นวรัตน์ดอทคอม

ลองเบิ่งดุ๊ เดินจงกรมซอดแจ้งสามคืนต่อกัน สิเห็นอะไรดีๆแน่นอน เฮ็ดเบิ่งเด้อ นั่งสมาธิเวทนาเกิดให้ดูมัน เจ็บปวดนั่งภาวนามันมีสติ มันบ่ตายดอก บ่คือเจ็บปวดเวทนาป่วย เขาเป็นมะเร็งอันนั้นมันตาย มันตายภาวนานั่งสมาธิเฮาสิบังสุกุลให้ดอก

หลวงปู่อ้ม สุขกาโม





ความทุกข์กายทุกข์ใจของมนุษย์นั้น ต้องรักษาด้วยการปฏิบัติภาวนาอย่างเดียวเท่านั้น อย่าเอาเวลาไปใช้ในเรื่องอื่นหมดจนลืมดูแลใจตนเองนะ

หลวงปู่อ้ม สุขกาโม






ครูบาอาจารย์ที่มีคนนับถือมาก อย่างหลวงพ่อมหาวีระ ครูบาอภิชัยขาวปีนั้น ท่านพักผ่อนไม่ทัน (ไม่มีเวลาพัก) ตัวอย่างครูบาขาวปี มีคนนิมนต์ท่านไปโน่น มานี่ไม่หยุดหย่อน เอาท่านไปทรมาน คนที่มานิมนต์นั้นถือเป็น"#บุญโลภะ"

ความโลภอยากได้ดีมีสุข มานิมนต์ท่านให้ไปโปรด ด้วยความเมตตาของท่าน ท่านก็ไม่ขัด ถึงแม้ท่านจะขัด คนพวกนั้นก็ไม่ยอม จนถึงวาระสุดท้าย ท่านป่วย ท่านเหนื่อย มีคนมานิมนต์ แบกหามท่านไปจนท่านมรณะภาพระหว่างทาง

นี่คือ "#บุญฆ่าบุญ" #เป็นการใช้กรรม #ใช้หนี้ #เจ้าหนี้มาทวงจำเป็นต้องใช้ #ใช้จนตาย

เรื่องเล่าโดย ครูบาชัยวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม








"...การเกลียดกลัวกิเลส แต่ขยันขี้เกียจทำภาวนา ก็เท่ากับรักและกล้าหาญต่อกิเลสอยู่นั่นแล

เพราะความขี้เกียจภาวนาเป็นกิเลสร้อยเปอร์เซ็น ไม่ใช่เป็นธรรมแม้ หนึ่งเปอร์เซ็นเลย

ถ้าเกลียดกลัวกิเลสต้องขยันภาวนา จึงจะตรงกับความจริงว่าเกลียดกลัวกิเลส..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน








ข้ามตาย

"...ข้ามตายก็คือ ไม่ต้องตายอีก
ถ้าข้ามตายไม่ได้ ก็จะกลับมาตายอีก

ตายก็ช่างมันปะไร
ธาตุดิน น้ำ ไฟ ลม มันตาย จิตไม่ได้ตาย

ภาวนาในใจให้แน่วแน่ “มรณัง เม ภวิสติ”
จนไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บ

ไม่ให้วิตกวิจาร กลัวนั้นกลัวนี้
กลัวไปก็ไม่พ้นได้..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่สิม พุทธาจาโร






"...เหมือนบุรุษหนึ่งหิวน้ำจัด เพราะเดินทางไกลมาขอน้ำกิน เจ้าของน้ำ ก็บอกว่าน้ำนี้จะกินก็ได้ สีมันก็ดี กลิ่นมันก็ดี รสมันก็ดี แต่ว่ากินเข้าไปแล้ว มันเมานะ บอกให้รู้เสียก่อน เมาจนตายหรือเจ็บเจียนตายนั่นล่ะ แต่บุรุษผู้หิวน้ำก็ไม่ฟัง เพราะหิวมาก เหมือนคนไข้หลังผ่าตัด ที่ถูกหมอบังคับให้อดน้ำ ก็ร้องขอน้ำกิน

คนหิวในกามก็เหมือนกัน หิวในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ล้วนเป็นพิษ พระพุทธเจ้าทรงบอกไว้ว่า รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์นั้น มันเป็นพิษ เป็นบ่วง ก็ไม่ฟังกัน เหมือนกับบุรุษผู้หิวน้ำผู้นั้น ที่ไม่ยอมฟังคำเตือน เพราะความหิวกระหายมันมีมาก ถึงจะต้องทุกข์ยากลำบากเพียงใดก็ขอให้ได้กินน้ำเถอะ

เมื่อได้กินได้ดื่มแล้ว มันจะเมาจนตายหรือเจียนตายก็ช่างมัน จับจอกน้ำได้ก็ดื่มเอา ๆ เหมือนกับคนหิวในกาม ก็กินรูป กินเสียง กินกลิ่น กินรส กินโผฏฐัพพะ กินธรรมารมณ์ รู้สึกว่าอร่อยมาก ก็กินเอา ๆ หยุดไม่ได้ กินจนตาย ตายคากาม..."

ธรรมะเชิงอุปมาอุปมัย
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)
วัดหนองป่าพง ต.โนนผึ้ง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี