นวรัตน์ดอทคอม

การไม่มีทางเลือกทำให้ชีวิตดูอับจนหม่นหมอง แต่ถ้ามีทางเลือกมากไปก็ทำให้เราก้าวไม่ออก เวลาที่มีตัวเลือกมากมายให้เลือก ความกลัวจะเลือกผิดหรือกลัวจะไม่ได้เลือกในสิ่งที่ดีที่สุดอาจส่งผลให้เราไม่เลือกอะไรเลย

ปัจจุบันมีคำสอนและแนวทางปฏิบัติในทางพุทธศาสนาให้เราเลือกมากมายเหลือเกิน เป็นเรื่องดีมากที่สมัยนี้มีหนทางให้เข้าถึงธรรมะได้โดยง่าย แต่การเข้าถึงธรรมะได้ง่ายก็มีอันตรายพ่วงมาด้วย ถ้าเราสามารถรับรู้ธรรมะได้อย่างง่ายดายด้วยการเคาะนิ้วบนจอโทรศัพท์ เราก็เสี่ยงต่อการเป็นแค่นักบริโภคธรรมะที่ไม่ยอมขยับตัวทำอะไร แทนที่จะเป็นผู้ตั้งใจศึกษาปฏิบัติธรรม ธรรมะท้าทายให้เรารับผิดชอบต่อชีวิตของตัวเองโดยใช้เครื่องมือที่ธรรมะมอบให้ ขอให้เราเลือกหนทางแห่งธรรมะและเรียนรู้คำสอนด้วยการลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง ไม่ว่าหนทางในการปฏิบัติของเราจะราบเรียบหรือขรุขระเพียงใดก็ตาม

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ









...คนที่ชอบปฏิบัติ
จะเห็นว่าการเป็นพระนี้ดีที่สุดเลย
พระพุทธเจ้าทรงวางแนวทางให้ไปทางนี้จริงๆ
"เป็นพระไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย"
ถ้าศึกษาแนวทางที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน
จะรู้ว่าทรงสอนให้ภาวนาอย่างเดียวเท่านั้น
"ให้เจริญศีล สมาธิ ปัญญา เท่านั้น".
.................................................
. จากหนังสือ นักบวช
ธรรมะครบรอบ 46 พรรษา
วันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ 2564
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี








ภัยทั้งหลายที่ทำลายบ้านเมืองและล้างผลาญชีวิตเป็นที่หวาดกลัวนั้น ไม่เป็นที่ปรารถนาให้เกิดเป็นอย่างยิ่ง แต่ความปรารถนาของผู้คนทั้งโลกก็ไม่อาจยับยั้งความหายนะอันเกิดแต่ภัยดังกล่าวได้ บังเกิดครั้งแล้วครั้งเล่า หนักหนารุนแรงขึ้นทุกทีทั่วทั้งโลก
.
มิใช่เฉพาะที่ใดที่หนึ่ง หรือประเทศใดประเทศหนึ่ง จะโทษอะไรอื่นไม่ได้ ไม่ถูก ต้องโทษกิเลส ที่ท่วมทับจิตใจคน จนสกปรกมากมาย ก่อให้เกิดอำนาจร้ายอย่างรุนแรง เป็นมหันตภัยน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก วิธีเดียวที่จักแก้ไขได้คือพากันทำใจให้ไกลกิเลสพอสมควร ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
.
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร









จิตดวงนี้เป็นจิตธรรมธาตุ

การบำเพ็ญจิตใจนี้เป็นของยากอยู่นะ ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ทีแรกจิตใจมันรุนแรง กระแสของกิเลสนี้เหมือนกับคลื่นมหาสมุทร ตั้งสติภาวนานี้เหมือนกับเอาฝ่ามือกั้นคลื่นมหาสมุทร เอาไว้ไม่อยู่ ต้องเผลอต้องไผลอะไรจนได้นั้นแหละ แต่เอาไม่หยุดไม่ถอยสติก็ค่อยดีขึ้นๆ คลื่นแห่งกิเลสทั้งหลายที่เคยปะทะกันกับสติปัญญาศรัทธาความเพียรของเราก็ค่อยเบาลงๆ ธรรมะก็ค่อยเจริญขึ้นมาได้ กลายเป็นธรรมที่อัศจรรย์ขึ้นในใจโดยไม่เคยคิดเคยคาดมาแต่ก่อนตั้งแต่เกิดมา ก็ได้เจอขึ้นแล้วที่จิตใจของนักภาวนา ผู้มีความรักใคร่ใกล้ชิดกับอรรถกับธรรม เข้าที่เข้าฐานเข้าสู่ภาวนาสงบใจ

เพราะใจนี้วุ่นวายทั้งวันไม่มีความสงบ ถ้าติดเครื่องแล้วดับไม่ลง ต้องเอาธรรมเข้าไปดับเครื่องจึงจะสงบลงได้ นี่ให้ทำกันไป ทำกันไปมากเข้าๆ มันจะเห็นชัดเจน จิตใจที่มีธรรมเข้าสู่ตัวเองแล้วจะค่อยมีความยิ้มแย้มแจ่มใสขึ้นมาภายในจิตใจ เรียกว่ามีทางออก ไม่ใช่ถูกปิดตันท่าเดียว พอมีธรรมเข้าสู่ใจใจจะพอมีทางออกเป็นลำดับลำดา เพราะฉะนั้นจึงให้อบรมจิตใจให้ดี การภาวนาเบื้องต้นยากด้วยกันทุกคน อย่าเข้าใจว่าการภาวนาง่าย ยกไว้เสียในบุคคล ๔ ประเภท เรายกมาเพียงสองอย่าง ขิปปาภิญญา ผู้ที่รู้ได้เร็ว ทันธาภิญญา รู้ได้ช้า ๔ ประเภท แต่เราแยกออกมาสองประเภท

ถ้าผู้มีอุปนิสัยปัจจัยรวดเร็วพร้อมที่จะรู้จะเห็นธรรมอยู่แล้วนั้นเรียกว่า ขิปปาภิญญา ยกตัวอย่างเช่น พระพาหิยะ แต่ก่อนท่านได้บำเพ็ญภาวนา ตกน้ำตกท่าอะไร ในมหาสมุทรทะเลหลวงท่านก็เคยตกมา ทีนี้พอมาเกิดในชาตินี้เป็นฆราวาสมีความเคารพเลื่อมใสพระพุทธเจ้าเป็นกำลัง พระองค์เสด็จไปบิณฑบาตอยู่ นี้ก็ตามท่าน ท่านบอกให้พักเสียก่อนเรากำลังเดินบิณฑบาต นี้ก็ติดตามเรื่อยเลย จนกระทั่งไปถึงวาระอันสมควรแล้วพระองค์ก็ทรงแสดงธรรมให้ฟัง

ประเภทขิปปาภิญญาที่รู้ได้เร็ว พอท่านแย้มธรรมะออกไปเท่านั้น พระพาหิยะ บรรลุอรหัตผลทันทีเลย นั่น นี่ละที่ว่าผู้บรรลุธรรมได้เร็ว อยู่รอพระพุทธเจ้าเพียงเล็กน้อยก็รอไม่ได้ พระพุทธเจ้าไปที่ไหนตามเสด็จตลอดๆ นี่ถึงขั้นรอไม่ได้ๆ พระพุทธเจ้าก็หันพระพักตร์ เข้ามาแนะนำสั่งสอนไม่กี่ประโยคก็บรรลุธรรมเป็นอรหัตบุคคลขึ้นมา นี้ประเภทที่รู้ได้เร็ว ประเภทที่ช้าก็ให้บืนกันไป ช้าเท่าไรก็ยิ่งขี้เกียจขี้คร้านจมไปเลยนะ ความขี้เกียจขี้คร้านไม่พาใครได้มรรคได้ผลอะไรละ ความอุตส่าห์พยายามความขยันหมั่นเพียรนี้ต่างหากจะพาคนให้ได้ดิบได้ดี ให้พยายามพยุงจิตใจของเราให้ดี

จิตใจนี้เวลามันเลิศเลิศจริงๆ ไม่ใช่ธรรมดา เราไม่เคยเห็นสิ่งใดในสามแดนโลกธาตุนี้จะเลิศเลอเลยจิตดวงบริสุทธิ์นี้ไป ไม่มี จิตดวงนี้เป็นจิตธรรมธาตุ เลิศเลอสุดยอดเลย นี้ละเวลาฝึกฝนอบรมได้แล้วเป็นอย่างนี้ ธรรมธาตุนี้เที่ยงด้วย เหมือนกับว่านิพพานเที่ยง เป็นไวพจน์ของกันและกัน คือธรรมธาตุก็ดี นิพพานก็ดี เที่ยงด้วยกัน นี่ละการอบรม เอาให้ดี ให้พิจารณา ธรรมะพระพุทธเจ้าที่ศาสดาองค์เอกสอนไว้นั้นเป็นธรรมะปัจจุบันธรรมตลอด ไม่มีคำว่าครึว่าล้าสมัย

กาลนั้นเวลานี้กินไปๆ มืดแจ้งกินไป เดือนปีนาทีโมงกินไปอย่างนี้ไม่มี มีตั้งแต่เรื่องดินฟ้าอากาศเขาเปลี่ยนตามธรรมชาติ แต่ธรรมก็เป็นธรรมตามธรรมชาติของตน ไม่มีสิ่งใดมายักย้ายผันแปรให้เป็นอย่างอื่นไปได้ ผู้ปฏิบัติได้ผลเป็นลำดับลำดา เรียกว่าอกาลิโก ทำชั่วได้ชั่วทุกเวลาที่ทำ ทำดีได้ดีทุกเวลาที่ทำเหมือนกัน ให้อุตส่าห์พยายาม กาลนี้เวลานี้เป็นกาลอันควร ชีวิตของเราก็ยังพอเป็นไปตามความเป็นอยู่พูวายของเราก็พอถูไถกันไป ส่วนภายในจิตใจที่จะเสาะแสวงหาความดีเข้าสนับสนุนตนก็อย่าพากันนอนใจ ให้พากันตั้งอกตั้งใจปฏิบัติ

ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนาเทศน์อบรมฆราวาส
ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อค่ำวันที่ ๑๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
เรื่องจิตดวงนี้เป็นจิตธรรมธาตุ
หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี











ตัวของเรา. มันแก่ขึ้นทุกวัน. รีบแจวรีบพาย. เดี๋ยวจะสายเกินควร (เร่งภาวนา)

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี








“ไม่มีอะไรที่เราสะสมแล้วไม่เป็นภาระ ยกเว้น ความดี”

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชฯ







"อย่ามองอะไรแค่ชอบกับชัง
ให้มองว่า เราเรียนรู้อะไรจากมันได้บ้าง"

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตโต)







“..คือเมตตานี่ อย่างที่เรา
มีลูกนี่ เราก็จะรู้ มีลูกมีหลาน
ก็เราจะรักมัน มันจะผิด
แค่ไหน มันจะเป็นอะไร
ก็รักมันลูกเดียว
แม้แต่ลูกจะเข้าตะราง
ก็ยังต้องตามไปเยี่ยมรัก

เพราะฉะนั้น ความรักของ
พ่อแม่ที่มีต่อลูกนั้น ก็เรียกว่า
เป็นเมตตา มีอยู่ทุกชนชาติ
ทุกชนชาติ ก็ต้องมีการรักลูก
อยู่เป็นธรรมดา
นี่คืออัปปมัญญาธรรม.."

โอวาทธรรม
หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร