัญญา คอยคุ้มครอง

พระอาจารย์ชยสาโร






ทำดีแต่ไม่ต้องอวดว่าดี ไม่ติดดี นั่นจึงจะเป็นความดีแท้ๆ
เมื่อทำดีแล้ว เรื่องทำบาปทำชั่วอย่างอื่นไม่ต้องไปพูดถึงอีกต่อไป...

#พระราชภาวนาวัชราจารย์
หลวงปู่สุทัศน์ โกสโล (อายุ ๘๘ ปี)
วัดกระโจมทอง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี







#เรื่องราวเต็มโลก_เต็มบ้านเมือง_เราก็วางเสียละเสีย

ละอยู่ที่กาด ที่ใจตนนี่แหละ อย่าไปละที่อื่น การหอบอดีต และอนาคต มาหมักสมไว้ในใจ ก็เป็นทุกข์ ตัดออกให้หมด

ตา เป็นเหตุ หู เป็นเหตุ จมูก เป็นเหตุ เป็นเหตุ แห่งความรักความชัง ตา เป็นเหตุ เมื่อได้เห็นรูปสวย รูปงาม รูปอัปลักษณ์ น่าเกลียดน่าชัง หู เป็นเหตุ ได้ยินเสียงการประโคมขับร้องอันไพเราะ หรือเสียงน่ารำคาญ จมูกและใจก็เหมือนกัน ถ้าดีเป็นน่ารัก มันก็ติดก็หลง ถ้าตรงกันข้าม มันก็เกลียดก็ชัง จึงว่ามันเป็นเหตุ

#ของดีที่หลวงปู่มอบให้ลูกหลานทุกคน

“ของดีอะไร อะไรคือของดี ของดีก็มีอยู่ด้วยกันทุกคนแล้วการที่ร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้พยาธินั้น ก็มีของดีแล้ว การมีร่างกายแข็งแรง มีอวัยวะ ครบถ้วน ไม่บกพร่อง วิกลวิการ

อันนี้ก็เป็นของดีแล้วของดีมีอยู่ในตน ไม่รู้จะไปเอาของดีที่ไหนอีก สมบัติของดีจาก เจ้าพ่อ เจ้าเแม่ให้มา ก็เป็น ของดีอยู่แล้ว มีอยู่แล้วทุกคน

จะไปเอาของดีที่ไหนอีกของดีก็ต้องทำให้ มันเกิดมันมีขึ้นในจิตใจของตน ความดีอันใด ที่ยังไม่มี ก็ต้องเพียรพยายาม ทำให้เกิดให้มีขึ้นนี่แหละของดีของดีอยู่แล้ว

ในตัวของเราทุกๆ คน มองให้มันเห็น หาให้มันเห็น ภายในตนของตนนี่แหละ จึงใช้ได้ ถ้าไปมองหาแสวงหาของดี ภายนอกแล้ว ใช้ไม่ได้”#ของดีที่หลวงปู่มอบให้ลูกหลานทุกคน

“ของดีอะไร อะไรคือของดี ของดีก็มีอยู่ด้วยกันทุกคนแล้วการที่ร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้พยาธินั้น ก็มีของดีแล้ว การมีร่างกายแข็งแรง มีอวัยวะ ครบถ้วน ไม่บกพร่อง วิกลวิการ

อันนี้ก็เป็นของดีแล้วของดีมีอยู่ในตน ไม่รู้จะไปเอาของดีที่ไหนอีก สมบัติของดีจาก เจ้าพ่อ เจ้าเแม่ให้มา ก็เป็น ของดีอยู่แล้ว มีอยู่แล้วทุกคน

จะไปเอาของดีที่ไหนอีกของดีก็ต้องทำให้ มันเกิดมันมีขึ้นในจิตใจของตน ความดีอันใด ที่ยังไม่มี ก็ต้องเพียรพยายาม ทำให้เกิดให้มีขึ้นนี่แหละของดีของดีอยู่แล้ว

ในตัวของเราทุกๆ คน มองให้มันเห็น หาให้มันเห็น ภายในตนของตนนี่แหละ จึงใช้ได้ ถ้าไปมองหาแสวงหาของดี ภายนอกแล้ว ใช้ไม่ได้”

#หลวงปู่แหวน #สุจิณโณ






ขนาดกายนี้เราอยู่กับเขามาตั้งแต่วันเกิด เรายังนอนใจเขาไม่ได้เลย แต่ละส่วน ๆ มันก็ล้วนแต่จะจากเราไป นับตั้งแต่เราเกิดมาแล้ว

ความเป็นเด็กก็จากเราไปแล้ว ความเป็นหนุ่มเป็นสาวก็จากเราไปแล้ว มันค่อย ๆ จากเราไปเรื่อย ๆ

เราจะมานอนใจฝากเป็นฝากตายอะไรกับมันได้ เดี๋ยวอีกหน่อยมันก็จะจากเราไปทุกสิ่งทุกอย่างนั่นแหละ

นับตั้งแต่ศีรษะลงไปถึงปลายเท้า ปลายเท้าขึ้นมาถึงศีรษะ มันจะต้องจากเราไปทุกสิ่งทุกประการนั่นแหละ

ขนาดเราอยู่แนบสนิทกับเขา เขายังจากเรา แล้วสิ่งภายนอกที่เราไม่ได้อยู่แนบสนิทกับเขา เขาจะไม่ได้จากเราได้อย่างไร

โลกทั้งโลกมันไม่มีสิ่งใดที่พวกเราจะมานอนใจฝากเป็นฝากตายได้เลย

สิ่งที่ควรต่อการฝากเป็นฝากตายได้ ก็คือภายในจิตในใจของพวกเรา สิ่งที่จะให้เราฝากเป็นฝากตายได้ ไม่มีสิ่งใดวิเศษยิ่งกว่าธรรมะ นับตั้งแต่ความสงบในธรรม จนกระทั่งถึงความรู้แจ้งธรรม มันมีแล้วหรือยัง พวกเราสร้างขึ้นมาเป็นหลักยึดของจิตดวงนี้แล้วหรือยัง ให้ถามตัวเราเองดู

บุคคลผู้ที่จะเข้าไปถึงธรรมได้ ต้องมีแต่โอปนยิโก น้อมเข้ามาภายในนี่ อย่ามีแต่ส่งออกไปถึงบุคคลผู้นั้นถึงสิ่งนั้นสิ่งนี้อะไรต่ออะไร มันมีแต่มัวเมาลุ่มหลงไปในทางเพลิดเพลินเท่านั้นแหละ

บุคคลที่จะเข้าไปถึงธรรมได้อย่างแท้จริง ต้องรู้จักน้อมเข้ามาที่ใจเจ้าของนี่ ขณะนี้ใจของเราเป็นอะไร มันมีความสงบร่มเย็นที่จะมาเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงภายในจิตใจแล้วหรือไม่

ทั้ง ๆ ที่พวกเราก็ล้วนแต่ปรารถนาความเจริญในธรรม แล้วถ้าความเจริญในธรรมมันมีในจิตในใจของพวกเรา มันจะต้องมีความเบิกบาน มีความผ่องใส มีความร่มเย็นให้พวกเราได้สัมผัส

แต่นี่มันไม่มีสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นมาให้พวกเราได้สัมผัสเลย ก็แสดงว่าจิตของพวกเรามันยังโลเลเหลาะแหละเหลวไหล ออกนอกลู่นอกทางธรรมทั้งหลายเหล่านั้นอยู่ตลอด

แล้วเมื่อไหร่พวกเราถึงจะตื่นตัวขึ้นมา ที่จะสร้างให้เกิดขึ้นมาภายในจิตในใจของพวกเรา

ถ้าไม่ตื่นตัวเสียแต่เดี๋ยวนี้ ตื่นตัวด้วยความพากความเพียรของพวกเราเองนั่นแหละ ภายนอกพอเป็นพอไปแล้ว ก็อย่าไปกังวลกับมัน อย่าไปให้มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดมีความสำคัญยิ่งกว่าข้ออรรถข้อธรรม

อย่าไปยอมให้มันมาครอบงำจิตใจของเราด้วยความกังวลกับสิ่งนั้นสิ่งนี้ ห่วงอันนั้นห่วงอันนี้ มันไม่เป็นแก่นสารสาระต่อข้ออรรถข้อธรรมเลย

#พระอาจารย์สุธรรม #สุธัมโม
วันที่ ๒๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๔







มนุษย์หรือสัตว์ก็มีจิตอันเดียว ผู้ไม่เคยเป็นญาติพี่น้องกันไม่มีในโลก บางทีเขาเคยเกิดเป็นมนุษย์ เคยบวช เคยเป็นเพื่อน จิตอันเดียวกันนี่แหละแต่เสวยวิบากกรรมต่างกัน ทำให้ชาตินี้เขาเกิดมาเป็นช้าง แต่ก่อนเขาคงมีอะไรเกี่ยวข้องกับท่านพ่อลี คงเป็นศิษย์อาจารย์กันมา

อย่าว่าแต่ช้างเลย พวกเรานี้เกิดตายเป็นสัตว์มาสักเท่าไหร่ มีใครรู้เห็นได้บ้าง พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้มีศีลธรรม ให้รักษามนุษย์สมบัติเอาไว้ ไม่อย่างนั้นจะตายไปเกิดเหมือนสัตว์ทั้งหลาย ให้สังเกตง่ายๆนะ ถ้าจิตใจวุ่นวาย จะตายไปเกิดเป็นสัตว์ทันที
.
หลวงปู่ลี กุสลธโร วัดป่าภูผาแดง อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี