อยากทราบที่มาของพระสิวลีองค์นี้

อาร์ต · **โพสต์แล้ว:** พุธ 05 ส.ค. 2009 10:17 pm

เนื่องจากได้มานานแล้วหลายปีโดยเพื่อนที่ให้มาก้อบอกว่าดีเป็นของหลวงพ่อองค์นี้วัดนี้โดยบอกมาครั้งเดียวซึ่งตอนนั้นก้อรู้อย่างเดียวว่า"เออดีก้อดี"แล้วก้อเก็บบูชามาถึงปัจจุบันแล้วผมก้อลืมไปแล้วว่าเป็นของที่ไหนท่านใดสร้างประวัติความเป็นมาอย่างไร **** ส่วนสูง 3 นิ้งครึ่ง หน้าตักกว้าง 1 นิ้ว ครับ
ใต้ฐานอุดผง ท่านใดทราบช่วยให้ข้อมูลด้วยครับ

ขอบพระคุณล่วงหน้ามาณ.ที่นี้ครับ.

รณธรรม ธาราพันธุ์ · **โพสต์แล้ว:** พฤหัสฯ. 06 ส.ค. 2009 2:06 am

เป็นของหลวงพ่อแฉ่ง สีลปัญโญ วัดศรีรัตนาราม(วัดบางพัง) ต.บางพูด อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี ครับผม หลวงพ่อแฉ่งเป็นพระที่ดีและเก่งมาก ๆ เป็นศิษย์หลายอาจารย์เหมือนกัน ครูบาอาจารย์องค์หลัก ๆ ก็คือหลวงพ่อปาน โสนันโท วัดบางนมโค ต.นมโค อ.เสนา จ.พระนครศรีอยุธยา ทำให้ท่านเก่งผงและสำเร็จยันต์เกราะเพชรด้วยครับ ผงที่อุดใต้ฐานนอกจากจะเป็นผงวิเศษพระยันต์เกราะเพชรของท่านที่ลบเองแล้ว ยังมีผงพุทธคุณของหลวงพ่อปานองค์อาจารย์ของท่านอีกด้วย

เป็นพระเถระอีกรูปหนึ่งที่เสกพระสิวลีเป็นพระสิวลีจริง ๆ ครับ

อาร์ต · **โพสต์แล้ว:** พฤหัสฯ. 06 ส.ค. 2009 11:45 am

ขอบคุณครับท่านอ.รณธรรม ที่ได้มาให้ความกระจ่างและความชัดเจนครับ

ดูจากรูปแท้มั้ยครับ

ผมจะนำมาจัดเข้าชุดอ่ะครับ

:pry:

jirayu2 · **โพสต์แล้ว:** พฤหัสฯ. 06 ส.ค. 2009 10:03 pm

ผมว่าน่าจะเป็นพระมาลัยมากกว่านะครับเพราะว่าพระสีวลีท่านแบกกรดพระมาลัยท่านถือตาละปัดคิดว่าพระองค์นี้น่าจะเป็นทางแถบอีสานมากกว่านะครับ

อาร์ต · **โพสต์แล้ว:** พฤหัสฯ. 06 ส.ค. 2009 10:17 pm

อืม

พระมาลัย-พระสิวลี?

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ

ศิษย์กวง · **โพสต์แล้ว:** พฤหัสฯ. 06 ส.ค. 2009 11:25 pm

อืม....ไม่มีความรู้เลยครับ แต่ดูแล้วมีความเห็นว่า "พี่อาร์ตี้ มีของดีเยอะจริงๆ"
:mrgreen:

รณธรรม ธาราพันธุ์ · **โพสต์แล้ว:** ศุกร์ 07 ส.ค. 2009 1:39 am

พระสิวลีแน่นอนครับ

พระมาลัยไม่มีใครนิยมสร้างมาไว้บ้านดอกครับ เพราะตามพระสูตรแล้ว พระมาลัยเป็นพระอรหันต์ที่มีจริตนิยมไปโปรดคนตายแล้ว อาทิ เปรต สัตว์นิริยภูมิ ฯลฯ เพราะธรรมชาติของธรรมบริสุทธิ์ในจิตพระอรหันต์ เมื่อลงไปโลกนรกแล้ว ไฟนรกและเครื่องพันธนาการจะอันตรธานไปชั่วขณะตราบเท่าที่พระอรหันต์รูปนั้นยังประทับอยู่ที่นั่น ทำให้สัตว์นรกทั้งหมดโดยรอบบริเวณได้พ้นจากทุกขเวทนาชั่วครู่ พระมาลัยท่านเปี่ยมด้วยเมตตา ท่านจึงนิยมลงไปอนุเคราะห์สัตว์ลำบากเหล่านั้นอยู่เสมอ ๆ

เป็นจริตของท่านครับ

และด้วยความที่ท่านนิยมโปรดแต่ "คนตาย" นี่เอง จึงทำให้ "คนเป็น" ไม่นิยมสร้างพระมาลัยมาไว้บ้าน นอกจากไว้ที่วัดหรือฟังแต่บทสวดที่วัด เพราะเกรงว่าจะเป็นเครื่องชี้นำว่า เมื่อตนตายแล้วต้องลงนรกให้พระมาลัยมาโปรด

ส่วนที่ผมยืนยันว่าเป็นพระสิวลีของหลวงพ่อแฉ่ง เพราะมีหลักฐานทั้งที่วัดและในวงการพระเครื่องว่าหลวงพ่อแฉ่งท่านสร้างพระสิวลีพิมพ์นี้แบบนี้ขึ้นมาจริง ๆ ในปี พ.ศ. 2499 ครับ มิใช่เดา พระสิวลีรุ่นนี้จะมีด้วยกันสองฐาน คือฐานกลมและฐานสี่เหลี่ยม สำหรับฐานกลมจะไม่จารึกอะไรนอกจากอุดผงไว้ แต่ฐานสี่เหลี่ยมด้านหน้าจะจารึกอักขระขอมจมลงไปในเนื้อว่า "สิวลี จะ มหาเถโร" แปลว่า พระสิวลีมหาเถระ คำว่าเถระ จะใช้เรียกพระที่มีพรรษาสิบขึ้นไป และเรียกมหาเถระถ้ามีพรรษายี่สิบขึ้นไป แต่ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าจะทรงใช้คำว่า "เถระ" ตรัสเรียกเฉพาะท่านผู้สำเร็จอรหัตผลแล้วเท่านั้น

ด้านข้างและด้านหลัง จะเป็นยันต์มหาลาภและแคล้วคลาด คือ นะอุนะ และ หัวใจพระสิวลีคือ นะ ชา ลิ ติ

ถ้าเป็นรูปหล่อหรืองานปั้นที่หมายให้เป็นพระมาลัย จิตรกรจำต้องใส่ภาพของนิริยภูมิและสัตว์นรกไว้ด้วยเพื่อให้ชิ้นงาน "สื่อ" ถึงคนดูได้ว่า "นี่คือใคร" เมื่อพระมาลัยต้องท่องนรก องค์ท่านก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเอา ย่าม ลูกประคำ และ ไม้เท้าไปด้วย เพราะมิได้ไปธุดงค์ คงมีแต่ "พัด" อันเป็นเครื่องสื่อให้เห็นถึง "ความเย็น" ว่าเมื่อลงไปนรกแล้ว ความร้อนก็หายกลายเป็นความร่มเย็น จึงใช้พัดเป็นสื่อแสดงนัยยะ และที่ฐานของงานปั้นก็มักเป็นสัตว์นรกที่กำลังร้องขอความช่วยเหลืออย่างโหยหวนชวนเวทนา ชาวบ้านจึงไม่อยากนำชิ้นงานที่น่าขนพองสยองเกล้าเช่นนี้เข้าบ้านตน

เมื่อจารึกกันถึงเพียงนี้ จึงไม่มีใดให้สงสัยว่ารูปหล่อนี้จะเป็นพระมาลัยหรือพระสิวลี ?

ส่วนที่ว่าทำไมพระสิวลีของหลวงพ่อแฉ่งไม่ถือกลด แต่ไปถือพัดแทน อันนี้เป็นเรื่องของ "ศิลปะ" ครับ พระสิวลีที่ถือกลดในลักษณะออกธุดงค์นั้นเป็นศิลปะไทย แต่พระสิวลีของพม่าและมอญนั้นจะถือพัดเสมอครับ ดังนั้น พระสงฆ์ไทยทางภาคเหนือที่ได้รับอิทธิพลมาจากเมืองมอญจึงมักถือพัดเป็นเครื่องนิยม เช่น ครูบาศรีวิชัย สิริวิชโย แห่ง วัดบ้านปาง อ.ลี้ จ.ลำพูน เป็นต้น และยังเป็นความนิยมสืบต่อมาจนถึงครูบาในชั้นหลัง ๆ แม้เช่น ครูบาบุญปั๋น ธัมมปัญโญ วัดร้องขุ้ม จ.เชียงใหม่ ครูบาเทือง นาถสีโล วัดเด่นสะหรีสรีเมืองแกน จ.เชียงใหม่ ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร วัดพระธาตุดอนเรือง เมืองพง ประเทศพม่า และครูบาอริยชาติ อริยจิตโต วัดแสงแก้วโพธิญาณ จ.เชียงราย เป็นอาทิ

รูปหล่อพระสิวีลีแม้จะถือพัด แต่ก็ยังคล้องย่ามเพื่อใส่อัฐบริขารที่สำคัญต่อการออกธุดงค์ไปด้วย ถือไม้เท้าเป็นเครื่องนำทาง และคล้องลูกประคำเพื่อไปบริกรรมภาวนา

ลูกประคำกับพัดนี่แหละครับ ที่เป็นงานศิลป์ของทางเหนือ เพราะมีแต่พระสงฆ์ชาวเหนือเท่านั้นที่นิยมถือพัดและใช้ลูกประคำ

ผมมีความรู้เท่านี้ครับ

อู๊ด อู๊ด · **โพสต์แล้ว:** ศุกร์ 07 ส.ค. 2009 2:14 am

สุดยอดเช่นเคย
ขอบพระคุณคร้าาบ

fengptn · **โพสต์แล้ว:** ศุกร์ 07 ส.ค. 2009 9:48 am

หลวงปู่แฉ่งวัดบางพังอยู่ติดกับบ้านผมเลย

แต่ผมไม่ถูกกับเด็กบางพัง หุหุ

อาร์ต · **โพสต์แล้ว:** ศุกร์ 07 ส.ค. 2009 10:15 am

ก่อนอื่นต้อง..ขอขอบพระคุณท่านอ.รณธรรมแห่งเวปนวรัตน์ ดอทคอม ที่ได้เข้ามาให้ความกระจ่างแจ้งในรอบที่สองซึ่งรอบนี้ทำให้ได้รับความรู้เพิ่มเติมขยายออกไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องของพระมาลัยรวมไปถึงครูบาอาจารย์ต่างๆบางท่านทางภาคเหนือ

ผมเองก้อได้เข้าไปสอบถามอาจานกูมาเหมือนกัน(google)ข้อมูลที่ได้มาก้อตรงกันกับของ.อ.รณธรรม ทุกประการครับ แต่ทั้งนี้ก้อขอขอบคุณทุกท่านที่ได้เข้ามาคอมเม้นท์แสดงความคิดเห็นกันในแบบฉบับของเพื่อนๆร่วมเวป นวรัตน์ ดอทคอม เช่นนี้และต่อไปครับ :