นวรัตน์ดอทคอม

"ทำดี เพื่อความดี ไม่พึงทำดี
เพื่อเอาความดี มาเสริมตัวตน
แต่พึงสละตน เพื่อเสริมความดี

คนทำดีอย่างแท้จริง เสียสละได้แม้กระทั่ง
การที่จะให้คนอื่นรู้ว่า ตนได้ทำความดี"

-:-สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์-:-





"ความรักมีเงื่อนไขมาก
ก็นำไปสู่ทุกข์มาก
ความรักที่มีเงื่อนไขน้อย
ก็ทุกข์น้อย
ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขนี่
จะไม่ทุกข์เลย"

-:-พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ-:-






"บารมีต้องสร้างเอา
เหมือนอยากให้มะม่วงของตนมีผลดก
ก็ต้องหมั่นบำรุงรักษาเอา
ไม่ใช่แห่ไปชื่นชมต้นมะม่วงของคนอื่น
ต้องไปปลูกไปบำรุงต้นมะม่วงของตนเอง
การสร้างบารมีก็เช่นกัน ต้องสร้างต้องทำเอาเอง"

-:-หลวงปู่แหวน สุจิณโณ-:-





...พอมีพระพุทธเจ้า
มาสั่ง มาสอน มาบอกทาง
.
...สัตว์โลกทั้งหลาย
ก็สามารถเดินตามพระพุทธเจ้า
ออกจากความทุกข์
แห่งการเวียนว่ายตายเกิด
ได้อย่างง่ายดาย
และสะดวกรวดเร็ว
.
...นี่คือ พระคุณอันมหาศาล
ของพระพุทธเจ้า ที่มีต่อ..
"สัตว์โลกทั้งหลาย"
..........................................
.
คัดลอกการแสดงธรรม
ธรรมะบนเขา 10/5/2560
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโตวัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี






"...ที่ว่าร่างกายจิตใจเป็นแก้วสารพัดนึกนั้น พึงพิเคราะห์ดู เรามีตา นึกจะดูอะไรก็ดูได้ เรามีหู นึกจะฟังอะไรก็ฟังได้ เรามีจมูก อยากจะรู้กลิ่นอะไรก็รู้ได้ เรามีปาก มีลิ้น นึกอยากจะรู้รสอะไรก็รู้ได้ สมประสงค์ ผู้รู้ตนว่าเป็นของวิเศษอย่างนี้ ย่อมเป็นเหตุให้ได้ความสุขคือใช้ตามหน้าที่ไม่ให้วัตถุเหล่านั้นเป็นข้าศึกแก่ตน คือเกิดปฏิฆะโทมนัสยินดี ยินร้าย เพราะวัตถุของตน

นิสัยของผู้ฉลาด ย่อมไม่ให้วัตถุวิเศษของตนเป็นข้าศึกแก่ตน อารมณ์ที่ผ่านไปผ่านมาเลือกเอาแต่ส่วนที่เป็นประโยชน์ ส่วนที่จักเป็นโทษ จงปล่อยผ่านไปเสีย ไม่รับไม่เก็บเข้ามาไว้ คือหัดชำระวัตถุภายในนี้ ให้ผ่องใส สมกับที่ว่าเป็นแก้วสารพัดนึกอยู่ทุกเมื่อ อาศัยความหัดบ่อยๆ สติก็แก่ขึ้น วัตถุภายในก็ปราศจากโทษ คือไม่เป็นข้าศึกแก่ตน ให้ความสุขแก่ตนทุกอิริยาบถ..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่จันทร์ สิริจนฺโท






"...คำว่า ธรรม คือ ความร่มเย็นอันสุดแสนจะกล่าว และเป็นหลักยึดที่เยือกเย็น เป็นสุขแก่ผู้พึ่งพิง มีเหตุกับผล คือ ควร หรือ ไม่ควร เป็นเครื่องทดสอบ ทั้งเหตุและผล รวมตัวเข้า เรียกว่า "ธรรมะ"

การพิสูจน์หาความจริงแห่งความเสื่อม และความจริงของการกระทำ ด้วยการพิจารณาก่อนทุกกรณีนั่นคือผู้มีธรรม และยึดธรรมเป็นหลักใจ นั่นคือผู้มีวิชาธรรมะเป็นเครื่องมือป้องกันตัว คนเช่นนี้ จะเป็นเด็ก หรือ ผู้ใหญ่ก็ตาม จะเป็นผู้สามารถรักษาตนและทรงตัวได้ในท่ามกลางแห่งความปั่นป่วน ผันผวนนานาชนิดอย่างน่าชม..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน






"กรรมใครกรรมมัน"

ถาม : การอธิษฐานขอแบ่งกรรมจากบุพการีจากหนักเป็นเบามาให้ลูกรับเคราะห์แทน มีขจริงไหมคะ

พระอาจารย์ : ไม่มีหรอก กรรมใครกรรมมัน ทำได้ก็ช่วยบรรเทาความทุกข์ยากลำบากทางร่างกาย เช่นเลี้ยงแม่เลี้ยงพ่อเวลาที่ท่านแก่เฒ่า ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้นี้ เราก็แบ่งกรรมแบบนั้นได้ ก็คือช่วยเลี้ยงดูท่านให้ท่านอยู่สุขสบายไปตามภาวะตามเหตุตามปัจจัย แต่ถ้ามีกรรมอย่างอื่นเราก็แบ่งไม่ได้ เช่นมีคู่เวรคู่กรรมมาสร้างเวรสร้าง ความทุกข์สร้างความเดือดร้อนให้ อันนั้นเราไปแบ่งกับท่านไม่ได้ ท่านก็ต้องรับไป.

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาติ







"เหยื่อที่ติดอยู่ปลายเบ็ด"

ถาม :เป็นผู้หญิงเข้านิพพานได้ไม่ง่ายเหมือนผู้ชาย ด้วยอุปสรรคต่างๆ พระอาจารย์มีคำแนะนำอะไรบ้างคะที่จะเข้าถึงได้

พระอาจารย์ : ก็ดูผู้หญิงที่เขาเข้าถึงได้สิ แล้วก็เอาเขาเข้ามาเป็นตัวอย่างของเรา มาเป็นโมเดลของเรา มาเป็นตุ๊กตาของเรา ท่านทำไมทำได้ท่านก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ดูคุณแม่ชีแก้วลูกศิษย์หลวงตาลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ดูแม่ชีกิเขาสวนหลวงท่านก็ไปนิพพานได้ ท่านก็เป็นผู้หญิงเหมือนเรา ก็ไปศึกษาประวัติของท่านดูแล้วก็เอาประวัติของท่านมาเป็นตัวอย่าง แล้วเราก็บำเพ็ญตามที่ท่านบำเพ็ญ วันก่อนมีแม่ชีคนหนึ่งมาเล่าว่าที่เธอบวชได้ก็เพราะว่าได้ศึกษาประวัติของภิกษุณีมา แล้วเกิดความประทับใจในความอดทนในความเพียรของภิกษุณีรูปนี้ จนทำให้เธอสามารถออกบวชได้ ฉะนั้น เราต้องมีตัวอย่างเป็นแบบฉบับ พระพุทธเจ้าจึงบอกให้เราระลึกถึงพระพุทธเจ้าก็ดี ระลึกถึงพระสาวกทั้งหลายก็ดี จะทำให้เราเกิดมีกำลังจิตกำลังใจที่จะบำเพ็ญที่จะปฏิบัติ เพราะว่าเขาก็เป็นมนุษย์เดินดินเหมือนเรา มีกิเลสโลภโกรธหลงเหมือนเรา มีพ่อมีแม่เหมือนเรา มีอะไรต่างๆ เหมือนกับเราหมด ทำไมเขาทำได้ ทำไมเราทำไม่ได้ ก็เพราะเราไม่ยอมทำเท่านั้นเอง ถ้าเรามองอย่างนี้ ต่อไปเราจะรู้สึกว่ามันง่ายเหลือเกิน มันไม่ยาก เรามันขี้เกียจเอง เรายังติดกับความสุขเล็กๆ น้อยๆ ติดกับเหยื่อที่ติดอยู่ปลายเบ็ดแล้วก็ถูกตะขอเบ็ดเกี่ยวปากอยู่เรื่อยๆ ไม่ยอมดิ้นออกมาสักทีก็มีเท่านี้แหละ.

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๐

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต





"สมบัติที่มนุษย์ต้องการ ไม่ทราบว่าจะกอบโกยเอาไปถึงไหน ได้มาก็เพียงแต่เอาเลี้ยงชีวิตเท่านั้น เลี้ยงชีวิตให้ตายนานหน่อย นั่นละ ประโยชน์ของมนุษย์สมบัติเพียงแค่นั้นแหละ"
...หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี






"โยมจะดีใจก็ตาม จะเสียใจก็ตาม สุขก็ตาม ทุกข์ก็ตาม ร้องไห้ก็ตาม ร้องเพลงก็ตามเถอะ

อยู่ในโลกนี้ก็เหมือนอยู่ในกรงเท่านั้นแหละ ไม่พ้นไปจากกรง ถึงเราจะรวยก็อยู่ในกรง มันจะจนก็อยู่ในกรง มันจะร้องไห้ก็อยู่ในกรง

กรงอะไรเล่า กรงคือความเกิด กรงคือความแก่ กรงคือความเจ็บ กรงคือความตาย"

...หลวงปู่ชา สุภทฺโท