นวรัตน์ดอทคอม

...เราอยู่กับผีมาตลอดเวลา
ไม่ใช่หรือ
ร่างกายของเรานี้
ต่อไปมันก็ต้องเป็นผี ไม่ใช่หรือ
เวลามันตายไปมันจะเป็นอะไรไป

.ดังนั้นถ้าเราไม่กลัวผีตัวนี้
แล้วจะไปกลัวผีที่เราไม่เห็นทำไม
ขนาดเจอผี อยู่กับผีมาตลอด ยังไม่กลัว
แล้วไปกลัวผีที่ เราไม่เห็นไม่เจอทําไม

.ลองใช้ปัญญาใคร่ครวญคิดดูด้วยเหตุด้วยผล
เราไม่มีปัญญากันเราก็เลยมองไม่เห็น
ผีที่อยู่กับเราตลอดเวลา
ร่างกายของเรานี้เป็นผีแน่แน่
พอมันไม่หายใจปั๊ป มันก็กลายเป็นผีแล้ว
ไม่มีใครอยากจะเข้าใกล้แล้ว

.ดังนั้นถ้าเราอยู่กับผีตัวนี้ได้
เราจะไปกลัวผีตัวอื่นทำไม
ผีตัวอื่นมันก็เหมือนกัน
มีอาการ 32 เหมือนกัน

.ผีมันมาจากไหน
มันก็มาจากร่างกายของคนเป็นนี่แหละ
พอกลายเป็นคนตายไป..ก็เรียกว่าผี
แล้วก็ไปกลัวกันเท่านั้นเอง

.กลัวทั้งๆ ที่ตัวเอง ก็อยู่กับผีตลอดเวลา
ผีที่ตัวเองอยู่ด้วยกลับไม่กลัว
มันไม่มี เหตุไม่มีผล
ลองพิจารณาดูร่างกายเราบ้างซิ .
....................................
หนังสือสติธรรม หน้า 18 -19
ธรรมะบนเขา ณ เขาชีโอน
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี











อาตมาอยู่ในวัดนานหลายปี
จึงจะได้ฉันน้ำแกงที่ร้อน
ปกติก่อนจะได้ฉัน มันจะเย็นเสียแล้ว
..

ถ้ามีงานประจำปี
หรือว่ากำลังฉันโยมก็มาไม่ทัน
ถือหม้อเข้ามา น้ำแกงมันยังร้อนอยู่

โอ้โห วิเศษมาก

..
นานๆ ที มันจะเป็นอย่างนี้
บางทีเราจะไปในงาน แล้วก็ต้องนั่ง
แล้วยิ่งมีไอศกรีมมา

ปกติต้องนั่งมองมันละลายถึงจะมีสิทธิ์ฉัน

หลายหน นับไม่ถ้วน
ที่นั่งพิจารณาไอศกรีมละลาย

เพราะยังไม่ถึงเวลาฉัน

..

มันเป็นเรื่องธรรมดา
ในชีวิตของพระป่าในสมัยนั้น
ก็ไม่คิดอะไรมาก

..
เราก็ถือว่าเป็นโอกาส
เพราะว่าเราต้องการจะเห็นกิเลส
เราต้องการจะเข้าใจว่า
ความทุกข์มันเกิดอย่างไร

ก็เพราะมันอยาก มันจึงเป็นทุกข์
ถ้าไม่อยากเมื่อไหร่ ก็ไม่เห็นจะเป็นทุกข์อะไร
..

โอ้โห ทำไม ไม่ยะถาสักทีนะ
ไอศกรีมมันจะละลายเสียแล้ว
มันถึงเวลาแล้ว ทำไมคุยกับญาติโยม
คุยอะไรกันก็ไม่รู้ ไม่ใช่ธรรมะ
คุยอะไรสัพเพเหระ นี่เรียกว่าทุกข์นี่แหละ

..

แต่ถ้าเมื่อไหร่เราบอกว่า
ละลายก็ละลายไป
ฉันก็ฉัน ไม่ฉันก็ไม่ฉัน
ไม่เห็นเป็นอะไร สบายเลย

ถ้าเป็นทฤษฎีแล้ว ถ้าอยากนี่มันทุกข์
ถ้าไม่อยากก็ไม่ทุกข์ นี่ก็ฟังก็พอเข้าใจนะ

แต่ว่าจะต้องเป็นประสบการณ์อย่างนี้สิจึงจะซึ้งใจ
..

สมัยก่อนไม่เหมือนสมัยนี้
โอ้ ไอศกรีมสำหรับพระบวชใหม่
มันเป็นเรื่องที่นานๆ ที
ถ้ามันเป็นสิ่งที่ นานๆ เห็นที
มันตาโต มันอยากฉัน
แต่ถ้าเราเห็นใจทันที
พอเห็นตัวอยากฉัน ระวังนะ

กำลังจะเป็นทุกข์นะ
..

เหมือนกับหลวงพ่อชา
ตอนที่ท่านป่วย แล้วก็มีโยมถามท่านว่า
หลวงพ่อป่วยมาก ทำไมยังดูผ่องใส
ผ่องใสเหลือเกิน

..

หลวงพ่อบอกว่า

โยม เวลาโยมป่วยนี่
ก็อยากหายเร็วๆ ใช่ไหม

สำหรับหลวงพ่อนี่คิดว่า หายก็ดี
ไม่หายก็ดีไม่เป็นไร จึงผ่องใส

--------------------
พระอาจารย์ชยสาโร
"ปัจจุบันคือห้องเรียน"










"พ่อแม่เธอยังอยู่ครบมั้ย"

"พ่อแม่เธอสบายดีมั้ย"

"มาหาเรานี้พ่อแม่เธอสบายกันรึยัง"

"กลับไปดูแลพ่อแม่ให้ดีนะ ความเจริญรุ่งเรืองอยู่ตรงนั้นนะ"

"ถ้าพ่อแม่เธอยังไม่สบาย ยังไม่อิ่ม เธอมาหาเรานี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร "

หลวงปู่ทองบุญ ธัมมทินโน
วัดทองธรรมิการาม จ.สมุทรสาคร











"มีน้อย ก็ให้มีความสุข
มีมาก ก็ให้มีความสุข
ไม่มี ก็ให้มีความสุข

ความสุขของคนเรา
อยู่ที่การรู้จักพอ

พอใจในการเสียสละ
พอใจในการรักษาศีล
พอใจในการทำการทำงาน"

หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม











#การภาวนา

จิตยังไม่ถึง สัปปายะจิตมันก็ลุ่มๆดอนๆอยู่นั่นแหละ เหมือนกับไม้พาดรั้ว แล้วแต่แรงลมจะมาจากไหน ก็ไปทางนั้นตามแรงลม

#อันนี้ก็เหมือนกัน #เพราะหลักจิตไม่มี #หลักจิตไม่มี #มันก็เลยไปตามอารมณ์ที่กิดขึ้น

อารมณ์มาทางไหน ก็ไปตามมัน เอียงไปกับมัน ท่านว่าหลักสมาธิไม่มี

สมาธิ แปลว่าความตั้งมั่นไม่เอนเอียง เหมือนหลักที่ปักไว้ ถึงลมจะมาก็ไม่เอนเอียง

#จิตใจของเรามันวิ่งอยู่อย่างนั้น
#แล้วมันจะไปเห็นอะไร

เหมือนกันกับคนเดินหรือคนวิ่ง ถ้าคนยืนอยู่กลางแจ้ง ใครจะมาทางไหนก็เห็นหมด จะมาจากทางซ้ายทางขวา อันนี้เปรียบเทียบ จิตมันไม่เห็นหลักธรรมอะไร
.
#หลวงปู่ลี #กุสลธโร
#วัดป่าภูผาแดง อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี
เทศนาธรรม เมื่อวันที่ ๒๕ มิถุนายน ๒๕๓๘











#ตกนรกหมกไหม้เพราะความโลภ#ต้องการเอาเกศาองค์หลวงปู่ไปแจกญาติโยม

วันหนึ่งพระเถระรูปนี้เดินทางมาหาองค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) ช่วงเที่ยง ซึ่งวันนั้นเป็นวันโกนผม (ปลงผม) พระอุปัฏฐากองค์หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ต่างพากันพักผ่อน

องค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) ท่านจะปลงผมช่วงเวลาบ่ายสาม พระเถระรูปนี้ เมื่อเห็นว่าไม่มีพระอยู่กับองค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) ซึ่งขณะนั้นองค์ท่านขยับตัวไม่ได้ ขยับได้แขนข้างเดียว พระเถระรูปนี้จึงอุ้มองค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) เพื่อไปปลงผม (โกนผม)

แม้องค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) จะห้ามปรามว่า... "อย่าเฮ็ด'' (อย่าทำ) พระเถระรูปนี้ก็ไม่สนใจ เพราะท่านต้องการเอาเกศาองค์หลวงปู่ไปแจกญาติโยมที่ได้เดินทางมาหาท่าน และมักจะถามท่านว่ามีเกศาองค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) หรือไม่

ด้วยความรีบ กลัวว่าพระรูปอื่นจะมาเห็น จึงได้รีบปลงผม (โกนผม) องค์หลวงปู่ มีดโกนได้บาดศีรษะองค์หลวงปู่หลายแผล เลือดไหลอาบเต็มศีรษะ

ขณะนั้นพระอุปัฏฐากพากันตื่นพอดี จึงมาเพื่อจะอุปัฎฐากดูแลองค์หลวงปู่ ได้เห็นเลือดไหลเต็มศีรษะองค์หลวงปู่ จึงพากันด่าทอพระเถระรูปนี้และจะพากันเข้าทำร้ายพระรูปนั้น

องค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) องค์ท่านได้ห้ามปรามพระอุปัฏฐากว่า...

"ไม่ต้องทำ มันเป็นกรรมของท่านเอง มันอยากได้ก็ให้มันไป"

พระเถระรูปนี้จึงได้เอาเกศาองค์หลวงปู่กลับวัดเพื่อไปแจกญาติโยม

องค์หลวงปู่ชอบ (ฐานสโม) ท่านได้กล่าวกับพระอุปัฎฐากว่า... "พระองค์นี้ทำกรรมหนัก เมื่อพระองค์นี้ตายไป พระองค์นี้สิไปเกิดเป็นเปรต เพราะผลกรรมมักเอาของสงฆ์ เมื่อพ้นจากการเป็นเปรต กรรมที่ได้ทำกับท่านในวันนี้ก็จะส่งผลให้พระองค์นี้ตกนรกหมกไหม้อยู่นานแสนนาน..."

โอวาทธรรมหลวงปู่ชอบ ฐานสโม