นวรัตน์ดอทคอม

ปรับใจของเรา ให้เข้ากับธรรมชาติของโลก

“..อะไรที่ไม่ถูกใจ อะไรที่ไม่ได้ใจ อะไรที่ไม่สมใจเรา เกิดขึ้นมีอยู่บ้าง ก็ให้ยอมรับเสีย ว่าในโลกเป็นอย่างนี้ ในเมื่อเรายอมรับเสีย เราก็อยู่ในโลกอย่างสบาย
คนในโลก จะให้ถูกใจเราไปเสียทั้งหมดยาก

แม้แต่เรา เราเองคนเดียว บางทีเราไม่ถูกใจเรา
ก็มีอยู่บ้าง ในเมื่อเราทำความเข้าใจอย่างนี้
เราก็อยู่ในโลกอย่างสบาย เพราะเราทำใจได้
เราปรับใจของเราให้เข้ากับธรรมชาติของโลกได้..”
.............................................................................
โอวาทคติธรรมคำสอนพ่อแม่ครูอาจารย์
(หลวงปู่แบน ธนากโร)
วัดดอยธรรมเจดีย์ อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร
.............................................................................






...สวดมนต์
เป็นการทำใจให้สงบ
ทำสมาธิเป็นบุญเฉพาะตน ไม่สามารถ
ที่จะแผ่ให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วได้

.
ทุกคนต้องทำกันเอง
ใครอยากจะมีความสงบก็ต้องทำเอง
คนอื่นทำให้เราไม่ได้ แผ่ให้เราไม่ได้
แบ่งความสงบให้เราไม่ได้

.
ถ้าแบ่งได้
พระพุทธเจ้าก็แบ่งนิพพานให้เราแล้ว
เราก็ไม่ต้องมานั่งทุกข์กันอย่างทุกวันนี้
ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิด

.
แต่ความสงบนี้เป็นธรรมที่
แผ่กันไม่ได้ ให้กันไม่ได้ ต้องทำเอง
จะให้ได้แต่เฉพาะ บุญที่เกิดจากการทำทาน
เช่น วันนี้ญาติโยมมาทำบุญ ทำทาน
แล้วอยากจะแบ่งให้กับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
บุญนี้แบ่งได้

.
เป็นบุญชนิดเดียวเท่านั้น ที่แบ่งได้
บุญชนิดอื่นนี้แบ่งกันไม่ได้
ของใครของมัน.
..................................
.
คัดลอกการแสดงธรรม
ธรรมะบนเขา 21/8/2559
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี





เวลาขึ้นไปฟังท่านอาจารย์(สิงห์ทอง) เทศน์บนศาลา ท่านก็ให้กำหนดอยู่กับเสียงของท่าน เสียงกระทบหูเรา ว่าอย่างไร ก็กำหนดรู้เท่านั้น ไม่มีหน้าที่ต้องมาให้คะแนนว่า ท่านพูดถูกพูดผิด พูดถูกใจ หรือไม่ถูกใจเรา

เราก็ว่าเราเชื่อฟังคำสั่ง เป็นลูกศิษย์ที่เคร่งครัด พอท่านอาจารย์เทศน์ไปสักประเดี๋ยวเดียว สัญญาสังขารเรา เริ่มฉายเงาขึ้นมาแล้ว เอ๊ะ ที่หลวงตาบัวพูดไม่ใช่อย่างนี้นี่นะ ทำไมท่านอาจารย์พูดอย่างนี้? แน่ะ! ไปให้คะแนนท่านอาจารย์แล้ว

แรกๆ ท่านอาจารย์ก็ไม่ว่าอะไร เทศน์ไปจนจบ จึงมาสำทับว่า...

"หน้าที่ศิษย์มีว่า...กำหนดเสียงอาจารย์ ให้ใจเป็นสมาธิอย่างเดียว ไม่มีหน้าที่ต้องปรุงคิดซัดส่ายออกความคิดเห็น เพราะเราจะมาฝึก ทำให้ใจของเรานิ่ง เพื่อ รู้ เห็น เป็น ขึ้นมาในใจ"

เล่าโดย: พญ.อมรา มลิลา

พระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร





"ความทุกข์ของคน ประการหนึ่ง คือ
ต้องการให้คนอื่น เป็นอย่างที่ตนเองคิด
ขณะที่ตน ก็เป็นอย่างที่คนอื่น อยากให้เป็นไม่ได้"
-:- หลวงปู่จันทร์ศรี จันททีโป -:-





“นึกถึงงานศพของตัวเอง
จินตนาการว่า คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของเรา
จากนั้น ให้นึกต่อไปว่า เมื่อหมดลม
ร่างกายของเรา ถูกนำไปดำเนินการ
ตามประเพณี

บัดนี้ร่างของเรา ถูกบรรจุอยู่ในหีบ
ตั้งโดดเด่น ผู้คนมากหน้าหลายตา
เดินทางมาร่วมพิธีศพ เพื่ออำลาเรา
เป็นครั้งสุดท้าย มีทั้งลูกหลาน
ญาติมิตร เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน
เพื่อนร่วมรุ่น คนเหล่านี้ ต่างพูดถึงเรา
ในวงสนทนาบ้าง พูดต่อหน้าผู้คน
ที่มาร่วมพิธีศพบ้าง

ทีนี้ให้ถามตัวเองว่า อยากให้ผู้คนเหล่านี้
พูดหรือเขียนถึงเราว่าอย่างไร
อยากให้เขาจดจำเราในลักษณะใด
อยากให้เขาประทับใจ ในเรื่องอะไรบ้าง
ที่เกี่ยวกับตัวเรา

จากนั้นให้ถามต่อไปว่า
เมื่อยังมีชีวิตอยู่ เราได้ทำอะไรบ้าง
ที่ชวนให้เขารำลึกถึงเราในแง่นั้น
มีความดีอะไรบ้าง ที่เราได้ทำอันควร
แก่การชื่นชมสรรเสริญ

การพิจารณาในแง่นี้
จะช่วยเตือนใจให้ใคร่ครวญว่า
ที่ผ่านมาเราได้ทำความดีมากน้อยเพียงใด
มีความดีอะไรบ้าง ที่เรายังทำไม่มากพอ
และควรทำให้มากกว่านั้น

มีหลายครั้งที่เราปล่อยชีวิต
ไปตามความพึงพอใจส่วนตัว
โดยไม่สนใจผลกระทบที่มีต่อผู้อื่น
เราอยากได้ชื่อว่าเป็นคนเสียสละ
เอื้อเฟื้อ มีเมตตา เป็นพ่อหรือแม่ที่ดี
แต่เรากลับดำเนินชีวิตไปทางตรงกันข้าม
เพราะมัวแต่แสวงหาเงินทองและชื่อเสียง

มรณะสติในลักษณะดังกล่าว
จะช่วยเตือนสติเรา ให้หันกลับมาดำเนินชีวิต
ในทิศทางที่พึงปรารถนา”

-:- พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล -:-







"กรรม เหมือนยาพิษ
กรรมนั้นให้ผลซื่อสัตย์นัก
เหมือนผลของยาพิษร้าย

กรรมนั้น เมื่อทำแล้ว
ก็เหมือนดื่มยาพิษร้ายแรงเข้าแล้ว
จักไม่เกิดผลแก่ชีวิต และร่างกายไม่มี

ถ้าเป็นกรรมดี ก็จักให้ผลดี
ถ้าเป็นกรรมชั่ว ก็จักให้ผลชั่ว"

-:- สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ -:-