นวรัตน์ดอทคอม

เป็นนายให้ฮักไพร่
เป็นใหญ่ให้ฮักลูกบ้าน
..................................................................
โอวาทธรรม : หลวงปู่ทองมา สุตธมฺโม
พระอริยสงฆ์แทือกเขาภูเวียง






เรื่องจิตตภาวนาซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของพุทธศาสนา หรือรากแก้ว หรือแก่นพุทธศาสนาอยู่ที่ภาวนานะ การทำบุญให้ทาน รักษาศีลนี้ เป็นกิ่งของการภาวนา ถ้าการภาวนามีหลักมีเกณฑ์ดีเท่าไร เรื่องการทำบุญให้ทานภายนอกนั้นจะมีกำลังดึงดูดกันเอง มีกำลังไปเอง เพราะอำนาจแห่งการภาวนา ความเชื่อมั่นในจิตของตัวเองจากภาวนานี้เป็นเครื่องหนุนให้ทำความดีหนักเข้า ๆ หนักเข้าในเรื่องบุญเรื่องกรรม ทุกอย่างหนักเข้าไป การภาวนาจึงเป็นของสำคัญ

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี









ถ้าเราไม่ปฏิบัติ ต่อให้อ่านก็อ่านมาเถอะตำรับตำรา ศึกษาก็ศึกษามาเถอะกิเลสมันไม่ได้กลัว เราจะฟังมามากก็เถอะถ้าหากว่าเราไม่ได้ลงมือปฏิบัติ ยังไงกิเลสก็เต็มหัว กิเลสมันไม่ได้กลัวใครนอกจากผู้ปฏิบัติ อย่าให้กิเลสมากีดขวางในการประพฤติปฏิบัติ ไม่อย่างนั้นจะเอาออกไม่ได้ แก้มันออกไม่ได้ มันก็ติดค้างติดคาอยู่อย่างนี้ จะไปทำบุญก็บอกไม่ว่าง จะเข้าวัดก็บอกไม่พร้อมไม่มีเวลา

ถ้าไม่ลดไม่ละสิ่งหนึ่งอีกสิ่งหนึ่งก็เข้าไม่ได้ ถ้าไม่เอาโลกออกจากหัวใจก่อนธรรมก็ไม่สามารถเข้าสู่จิตใจได้ เพราะฉะนั้นท่านจึงสอนให้ภาวนา ทำบุญก็ทำมามากแล้ว รักษาศีลก็พอมีแล้ว มีใครบ้างเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนาเป็นกิจลักษณะ ส่วนมากจะทำเหลาะๆแหละๆหาความจริงจังไม่ได้แล้วธรรมจะมียังไง ไม่เอากิเลสออกจากหัวใจก่อน ธรรมจะปรากฏได้ยังไง

โอวาทธรรม : พระอาจารย์โสภา สมโณ
วัดแสงธรรมวังเขาเขียว อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา






"...ปฏิบัติแล้ว โลภ โกรธ หลง แกลดน้อยลงหรือเปล่าล่ะ ถ้าลดลงข้าว่าแกใช้ได้ ขยันก็ให้ทำ ขี้เกียจก็ให้ทำ ถ้าวันไหนยังกินข้าวอยู่ก็ต้องทำ..."

ธรรมะคำสอน
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ








"ความโลภ ความโกรธ ความหลง
เป็นอันตรายเด้อลูกหลานเอ๋ย เป็นกิเลส
อย่างน่ากลัว ร้อนกว่าไฟ ใสกว่าแก้ว
บ่มีเขี้ยวกัดกินคน กิเลสมันกัดกินคน
เราจะทำตามมันอยู่หรือ
เราต้องฝืนมันบ้างสิ อย่าไปตามใจมัน"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร









“ความดี กับความไม่ดี
ขึ้นอยู่กับเหตุ คือ เราทำไว้
ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับคนพูด “

หลวงปู่ศรี มหาวีโร








"ดูตัวเอง ฝึกฝนตัวเอง แก้ไขตัวเอง
ปรับปรุงตัวเอง เรียกว่า ดูที่ตัวเราก่อน
ไม่ต้องไปดูคนอื่น

ส่วนมากแล้ว คนเรามักชอบโทษคนอื่น
ไม่ชอบโทษตัวเอง มันเหมือนกับเรา
มองดูขนตาของเรา แต่มองเท่าไร
ก็มองไม่เห็น บอกไม่ถูกว่ามันมีกี่เส้น
มันยาวขนาดไหน มันไม่เห็นอะไรเลย

การที่เรามองดูตัวเองไม่เห็น
เพราะเราขาดสติปัญญา"

พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป







"อย่ารอคอย ให้มันเฒ่าคร่ำชรา
หรือจะรอความตาย มาเยี่ยมเสียก่อน
จึงจะเข้ากัมมัฏฐาน

เมื่อถึงคราวเช่นนั้น มันจะสายเกินไป
ท่านทั้งหลาย ชีวิตเป็นของไม่แน่นอน
ความตายเป็นของแน่นอน เหลือเกิน"

ครูบาเจ้าพรหมา พฺรหฺมจกฺโก










#พุทโธ

พุทโธ หมายความว่า ให้ใจยึดเอาพุทโธเป็นอารมณ์ เพื่อป้องกันไม่ให้จิตออกไปสู่อารมณ์ภายนอก

เพราะอารมณ์ภายนอกมันชอบไปจดจ่ออยู่กับ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ความถูกต้องทางกาย

หากทุกสิ่งทุกอย่างมันไปจดจ่ออยู่ที่นั่น จิตมันจะไม่รวมลง นี่แหละ เรียกว่า มาร คือ ไม่มีสติ อย่าให้จิตไปจดจ่ออย่างนั้น

ให้มาอยู่กับผู้รู้ ให้น้อมเอา พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์เป็นอารมณ์ จะอยู่ในอิริยาบถใด ก็ให้มีความเพียร

ผู้ที่ภาวนาจิตสงบลงชั่วช้างพับหู งูแลบสิ้น ชั่วไก่ดินน้ำ นี่ อานิสงส์อักโข ให้ตั้งใจทำไป

การที่จิตรวมลงไปบางครั้ง มี ๓ ขั้นสมาธิ คือ ขณิกสมาธิ อุปจารสมาธิ อัปปนาสมาธิ

หากรวมลง ขณิกสมาธิ เราบริกรรมไป
พุทโธ หรืออะไรก็ตาม จิตสงบไป สบายไปสักหน่อยมันก็ถอนขึ้นมา ก็คิดไปอารมณ์เก่าของมันนี่

ส่วนหากรวมลงไปเป็น อุปจารสมาธิ
ก็นานหน่อยกว่าจะถอนขึ้นไปสู่อารมณ์อีกให้ภาวนาไป อย่าหยุดอย่าหย่อน ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องไปนึกคาดหวังอะไร อย่าให้มีความอยาก เพราะมันเป็นตัณหา ตัวขวางกั้นไม่ให้จิตรวม

ไม่ต้องไปกำกับว่า อยากให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ การอยากให้จิตรวมลง เหล่านี้แหละเป็นนิวรณ์ตัวร้าย

ให้ปฏิบัติความเพียรไม่หยุดหย่อน เอาเนื้อและเลือด ตลอดจนชีวิตถวายบูชาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เราจะเอาชีวิตจิตใจ ถวายบูชาพระรัตนตรัย ตลอดจนวันตาย

นี่ก็เป็นมัชฌิมาปฏิปทา แล้วจิตจะรวมลงอย่างไร เมื่อไร ก็จะเป็นไปเองเมื่อใจเป็นกลาง ปล่อยวาง สงบถูกส่วน

หลวงปู่ขาว อนาลโย









#เดินจงกรม_อย่าขี้คร้านเด้อลูกเด้อ

เดินฝึกหัดเจ้าของ เท้าก้าวไป ก็นึกพุทโธตามไว้ด้วยในใจ อย่าให้จิตมันคิดไปเกาะเกี่ยวเที่ยวไปกับโลก

ให้มันอยู่ในทางจงกรม อยู่กับเจ้าของผู้ภาวนาผู้นี้ ให้รู้อยู่ในจิตเท่านี้ เพิ่นอัญญาท่านมั่น สอนแม่ไว้แต่ก่อนว่าให้เพียรเดินกลับไปกลับมา กำหนดเอาทิศตะวันออกไปหาทิศตะวันตก

#แม่ชีอุปัฏฐากคุณแม่ชีแก้วบอกว่า

สมัยคุณแม่ยังเดินได้คล่องแคล่ว เพิ่นเดินจงกรมทุกวัน ทั้งกลางวันกลางคืน วันหนึ่งได้หลายชั่วโมง กินข้าวแล้วเสร็จการงานหมดแล้ว ก็เข้าทางจงกรม

หากวันใดมีการงาน หรือมีการออกไปนอกวัด เช่น หาฟืน หาหน่อไม้ หาเห็ด หาหวาย หาสาน ก็จะพากันไป

#เพิ่นก็สอนให้ภาวนาไปตลอดทางไปกลับ

หรือบางครั้งก็สอน ให้ทบทวนบทสวดมนต์ เมตตาไปด้วย คุณแม่สอนไว้หมด ปฏิกูล อสุจิ อสุภัง ความเปื่อยเน่าของสังขารร่างกาย เพื่อให้จิตแจ้งในความเบื่อหน่ายให้จิตอิดหนาระอาใจ เบื่อหน่ายคลายกำหนัด เพิ่นสอนให้แก้จิตของตนอยู่ตลอดเวลา

#แม่ชีแก้ว #เสียงล้ำ







#ผู้มีความมุ่งหน้า_พยายามแก้ไขตน_ให้พ้นจากทุกข์_ในชาติปัจจุบันนี้

จะไม่ขอมาสู่กำเนิด อันเป็นภพเกิดแล้วต้องตาย ในโลกทนทุกข์ทรมานนี้แล้ว ผู้นั้น โปรดมีเข็มทิศ คือ ใจมุ่งมั่นต่อความเพียร

#การรักศีล

ก็ไม่มีสิ่งใดจะรักยิ่งไปกว่า แม้ชีวิตจิตใจก็ยอมพลีได้ เพื่อศีลที่รักยิ่งนั้น ไม่ย่อมล่วงเกินฝ่าฝืนทั้งที่แจ้งและที่ลับ

#ทางด้านสมาธิ

คือ การอบรมใจเพื่อความสงบ ปราศจากข้าศึก อันเป็นเหตุที่จะบ่อนทำลายความสุขภายในใจ ก็พยายามอบรมให้เกิดมีขึ้น ด้วยความเพียร ไม่ลดละการอบรมใจ เพื่อความสงบ

จะกำหนดอาการส่วนใดส่วนหนึ่งในร่างกาย หรือจะกำหนดใจ ตามรู้ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายก็ดี จะกำหนดธรรมบทใดบทหนึ่ง มีพุทโธ เป็นต้น ที่ถูกกับจริตของตนก็ดี หรือจะกำหนดลมหายใจเข้าออก ซึ่งปรากฏอยู่กับตัวทุกขณะก็ดี

#จงเป็นผู้มีสติรอบคอบ

รอบรู้กับอาการแห่งธรรม ที่ตนกำหนดพิจารณาอยู่ จนปรากฏเป็นปัจจุบันจิตปัจจุบันธรรม คือ จิตกับบทธรรมสัมปยุตกันอยู่ด้วยสติ ทุกขณะที่ทำการอบรม อย่าให้พลั้งเผลอ จนปรากฏว่าจิตกับธรรมเป็นอันเดียวกัน ไม่มีการแตกแยกจากกันแม้ขณะเดียว จะเป็นไปเพื่อความสงบ และพ้นทุกข์ไปโดยลำดับในชาตินี้ โดยไม่ต้องสงสัย

ที่อื่นซึ่งเป็นสถานที่จะรับรองโดยถูกต้องนั้น จะไม่มีนอกไปจากหลัก ศีล สมาธิ ปัญญา ที่ทำงานอยู่ในวงแห่งธรรมดังกล่าวแล้ว

#หลวงตาพระมหาบัว #ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมพระ ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๐๖