วันนี้ขอแนะนำวัตถุมงคลชิ้นหนึ่งท่านหลวงพ่อสมภพได้เคยสร้างขึ้นมาและถูกลืมไปจากสารบบ..เนื่องจากเป็นเครื่องรางที่ใครได้รับไปต่างเก็บกันเงียบ เก็บกันจนลืม
“เขาว่ามีแล้วทำมาค้าขึ้นดี หลายคนพลิกฟื้นคืนชีพจากความระบมทางเศรษฐกิจได้ก็เพราะวัตถุมงคลชิ้นนี้..”วัตถุมงคลชื้นนี้มีชื่อว่า
“ถุงเงินถุงทอง มหาเศรษฐี ตำรับวัดสาลีโข” หลวงพ่อสร้างขึ้นเมื่อปี ๒๕๑๒ ภายในถุงจะบรรจุ เหรียญสลึง และเมล็ดธัญพืชหลายชนิด ลักษณะของถุงจะทำจากผ้าปักดิ้นเงินดิ้นทอง ขนาดเล็กและมีเชือกรัดปากถุง...
จนในปี ๒๕๔๙ ทางกลุ่มลูกศิษย์จึงได้ขออนุญาตหลวงพ่อจัดทำ
“ถุงเงิน ถุงทอง มหาเศรษฐี” ขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อแจกเป็นที่ระลึกแก่ลูกศิษย์ที่มาใน
”งานสรงน้ำวันเกิดของหลวงพ่อ” ในวันดังกล่าวเป็นภาพที่น่าประทับใจ หลวงพ่อสมภพ ท่านออกมานั่งเป็นประธานในการแจกถุงเงินถุงทองแก่ลูกศิษย์ทุกคน แจกกับมือทุกคน แจกไปให้พรไป ตั้งแต่คนแรกจนคนสุดท้าย
ถุงเงินถุงทองที่สร้างประมาณ ๕๐๐ ถุงหมดไปภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ซึ่งปัจจุบันถุงเงินถุงทองชุดนี้ก็ถูกเก็บหากันอยู่เงียบๆในกลุ่มลูกศิษย์...
“ถุงเงิน ถุงทอง มหาเศรษฐี ตำรับวัดสาลีโข” ถูกจัดสร้างขึ้นมาอีกครั้งเพื่อแจกในงานสรงน้ำวันเกิดหลวงพ่อเมื่อเดือนมิถุนายน ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา หลวงพ่อได้ปลุกเสกวัตถุมงคลชิ้นนี้อยู่สามคืนและนำเข้าพิธีสวดนพเคราะห์ ก่อนจะแจกออกมา
ภายในถุงทองบรรจุด้วยเหรียญโภคทรัพย์จำนวน 1 บาท เป็นเงินขวัญถุงเพื่อให้ธาตุเรียกธาตุดึงดูดซึ่งกันและกัน ตอกโค้ดเป็นสัญลักษณ์เรียบร้อย และมีธัญพืชดิบที่ยังมีเชื้ออยู่อันเป็น
"คุณลักษณะ" มหามงคลดังความหมายว่า...
“เมื่อยังมีเชื้อไปตกที่ไหนก็เจริญงอกงาม” ไม่ตาย ไม่เน่า เช่น…
ข้าวเปลือกไปตกที่ไหนก็แตกตาต่อยอด เมื่อเติบโตแล้วข้าวเปลือกหนึ่งเมล็ดอาจแตกหน่อต่อยอดออกรวงไปได้ถึง 300 เมล็ด เรียกว่าเจริญงอกงามพร้อมเพิ่มพูนได้กำไรโดยถ่ายเดียว หากเป็นข้าวสาร ไปตกที่ไหนถ้าไม่เป็นอาหารไก่หรือมดแมลงก็เน่าตายอยู่ตรงนั้น เพราะเขาไม่เหลือเชื้อ
ถั่วเขียวดิบ คือความงอกงามไพบูลย์เช่นกัน และสีเขียวเหนี่ยวทรัพย์
งาขาวดิบ ให้เป็นคนละเอียด ประณีต และพร้อมจะต่อยอดทางปัญญา
กลีบดอกดาวเรือง เป็นตัวแทนของความเจริญรุ่งเรือง เบ่งบานแจ่มใส สีเหลืองเป็นสีของสมณะ ให้ใจเป็นพระก็อยู่เป็นสุข
กลีบดอกบานไม่รู้โรย มีเคล็ดว่าให้ประสบแต่ความสุขความเจริญไม่รู้โรยรา กิจการงานค้าขายได้กำไรเฟื่องฟูไม่รู้จักร่วงโรยดุจดังดอกดาวเรืองที่แม้เด็ดออกจากก้านแล้วก็ยังดำรงตนอยู่ได้ในสภาวะอันเป็นเอกเทศนั้นโดยไม่ต้องอาศัยอะไรอีก ผิดกับไม้อื่นที่เมื่อไร้ก้านและน้ำเลี้ยงแล้วก็มีแต่เหี่ยวเฉาโรยรา แต่หาใช่กับบานไม่รู้โรยไม่... ดังนั้นครูบาอาจารย์ผู้เก่งกล้าสามารถจึงนิยมเสกดอกดาวเรืองให้ศิษย์ไปบูชาเป็นเคล็ด เป็นสิริมงคลแก่ตน อาทิ ครูบาธรรมชัย ธัมมชโย วัดทุ่งหลวง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ และ หลวงพ่อเก๋ วัดแม่น้ำ อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม เป็นต้น
ท่านที่ได้ไปให้หมั่นบูชา รำลึกถึงหลวงปู่เผือก หลวงพ่อจำปา หลวงพ่อสาลีโข แล้วบริภรรมภาวนาว่า
"อะระหัง สุคะโต ภะคะวา นะชาลิติ" 9 จบก็ดี 108 จบก็ดี
จะเป็นผู้รุ่งเรืองอยู่ด้วยโภคทรัพย์ทั้งหลาย ไม่รู้จักอดอยากยากจน มีกินมีใช้ไปได้ทุก ๆ วันตามกำลังแห่งบุญที่ประกอบไว้ และตามอำนาจของการภาวนา
”จริงอยู่ถึงแม้วัตถุมงคลจะเป็นเรื่องของการเหนือจริงยากจะพิสูจน์ แต่เชื่อเถอะว่า....ถ้าไปถามคนที่เขาสนใจเรื่องพวกนี้ เขาต้องบอกว่าถึงยากจะพิสูจน์แต่ก็อยากจะลอง”คัดลอกมาจากบทความของ คุณรณธรรม ธาราพันธุ์ (พี่ต่อผู้หน้าตาดี)
เข้าสู่ระบบ 
สมัครสมาชิก
FAQ 
