นวรัตน์ดอทคอม

เนื่องด้วยหลวงตา
โดย...รณธรรม ธาราพันธุ์

ในปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันไปทั่วว่าหลวงตามหาบัว วัดป่าบ้านตาด เป็นหลักชัยที่มั่นคงแข็งแรงที่สุดแล้วในสายพระกัมมัฎฐาน ดังคำรับรองของท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทัตโต ที่ว่า

“สิ้นเราแล้ว เอาท่านมหาเป็นที่พึ่งของหมู่คณะต่อไป” สมจริงทุกประการ

ธรรมะของหลวงตามหาบัวเป็นธรรมที่ตรงต่อธรรมโดยแท้จริง ไม่เคยเคลือบแฝงความตลบหลังลวงโลกดังเช่นที่ภิกษุหลายรูปทำกัน ไม่เคยเทศน์ด่าคนโน้น จิกคนนี้ออกทางสื่อต่าง ๆ ไม่เคยเทศน์เสียดสีใครให้สะใจคนฟัง และไม่เคยเทศน์เหยียบย่ำทำลายคนอื่นเพื่อยกตนขึ้นให้สูง

ธรรมะของท่านจี้ลงที่ใจคนฟังล้วน ๆ ไม่สะเปะสะปะไปไหน กำหนดลงให้คนผู้ฟังโดยเคารพทั้งหลายนั้นได้นำธรรมที่ท่านแลกมาด้วยชีวิตไปพิจารณาแก้ไขข้อบกพร่องที่ตนมี จะได้เป็นผลประโยชน์แก่ตน แก่คนรอบข้าง และสังคม

สำคัญที่สุดคือ “ดัด” ตัวเองนั่นเอง

เมื่อท่านเชิดชูบูชาธรรมโดยสุดส่วนของหัวใจ ท่านจึงให้ความสำคัญต่ออรรถธรรมที่ท่านถ่ายทอดเพื่อเป็นคติแบบอย่างแก่สัตวโลกเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นหนังสือธรรมะ และเทปแสดงธรรมของท่านทั้งหลายทั้งปวงจึงไม่เคยนำมาแปรรูปเป็นเม็ดเงินให้กับวัดป่าบ้านตาด แต่แปรรูปเป็น ‘ธรรมทาน’ อันยิ่งใหญ่ เพื่อยกชูดวงใจของสัตว์ทั้งสิ้นที่ ‘โอปนยิโก’ คือ น้อมเอาธรรมของท่านมาปฏิบัติ

ท่าน ‘ให้’ อย่างไม่เลือกชั้นวรรณะ ฐานันดร ยศ ศักดิ์ เพศ วัย ตลอดชีวิตของท่านมีแต่ให้อย่างเมตตาในทุกผู้คนที่ถูกไฟกิเลสเผาลนชนิดดับไม่เป็น ในเมื่อไฟนี้เกิดขึ้นที่ ‘ใจ’ ท่านจึงให้ความสำคัญต่อการอบรม ‘ใจ’ ดวงนี้เป็นที่สุด ดังท่านกล่าวว่า

“เราเห็นคุณค่าของการอ่านหนังสือทางด้านธรรมะเป็นสำคัญ อ่านทางโลกมันมีฉากหน้าฉากหลัง สุดท้ายก็ฉากหลังนั่นแหละทำลาย ฉากหน้าเป็นเครื่องล่อหูล่อตาล่อใจไปหน่อย ๆ ฉากหลังนี้สำคัญ แทงเข้าไปเลย เสียมากต่อมาก แต่เมื่อไม่มีใครคิดทางเรื่องเสียแล้วก็ มันจะเสียขนาดไหนก็ไม่สน มีแต่บืนหน้าไปเรื่อย ๆ ความฉิบหายก็ไปเรื่อย ๆ เหมือนไฟลามทุ่ง

ส่วนที่เป็นสาธารณะประโยชน์ก็มีไม่ได้ปฏิเสธ แต่ผู้ที่อ่านส่วนมากมักอ่านด้วยความเพลิดเพลินละซิ ไม่ได้อ่านเพื่อสารประโยชน์อะไรนักนะ ยิ่งเป็นเด็กหนุ่มเด็กสาวด้วยแล้วคึกคะนองนี้ โอ๊ย เป็นบ้าไปเลยเทียว บ้าสด ๆ ร้อน ๆ ยิ่งเห็นโป๊ ๆ เป๊ ๆ ด้วยแล้ว ยิ่งไปใหญ่เลยนะ ลืมนุ่งซิ่นนุ่งผ้านั่นแหละ วิ่งเป็นบ้าเหมือนหมา นี่ละอำนาจของกามตัณหามันใช่เล่นเมื่อไร มันเคยทำลายโลกมามากต่อมากแล้ว อันไหนก็ไม่รุนแรงเหมือนอันนี้ อันนี้รุนแรงมาก ไม่ว่าสัตว์ว่าคน ถ้าอันนี้ลงได้บีบหัวใจแล้วอยู่ไม่ได้ ต้องดิ้นเทียว

ท่านจึงให้มีน้ำ คือ ธรรมะ อ่านธรรมะ ฟังธรรมะ อบรมธรรม เพื่อดับไฟในใจ เพราะสิ่งที่ทำให้เพลิดเพลินนั้นเป็นสิ่งที่มีพิษภัยและความโศกเศร้าแฝงอยู่ในนั้น จึงนำธรรมะเข้าไปชะล้างในจุดนั้น เปิดออกเพื่อเห็นโทษของมัน ถ้ามีแต่สิ่งเหล่านี้ถึงจะมีโทษขนาดไหนก็ไม่ได้เห็นโทษ เพราะไม่สนใจดูโทษ พอธรรมะส่องเข้าไปปั๊ป ก็เห็นโทษของมันมากน้อย เห็นเรื่อย ๆ เห็นหลายครั้งหลายหนก็มีกำลังมากและปราบกันได้ ๆ อย่างน้อยก็อยู่ด้วยความสงบเย็นใจ ไม่ปีนรั้วปีนลูกกรงอย่างเขาว่า

เราเห็นอย่างนั้นแหละจึงได้พิมพ์หนังสือออกแจก แรกก็ทางวัดพิมพ์แจกก่อน ทีนี้ต่อมาบรรดาลูกศิษย์ลูกหาก็พิมพ์ เลยพิมพ์กันเป็นเนื้อเป็นหนังจริง ๆ ทางวัดก็เป็นอันว่าปล่อย เป็นแต่เพียงว่ารับแจกให้ ทำออกมาแล้วก็แจกประชาชนญาติโยม เพราะเราเห็นคุณค่าของการอ่านหนังสือธรรมะนี้มากอย่างฝังใจ นี้หลวงตาบัวได้บวชมาแต่หนุ่มฟ้อจนกระทั่งป่านนี้ก็เพราะได้อ่านหนังสือ ให้ลูกหลานทั้งหลายเอาไปเป็นคติ...”

ดังที่ท่านกล่าวมาทั้งหมดนี้คือความจริงที่ได้เห็นได้ฟังกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอย่างยากจะปฏิเสธ ทั้งผู้ใหญ่และเด็กตกต่ำทำชั่วกันมากก็เพราะราคะตัณหา ยังเพิ่มยาบ้ายาอีเสริมความขาดสติให้หน้าหนาเข้าไปอีก...

ก็ป่วยการจะฉุดลาก

อย่างที่เรียนให้ทราบแล้วว่า หลวงตามหาบัวไม่เคยจำหน่ายเทปธรรมะและหนังสือธรรมะ ด้วยเหตุผลที่ว่า ธรรมะเป็นของสูงค่าเกินกว่าจะมาตีราคาเป็นเงินเป็นทอง ท่านจึงไม่ให้มีการจำหน่ายรวมไปถึงไม่ให้ผู้ใดกระทำตนเป็นนายหน้าเอาไปพิมพ์เพื่อการค้าในทุก ๆ ทาง แม้แต่หนังสือโลกทิพย์เขียนจดหมายไปขออนุญาตพิมพ์เทศน์ของท่านลงบ้างเป็นครั้งคราว ท่านยังไม่อนุญาต

เพราะโลกทิพย์ก็เป็นหนังสือที่เริ่มด้วย ‘ขาย’ เช่นกัน
หลวงตามหาบัวท่านจึงเขียนชี้แจงเอาไว้ในหนังสือธรรมะทุกเล่มของท่านว่า

“ถ้าท่านผู้ใดประสงค์จะพิมพ์แจกเป็นธรรมทาน ท่านผู้นั้นกรุณาพิมพ์ได้ตามประสงค์โดยไม่ต้องขออนุญาตแต่อย่างใด นอกจากพิมพ์เพื่อจำหน่ายจึงขอสงวนลิขสิทธิ์ เพราะผู้แสดงไม่ต้องการอะไรยิ่งกว่าใจที่เป็นสมบัติล้ำค่ากว่าสมบัติใด ๆ ในโลก”

นี่เป็นเหตุผลที่ควรยกใส่เกล้า หากผู้นั้นพอจะมีความเคารพใน ‘ธรรม’ หรือความเคารพใน ‘ท่าน’ อยู่บ้าง เว้นเสียแต่ผู้หูหนวกตาบอดก็ต้องยกให้เป็นเรื่องบุญ-กรรม

หูหนวกตาบอด แต่สอดรู้

วันนี้ก็มีคนกล้าในสิ่งที่ไม่ควรกล้า ทำหนังสือออกมาตบตาชาวโลกให้ชื่อว่า ‘เพชรน้ำหนึ่งหลวงตาบัว’ บอกเล่าไว้หน้าปกว่า ‘ธรรมาวุธหลวงตาบัว พร้อมประวัติวัตถุมงคลพระสมเด็จชานหมาก’ ราคาเล่มละ 65 บาท

เงินนิดหน่อยแลกนรกเยอะ ๆ

หน้าปกมีรูปพระสมเด็จคู่กับหลวงตาบัว เปิดมาเป็นรูปหลวงปู่มั่นและพระประธานในศาลาวัดป่าบ้านตาด ซึ่งทั้งหมดถ่ายก็อปปี้เอามาจากหนังสือธรรมะของท่านโดยไม่ต้องลงทุนไปวัดให้เมื่อยตุ้ม เปิดมาอีกเป็นรูปพระสมเด็จสองพิมพ์ เปิดไปอีกเป็นเทศน์ของท่านล้วน ๆ ที่ขโมยเอาไปจากหนังสือ ‘หลักของใจ’ และ ‘ปฏิปทาพระธุดงค์กรรมฐานฯ’ จนจบหน้าสุดท้าย

ไม่ปรากฏประวัติวัตถุมงคลแม้สักน้อย

ก็จะปรากฏอะไร ? ของขี้โม้อย่างนี้จะหาประวัติโม้มาจากไหน ? ในเมื่อหลวงตาไม่มีพระเครื่องแล้ว จะเอาประวัติมาจากใครได้ นอกจากโม้เองซึ่งก็คงโม้ไม่ออก จึงหลอกเอาสด ๆ ร้อน ๆ ใส่ปากแล้วไม่อร่อยยังปากพองอีก

ถ้าอยากอ่านธรรมะของท่าน ขอจากใครที่เคยไปกราบก็ได้ ลองติดต่อที่โรงพิมพ์ก็ได้ครับ ฟรีทั้งนั้น ไอ้แบบขโมยมาขายนี่ไม่เข้าท่า หนำซ้ำยังโกหกเรื่องพระเครื่องอีก ทำผิดวัตถุประสงค์ของทางวัดและคณะศิษย์ทั้งหมดอย่างไม่น่าให้อภัย

การกระทำที่ปราศจากสัมมาคารวะอย่างนี้ หากคณะศิษย์กลุ่มหนึ่งกลุ่มใดคิดฟ้องร้อง ก็จะทำได้อย่างไม่มีข้อโต้แย้งใด ๆ เพราะวัตถุประสงค์ทางวัดก็บอกแจ้งชัดอยู่แล้ว จะติดก็ตรงที่หนังสือเล่มนี้ไม่ระบุชื่อคนเขียน ไม่มีชื่อสำนักพิมพ์

ป้องกันตัวไว้พร้อมสรรพ

บุคคลที่คิดหาผลประโยชน์ใส่ตนอย่างไม่คำนึงถึงคนอื่นยังมีอีกมาก ผมคงไม่สามารถเตือนภัยไปยังพี่น้องชาวพุทธทั้งหลายได้ทั่ว คงจะป่าวร้องกันอยู่แค่กลุ่มเราเล็ก ๆ แต่ก็ยังดีนะ ดีกว่าบอกใครไม่ทัน เตือนใครไม่ได้ ใครที่คิดจะฝากเตือนกันต่อ ๆ ไป ผมก็ขออนุโมทนาไว้ด้วย เพราะเท่ากับว่าเราไม่สนับสนุนมหาโจรให้มีกำลังกล้าไปปล้นฆ่าคนอื่น ๆ ประการหนึ่ง และไม่ทำให้คนอื่นถูกปิดหูปิดตาเที่ยววิ่งแสวงหาพระปลอมมาแขวนให้หนักคออีกประการหนึ่ง เสียเงินก็เสียแล้วภายหลังอาจเสียชีวิตได้อีก เพราะพระไม่มีพุทธคุณ

ผมเบื่อคนชั่วพวกนี้จังเลย

ถ้าใครคิดว่ารู้ดีเรื่องพระสมเด็จนี้ หรือใครเป็นคนสร้าง จะนั่งยันยืนยันว่าหลวงตาอธิษฐานจิตให้จริง โปรดติดต่อมาที่ผมด้วย แล้วผมจะชวนไปวัดป่าบ้านตาด ให้หลวงตาเบิ๊ดกระโหลกผมที่โง่นัก ไม่รู้จักของดีวิเศษเช่นนี้ แต่ถ้าโดนรุมเหยียบ....

โทษกันไม่ได้นะ...เอ้อ...


บทความนี้ได้ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2541

จำได้เลาๆว่า เคยซื้อเล่มนี้มาด้วยฮ

แต่ซื้อมือสอง ราคา 10 บาท

แล้วไม่มีพระมาด้วยนะฮะ

แต่ตอนซื้อไม่ได้หวังพระหรอกฮะ แต่เห็นเป็นหนังสือที่มีหลวงตา

เลยซื้อมาอ่ะฮะ

เด็กลึกลับ ไม่ได้ทำอะไรผิดใช่ไหมฮะ

คริ คริ คริ

_________________
ชาตินี้ไม่จริง ชาติไหนก็ไม่จริง