นวรัตน์ดอทคอม

ขึ้นชื่อว่า "บุญ" มีอะไรก็ทำไป
อย่าไปเลือกว่าบุญมากบุญน้อย
ทำไปก็มากเอง
-:- หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ -:-





"การมองกัน อย่ามองในแง่ร้าย
ให้มองในแง่เหตุผลเสมอ

หากมีเหตุผล หรือความจำเป็น
ที่จะมองกัน ซึ่งเกี่ยวข้องกันอยู่ร่วมกัน
ให้คิดเผื่อไว้เสมอ คือความเมตตา

ความให้อภัย ซึ่งกันและกันนี้
เป็นหลัก ของผู้ปฏิบัติธรรม"

-:- หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน -:-






หลวงปู่เปลี่ยน เมตตาตอบปัญหาธรรม

หลวงปู่เปลี่ยน :: เรื่องภัยพิบัตินั้น ก็จะเกิดมีอยู่
อาตมาเห็นอยู่ แต่อาตมาไม่ทราบว่า จะเกิดขึ้นช่วงไหน
จึงขอเตือน ให้ญาติโยมภาวนา พุทโธ พุทโธ พุทโธ กันไว้

โยมถาม :: คนที่ภาวนาพุทโธ แล้วจะรอดพ้นจากภัยพิบัติหรือครับหลวงปู่

หลวงปู่เปลี่ยน :: เปล่า.. คนภาวนาพุทโธ ตายแล้วจะไปสู่สุคติ

-:- หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป -:-





"ถ้าเรามีภรรยา
แล้วต้องคอยกลัวภรรยา
จะไปคบชายอื่น เราก็ไม่อยากได้

หรือเรามีสามี
แล้วสามีไปคบกับหญิงอื่น
เราก็ไม่อยากได้ คิดดูซี่

หรือเรามีลูก มีเต้า
มีคนมาเบียดเบียน
เราก็ไม่อยากได้ หรือใครอยากได้

ตัวเรานี่ซิ ถ้าเรามีศีลแล้ว
รู้จักลูกเขา ภรรยาเขา สามีเขา
ก็ไม่เบียดเบียนซึ่งกันแลกัน
เราก็อยู่เป็นสุข

ถ้าเราไปล่วงเกินเขาแล้ว
กรรมนั้น ก็ติดตนไปหลายภพ
หลายชาติ ได้บุตรภรรยาอย่างนี้
ภรรยาสามีก็ทะเลาะกัน ไม่ถูกกัน
เหตุนั้น พระพุทธเจ้า จึงห้ามกาเม"

-:- หลวงปู่ฝั้น อาจาโร -:-




สงบแล้วสบาย

"...จิตใจอยู่ภายในนี้ เราต้องโอปนยิกธรรมน้อมเข้ามารวม เข้ามาอยู่ในจิตใจดวงผู้รู้ผู้เห็น อยู่ในจิตใจนี้ตลอดเวลา นั่ง นอน ยืน เดิน ไปมาที่ไหนก็กำหนดให้ได้ทุกลมหายใจเข้า-ออก

จนใจเย็น ใจสบาย ใจเป็นผู้มีความสุข ไม่อิจฉาพยาบาทอาฆาตจองเวรใคร ตั้งใจอยู่ภายในจิตใจอันนี้ เมื่อว่าตั้งจิตใจดวงนี้ได้แล้ว ใจจะแจ้งใสสว่างภายใน ใจแจ้ง ใจสะอาด รู้จักบาป รู้จักบุญ รู้จักคุณ รู้จักโทษ

ไม่เหมือนกับว่าใจไม่สงบ ใจไม่สงบมีแต่เรื่องวุ่นวาย ถ้าสงบแล้วก็มีแต่เย็นสบายเป็นสุขอยู่ในหัวใจ แม้จะไม่มีอะไรเป็นสมบัติของตนก็ตาม..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
สำนักสงฆ์วัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่




กิเลส ๑๐ ประการ

กิเลสทั้ง ๑๐ ประการนี้ เป็นสิ่งที่นอนเนื่องอยู่ในจิตใจของเรา เป็นตัวขวางกั้นกุศลธรรมทั้งหลาย ทำให้ความเจริญในธรรมไม่เกิดขึ้นในจิตของเรา

อันได้แก่..

๑. ทิฏฐิกิเลส อันได้แก่ ทิฏฐิเจตสิกคือความเห็นผิด

๒. วิจิกิจฉากิเลส อันได้แก่ ความสงสัยที่เป็นเครื่องเศร้าหมอง

๓. โทสะกิเลส อันได้แก่ ความโกรธความขุ่นมัวใจที่ทำให้เศร้าหมอง

๔. โลภะกิเลส อันได้แก่ ความอยากได้ที่ทำให้ใจเศร้าหมอง

๕. โมหะกิเลส อันได้แก่ ความหลงลืมไม่รู้ความจริงเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ

๖. ถีนะกิเลส อันได้แก่ ความหดหู่ ท้อถอย ซึมเซาเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ

๗. อุทธัจจะกิเลส อันได้แก่ ความฟุ้งซ่านรำคาญใจเป็นเครื่องเศร้าหมอง

๘. อหิริกะกิเลส อันได้แก่ ความไม่ละอายต่อบาปเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ

๙. มานะกิเลส อันได้แก่ ความถือตัวถือตนทำให้ใจเศร้าหมอง

๑๐. อโนตตัปปะกิเลส อันได้แก่ ความไม่เกรงกลัวต่อบาปทำให้ใจเศร้าหมอง

โอวาทธรรมคำสอน..
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตโต)