นวรัตน์ดอทคอม

อย่ามัวแต่สนุกสนาน​กับ​ของ​ป​ล​อม​ ของ​แท้ใกล้​หมด​แล้ว​ ห​ล​ว​ง​ปู​่​่​เอียน​ เราเนี้ยขอ​งแท้ของ​จริ​ง ​ห​ล​ว​ง​ปู​่​่​เอา​ช​ีวิตรับประกัน​ พวกท่านทั้งหลาย​ไม่​มีใครรู้หรอก​ ท่านสอนแต่ของ​จริง​ แต่พวกโยม​ช​อบแต่ของ​ห​ล​อก​ เกิดมาในกอ​ง​ทุกข์​ ทุกข์​เพราะมืดบอด​ คนทุกวันเนี้ยพากัน "หูนวกตาบอด" ล​ืม​พุทโธ​ ล​ืมนะโม​ ถ้าพูดอย่างนี้​พวกเจ้า​ไ​ม่เข้าใจหรอก​ ให้ย้อนกลับ​ ผู้​มีปัญญาจะ​หูดีตาดี​ ให้พากัน​ไ​ป​คิดเอา​ พวก​เจ้ามันคนตาย​ ไ​ม่รู้จัก "พุทโธ" มัวเเต่​ล​ูบๆ ค​ล​ำๆ​ มันจะ​ได้​อะไร​น้อ​...มามืดไปมืด​ ทุกข์​คติเป็นที่ตั้ง!!!

โอวาทธรรม​
หลวง​ปู่​แผ่น​ทอง​ จา​ค​ร​โต
วัดสะพานดำ อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์








...สถานที่ปฏิบัติธรรมบนเขานี้
ไม่ค่อยมีคนรู้กัน ก็เลยไม่ค่อยมีใครขึ้นมารบกวน
แล้วก็มีด่านคอยกั้นไว้ด้วย
คนที่มาทําบุญที่วัดตอนเช้าก็ไม่รู้
มาทําบุญตักบาตร ฟังเทศน์เสร็จแล้วก็กลับ
ไม่ค่อยได้ปล่อยให้ใครขึ้นมา
"เพราะกลัวจะมารบกวน" มาสร้างความวุ่นวาย
สถานที่ไม่กว้างใหญ่ จึงต้องระมัดระวังหน่อย.
...............................
มหาเศรษฐีที่แท้จริง หน้า162
ธรรมะบนเขา ณ เขาชีโอน
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี













...ส่วนที่ข้างบนเขา โดยปกติจะไม่ให้ใครขึ้นมาอยู่
นอกจากคนที่เคยบวชอยู่ที่นี่มาก่อน
แล้วอยากจะมาขอพักสักคืนสองคืน
ถ้ามีกุฏิว่างก็อยู่ได้
"แต่ไม่ได้เปิดกว้างให้คนทั่วไปขึ้นมาอยู่"
แล้วก็ไม่อยากจะให้มากันมากเพราะที่มันแคบ
ไม่กว้างนัก ข้างบนนี้น้ำก็ไม่สะดวก
ต้องอาศัยน้ำฝนที่รองใส่แท้งก์ไว้ ก็มีจํานวนจํากัด
ใช้มากก็จะหมด ไม่พอใช้ ไฟฟ้าก็ไม่มี

.คนที่ไม่รักการภาวนาจริงๆ จะไม่ชอบที่อย่างนี้ แต่คนที่ชอบภาวนากลับจะชอบที่อย่างนี้
ลําบากเรื่องน้ำ เรื่องไฟ
"อดอยากขาดแคลนไม่เป็นไร ขอให้ที่สงบสงัด"
ไม่มีอะไรมารบกวนจิตใจก็แล้วกัน
"จะเป็นประโยชน์ในการภาวนา".
...............................
มหาเศรษฐีที่แท้จริง หน้า169-170
ธรรมะบนเขา ณ เขาชีโอน
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









#แปร๊บเดี๋ยว... วันคืนล่วงไป ล่วงไป แปร๊บเดียว อายุของใครขยับเข้าไป หดเข้าไป หดเข้าไป ไปสู่ปากพญามัจจุราช หมดเข้าไป หดเข้าไป เราไม่ควรประมาทไม่ควรนอนใจ

จะทำการงานอะไรก็ตามควรนึกถึงประโยชน์ที่จะเข้าสู่จิตใจของตนเอง สิ่งที่พาให้คิดออกนอกลู่นอกทาง เอาโทษมาให้ตัวเองบ้าง เอาโทษไปให้คนอื่นบ้าง ให้สำรวมให้ระมัดระวัง ให้งดเว้น

วันคืนล่วงไป ให้ล่วงไปด้วยดำริสร้างคุณงามความดี ตราบเรายังมีโอกาส ให้ทำคุณงามความดีให้กับตนเอง ตักเตือนตนเอง ให้กำลังใจตนเอง บ่นว่าสั่งสอนตนเอง ร่างกายยังสบายดีอยู่ อย่าประมาทนิ่งนอนใจ

งานด้านจิตใจควรเป็นงานที่ทำต่อเนื่อง ถึงจะเป็นงานหยาบ เราก็ควรสับเปลี่ยนหมุนเวียน ทำความเพียร สับเปลี่ยนหมุนเวียนทำความดีเอาไว้บ้าง ดูอย่างหนองอ้อซิ (ชื่อตำบลของเขตวัดถ้ำเต่า) ตายไปเท่าไหร่ ตายกันทุกวัน แน่ใจได้ไง ว่าจะได้ไปที่ดี ได้ไปที่สุคติ คุณงามความดีเรามีมากพอเท่าไหร่ มัวแต่นิ่งนอนใจ สนุกเพลิดเพลินกันไปตามเรื่อง วัยมัชฌิมวัย วัยกลางคน เป็นวัยใกล้ความตายเข้ามาแล้ว ถ้ายังไม่มีสติระลึกรู้ ยังไม่มีความอุตสาหะความเพียร นี่ก็ไม่นานแล้ว

อย่านิ่งนอนใจกัน กิเลสมันเอื้ออำนวยให้เราทุกอย่าง ให้ทุ่มเททำความพากเพียร ฝืนขัดเกลาจิตใจตนเองเอาไว้ เร่งทำ หมั่นทำความดีงามให้กับหัวใจตนเอง ฯ
.
หลวงพ่อบุญมี ธัมมรโต
วัดป่าศรัทธาถวาย(วัดถ้ำเต่า)
ต.หนองอ้อ อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี










#ทำตัวให้เข้าถึงผลของการปฏิบัติฯถึงระดับที่สามารถแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนาได้

...เมื่อครู่นี้ได้กล่าวไปแล้วว่า ขณะนี้ศาสนาพุทธของเราโดนเบียดเบียนเหลือเกิน ซึ่งความจริงแล้วศาสนาพุทธของเราเป็นของจริง เป็นของแท้ ท้าพิสูจน์ได้ เพียงแต่ว่าทุกวันนี้ที่เราไม่มีอะไรให้เขาพิสูจน์ ก็เพราะว่าพุทธบริษัททั้ง ๔ คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา นั้น ย่อหย่อนต่อการปฏิบัติจนเกินไป

ตอนนี้ของเราถือว่าฝ่ายเถรวาทไม่มีภิกษุณีแล้ว ก็สงเคราะห์นับเอาแม่ชีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง ก็แปลว่า ภิกษุ แม่ชี อุบาสก อุบาสิกา ของเรานั้น ย่อหย่อนต่อหลักการการปฏิบัติมาก ไม่สามารถทำตัวให้เข้าถึงผลของการปฏิบัติในพุทธศาสนา จนถึงระดับที่สามารถแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนาได้ ก็เพราะว่าเรายังไม่จริงจังในการปฏิบัติ

ถ้าหากว่าเราจริงจังต่อการปฏิบัติ ก็ต้องนึกถึงตอนที่เราสมาทานพระกรรมฐานว่า ขอมอบกายถวายชีวิตต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าท่านทั้งหลายนึกถึงตรงจุดนี้ ก็จะรู้ว่า ตัวเรายังย่อหย่อนต่อการปฏิบัติมากขนาดไหน เพราะว่าแค่ลำบากนิดเดียวเราก็ถอยเสียแล้ว แค่ทำอะไรเนิ่นนานหน่อย ไม่ทันจะเห็นผลเราก็รู้สึกเบื่อเสียแล้ว

ถ้าอย่างนี้ชีวิตนี้เราจะหวังการปฏิบัติ จนกระทั่งกลายเป็นทนายแก้ต่างให้พระพุทธศาสนาได้อย่างไร ? โดยเฉพาะอุบาสก อุบาสิกา ฆราวาสหญิงชายในปัจจุบันนั้น ก็มักจะอยู่ในลักษณะของการปล่อยให้ฝ่ายของภิกษุ ภิกษุณี เต้นไปโดยฝ่ายเดียว

พระพุทธศาสนาของเราเปรียบเหมือนกับยานที่ประกอบไปด้วยล้อ ๔ ล้อ จึงสามารถที่จะขนถ่ายสัตว์โลกข้ามวัฏสงสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ ล้อทั้งสี่ล้อ ก็คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในปัจจุบันล้อที่เป็นภิกษุณีไม่มีแล้ว ทดแทนมาด้วยแม่ชีที่สงเคราะห์เข้ามาอย่างเต็มฝืน ก็ไม่สามารถที่จะทดแทนได้เต็มที่ แล้วถ้าล้อที่เป็นอุบาสก อุบาสิกาของเรายังไม่ยอมทำหน้าที่ในการสนับสนุนช่วยเหลือ เราลองมานึกดูว่า ถ้าหากว่ารถยนต์ใช้งานไม่ได้ไปสามล้อแล้วจะวิ่งอย่างไร ?

ดังนั้น...อาตมาจึงอยากที่จะตักเตือนท่านทั้งหลายว่า การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องของการเอาจริง ต้องทุ่มเทแบบมอบกายถวายชีวิต ไม่ใช่ลำบากหน่อยหนึ่งก็เลิก เจออุปสรรคนิดหนึ่งก็ท้อ ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่กำลังใจของนักปฏิบัติ หลวงปู่หลวงพ่อสายวัดป่าท่านกล่าวว่า “ธรรมะอยู่ฟากตาย” ก็คือต้องแลกกันด้วยชีวิตจึงจะเข้าถึงธรรมได้

เราลองถามใจตัวเองดูว่า ถ้าหากว่าเราตายลงไปตรงนี้เพื่อแลกกับการปฏิบัติให้เข้าถึงธรรม เราจะสามารถตัดสินใจได้หรือไม่ ? ถ้าหากว่าเราสามารถที่จะตัดสินใจได้ การปฏิบัติของเราก็มีโอกาสที่จะเข้าถึงคุณความดีในพระพุทธศาสนา แม้เป็นเพียงความดีขั้นต้นคืออยู่ในส่วนของโลกียะ ก็ยังเหลือเฟือเกินพอที่จะเป็นทนายแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนาได้ เพราะเราจะรู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก อะไรควร อะไรไม่ควร

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะมีขึ้นได้ จะบังเกิดขึ้นได้ เราก็ต้องทุ่มเทให้กับการปฏิบัติอย่างจริงจัง มีความเพียรไม่ท้อถอยในระดับฝนทั่งให้เป็นเข็ม เราจึงต้องมาปรับกำลังกาย กำลังใจของเราเสียใหม่ ว่าการที่เราทั้งหลายปฏิบัติ บางท่านก็หลายปี บางท่านก็นับเป็นสิบ ๆ ปี แล้วเอาดีไม่ได้นั้นเป็นเพราะอะไร เป็นเพราะเราไม่ได้ทุ่มเท หรือเป็นเพราะเราทุ่มเทเต็มที่แล้วไม่เกิดอะไรขึ้น ซึ่งนั่นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

เมื่อเรารู้เช่นนี้แล้วก็ต้องทุ่มเทให้กับการปฏิบัติ หลัก ๆ ก็คือ อานาปานสติที่เราจะทิ้งไม่ได้ เพราะว่าเป็นพื้นฐานใหญ่ของกองกรรมฐานทั้งปวง หลังจากนั้นก็ต้องแผ่เมตตาเป็นปกติเพื่อหล่อเลี้ยงจิตใจของเราให้ชุ่มชื่นเยือกเย็นอยู่เสมอ เมื่อกำลังใจของเราภาวนาจนไปต่อไม่ได้แล้ว กำลังใจเริ่มคลายออกมา ก็พยายามพินิจพิจารณาในร่างกายนี้ให้เห็นชัดเจนว่ามีความไม่เที่ยงอย่างไร เป็นทุกข์อย่างไร ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเราอย่างไร

ในระหว่างนั้นก็ระมัดระวังศีลทุกสิกขาบทให้สมบูรณ์บริบูรณ์ ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล และไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล ทำความเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างจริงใจ ไม่ล่วงเกินทั้งต่อหน้าและลับหลัง ตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่า ถ้าเราตายลงไป เราปรารถนาพระนิพพานที่เดียว

เมื่อท่านทั้งหลายทบทวนและเพียรพยายามทำให้ถึงจุดหมายดังที่ว่านี้ เรื่องของพระพุทธศาสนาก็ไม่ใช่เรื่องที่ไกลเกินฝัน เรื่องของมรรคผลยังมีอยู่เป็นปกติ ถ้าหากว่าเราทำดี เราทำถูก โอกาสที่เราจะเสวยมรรคเสวยผลก็เป็นเรื่องที่ไม่เกินความสามารถ

ลำดับต่อไปขอให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา...

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันเสาร์ที่ ๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๙










#ปฏิบัติธรรมให้ได้ผล

ถ้าเราอยากจะปฏิบัติให้ได้ผลนอกจาก #ปฏิบัติในรูปแบบอย่างจริงจัง #ให้เวลากับมันอย่างต่อเนื่องแล้ว #ตอนที่เราปฏิบัติใช้ชีวิตประจำวันปกตินั่นแหละไม่ว่าทำอะไรก็ทำอย่างมีสติ มีความรู้ตัว อย่างเช่นไม่ว่าจะเป็นอาบน้ำ ถูฟัน ซักผ้า กินข้าว เก็บที่นอนหรือว่าปัดกวาดเช็ดถู ก็ทำอย่างมีสติ

#หลักง่ายๆคือตัวอยู่ไหนใจอยู่นั่น หรือว่า #ทำด้วยใจเต็มร้อย ไม่ใช่ทำหลายอย่างพร้อมกัน อาบน้ำไปด้วยคิดไปด้วย กวาดใบไม้ไปก็คิดโน่นคิดนี่ อย่างนี้เรียกว่าทำสองอย่าง หรือกินข้าวไปก็ดูโทรศัพท์มือถือไปอย่างนี้เรียกว่าทำ 2 อย่าง หรือว่าดูโทรศัพท์ไปด้วยวางแผนไปด้วยอันนี้ทำ 3 อย่างในเวลาเดียวกัน อย่างนี้ไม่ใช่ ถ้าทำอย่างนั้นสติที่สะสมมาก็ปล่อยให้รั่วไหลไป

เพราะฉะนั้นให้ตระหนักว่าที่จริงการปฏิบัติไม่ใช่แค่อยู่ทางจงกรม หรือว่าอยู่บนอาสนะ แต่ว่ามันสามารถทำได้ตลอดเวลา คนที่ไม่มีเวลาปฏิบัติอย่างพวกเราก็สามารถปฏิบัติได้ที่บ้านด้วยการใช้ชีวิตประจำวันให้เป็นการกระทำที่ประกอบไปด้วยสติ #การทำงานเป็นการปฏิบัติธรรมได้ถ้าเราวางใจได้ถูกต้อง

พระอาจารย์ ไพศาลวิสาโล










#บุญคือความสบายใจ

การบันทึกบุญน่ะไม่ยาก
บุญคือความสบายใจ บาป
คือความไม่สบายใจ อย่าไปเสียเวลากับสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ ให้สวดมนต์ไป ภาวนาไป ตลอดทุกลมหายใจ

#จะเปลี่ยนแปลงอะไรต้องเปลี่ยนแปลงที่ปัจจุบัน
หลวงตาม้า วิริยธโร











#รู้ตรง #รู้เป็น

เพียรระลึกรู้ เพียรตั้งใจ เพียรปฏิบัติ #แต่ให้มันพอดี เพียรอย่างมีความเหมาะสมพอดี #เจริญสติให้ต่อเนื่องกัน คือเพียรมีสติอย่างถูกต้อง เพียรระลึกรู้ให้ถูกต้อง ตรงทำตรงธรรม ระลึกให้ตรงต่อสภาวะที่กำลังปรากฏ แล้วก็ปล่อยวางในที

#วางในที เรียกว่า รู้ตรง รู้เป็น ตรงด้วย เป็นด้วย

“#ตรง” คือ ระลึกให้ตรงต่อสภาวะรูป-นามที่กำลังปรากฏ สภาวะนั้นมันเป็นจริง มีอยู่จริง ถ้าไม่ตรงก็จะเลยไปสู่บัญญัติ

“#เป็น” ก็คือ วางท่าทีของการระลึกนี้ให้เหมาะสม ให้เป็นกลาง ไม่ใช่ไปเพ่งเอา ๆ จะเอาให้ได้ มันก็ล้ำหน้าเกินเลย ไม่พอ>>ต้องวางใจให้พอดี จะพอดีได้ก็ต้องมีการฝึกหัดให้ปล่อยให้วางอยู่ในที

#เวลาระลึกรู้ทีไรก็ปล่อยวาง หรือสักแต่ว่า หรือ #ไม่ว่าอะไรสักแต่ว่า...สักแต่ว่ารู้ รู้...สักแต่ว่ารู้, เห็น...สักแต่ว่าเห็น ไม่เข้าไปยินดียินร้าย ไม่เข้าไปบังคับจัดแจง

ได้ยิน...สักแต่ว่าได้ยิน ไม่ยินดียินร้าย ไม่เข้าไปบังคับ ไม่เข้าไปจัดแจง รู้อย่างสักแต่ว่ารู้ รู้อย่างไม่ว่าอะไร สิ่งทั้งหลายจะเป็นไปอย่างไร ก็รู้ไปอย่างนั้น เขาจะเกิดก็เกิด เขาจะเสื่อมก็เสื่อม จะดับก็ดับ มีก็มี ไม่มีก็ไม่มี ก็แล้วไป

#ดูเขาเฉย ๆ ให้เป็นผู้ดูอย่างวางอย่างปล่อย ดูตรงด้วย ดูเป็นด้วย พร้อมกับสังเกตพิจารณาไปด้วย สังเกตความเปลี่ยนแปลง สังเกตความเกิด-ดับ สังเกตความไม่ใช่ตัวตน ดูซิว่ามันใช่ตัวเราของเราไหม แต่อย่าไปคิดยาวหรือคิดมาก เอาแค่สังเกตชั่วขณะหนึ่งที่เป็นปัจจุบันอยู่

พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี










#เผิ้นบ่ให้ประมาท

หมู่โตพากันภาวนา เฮ็ดพอส่ำนี้ สิได้อีหยัง เฮ็ดให้มันเห็นของจริง ของบ่จริง
อันใดสิอยู่กับโลก อันใดสิไปนำโต

#บุญและบาปติดโต

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของโลก เป็นธรรมดา อยู่เมตตาสงสารเขา เขาบ่จักแจ้งทางสว่าง ยังมืดมน เมตตาโลก อิโตนอยากให้เขาหาทางไปเกิดไปขาน หม่องมันสุข นิพพาน บ่ทุกข์บ่ยากลำบาก

#หลวงปู่บุญมา #กัลยาณคุตโต










#ธรรมสันโดษ #คือความยินดีในสมบัติที่มีอยู่ของตน

จะมีน้อยมากเท่าไร ก็ให้ยินดีในของที่ตนมีอยู่ ถ้าเรามีความขยันและฉลาดสามารถพอ จะทำการเพาะปลูก หรือจะปลูกสร้างโรงงานอุตสาหกรรมใหญ่ ๆ ขึ้นทั่วประเทศ ก็จะเป็นที่นิยมยินดีของคนจน ๆ เป็นอันมาก เผื่อเขาจะได้อาศัยพึ่งร่มเงาแห่งบารมีของเรา ทั้งจะเป็นที่เบาใจของรัฐบาล ซึ่งกำลังเป็นห่วงพี่น้องชาวไทยเรา กลัวจะไม่มีที่อยู่อาศัย เครื่องอุปโภคบริโภคเพียงพอกับความเป็นอยู่ในครอบครัว ทั้งจะเป็นที่เทิดทูนศาสนธรรมในบทว่า
.
อุฏฐานสัมปทา ถึงพร้อมด้วยความขยันหมั่นเพียร ว่าเป็นประโยชน์แก่โลกจริง คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าจะไม่เป็นโมฆะอยู่เปล่า ๆ โดยไม่มีผู้สนใจและปฏิบัติตามจนเกิดผล
.
#ธรรมข้อที่สองว่า #อารักขสัมปทา

ถึงพร้อมด้วยการเก็บรักษาทรัพย์ที่แสวงหามาได้ด้วยความชอบธรรม ไม่จับจ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่ายโดยไม่มีขอบเขต

การจับจ่ายควรถือความจำเป็นเป็นประมาณ ทรัพย์จะมีสถานที่จอดแวะบ้าง ไม่ไหลผ่านมือไปเสียทีเดียว

ธรรมคือ มัตตัญญุตา

ความรู้จักประมาณในการเก็บรักษา และการจับจ่ายที่เป็นฝาปิดและเปิดทรัพย์ ในคราวจำเป็น ที่ควรปิดและควรเปิด

แม้แต่บ้านเรือนก็ยังมีประตูปิดเปิด ที่เก็บทรัพย์ก็ควรจะมีบ้าง ถึงคราวจำเป็น เช่น เจ็บไข้เป็นต้น ทรัพย์ก็จะมีทางช่วยเปลื้องทุกข์ได้เท่าที่ควร
.
#ข้อที่สาม #สมชีวิตา

การเลี้ยงและรักษาตัวให้เป็นไปพอประมาณ อย่าให้ถึงกับฟุ่มเฟือยหรือฝืดเคืองจนเกินไป ทั้ง ๆ ที่ทรัพย์เครื่องแก้ขัดแก้จนมีอยู่

แต่อย่าให้กลายไปว่าทรัพย์เป็นเครื่องเสริมคนให้เสีย และเสริมคนให้ขี้เหนียวจนเข้ากับใครไม่ได้ เหม็นฟุ้งไปหมดด้วยกลิ่นของความตระหนี่ถี่เหนียว และส่งกลิ่นฟุ้งไปไกล ด้วยทั้งตามลมและทวนลม จนหาที่หลบซ่อนจมูกไม่ได้เลย
.
#ข้อที่สี่ #กัลยาณมิตตตา

ความมีมิตรสหายที่ดีงาม การคบมิตรเป็นสิ่งสำคัญมาก ควรเลือกเฟ้นด้วยดี แม้อาหารในถ้วยในจานซึ่งเป็นสิ่งสำเร็จรูปมาเรียบร้อยแล้ว ผู้รับประทานยังต้องเลือกเฟ้นทุกครั้งที่รับประทาน เพราะในอาหารย่อมมีทั้งกระดูกทั้งก้าง ซึ่งเป็นภัยต่อร่างกายปะปนอยู่ และอาหารบางชนิดยังแสลงต่อโรค จำต้องสังเกตด้วยดี ไม่เช่นนั้นอาจเป็นภัยต่อร่างกาย

บาปมิตรยิ่งเป็นภัยอย่างร้ายแรง ถ้าคบด้วยความสะเพร่า ไม่ใช้ความสังเกตและเลือกเฟ้น

ถ้าเป็นกัลยาณมิตรก็เป็นคุณอย่างมากมาย พึ่งได้ทั้งคราวเป็นคราวตาย ไม่ยอมทอดทิ้ง สุขก็สุขด้วย ทุกข์ก็ทุกข์ด้วย เมื่อมีกิจจำเป็นก็ช่วยเหลือได้เต็มไม้เต็มมือ ไม่กลัวความสิ้นเปลืองใด ๆ ทั้งสิ้น ขอแต่เพื่อนผู้จำเป็นหรือจนมุมรอดพ้นออกมากได้ จึงจะเป็นที่พอใจ

นี่คือเพื่อนผู้พึ่งเป็นพึ่งตายจริง ๆ ควรคบตลอดกาล เพื่อนที่ดีเราชอบคบ แต่เราไม่ดีเพื่อนก็รังเกียจเหมือนกัน ต้องมองดูตัวบ้าง เพื่อจะได้เป็นเพื่อนที่ดีของเขา เขาพลีชีพเพื่อเราฉันใด เราต้องพลีชีพเพื่อเขาฉันนั้น

#หลวงตาพระมหาบัว #ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมคณะผู้จัดพิมพ์ “ทางร่มเย็น”
ณ บ้านในซอยสมประสงค์ ๓ ถนนเพชรบุรี พระนคร
เมื่อวันที่ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๐๗
"อุบายวิธีสอนตน"












#วิธีการเดินจงกรมภาวนา.
พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ธรรมอริยสัจ ๔ คือรู้ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค นิพพาน เมื่อนั่งไปมันก็เห็นทุกข์เวทนาก่อน นั้นละตัวธรรมะมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็พยายามยกเอาตัวขันติขึ้นมา อดทนเอา

#เมื่อหมดขันติในทางนี้แล้ว_ท่านให้เปลี่ยนอริยะบท_คือให้เดิน

แก้มันให้หายเวทนาตัวนั้น

การเดินท่านให้เดินก้าวพอดี ห่างกันประมาณหนึ่งคืบ ตาให้มองลงให้ห่างปลายเท้าหนึ่งศอก ไม่ให้มองข้างนอกทางเดิน ทางเดินนั้นไม่ให้ยาว เกินไปให้พอดีให้ได้ ๑๙ ศอก หรือ ๒๐ศอก แต่ถ้ายาวเกินไป มันไม่ใช่มัชฌิมา มันทำตามกิเลสทางใจ

ให้บริกรรมพุทโธ ตามขาที่ก้าวทุกก้าว ให้ถูกกับลมหายใจเข้าออก

#ยกขันติมาเป็นกำลังอดทน_ยกความเพียรพยายามมาต่อสู้กับเวทนา

ยกศรัทธาขึ้นมาหาทางแก้ให้มีความเชื่อว่าเราทำดีต้องได้ดี พยายามทำความต่อสู้กับเวทนา ให้เอาชนะมันอย่าหลบหนี จนสุดความสามารถ แล้วจึงเปลี่ยนอริยะบทใหม่

#ห้ามไม่ให้ปรารถนาสิ่งใด_แม้ถ้าเราทำถูกมันก็จะได้เอง

เมื่อเดินอยู่ เวทนามันตามอีก ให้เอามือขวาจับข้อมือซ้าย หย่อนเหนือสะดือหรือเอาไปข้างหลังก็ได้ แต่ไม่ต้อง
แกว่งไกวแขน เหมือนกับเดินเล่นหรือไปธุระอื่น แล้วให้บริกรรมพุทโธตามเดิมเพราะเป็นแม่เลี้ยงของจิต

#เมื่อจิตลงสู่สภาวธรรมได้ที่แล้ว

ก็ปล่อยลมหายใจเบาๆ หรือจะปล่อยเสียก็ได้ เมื่อจิตหายไป เราก็ดึงกลับคืนมาเหมือนเดิม ถ้าจิตยังไม่ออก เราควรดึงกลับคืนมา

เมื่อมันหลงไปตามนิมิตไปตามของไม่ควร ให้มันอยู่ในกาย ไม่ให้ออกไปนอกกายมันไม่ถูกทางการภาวนา

#อย่าเป็นคนกลัวตาย

ธรรมมันอยู่ฟากความตาย ถ้าเราเป็นคนขี้ขลาดตาขาว งอมือ งอเท้าอยู่ จะมีธรรมมาจากไหน ให้เราพิจารณา ความตายให้สุด อย่าให้มันมีความสงสัยในความตาย ว่าใครบ้างจะไม่ตาย ตั้งแต่พระอรหันต์ท่านยังตายเลย

#หลวงปู่บุญมา #กัลยาณคุตโต
#วัดป่าโนนสมบูรณ์.
จากหนังสือประวัติ
หลวงปู่ผู้สันโดษ หน้า ๑๓.











#อาศัยความเพียรเท่านั้นแหละ

เราจะเพียรอยู่นี่ เกิดภพไหนชาติไหนก็จะเพียรอยู่นี่แหละ เราไม่ประมาทแหละ เรารักษาศรัทธาความเชื่อของเรา

#เพราะอะไรทุกอย่างก็ล้วนแต่ของเก่าทั้งหมด

สาวกพระพุทธเจ้าที่ว่าง่าย ก็ท่านฝึกฝนมายากมาก่อนแล้ว เอาชีวิตแลกเอาก็ยังไม่ได้ในอดีตชาติ ปัจจุบันจึงได้ง่ายน่ะ..

#โอวาทธรรมคำสอน
#หลวงปู่อว้าน #เขมโก
#วัดป่านาคนิมิตต์
บ้านโคกมน อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร










#เร่งความเพียรเข้าไป

เส้นเอ็น กระตุก ปีติไล่กิเลสออกจากดวงจิต อำนาจวิปัสสนาฟอกหัวใจให้สะอาด

#อุบายกิเลสมีนานาประการ

มรรคทำให้มาก ให้รู้เท่าทันกับกิเลส ไตรลักษณ์ตัดกระแสกิเลสทั้งหลายให้ขาดจากดวงจิต หัวใจเปลี่ยนแปลงอวิชชาให้เป็นวิชชา เรื่องนี้ควรสนใจ เพราะมันเดินถูกมรรค

#ชอบสวยงาม

พิจารณาให้เป็น อสุภะ- ไม่งาม ของอวัยวะทุกส่วน ดำเนินเข้าไปดู จักเห็นความเป็นจริงของอริยสัจ

รู้แจ้งอวัยวะของร่างกายยิ่งกว่าเก่า ละเอียดกว่าเก่า ด้วยไตรลักษณ์ ทุกฺขํ อนิจฺจํ อนตฺตา ขยายธรรมะรู้ทั่วไป ระงับนิวรณ์ได้ รู้เองเห็นเอง เป็นปัจจัตตัง ปฏิภาคและวิปัสสนาผสมกัน แต่วิปัสสนามากกว่าสมถะ

#พิจารณาการตาย

เกิดสะกิดใจว่าจะต้องตายง่าย อายุไม่ยืนนาน บอกมาเรื่อย ๆ เริ่มความเพียรมากก่อนตาย เพื่อให้ชำนิชำนาญ เพื่อเข้าจิตสู้การตาย ข้อนี้สำคัญมากกว่าอย่างอื่น

#ทำวิปัสสนามากกว่าทำปฏิภาคนิมิต

ให้จิตรู้เองเห็นเอง ไม่มีความอาลัยในชีวิต พิจารณาความตายอยู่เรื่อย ๆ เพื่อให้ชำนาญเข้าสู่อารมณ์แห่งความตาย

หลวงปู่หลุย จันทสาโร