นวรัตน์ดอทคอม

#คนเราเกิดมาเพราะอะไร

ก็เพราะ กิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม มันบังคับ

กิเลส แปลว่าความเศร้าหมองของจิต ถ้าแปลเป็นภาษาไทยชัดๆ เขาแปลว่า จิตเลว

ตัณหา แปลว่าความทะยานอยาก เมื่ออารมณ์มันคิดเลว ก็อยากได้สิ่งที่เป็นความเลว

อุปาทาน แปลว่าความยึดมั่น ยึดมั่นว่าสิ่งที่เราได้มา มันจะมีการทรงตัวอยู่กับเราตลอดกาลตลอดสมัย

อกุศลกรรม แปลว่าความโง่ เห็นของเลวเป็นของดี

เกิดมาแล้วต้องมีภาระทุกอย่าง แล้วร่างกายมันก็ไม่ทรงตัว นี่เราลืมคิดกัน เกิดเป็นมนุษย์นี่ดีนะ แต่เกิดเป็นคนนี่ไม่ดี
มนุษย์ เขาแปลว่าใจสูง ถ้าเป็นมนุษย์จริงๆ เขาต้องมีกรรมบถ ๑๐ ครบถ้วน หรือว่ามีศีล ๕ ครบถ้วน
คน เขาแปลว่ายุ่ง

จะทำความดีอย่างไร ถึงจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์

คุณธรรมที่จะสร้างให้คนเป็นมนุษย์มันมีที่พระพุทธเจ้าว่า ธรรมที่จะทำให้เกิดเป็นมนุษย์ก็ได้แก่ ศีล หรือว่า กรรมบถ ๑๐ และก็ต้องมี
หิริ ความละอายต่อบาป
โอตตัปปะ ความเกรงกลัวผลของความชั่ว

คุณธรรมเหล่านี้ ถ้ามีแก่บุคคลใด คนผู้นั้นถ้าตายจากคน ก็ไปเกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดา

จากหนังสือพ่อรักลูก ๒ หน้าที่ ๑๕๓-๑๕๔
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ










"คนเราเกิดมาแล้ว หนีความตาย
ไปไม่ได้มีเกิดมีดับ เกิดมาแล้วให้
ทำความดีให้เพียงพอ การให้ทาน
รักษาศีลนี้ ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง
คือถ้าใครทำคนนั้นก็ได้รับผลด้วยกัน
อย่าเลือกเวลา การทำความดี ทำได้
ทุกเวลา สถานที่ เพศ วัย ไม่ว่าจะเป็น
คนแก่ คนหนุ่ม คนสาว ทำได้หมด
ให้รีบทำความดีเสียเดี๋ยวจะตายก่อน
ไม่ได้ทำนะ... "

#โอวาทธรรมหลวงปู่ผาง_จิตฺตคุตฺโต












เรื่อง "การเกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา พบทางไปพระนิพพาน ยากยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ ๑"

(คติธรรม พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต)

“คุณค่าของการได้มาเกิดเป็นมนุษย์ในชาตินี้”

การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนานี้คือสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง คุณค่ามหาศาล เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากอย่างยิ่ง ยากยิ่งกว่าการถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ และมีคุณค่ามากกว่ารางวัลที่ ๑ รางวัลที่เราได้รับจากการที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนา คือ พระนิพพาน คือ การได้หลุดพ้นจากกองทุกข์แห่งการเวียนว่ายตายเกิดนั่นเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากต่อสัตว์โลกที่จะสามารถทำได้โดยลำพังของตนเอง จะไปนิพพานกันได้นี้ ต้องมีพระพุทธเจ้าพาไปเท่านั้น ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า สัตว์โลกอย่างพวกเรานี้จะต้องติดอยู่ในการเวียนว่ายตายเกิด ไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด เพราะจะไม่มีใครที่จะมีความรู้ความสามารถเท่ากับพระพุทธเจ้า ที่นานๆจะมีปรากฏขึ้นมาสักพระองค์หนึ่ง เวลาของพระพุทธเจ้าที่มาปรากฏนี้เป็นเวลาที่ยาวนานมาก ระหว่างองค์ที่มาปรากฏจะทิ้งช่วงเป็นระยะเวลาหลายล้านๆปีเลย ถึงจะได้มีพระพุทธเจ้ามาปรากฏในโลกนี้ มาตรัสรู้พระธรรมอันประเสริฐ แล้วก็นำเอาพระธรรมอันประเสริฐนี้มาสั่งสอนให้แก่สัตว์โลกอย่างพวกเรา ให้ได้รู้จักวิธีหลุดพ้นจากความทุกข์ของการเกิดแก่เจ็บตาย

นี่คือเรื่องที่พวกเราอาจจะไม่รู้กัน อาจจะไม่เห็นคุณค่าของการมาเกิดเป็นมนุษย์ในชาตินี้กัน เพราะว่าการได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้ ไม่ได้หมายความว่า จะเกิดมาแล้วจะพบกับพระพุทธศาสนาทุกๆครั้งไป นานๆถึงจะได้มีโอกาสได้มาพบ อย่างที่พูดไว้ว่า ยากยิ่งกว่าการถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ การถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ นี้ง่ายกว่าการที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนา เพราะว่าการเกิดเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่เป็นของง่าย มนุษย์เรานี้เกิดยากกว่าการมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เพราะเหตุใด เพราะว่าจำนวนของสัตว์เดรัจฉานมีมากกว่าจำนวนของมนุษย์ที่มาเกิดกัน ถ้าเราเปรียบเทียบกับประชากรของมนุษย์ กับประชากรของสัตว์เดรัจฉานที่มีอยู่ในโลกนี้ มนุษย์นี้มีจำนวนน้อยกว่าหลายล้านเท่าด้วยกัน และการเกิดของมนุษย์นี้เกิดยาก การที่จะมีลูกแต่ละครั้งก็ไม่ใช่เป็นของง่าย แล้วมีก็ไม่เป็นจำนวนมาก มีกันครั้งละหนึ่งคน และบางทีก็ไม่มีกัน ไม่เหมือนกับสัตว์เดรัจฉาน เวลาเขาออกลูกออกเต้านี้เขาออกมากันเป็นฝูงกัน นี่คือความยากง่ายของการมาเกิดเป็นมนุษย์ กับการมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน และก่อนที่จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้ ก็ยังต้องไปรับผลบุญผลบาปในนรกหรือในสวรรค์ก่อน ถ้าได้ทำบุญไว้มากกว่าทำบาป ก็จะไปอยู่ในสวรรค์ก่อน ถ้าทำบาปมากกว่าทำบุญ ก็จะไปอยู่ในอบาย อยู่ในนรกก่อน ก่อนที่จะได้มามีสิทธิมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็ต้องรอเวลาที่มีมนุษย์เขาผลิตลูก ถึงจะได้มาเป็นมนุษย์กัน

นี่คือความยากของการมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วความยากของการมาเกิดเป็นพระพุทธเจ้านี้ ก็ยิ่งยากกว่าอีกหลายเท่า เพราะผู้ที่จะมาเป็นพระพุทธเจ้าก็คือต้องเป็นมนุษย์ผู้ที่ได้สร้างสมบุญบารมีมาอย่างมากมาย เช่น เจ้าชายสิทธัตถะ ที่มาเกิดแล้วก็มาออกบวช แล้วก็มาบรรลุ มาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าขึ้นมา เป็นสิ่งที่ไม่มีใครในโลกนี้จะชอบทำกัน ทุกคนชอบที่จะอยู่กันอย่างสุขสบาย อยู่กับความร่ำรวยต่างๆ อยู่กับทรัพย์สมบัติ อยู่กับความสุขความสบาย ที่ทรัพย์สมบัติจะมอบให้กับเรา แต่เจ้าชายสิทธัตถะนี้ ท่านกลับเห็นว่า ทรัพย์สมบัติ ความสุขความสบายนี้เป็นเหมือนกับดัก ที่จะดักให้ท่านติดอยู่กับวัฏจักรแห่งการเวียนว่ายตายเกิด เป็นกับดักที่จะดึงให้ท่านกลับมาเกิดมาแก่มาเจ็บมาตายอยู่เรื่อยๆ ไม่มีใครจะคิดแบบเจ้าชายสิทธัตถะกัน ส่วนใหญ่เราจะคิดอยู่กันอย่างสุขอย่างสบายในโลกนี้กัน อยากเป็นเศรษฐีอยากเป็นใหญ่เป็นโตกัน เพราะเราคิดว่าเมื่อเราเป็นใหญ่เป็นโต เราร่ำเรารวยเราจะได้มีความสุขกัน แต่เป็นความสุขที่เป็นเหมือนเหยื่อที่ติดอยู่ปลายเบ็ด เป็นความสุขที่มีกองทุกข์แห่งการเวียนว่ายตายเกิดเป็นตัวตามมาต่อไป ถ้าเราติดความสุขทางร่างกายนี้ เวลาร่างกายนี้ตายไป เราก็อยากจะกลับมาเกิดใหม่ อยากจะมาหาความสุขแบบเดิมที่เราเคยหากัน แล้วพอเรามาเกิดเราก็ต้องมาเจอกับความทุกข์ต่างๆ อย่างที่พวกเรากำลังเจอกันอยู่ในขณะนี้ เจอมากบ้างเจอน้อยบ้าง แล้วแต่โอกาสแล้วแต่จังหวะของแต่ละคน บางคนเกิดมาก็ลำบากตั้งแต่เกิดเลย พ่อแม่ยากจน แร้นแค้น หากินอย่างยากลำบาก บางคนก็มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน บางคนก็มีเวรมีกรรม มีเรื่องมีราวกับเจ้ากรรมนายเวรต่างๆ บางคนก็ไปประสบกับอุบัติเหตุอุบัติภัยต่างๆ

การมาเกิดเป็นมนุษย์นี้ไม่ใช่เกิดบนกองสุขอย่างเดียว กว่าจะได้สุขแต่ละครั้งนี้ต้องทุกข์กันค่อนข้างจะมากพอสมควร แต่เรามักจะมองข้ามความทุกข์เหล่านี้ไป เรามองไปที่ความสุขที่เรานานๆ จะได้สักครั้งหนึ่ง เวลาที่เราได้ไปเที่ยวกัน เวลาที่เราได้เงินได้ทองมากัน เวลาที่เราได้รับตำแหน่งรับยศต่างๆ เวลานั้นเรามีความสุขมีความดีอกดีใจกัน แต่เวลาที่เราต้องสูญเสียสิ่งที่เราได้มาไป เรากลับมองไม่เห็น หรือกลับไม่คิดถึงมัน เวลาที่เราร้องห่มร้องไห้เศร้าโศกเสียใจ เวลาที่เราวิตกกังวล หวาดกลัวกับภัยต่างๆ กับเหตุการณ์ต่างๆ อันนี้มันเป็นความทุกข์ที่เกิดจากการที่เรามาเกิดกัน แล้วเวลาต่อไป ร่างกายของเราก็จะต้องเป็นเหมือนคนแก่ ต้องเป็นเหมือนคนเจ็บไข้ได้ป่วย ต้องเป็นเหมือนคนตาย เวลานั้นเรายิ่งจะทุกข์มากกว่าตอนที่เราเป็นกันอยู่นี่ ขณะนี้ แต่เพราะว่าเราไม่คิดถึงมัน มันก็เลยทำให้เราคิดว่าเราจะไม่ต้องเจอกับความทุกข์เหล่านี้กัน แต่มันกำลังรอเราอยู่ ความแก่ความเจ็บความตายนี้ มันไม่หนีไปไหนหรอก มันเป็นสิ่งที่มันจะรอต้อนรับเรา ถ้าเรามาเกิดแล้ว ไม่ช้าก็เร็ว เราก็ต้องเจอกับทุกข์ต่างๆ เหล่านี้ นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้เรากลับมาเกิด ก็เพราะความชอบความยินดีกับการหาความสุขต่างๆ ในโลกนี้นั่นเอง

ธรรมะบนเขา
วันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๑
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
ณ จุลศาลา เขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาชีโอน













ทำอะไรก็ให้หมดความสงสัยในชาตินี้แหละ ถ้ายังมีความสงสัยอยู่ตราบใด ชื่อว่ามีปัญหาอยู่ตราบนั้น และยังมีความทุกข์อยู่ตราบนั้นด้วย เพราะความสงสัยเป็นเหตุ

ฉะนั้นขอให้พิจารณาหาเหตุแห่งความสังสัยนั้นให้พบ และรีบดับความสงสัยด้วยการปฎิบัติชอบ ความสงสัยก็จะดับ ความสุขก็จะเกิดขึ้น เหมือนแสงสว่างที่เกิดขึ้นแล้ว ความมืดก็ดับไป ฉะนั้นปัญหาที่เกิดขึ้นก็ให้ดับที่ตัวเรา อย่าไปดับที่คนอื่น

หลวงพ่อสนธิ์ อนาลโย











#ความเมตตา

"ความเมตตานี้ทำให้สัตว์ไม่อยาก
ทำร้ายมนุษย์ แล้วทำอย่างไรถึงจะ
มีเมตตา ก็การ “ให้อภัย” เป็นทานนี้ไง
ทำให้เกิด “ความเมตตา” การให้อภัย
ไม่คิดอิจฉา ริษยา อาฆาตร้ายต่อผู้อื่น
ใครทำไม่ดีกับเราก็พยายามปล่อยวาง
ให้ได้ พยายามรักทุกคนให้เสมอกันให้ได้
ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ทำแบบนี้เรื่อย ๆ
ความเมตตาจะบังเกิดขึ้นเอง คราวนี้ไป
ที่ไหนก็ไม่ต้องกลัวอะไร เพราะถ้าเรา
ไม่คิดร้ายใคร ใครก็ไม่คิดร้ายเราเช่นกัน.. "

#หลวงปู่กงมา_จิรปุญฺโญ
วัดดอยธรรมเจดีย์
อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร
พ.ศ. ๒๔๔๓ – ๒๕๐๕









...พวกเราผู้ปฏิบัติ
ก็ขอให้เราพิจารณาดูว่า
ตอนนี้เราอยู่ขั้นตอนไหน
ควรจะปฏิบัติให้มันถูกขั้นถูกตอน

.
เพราะธรรมแต่ละขั้นแต่ละตอนนี้
มันจะสนับสนุนกัน
จะปฏิบัติแบบตามใจชอบไม่ได้

.
อยากจะบรรลุเร็วๆ
ก็ไม่ทำทาน ไม่รักษาศีล ไม่นั่งสมาธิ
"จะดูจิตอย่างเดียวนี้" ดูไปอย่างไร
มันก็..ไม่มีวันที่จะหลุดได้
เพราะไม่รู้ว่า ดูอะไรเสียด้วยซ้ำไป

.
พวกที่ดูจิต ถามว่า.."ดูอะไร"
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าดูอะไร ดูกิเลส
แล้วกิเลสมันตายหรือเปล่าจากการดู
มันก็ไม่ตาย ดูมากี่ปีมันก็ยังมีอยู่อย่างนั้น

.."เพราะไม่ได้ดูที่
เหตุที่ทำให้เกิดกิเลสขึ้นมา"

.
ดังนั้นเราต้องปฏิบัติตามขั้นตอน
ที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เราปฏิบัติกัน
"อย่าอวดดี อวดเก่งกว่าพระพุทธเจ้า".
..............................................
.
คัดลอกการแสดงธรรม
ธรรมะบนเขา 13/4/2558
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี








"มองตัวเองให้มาก จึงจะ
กลายเป็นคนดีได้ เพราะ
นิสัยคนพาลย่อมเพ่งโทษ
ผู้อื่นเป็นวัตร โบราณท่าน
กล่าวว่า.. อุจจาระของตน
นั่งดมอยู่ก็พอทน อุจจาระ
ท่านผู้อื่นเล่ามากระทบจมูก
เข้าก็เกิดเป็นพิษเป็นภัย.."

#โอวาทธรรม
#หลวงปู่หล้า_เขมปัตโต











ให้พากันภาวนาเอา ปฏิบัติเอา มันเฮ็ดแทนกันบ่ได้ เฮ็ดเอาสร้างเอาอิหยังกะดาย อย่าให้มันเสียชาติที่ได้เกิดเป็นมนุษย์​...

(ให้พากันภาวนาเอา ปฏิบัติเอา ความเพียรมันทำแทนกันไม่ได้ ให้ทำเอาเองสร้างเอาเอง ไม่ว่าอะไรก็ตาม อย่าให้เสียชาติที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์)

หลวงปู่ปา สุธมฺโม (อายุ ๙๐ ปี)
วัดป่านาเกษม (สาขาวัดหนองป่าพงที่ ๕๖) ต.นาเกษม อ.ทุ่งศรีอุดม จ.อุบลราชธานี











"ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
เป็นหนุ่ม เป็นสาว นี่แหละดี

เพราะเมื่อแก่เฒ่าไปแล้ว
จะนั่งก็โอย จะลุกก็โอย
หากจะรอไว้ให้แก่เสียก่อน
แล้วจึงค่อยปฏิบัติ

ก็เหมือนคนที่คิดจะหัดว่ายน้ำ
เอาตอนที่แพใกล้จะแตก
มันจะไม่ทันการณ์"

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ








#รู้จักใจตน
ใจมีดวงเดียว
นอกนั้นเป็นอาการของใจ

เรามาภาวนาก็มาชำระใจ
แยกรู้ในอาการของใจ

ใจดีก็ให้รู้จัก
ใจชั่วก็ให้รู้จัก
ใจบาปก็ให้รู้จัก

คัดจาก...๑๐๔ ปี #ธรรมวิพากษ์
#หลวงปู่จาม #มหาปุญฺโญ
หน้า ๓๓๙.










เสียงติชม. ใครยึดถือก็คือคนโง่. เหมือนกินลมปาก. กินน้ำลายของคนอื่นเขา

โอวาทธรรม
ท่านพ่อลี ธัมมธโร








การให้ทาน. ต้องประกอบไปด้วย. ปัญญา. ถึงจะมีอานิสงส์มาก.

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ








" เร่งทำความดีให้มาก
ให้รู้จักการทำบุญ ทำทาน
รักษาศีล สวดมนต์
เจริญภาวนากันให้มาก

เมื่อถึงเวลาที่จะต้อง
จากร่างกายนี้ไป
จะได้มีที่พักอาศัย
อันเป็นสุขในโลกหน้า

โอกาสที่จะได้กลับมาเกิด
เป็นมนุษย์มันน้อยนักหนา
อย่าใช้ร่างกายของเรา
ให้หมดเวลาในโลกนี้ไป
โดยเปล่าประโยชน์

เพราะวันเวลา
มันหวนคืนกลับมา
ไม่ได้อีกแล้ว "

โอวาทธรรม
หลวงพ่อวงษ์ วังสปาโล