นวรัตน์ดอทคอม

"ใครจะคิดชั่วเหลวไหล
ให้เป็นเรื่องของเขา
ใจเรา ไม่ต้องคิด

คนใด จะพูดชั่วเหลวไหล
ไม่มีประโยชน์ เป็นเรื่องของเขา

ตัวเราทุกคน สิ่งใดไม่ดี
ไม่มีประโยชน์ ไม่พูดเสียเลย
เพียรพยายามระวังรักษา
รักษากาย รักษาวาจา รักษาใจ”

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร





"การทำบุญนั้น ไม่ใช่แต่ว่า
เอาวัตถุสิ่งของ ให้ทานเท่านั้น
จิตที่คิดเมตตา ละสิ่งที่เป็นชั่ว
มันก็เกิดบุญขึ้นมา"

หลวงปู่ชา สุภัทโท





ครั้งหนึ่ง หลวงปู่แหวน ได้เมตตามาหาท่านในนิมิต คลุมสังฆาฏิเรียบร้อยมายืนตรงบันไดกุฏิ หลวงปู่สอนว่า

"ให้เร่งภาวนา ให้ถึงนิพพานในภพนี้ให้ได้ ขณะนี้ยังภาวนาไม่ดี ให้ภาวนาไปเรื่อยๆ"

"ธรรมดาการเจริญภาวนาของคนเรา ถ้ายังมีทิฐิมานะแข็งกระด้างอยู่ การภาวนาก็ไม่สามารถทำให้สงบได้ง่ายๆ เพราะจิตใจแข็งกระด้าง"

..ต่อมาพระอาจารย์เปลี่ยนได้นิมิต เห็น แม่บัวคำ และหลวงปู่แหวน ในนิมิต แม่บัวคำเคยเป็นลูกสาวคนเล็กของหลวงปู่ และพระอาจารย์เปลี่ยนเคยเป็นหลานของหลวงปู่ ดังนั้นหลวงปู่จึงมีเมตตาต่อท่านเสมอ

..พระอาจารย์เปลี่ยนพบว่า หลวงปู่แหวนมาคอยควบคุมท่านอยู่ตลอดเวลา ขณะนั่งสมาธิ จะเห็นหลวงปู่มายืนคุมอย่างน้อย 30 นาที เป็นการฝึกสติอย่างดี เมื่อท่านเผลอไปคิดเรื่องอื่น หลวงปู่แหวนจะเดินไปเตือนทันที

..ขณะใดก็ตามที่หลวงปู่เดินจงกรมอยู่ หากเห็นพระอาจารย์เปลี่ยนแล้ว หลวงปู่มีเรื่องจะเทศน์สั่งสอน ท่านจะเดินจงกรมมาหา เพื่อจะเทศน์ให้ฟัง หลวงปู่จะเทศน์เตือนท่าน
"ปฏิบัติให้ดี ได้มาอยู่ในที่สงบสงัด และ มาปฏิธรรมด้วยกัน ให้พยายามให้มาก ไม่ต้องคิดสงสัยอะไร มรรคผล นิพพานยังมีอยู่เต็มบริบูรณ์ ให้รีบตั้งใจทำให้ถึงจุดหมายปลายทาง ให้หมั่นขยันเดินจงกรม นั่งภาวนา อย่าเห็นแก่นอน ให้นึกถึงความตายบ่อยๆ จะได้ไม่พลาดพลั้งแก่ใคร เมื่อนึกถึงความตายบ่อยๆแล้ว ใจจะนึกอยากทำแต่ความเพียร อยากจะเดินจงกรม อยากจะนั่งปฏิบัติธรรม เมื่อมาอยู่ด้วยกันก็อย่าคิดไปสร้างอะไร ให้สร้างแต่ความเพียร "

"อารมณ์ ทุกข์ สุข นี้ มันอยู่ในไตรลักษณ์เหมือนกัน ท่านต้องพิจารณาอย่างที่อธิบายมา พิจารณาจริงๆ เพราะเหตุนี้ ท่านจึง ไม่ควรที่จะไปก่อสร้างเกี่ยวกับสิ่งภายนอก ทำตัวเราให้ดีเสียก่อน เมื่อเราปฏิบัติดีแล้ว ญาติโยมมาทำบุญก็จะได้บุญมาก ทำตัวเราให้ดีนั้นเป็นทอง ส่วนสิ่งที่ก่อสร้างนั้นมันเป็นผง ผลพลอยได้อย่างอื่นนั้นมาเอง"

..ครั้งหนึ่ง ใจคิดอยากจะไปอยู่ป่าช้าหลังวัด จึงเดินออกไปดูเห็นขี้เถ้า กระดูกต่างๆอยู่บนดิน นึกอยากจะเห็นผี แต่ไม่มี อะไรมาปรากฏให้เห็น จึงกลับมานั่งที่ศาลาพิจารณาอีก ได้ส่งจิตไปดูที่ป่าช้า ได้นิมิตการแห่ศพเข้ามาในป่าช้า การเผา และพิธีกรรมต่างๆ ถึงเวลากลางคืนจึงขึ้นไปนอน ได้คิดถึงคำสอนของพระพุทธองค์ ให้พิจารณาดูว่ากระดูกนอนอยู่บนพื้น ขณะพิจารณาก็ได้นิมิตเห็นหลวงปู่แหวนมาปรากฏที่บันได หลวงปู่มาพูดให้กำลังใจ
"ดีแล้วที่กำหนดกระดูกขึ้นมาพิจารณา ให้กำหนดไปเรื่อยๆ อยู่บนกุฏิก็พิจารณาไป จะได้ไม่เสียเปรียบใคร ครูบามั่นก็ให้กำหนดกระดูกนอนอยู่บนพื้น อย่าให้มีตัวมีตนมีเนื้อมีหนัง ให้เห็นแต่กระดูกจนมันแตกสลายไป จะได้ไม่สำคัญว่ามีตัวตนของตนเองเกิดขึ้น ให้หมั่นทำจนชำนาญในที่สุด ให้ทำอยู่อย่างนี้นะ"
...แล้วหลวงปู่ก็หายไป

.....
ที่มาหนังสือ ประวัติส่วนตัว การจำพรรษา และการออกธุดงค์ พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป