นวรัตน์ดอทคอม

เจออะไรก็ไม่ทุกข์

“แม้ว่าเป็นสิ่งที่แย่ๆมากระทบ แต่จิตไม่ดิ้น จิตยอมรับได้ ยอมรับได้เพราะว่าวางใจเป็นกลางก็ดี เพราะรู้ทันมันก็ดี หรือว่าเพราะเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่ดีก็แล้วแต่ หรือมองว่าเป็นธรรมดา ใจก็สงบเลย ใจไม่ทุกข์ อันนี้เป็นสิ่งสำคัญมากเพราะว่าคนเรามีความทุกข์ใจเมื่อมีอะไรมากระทบโดยเฉพาะสิ่งที่ไม่น่ายินดี เช่นความความเจ็บป่วย แต่ถ้าหากว่าใจยอมรับว่า มันเกิดขึ้นแล้ว บ่นโวยวายตีโพยตีพายไป มันก็มีแต่ซ้ำเติมตัวเอง ยอมรับมันแล้วก็พยายามอยู่กับมันด้วยใจที่ไม่ทุกข์ มันก็จะช่วยบรรเทาความทุกข์ใจได้ ใจที่สงบก็จะช่วยฉุดกายให้ดีขึ้นหรือฟื้นตัวได้ไวขึ้น

เจออะไรก็ไม่สำคัญ เท่ากับเราวางใจอย่างไรกับสิ่งต่างๆที่มากระทบ อย่าไปให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้มากกว่าปฏิกิริยาของใจ หรือว่าการเกี่ยวข้องของใจ หรือการที่ใจไปเกี่ยวข้องกับสิ่งเหล่านั้น ถ้าวางใจถูกและยอมรับได้ ไม่ผลักไส มันก็จะช่วยลดความทุกข์ที่ใจไปเยอะเลย และอาจจะได้พบความสงบท่ามกลางสิ่งต่างๆมากมายที่มารุมล้อมกระทบก็ได้”

พระไพศาล วิสาโล






บ้านเรือนใดไม่มีการสวดมนต์ บ้านเรือนนั้นก็ไม่มีเทวดารักษา เทวดาชอบฟังเสียงสวดมนต์ เพราะพระพุทธมนต์เป็นมงคลสูงส่ง เป็นมงคลแก่บ้านเรือนสถานที่และจิตใจ #ผู้สวดมนต์เป็นประจำก็ย่อมจะได้รับความคุ้มครองรักษาจากพรหมเทพ ผู้ได้ส่วนร่วมสดับรับฟังด้วย...

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร






#อำนาจจิตหลวงปู่ชอบ
#หยุดกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวกราก

".. ครั้งหนึ่งหลวงปู่ชอบท่านพักอยู่ที่ผาแด่น ในเขต อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ พร้อมด้วยพระเณรที่ตามขึ้นไปทำความเพียรบนยอดเขานั้น

วันนั้นเป็นวันพระ จะต้องลงเขาไปร่วมอุโบสถ หลวงปู่ก็นำพระเดินลงมาจากผาแด่น พอไปถึงลำธาร ปรากฏว่าน้ำไหลแรงมาก เพราะเมื่อคืนฝนตกหนัก และได้ตกติดต่อกัน เป็นเวลานาน
ทางเดินจากยอดเขา ที่จะผ่านลำธารนั้น ถูกตัดขาดด้วยกระแสน้ำ ไม่มีใครกล้าข้ามสักคน ด้วยน้ำไหลเชี่ยวและ ลำธารนั้นลึกมาก

หลวงปู่ไปยืนพิจารณาอยู่ริมลำธาร เพียงอึดใจเดียว กระแสน้ำที่กำลังไหลเชี่ยว ก็พลันหยุดนิ่งในทันที ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงกันหมด ต่างก็คิดกันว่า เคยได้ยินเรื่องอัศจรรย์ของหลวงปู่มาก็มาก ไม่นึกว่าจะได้มาพบกับตาตัวเองก็คราวนี้

หลวงปู่ก้าวข้ามลำธารไปก่อน มองกลับมาเห็นศิษย์แต่ละคนกำลังอยู่ในอาการตกตะลึง ท่านจึงเรียกให้ข้ามตามท่านมา บรรดาศิษย์ทั้งหลายก็พากันกลัวๆกล้าๆ กว่าจะได้สติกัน ก็เดินข้ามลำธารกันมาหมดทุกองค์แล้ว เมื่อพ้นมาเพียงอึดใจเดียว กระแสน้ำในลำธารที่หยุดนิ่งเมื่อสักครู่นี้ ก็เกิดไหลเชี่ยวกรากต่อไปดังเดิม.. "

#มีพระไปกราบเรียนถามหลวงปู่ว่าทำ_อย่างไรจึงหยุดน้ำได้

#หลวงปู่ตอบว่า_ภาวนาไปก็รู้เอง...

#หลวงปู่ชอบ_ฐานสโม







"..เวลาสวดมนต์ไหว้พระอย่าพากันทำเป็นเล่น เห็นเป็นของสนุกคะนองปาก ธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นของสูง ควรค่าต่อการเคารพเป็นอย่างยิ่ง ให้พากันตั้งใจสวดจริงๆ ให้มีสมาธิจดจ่อลงไปในบทหรือพระสูตรนั้นๆ มันถึงจะมีอานิสงส์เกิดขึ้น การสวดมนต์ไหว้พระเป็นการทำสมาธิไปในตัว บางทีข้ออรรถธรรมต่างๆ มันก็จะผุดขึ้นมาในขณะที่สวดมนต์ก็มี.."

โอวาทธรรม
หลวงปู่ชอบ ฐานสโม





#ร่างกายมันแก่ไปทุกวันทุกวัน

มันไม่ได้ฟังเสียงใคร เรามีความแก่เป็นธรรมดา นั่นฟังสินั่น ... เราพ้นความแก่ไปไม่ได้ แต่อันนี้มันธรรมดา​ ๆ​ ๆ พากันหมั่นละความชั่วนะ ไหนมันจะแก่เราไม่ประมาท

เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา​ ๆ​ ๆ รู้เป็นความจริงแล้วเป็นธรรมชาติ ไม่ประมาท เราจะพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งสิ้นไป เรามีกรรมเป็นของ​ ๆ​ ตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล มีกรรมเป็นเเดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ นั่น มีกรรมเป็นผู้ติดตาม เราจะเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น​ ๆ เราควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวัน​ๆ​ เถิด

พระพุทธเจ้าท่านว่า ไปพิจารณา... ผมหงอกแล้วก็หาย้อม กลัวจะไม่ดำ ย้อมแล้วก็หงอกเหมือนเดิม มันตื่นตัวเองเกินไป สัตว์โลกมันตื่นตัวเอง ตาขีดคิ้วเข้า เหลือเกินมันผิดธรรมชาติ สร้างให้เจ้าของทุกข์

#โอวาทธรรมคำสอนพ่อแม่ครูอาจารย์
#องค์หลวงปู่ทุย #ฉนฺทกโร
#วัดป่าดานวิเวก ต.ศรีชมภู อ.โซ่พิสัย จ.บึงกาฬ






#อย่างบางคนบอกว่า #โยมก็มาวัดนี้หลายครั้งแล้ว #ทำบุญไม่รู้กี่ร้อยครั้งแล้ว #ทำไมจึงไม่รวยสักที

อาจารย์ก็ว่า เอ้าบุญกับความร่ำรวยมันคนละเรื่องนะโยม ฉะนั้นพยายามแยกแยะให้ถูก ถ้าใจมันดีเอิบอิ่มอยู่ในบุญแล้ว บุญก็อยู่ที่ใจของเรา จิตใจเราอิ่มบุญอิ่มกุศลก็ปรากฎออกมาทางสีหน้า หน้าตาอิ่มเอิบนั่นคือการที่อิ่มบุญ

ไอ้เงินใบแบงค์กระดาษนำมาแลกเป็นบุญให้มันอิ่มใจของเรา ใช้คำว่าทรัพย์ คือสิ่งที่เราต้องการแสวงหา ทรัพย์ที่เราสมมติกันว่าเป็นเงินทองแลกเปลี่ยนซื้อขายกัน เอามาแลกเปลี่ยน พวกโยมเอามาแลกเปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์ พากันนำจิตใจของเรามาฟังธรรมะปฏิบัติ

อายุใกล้ตายห้าสิบหกสิบแล้ว ถ้ามีญาณหยั่งรู้ได้ว่าเราตายไปแล้ว ที่นี้เกิดเป็นวิญญาณ อย่างเขามาเฝ้าดูต่องหม่องแต่งแหม่งอยู่ตรงนี้ เขาบอกว่า โอ๊ยอยากจะเป็นมนุษย์เหลือเกิน มันทำไม่ได้ ทำไมล่ะ

เพราะสร้างบารมีนั้น มีแต่จิต
อย่างเดียวไม่สามารถสร้างได้ เช่น โยมลองนึกดู หนังสืออยู่หน้าโยม กระเป๋าอยู่หน้าโยม โยมเอาจิตไปเพ่งให้มันลอยขึ้น
มานั่นได้ไหม ไม่ได้ เพราะมีจิตอย่างเดียว เขาจึงมีแต่การอนุโมทนา

อย่างพวกเราที่เห็นได้เมื่อกี้นี้ เขาปรากฏตัวไม่ได้ แต่เขาแสดงออกได้ ขออนุโมทนากับพวกท่านมนุษย์ทั้งหลายนะที่ท่านมีโอกาสได้อย่างนั้น ได้แค่นั้นแหละ

ทีนี้ส่วนอมนุษย์ หรือว่าเดรัจฉานล่ะ มีกายแต่สามัญสำนึกไม่มี มีแต่กายอย่างเดียว รู้ว่ากินกับนอน สืบพันธุ์ รู้อย่างนั้นก็ไม่สามารถสร้างบารมีได้ เพราะสัตว์เหล่านั้นแต่ก่อนเขาก็เป็นมนุษย์ แต่เมื่อวิบากกรรมเกิดขึ้นมามากๆ ตายแล้วตกนรกหมกไหม้แล้วกลับมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานมาเป็นอาหารของเขา

เราก็เช่นเดียวกัน ถ้าพวกเรานั่งอยู่อย่างนี้ เราไม่สร้างความดีหนีความชั่ว อย่างที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านบอกท่านสอน พากันสร้างความดี ละความชั่ว เราก็จะกลับมาเกิดอีกเหมือนกัน

แต่การกลับมาเกิดนั้น ไม่รู้แน่นอนว่าเราจะกลับมาเกิดเป็น
อะไร

ถ้าเป็นเหล่าเทพอทิสสมานกายสร้างยากนะ อย่างโยมนั่งอยู่ตรงนี้นับไปเลย ร้อยปีของมนุษย์เท่ากับหนึ่งวันของเทพเทวดา เราส่งบุญให้ญาติโกโหติกาของเรา ญาติของเราเป็นเทวดายังชมดอกไม้ดอกอะไรอยู่ เราตายไปแล้วไม่รู้กี่ชาติเห็นไหม ท่านไม่รับรู้รับทราบหรอก ท่านยังเพลิดเพลินอยู่ในสวนดอกไม้สวรรค์อยู่

เราส่งบุญๆ ที่เราทำกันนะ อันนี้สำหรับผู้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์เป็นเทพเทวดาแล้ว ร้อยปีมนุษย์ถึงเป็นหนึ่งวันของเทพ

แต่อายุของพวกเราทุกวันนี้เจ็ดสิบแปดสิบก็พากันเป็นมะรงมะเร็งแล้ว ร้อยปีมนุษย์เป็นหนึ่งวันของเทพ

ทีนี้ส่งบุญไปถึงเหล่าญาติที่ตกทุกข์ได้ยากล่ะ ที่นั่งตกระกำลำบากอยู่ในขุมนรก ร้อยปีของเทพเท่ากับหนึ่งวันของสัตว์นรก

โอ๊ยไม่ไหวแล้ว ส่งไปอย่างไรก็ไม่ถึงหรอก จะส่งให้เทพก็ยังลำบาก แล้วส่งบุญให้สัตว์นรกยิ่งมหาลำบากเข้าไปใหญ่เลย

ฉะนั้นพวกเราถือว่าเป็นผู้มีโชคดีที่มีอัตภาพเป็นมนุษย์ ยิ่งเรามีโอกาสอยู่ในแวดวงของบุญกุศลแห่งพระพุทธศาสนา เราอุตส่าห์ฝ่าฟันอุปสรรคลำบากตรากตรำครูบาอาจารย์ท่านศึกษาค้นคว้าธรรมคำสั่งสอน แล้วมาชี้แจงแสดงให้เรารู้จักบาปบุญคุณโทษ นี่ไม่ใช่ว่าท่านทำมาง่ายๆ

#หลวงพ่ออุทัย #ฌานุตตโม
#วัดป่าห้วยลาด





"การเตือนผู้อื่นไม่ให้หลงผิดนั้น เป็นสิ่งดี
แต่การเตือนตนให้ได้นั้น ย่อมดีกว่า"

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ







"คนเรานั้น หากยังไม่สามารถก้าวข้าม
ความเป็นปุถุชน สู่พระโสดาบัน
ท่านว่ายังไม่ปลอดภัย จากการตกไปสู่อบายภูมิ
และการตกอบายภูมิ ครูบาอาจารย์สอนว่า
อาจใช้เวลานานแสนนาน กว่าจะได้คิว
กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง เพราะฉะนั้น
พึงอย่าประมาท ในการทำความดี"

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี