นวรัตน์ดอทคอม

“ถ้าเป็นพุทธบริษัทแล้ว
จงดิ้นรนพยายาม
ให้ได้รับปริญญา ของพระพุทธเจ้า
คือ สิ้นราคะ สิ้นโทสะ สิ้นโมหะ

ปริญญานี้ มีไว้สำหรับทุกคน
รออยู่เบื้องหน้า
ขอให้มีพระนิพพานเป็นที่ไป”

ท่านพุทธทาสภิกขุ





"ปฏิบัติไว้ อย่าให้มันขาดซี่
ไม่ได้มาก ก็ให้ได้น้อย
ต้องหมั่นเข้าวัดฟังธรรมเสียก่อนจึงจะนอน

ทีงานการละอุตสาหะ
ทำจนเหงื่อไหลจนเหนื่อย
งานภายในของเราล่ะ
เราไม่รักษา ใครจะรักษาล่ะ"

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร





"พวกแพทย์ พวกหมอ
เขาปรุงยา ปราบโรคทางกาย
จะเรียกว่า สรีระโอสถก็ได้
ส่วนธรรมของพระพุทธเจ้านั้น
ใช้ปราบโรคทางใจ
เรียกว่า ธรรมะโอสถ

ดังนั้น พระพุทธองค์
จึงเป็นแพทย์ ผู้ปราบโรคทางใจ
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
โรคทางใจ เป็นได้ไว
และเป็นได้ทุกคน ไม่เว้นเลย

เมื่อท่านรู้ว่า ท่านเป็นไข้ใจ
จะไม่ใช้ธรรมโอสถรักษา
บ้างดอกหรือ"

หลวงปู่ชา สุภทฺโท





วาทะท่านพ่อลี

"สมถกัมมัฏฐานก็ดี วิปัสสนากัมมัฏฐานก็ดี ย่อมมีความรู้ความเข้าใจต่างกัน แต่เป็นวัตถุอันเดียวกันนั้นเอง ถ้าหากใครต้องการพ้นทุกข์จริงๆ แล้ว จงศึกษาในขันธ์ ๕ ของตน ให้เป็นสมถวิปัสสนาบ้างจะสำคัญว่าเรารู้แล้ว สิ่งเหล่านี้รู้แล้วก็จริงแต่ยังละไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็คงไม่รู้อยู่นั้นเอง สิ่งที่รู้ว่าไม่รุ้ สิ่งที่ไม่รู้ว่ารู้ จิตกลับกลอกตนอยู่เสมอๆ"





* ข้อเตือนของท่านพ่อลี ธมฺมธโร

..... ขอเตือนท่านผู้อ่านทั้งหลายในโอกาสนี้ด้วย เมื่อพวกเรารู้ักวิธีนับถือพระพุทธศาสนา และปฏิบัติตามคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนาเช่นนี้แล้ว ทำอย่างไรจึงจะให้ความนับถือและความปฏิบัตินั้นมั่นคงอยู่ได้เสมอไปเล่า

ข้อนี้ต้องแล้วแต่ใจ

เพราะอะไรๆ ใจเป็นใหญ่ ถ้าใจจริงแล้วก็ไม่ยาก ถ้าไม่จริงแล้วเห็นเป็นยากทั้งนั้น

เพราะฉะนั้นจึงต้องตั้งใจให้จริง และรักษาจริงไว้ตัวเดียวเท่านั้น ที่จะรักษาจริงนั้น ต้องมีอธิษฐานใจก่อนว่า เราจะทำอย่างนั้นๆ จนสำเร็จ แล้วจึงจะทำอย่างนั้นๆ ต่อไป ถ้าสิ่งนั้นยังไม่สำเร็จ เราก็ไม่เริ่มทำสิ่งอื่น .