นวรัตน์ดอทคอม

ทำเพื่อให้เป็นการกระทำ ที่ทำได้ยากเพราะมันเป็นการกระทำเพื่อคนอื่นล้วนๆ คนที่ทำอะไรเพื่อคนอื่นจึงเป็นบุคคลที่หาได้ยากที่สุดในโลก เพราะว่าคนทั้งหลายในโลก ส่วนมากไม่ว่าจะทำอะไรก็เพื่อตัวเพื่อตนเสียทั้งสิ้น การที่เป็นผู้เสียสละแรงกายแรงทรัพย์ เพื่อให้เกิดประโยชน์แก่สาธารณะชนจึงเป็นการสร้างบุญสร้างวาสนาให้กับเขาคนนั้นได้อย่างมากมาย..โดยไม่ต้องสงสัยอันนี้ละ จงเป็นที่มาของคำว่าเกิดมารวยเกิดมาจนเพราะมันมาจากการกระทำนั้นเอง อย่าพากันมองการเกิดเพียงแค่ชาติเดียวประเดี๋ยวเขามันสิงอกอยู่ม่องนั้น เอาพอละสิเฮ็ดงาน

โอวาทธรรม : พระอาจารย์คำสิงห์ โฆรตโป
วัดป่าบ้านหนองสระ
อ.บ้านด่าน จ.บุรีรัมย์

วันที่ ๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๖๐





" เราไม่ควรอ้างกาลเวลา
เราต้องตั้งสติให้มันเคร่งครัดลงไป
ไม่ว่ายืน เดิน นั่ง นอน ทุกอิริยาบถ
ให้มันมีสติอยู่เสมอทุกลมหายใจเข้าออก
เราแก่อยู่เจ็บอยู่ ตายอยู่ทุกเวลานาที.."

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย




"มนุษย์สัตว์ทั้งหลาย
กลัวความตาย แต่ยินดีกับความเกิด
เมื่อเกิดแล้วไม่ตาย ไม่มี ต้องตายแน่ๆ

ผู้กลัวความตาย จึงต้องควรชำระ
โมหะอวิชชา ที่หุ้มห่อจิต อันเป็นต้นเหตุ
ให้หมดจด จึงจะไม่เกิด ไม่ตายอีก

ควรจะกลัวความเกิด
อย่าไปกลัวความตายเลย จึงจะถูก"

-:- หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี -:-





"...จะตัดบาปตัดกรรมไม่มีวิธีอื่น เราต้องทำจิตให้สงบ ถ้าจิตเราไม่สงบแล้วมันก็ไปก่อกรรม ก่อภัย ก่อเวร พอจิตเราสงบแล้วมันก็ไม่มีกรรม ความชั่วทั้งหลายไม่มี มีแต่ความสุขความสบาย

เราต้องการความสุขความสบาย จะไปหากับทรัพย์สมบัติไม่มีหรอก มีแต่ที่ใจเราสงบ พอใจเราสงบแล้ว มันได้รับความสุขความสบาย..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ฝั้น อาจาโร





คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ สอนว่า...

"...เดินจงกรมกลับไปกลับมาก็ให้นึกพุทโธ อย่าได้ทิ้งพุทโธ ผู้ที่ได้สมาธิขณะเดินจงกรมนี้สมาธิไม่เสื่อมง่าย ตั้งอยู่ได้นาน จิตมันรวมลงไปได้ง่าย ส่วนร่างกายก็เบา มิเจ็บแข้งมิเจ็บขา เลือดลมไปมาสะดวก จะมานั่งก็นั่งได้นาน เดินตอนกลางวันก็ไม่อืดอาดอาหารถูกธาตุไฟเผาจนหมด หากจิตรวมแล้วก็จะเห็นได้ว่า มีเทวดามายืนถือพานดอกไม้บูชาอยู่หัวท้ายทางจงกรม บางพวกก็พนมมือไหว้สาธุ สาธุ อยู่..."

ก็เป็นที่น่าแปลกอยู่ วันใดลูกศิษย์พากันเดินจงกรมสงบสงัดอยู่วันนั้นก็จะได้กลิ่นหอมอบอ้าวไปทั่ววัด จนวันหนึ่งคุณแม่ชีแก้วได้ทดลองถามหมู่ลูกศิษย์แม่ชีว่า..

“ซุมโต๋ได้กลิ่นหอมอยู่บ่ มันหอมดอกไม้ผะเล๋อ”

หมู่แม่ชีก็รับว่า..

“ได้กลิ่นหอมอยู่” คุณแม่ก็เฉลยว่า..

“มิแม่นเทวดามาอนุโมทนาบ่ เห็นบ่นั่นหมู่เทวดาทิพย์ถือพานดอกไม้มาบูชาอยู่นั่น”

ประวัติธรรมคำสอน..
คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ





“...ใครสร้างกรรมดี ชีวิตก็ดีงาม
ใครสร้างกรรมชั่ว ชีวิตก็มัวหมอง

คนไปทำบุญ ต้องละบาปได้
คนจะไปสร้างความดี ต้องละชั่วได้

ไม่ใช่เอาเงินมาทำบุญ
แล้วไปสวรรค์ได้ ไปนิพพานได้

เรื่องบุญกุศล ซื้อไม่ได้...”

โอวาทธรรมคำสอน...
องค์หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม





ขึ้นชื่อว่า “ความสุข” ย่อมเป็นที่ใคร่ที่ปรารถนาของมนุษย์ทุกคน แล้วสุขที่มนุษย์ทั้งหลายไขว่คว้าแสวงหา ก็ถูกสรรค์สร้างกันขึ้นมาในรูปต่างๆ แต่แล้วก็ไม่พ้นเรื่อง “กาม” เรื่อง “เกียรติ” ไปได้

เมื่อสิ่งทั้งสองนี้ถูกกำหนดให้เป็น “ความสุข” มันก็ย่อมจะมี “สภาวะ” เมื่อมีสภาวะเกิดขึ้นแล้ว ก็ย่อมจะมีความเสื่อมสลายลงเป็นธรรมดา เพราะมีเหตุมีปัจจัยเป็นเครื่องปรุงแต่ง มันจึงกลายเป็นสุขเทียม หรือสุขกำมะลอไป

สุขที่แท้จริง และเป็นสุขอมตะนั้น ได้แก่สุขอันเกิดจาก “จิตสงบ” สุขดังที่กล่าวนี้เป็นสุขจีรังและถาวร แม้พระผู้มีพระภาคยังทรงรับรองและสนับสนุน และท่านปัจเจกชนทั้งหลายจะไม่แสวงหาสุขชนิดนี้มาเป็นสมบัติแห่งจิตบ้างหรือ..?

โอวาทธรรมคำสอน..
พระอาจารย์มนตรี อาภัสสโร (ศิษย์หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
สวนพุทธธรรม ป่าละอู จ.ประจวบคีรีขันธ์





ถาม : คฤหัสถ์ต้องทำธุรกิจการค้า วิธีจะรักษาศีลข้อมุสาวาทให้บริสุทธิ์ ทำได้อย่างไร?

ตอบ : ถ้าสมมติว่าเราไปซื้อของมาขาย เราขายของให้ลูกค้า ลูกค้าถามว่า ทำไมขายแพง ต้นทุนมันสูง คิดค่าเสียเวลา ค่าอาหาร ค่าเดินทาง ค่าขนส่ง ค่าเสียภาษี ดอกเบี้ย บวกเข้าไป ค่าของที่มาตกค้างอยู่ในร้านค้า ทุนมันก็เพิ่มขึ้น ๆ ยิ่งค้างอยู่นานเท่าไร มันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ๆ ซื้อมาทุน ๑๐ บาทก็ตีราคาทุน ๑๒ บาทก็ได้ ไม่ใช่โกหก เพราะว่ามันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ

นักการค้าต้องเป็นคนฉลาด คนรักษาศีลก็ต้องเป็นคนฉลาด แต่ถ้าหากเรามีเจตนาโกหกเขา มันก็ผิดศีลข้อมุสาวาท

วิสัชนาธรรมคำสอน..
องค์หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

- จากฐานิยปูชา ๒๕๓๘ หน้าที่ ๖๖