นวรัตน์ดอทคอม

"การมองกัน อย่ามองในแง่ร้าย
ให้มองกันในแง่เหตุผลเสมอ
หากมีเหตุผล หรือความจำเป็น
ที่จะมองกัน ซึ่งเกี่ยวข้องกัน
ในการอยู่ร่วมกัน ให้คิดเผื่อไว้เสมอ
คือ ความเมตตา ความให้อภัยซึ่งกันและกัน
นี้เป็นหลักของผู้ปฏิบัติธรรม"

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน





"เราปราบการรีดไถไม่ได้
เพราะผู้ถูกรีดไถ
ได้ประโยชน์จากการถูกรีดไถ"
ท่านพุทธทาสภิกขุ






เรื่อง "หลวงพ่อชาเล่าปฏิปทาในยุคบ้านหนองผือ"

ที่ผมได้ความรู้ความฉลาด จนได้มาแบ่งปันพวกท่านทั้งหลายนั้น ก็เพราะผมได้ไปกราบครูบาอาจารย์มั่น ไปพบท่าน แล้วก็เห็นสภาพวัดวาอารามของท่าน ถึงจะไม่สวยงาม แต่ก็สะอาดมาก พระเณรตั้งห้าสิบหกสิบ เงียบ...!!! ขนาดจะถากแก่นขนุน (แก่นขนุนใช้ต้มเคี่ยว สำหรับย้อมและซักจีวร) ก็ยังแบกเอาไปฟันอยู่โน้น ไกลๆ โน้น เพราะกลัวว่าจะก่อกวนความสงบของหมู่เพื่อน พอตักน้ำทำกิจอะไรเสร็จ ก็เข้าทางจงกรมของใครของมัน ไม่ได้ยินเสียงอะไร นอกจากเสียงเท้าที่เดินเท่านั้นแหละ บางวันประมาณหนึ่งทุ่ม เราก็เข้าไปกราบท่านเพื่อฟังธรรม ได้เวลาพอสมควร ประมาณสี่ทุ่มหรือห้าทุ่มก็กลับกุฏิ เอาธรรมะที่ได้ฟังไปวิจัย ไปพิจารณา

เมื่อได้ฟังเทศน์ท่าน มันอิ่ม เดินจงกรมทำสมาธินี่ มันไม่เหน็ดไม่เหนื่อย มันมีกำลังมาก ออกจากที่ประชุมกันแล้วก็เงียบ ! บางครั้งอยู่ใกล้ๆ กัน เพื่อนเขาเดินจงกรมอยู่ตลอดคืนตลอดวัน จนได้ย่องไปดูว่าใคร ท่านผู้นั้นเป็นใคร ? ทำไมถึงเดินไม่หยุดไม่พัก นั่น เพราะจิตใจมันมีกำลัง

(ปกิณกธรรมโดย หลวงพ่อชา สุภัทโท)





สวยตามธรรมชาตินั้น ประทับจิต สนิทใจ
ยิ่งกว่าไฉใล กว่าของวิทยาศาสตร์

แปล
ในธรรมะจิตกับสังขาร กายะสังขาร
ไปปรุงแต่งการกระทำ ทางกายเท่านั้น

วจีสังขาร ไปปรุงแต่งวาจา เพ้อเจ้อ
จิตตสังขาร ไปปรุงแต่งจิต ได้แก่สัญญา เวทนา ปรุงจิตให้คิดไปต่างๆนาๆ

โอวาทธรรม หลวงปู่ทองผุด ญาณวโร





"รู้อะไรไม่เท่า รู้ใจของตนเอง"

" .. การอบรมภาวนานั้นหมายความว่า "ทำใจของตนให้เป็นอารมณ์อันเดียวอยู่ในจุดเดียว ให้รู้ใจของตนว่า คิดดีคิดชั่วหยาบและละเอียดอยู่ตลอดเวลา"

ยืน เดิน นั่ง นอน คิดดีก็พยายามประครองอารมณ์นั้นไว้ให้เกิดปิติอิ่มใจ "คิดชั่วก็พยายามละทิ้ง อย่าให้ติดอยู่กับใจ" ทำความรู้เรื่องของใจเท่านี้เป็นพอ "ไม่ไปรู้เรื่องอื่น เรื่องอื่นของคนอื่นไม่ใช่เรื่องของเรา" ถ้าเราเข้าไปเกี่ยวข้องแล้วจะทำให้เราไม่ได้ภาวนา

คือหัดทำความสงบของใจ "รู้ใจของตนอยู่เสมอว่า คิดดีคิดชั่วหยาบและละเอียดทุกอิริยาบถ" ไม่ต้องอยากรู้โน่นนี่ต่าง ๆ นานา มันไม่เป็นภาวนาเสียแล้ว

"รู้อะไรไม่เท่ารู้ใจของตนเอง" หากมันจะรู้ก็ให้มันเกิดเองเป็นของมันเอง จะไปคิดปรุงแต่งให้มันเกิดขึ้นมาใช้ไม่ได้ เมื่อมันเกิดขึ้นก็จงรักษาสติคุมใจให้อยู่ก็แล้วกัน .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี