นวรัตน์ดอทคอม

ถ้าหากว่ากำจัดกิเลสอย่างหยาบ ก็ต้องใช้โอสถคือ...ศีล

กำจัดกิเลสอย่างกลางคือนิวรณ์ ต้องใช้โอสถคือ...สมาธิ

ถ้ากำจัดกิเลสอย่างละเอียด ก็ต้องโอสถคือ...ปัญญา

ได้แก่ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

โอวาทธรรมคำสอน
หลวงปู่บัวเกตุ ปทุมสิโร
วัดป่าปางกึ้ด อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่






#การสร้างบุญ_สร้างกุศล

"... การเจริญเมตตาภาวนา เป็นการพักจิต
พักใจ
... ได้อาหารชุ่มเย็นต่อจิตใจ ไปหล่อเลี้ยง
แล้วมี
... ความสงบ เย็นใจ สบายขึ้นมา เพราะฉะนั้น
การสร้างบุญ
... สร้างกุศล​ จึงเป็นการสร้าง​ ที่พึ่งของใจ
สร้างหอปราสาทราชมณเฑียรให้ใจ​ ..."

#ปราสาททิพย์ขึ้นอยู่ที่กุศล_จนกระทั่งถึงนิพพาน_ก็ไปจากบุญจากกุศลทั้งนั้น.

#หลวงตามหาบัว_ญาณสัมปันโน






…เพียงรักษาศีล5ข้อเท่านั้นเอง
เราก็ปลอดภัยแล้ว
อย่าทำบาป
ไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าหรือลับหลัง

.ให้รักษาศีลให้บริสุทธิ์ตลอดเวลา
การรักษาศีลก็ไม่ยากหรอก
ถ้าเรามีความตั้งใจ

.และถ้าเรามีหิริโอตตัปปะ
หิริคือความอาย
โอตตัปปะคือความกลัว

“กลัวผลของบาป
อายผลของบาป..ที่จะเกิดขึ้น”.

…………………………………………..
.
ธรรมะหน้ากุฏิ
30 สิงหาคม 2563
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี






“เจริญเมตตาจิต แผ่ความรัก
และความปรารถนาดีให้แก่ตนเอง
และผู้ที่เกี่ยวข้อง ความทุกข์ใจจึง
บรรเทาเบาบางลง

คนเรามักทุกข์ เพราะความคิดของตน
หากไม่รู้จักทักท้วง หรือไตร่ตรอง
ความคิดของตนเสียบ้าง ก็จะเป็นทุกข์
ไม่หยุดหย่อน

เหตุการณ์ในอดีตนั้น แม้จะเลวร้ายเพียงใด
ก็ทำร้ายเราได้ไม่มาก เท่ากับความคิดติดลบ
ของเราเอง”

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล







"ถ้าเขาชั่ว ก็ชั่วของเขา
ถ้าเขาไม่ยอมกลับตัว มันก็ตัวของเขา
เขาทำตัวเขาเอง เรื่องของเขา
ช่างเขาเถิด เราอย่าเก็บมาทุกข์ใจ

ผู้เจริญย่อมไม่เบียดเบียนใคร
ไม่อาฆาตใคร ไม่พยาบาทใคร
ให้อภัยแก่คนทุกจำพวก

ไม่เอาเรื่องเอาราวอะไร กับใครเลย
ต้องพร้อมที่จะให้อภัยอยู่เสมอ
อย่างนี้ ใจเราสบาย"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร






ถ้าเบื่อเจ้าของ มันก็เบื่อคนอื่น บ่อนสิเอาบ่มี

หลวงปู่คูณ สิริจันโท







#หลวงปู่หลอด #ปโมทิโต
#ถ้าทำใจให้สงบจากกามคุณทั้ง๕ได้
#จึงจะพบคำว่า_วิเวก

สิ่งที่นักปฏิบัติควรใส่ใจให้มาก คือต้องพยายามลดหรือพยายามเลิกละกามคุณทั้ง ๕ เพราะกามคุณเป็นศัตรูของจิตใจ ทำให้ใจเดือดร้อนวุ่นวาย เป็นทุกข์

ถ้าทำใจให้สงบจากกามคุณทั้ง ๕ ได้ จึงจะพบคำว่า วิเวก (ความสงบ)

แนวทางสำหรับปฏิบัติก็คือ ให้มองทุกสิ่งทุกอย่างว่า ล้วนตกอยู่ในกฎพระไตรลักษณ์ คือ ไม่มีอะไรที่จะคงสภาพอยู่เหมือนเดิม แต่จะต้องเปลี่ยนแปร มีลักษณะแฝงอยู่ที่เรียกว่าเป็นทุกข์ เพราะทนต่อสภาพอยู่อย่างเดิมไม่ได้

มีลักษณะที่เรียกว่าเป็นอนัตตา คือ ไม่มีจุดที่จะบังคับได้ว่า อย่า แก่ อย่าเจ็บ อย่าแปร รวมความคือ ทุกๆ สิ่ง ทุก ๆ อย่าง ล้วนมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลายไป

การกำหนดได้อย่างนี้ ความยึดมั่น(อุปทาน) จะอ่อนกำลัง ถ้าความยึดมั่นอ่อนตัว ทุกข์ก็จะน้อยลง ถ้าจิตไม่ยึดมั่นเลย เช่นเห็นก็สักแต่ว่าเห็น ได้ยินก็สักแต่ว่าได้ยิน เป็นต้น ใจก็ไม่เป็นทุกข์

ศีล สมาธิ ปัญญา จะเกิดมีในตัวเรา ก็ต้องปฏิบัติหรือเจริญธรรมตามหลักอริยมรรค จึงจะคลายหรือถอนกิเลสได้ ถ้าเพียงแต่อ่านหรือศึกษา ก็ให้ผลดีเพียงขั้นต่ำ คือ ก่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจ ความซาบซึ้ง รู้ว่าอะไรควรและไม่ควร ถึงจะละราคะ โทสะ โมหะ ได้นิดหน่อย

ด้วยเหตุที่ยังรู้สึกละอายต่อความรู้อยู่บ้าง ผลของการเรียนรู้ก็ คงช่วยทำให้เป็นคนดีระดับกัลยาณชน ราคะ โมหะ โทสะ ยังมีอยู่ในใจ และจะแสดงอาการเป็นครั้งคราว จิตใจก็มืดเป็นครั้งคราว ไม่มืดตลอดชีวิต ก็ยังนับว่าดีอยู่บ้าง


เมื่อเดินทางต้องอย่าหลงทิศทาง เพราะถ้าหลงทิศ และเดินไปตามทางที่ตนหลงนั้น ก็ยิ่งนับวันจะไกลจุดหมาย ถ้าหลงทิศแล้วก็ยืนอยู่กับที่คอยถามคนอื่นที่เดินผ่านมา เมื่อแน่ใจก่อนจึงค่อยเดินต่อไป อย่างนี้มีโอกาสถึงเป้าหมายได้

ข้อนี้ฉันใด นักปฏิบัติธรรมที่ดี ก็ไม่ควรหลงหลักสัจธรรม เช่นที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุไม่ควรเกี่ยวข้องกับที่สุด ๒ อย่าง


คือ การมัวเมาหมกมุ่นอยู่กับกามคุณ ๕ (รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ) และไม่ควรทรมานตนให้ตึงเกินไป เช่น อดข้าว อดน้ำ เป็นสิบๆ วัน จนเกือบตายเป็นต้น


ใครก็ตามที่ลืมหลักสำคัญที่ว่ามา คนนั้นประสบทุกข์แน่ๆ ยิ่งมั่วยิ่งเสพกามคุณ ๕ เท่าไร ความเป็นตัวของตัวก็ยิ่งหมดไป ใจจะติดหรือตกเป็นทาสของสิ่งนั้นๆ โดยหมดความเป็นอิสระในตัว เหมือนคนเสพฝิ่น ยิ่งเสพยิ่งติด หิวและหงุดหงิดอยู่เรื่อย นี่คืออาการของคำว่าติด

คนที่ติดกามคุณก็เช่นเดียวกันถ้าพิจารณาด้วยสติปัญญาแล้ว จะเห็นได้ว่าผู้นั้นเป็นผู้ที่น่าสงสารเหลือเกิน เพราะบางคนติดมาก จนได้แต่หวง หึง และเป็นทุกข์ทรมานจิตใจ เป็นแรมเดือน แรมปีก็มี


แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ คนที่เมาเหล้าก็ไม่เคยสมเพชตัวเอง คนที่เมากามคุณก็ไม่เคยสลดใจตนเองฉันนั้น

ถ้าอยากมีความสุขแท้จริง หรือสุขที่บริสุทธิ์ปลอดภัย ให้ดำรงตนอยู่ในขอบเขตของศีล สมาธิ ปัญญา อย่ากระทำ พูด คิด ในทางที่ขัดต่อ ศีล สมาธิ ปัญญา

อีกนัยหนึ่งก็คือ ให้ปฏิบัติตนตามหลักอริยมรรค ๘ อย่าใช้ชีวิตในทางที่ขัดต่อมรรค ๘ ชีวิตท่านจะพบความสุขใจ ความเอิบอิ่มใจ ที่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน

คัดลอกจาก: ชีวประวัติ หลวงปู่หลอด ปโมทิโต






#หลวงปู่บัวเกตุ #ปทุมสิโร
#สมาธิควรรักษาไว้ให้ดีๆ

สมาธิควรฝึกบ่อยๆ ฝึกมากๆ เพื่อให้จิตใจของเราสงบ เวลาจิตใจของเราสงบแต่ละครั้งนั้น หมายความว่า กิเลสส่วนกลางคือนิวรณ์หยุดตัว ไม่ใช่หายไปหมดหรือขาดไปเหมือนวิปัสนาไม่ใช่ แต่เป็นเพียงแต่หยุดตัวเท่านั้น

พอจิตอ่อนแอลง ก็เริ่มเป็นอีก เหมือนแผลที่รักษาหายแล้ว แต่ยังมีแผลเป็น มันอมหนองไว้อยู่ข้างใน ครั้นเมื่อขาดยา ขาดการรักษา มันก็จะพุพองขึ้นมาอีก

จิตที่เป็นสมาธิเหมือนผ้าปิดแผลเอาไว้ ครั้นเอาผ้าออก น้ำเหลืองก็จะไหลออกมาอีกได้ ฉันใดก็ฉันนั้น

เพราะฉะนั้นสมาธิควรรักษาไว้ให้ดีๆ เป็นคุณธรรมและเป็นคุณสมบัติที่มีในชีวิตของคนเรา เพราะคนอื่นทำให้กันและกันไม่ได้ ต้องทำให้เกิดขึ้นกับตัวของเราเองเท่านั้น

ถึงแม้จะมีการแผ่กุศลระลึกถึงให้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะรับได้ง่ายๆ บางทีอาจรับไม่ได้ ถ้าเราทำของเราไว้เอง ในสมบัติเช่นนี้ นับว่าเป็นผู้ที่ไม่ประมาทด้วย

หลวงปู่บัวเกตุ ปทุมสิโร





#หลวงปู่บุญมา #คัมภีรธัมโม
#เดินจงกรมภาวนาทำจริงๆตั้งใจ
#วันนึงมันต้องสำเร็จมรรคผลนิพพานแน่

อะไรๆ อยู่ที่นี่ เกิดขึ้นที่นี่ ดับลงที่นี่ รักก็เกิดที่นี่ ชังก็เกิดที่นี่ โกรธก็เกิดที่นี่ โลภก็เกิดที่นี่ หลงก็อยู่ที่นี่ มันรวมอยู่ที่จิต...

ถ้าจิตเรารู้เแล้ว ก็พยายามบำรุงตัวรู้ ตัวสติให้มันเด่นขึ้นมา เมื่อตัวรู้มันเด่นขึ้นมา ความไม่รู้ ความหลง คือ อะไร ความไม่รู้-ความหลง ก็คือ ตัวอวิชชา ตัวอวิชชาคือความไม่รู้ ความไม่รู้นี่แหละมันพาให้เราเกิด มันพาให้เราแก่ มันพาให้เราเจ็บ มันพาให้เราตายอยู่ในโลกนี้

ท่านจึงว่า "อวิชชา ปัจจยาสังขารา" เรามันเข้าใจลึกเกินไป มันอยู่แค่นี้ ใต้คางของเรานี่เอง ของดีมีอยู่แล้วแต่ไม่เอา

ความสุขก็เหมือนกัน ส่งไปนู่น ผู้ชายก็ไปหาความสุขกับผู้หญิง ผู้หญิงก็ไปหาความสุขกับผู้ชาย อันนี้มันหลอกกันเฉยๆ นะเนี่ย มันบ้ากันเฉยๆ นะเนี่ย ทำให้มัวเมากันอยู่ในโลกนะเนี่ย ทำให้หัวเราะ ทำให้ร้องไห้อยู่ในโลกนี้

เลิกซะ มันจบแล้ว อย่าไปสงสัย ความสุขที่มันมีอยู่ในโลกนี้ มันมีแค่นี้มันจบแล้ว...

อย่าไปตั้งความปรารถนาให้สวย ให้รวยอะไรแบบนี้ เพราะของพวกนี้มันมีได้มันก็หมดไปได้ เกิดมากี่ภพกี่ชาติก็เคยมี เคยเป็นมาแล้ว

ให้ปรารถนาเอาของจริงในใจ... ดีที่สุด

ในทุกๆวันให้เราปฏิบัติข้อวัตรที่เคยทำให้สม่ำเสมอ เคยไหว้พระสวดมนต์ เดินจงกรมภาวนาก็ให้ทำไป มันจะสงบบ้าง ไม่สงบบ้างไม่เป็นไร

มันสงบก็อย่าไปยินดี มันไม่สงบก็อย่าไปยินร้าย ให้เห็นว่าสงบ ไม่สงบ มันก็ไม่เที่ยง

เราทำไปทำจริงๆ ตั้งใจ มันต้องเกิดผลแน่ วันนึงมันต้องสำเร็จมรรคผลนิพพานแน่

#หลวงปู่บุญมา #คัมภีรธัมโม







#หลวงปู่กวง #โกสโล
#ไฟรักไฟชังเกิดขึ้น
#เพราะเราหลงร่างกายนี่แหละ

ทำจิตให้สงบ พิจารณาร่างกายตามความเป็นจริง อาหารที่เราบริโภคเข้าไป พิจารณาดู ดูมันทุกวันนั่นแหละ

เข้าไปแล้วมันแปรสภาพเป็นอย่างไร แล้วมันไหลออกมาเป็นอย่างไร เหงื่อไคลไหลย้อยออกมาเป็นอย่างไร น้ำมูกน้ำลายพิจารณาได้หมด

ความ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ก็พิจารณาได้ มีแต่ทุกข์ทั้งนั้น อยู่ที่เราทำเอานะ ไม่ใช่คนอื่นทำให้เรานะ เอาย่อๆก็เหลือแต่เรื่องพิจารณากายให้มาก เราทำอย่างเดียวนี่ได้ก็เป็นสุขละ

มันอยู่ในธรรมจักรนั่นแหละ ยินดีในกามก็อยู่ในธรรมจักร กามสุขัลลิกานุโยโค ฝ่ายรัก อัตตกิลมถานุโยโค นี่ฝ่ายชัง ไฟรักไฟชังเกิดขึ้น เพราะเราหลงร่างกายนี่แหละมันจึงเกิดขึ้น

ถ้าเราปล่อยวางร่างกายได้แล้ว ก็วางหมดละยินดีพอใจ ไม่พอใจ ปล่อยวางหมด มันจึงจะเป็นมัชฌิมาปฏิปทาเข้าสู่องค์มรรคได้..

หลวงปู่กวง โกสโล