นวรัตน์ดอทคอม

ผมได้อ่านเรื่องราวหลายอย่างจากประสบการณ์ของท่านพลโทสมาน วีระไวทยะ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิญญาณ และโอปาติกะต่างๆ จึงขอโอกาสนำมาเผยแพร่ให้ชาว น. ได้อ่านกันครับ

เมื่อวันที่ 15 มิ.ย 2508 ข้าพเจ้า(พล.ท สมานวีระไวทยะ)ได้รับโทรศัพท์จากคุณสาย รัตนสมบัตติ แห่งกรมสรรพสามิต ซึ่งข้าพเจ้าเคารพท่านรักท่านมาก พี่สายแจ้งว่าจะมาพบข้าพเจ้าที่บ้านพร้อมกับคุณจรูญ ประกาศสุขการ (รองอธิบดีกรม ขณะนั้น) ด้วยมีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับกรมสรรพสามิตจะมาขอปรึกษาให้ช้วยแก้ปัญหาลึกลับซับซ้อน ซึ่งเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องทุกคนกำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้และไม่มีผู้ใดสามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นได้

ทุกท่านมาพบข้าพเจ้าพร้อมกันที่บ้านบางกะปิ ขณะนั้นบังเอิญมีเพื่อนนายทหารชั้นผู้ใหญ่ของข้าพเจ้ากับภรรยาคือพล.อเฉลียว เสนาธิการ รร.นายร้อยจปร (ณ ขณะนั้น..)

คุณสายเล่าให้ฟังว่า เนื่องจาก บริษัท สุรามัชการ จำกัด ซึ่งมีคนจีนชื่อ(บ้วยหลือลัก) เป็นเจ้าของ เป็นผู้ประมูลการต้มกลั่นเหล้าของจ.เชียงใหม่จากกรมสรรพสานมิตได้ และบัดนี้กำลังดำเนินการก่อสร้างโรงงานแต่เกิดมีอุปสรรคและอันตรายอย่างร้ายแรงถึงแก่ชีวิตขึ้นในสถานที่ก่อสร้างแห่งนั้นถึงขนาดผู้จัดการตายไปแล้ว1 คนงานอีก2 ทำให้เสียขวัญไปตามๆกัน อีกทั้งรองผู้จัดการก็มาล้มใป่วยอย่างไม่มีสาเหตุ หากสร้างเสร็จไม่ทันจะทำให้ทางรัฐบาล(กรมสรรพ) ต้องขาดราบได้ไปปีละ10กว่าล้าน ขอให้ช่วยแก้ไขด้วย...

เมื่อข้าพเจ้าได้รับฟังและทราบเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการชี้แจงและอธิบายของบุคคลทั้ง3คือ คุณสาย คุณจรูญ และคุณเทียมแล้ว จึงพิจารณาว่าควรจะช่วยเพื่อเห็นแก่ผลประโยชน์ของหลวงหรือประเทศชาติที่ต้องสูญเสียไป เพราะงานต้องหยุดชะงักลง จะลองเอาตัวเข้าเสี่ยงดู ถ้าเป็นผลดีก็เสมอตัว และได้ชื่อว่าช่วยชาติ แต่ถ้าพลาดก็เสียชื่อ

เมื่อข้าพเจ้ารับปากแล้ว จึงทำจิตเป็นสมาธิติดต่อกับดวงพระวิญญานที่เชียงใหม่(บริษัทสุรามัชการ) อันเป็นที่เกิดเหตุ (โดยไม่มีเข้าทรงอะไรทั้งสิ้น) จากผลของการติดต่อกับดวงวิญญาณทางสมาธิจิต ทำให้ได้ทราบเรื่องต่างๆ ตามคำสนทนาโต้ตอบกันดังต่อไปนี้....

ข้าพเจ้า(พล.ท สมาน)- ขออัญเชิญดวงพระวิญญานท่านที่สถิดอยู่ ณ ที่สร้างโรงกลั่นสุราของรัฐบาล เพื่อสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและเพื่อทราบความต้องการของท่านว่า ท่านจะมีความประสงค์หรือปราถนาอย่างไร....

เมื่อข้าพเจ้ากล่าวคำเชิญแล้ว บัดนั้นเองก็บังเกิดมีเงาดำทะมืนสูงใหญ่มหึมาปรากฏขึ้นข้างกายข้าพเจ้า แต่ก็ไม่เห็นรูปร่างหน้าตา และลักษณะท่าทางอย่างไร..

ข้าพเจ้าจึงกล่าวในใจว่า ...ขอให้ท่านปรากฏรูปร่างให้เห็นได้ชัดเจนแจ่มแจ้งเถิด เพื่อจะได้ทำความรู้จักและพูดจาโต้ตอบกันได้ถนัด สักครู่ เงาดำก็ค่อยๆปรากฏเป็นรูปร่างกำยำสูงใหญ่ในเครื่องทรงสีเขียว ข้าพเจ้าได้ถามท่านว่าคือใคร? มาจากไหน? ...

ท้าวรณกาจ- เราคือ ท้าวรณกาจพนาสูรย์ ผู้ปรกครองดินแดนแคว้นอาณาจักรเวียงพิงค์มาตั้งแต่สมัยโบราณกว่า 2000ปีมาแล้ว เรามาตามคำเชิญขิงท่านเพื่อชึ้แจงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น เนื่องจากการกระทำอันเลวทรามต่ำช้าของผวกโรงเหล้าที่เชียงใหม่ ชึ่งเราถือว่าเป็นการดูหมิ่นเหยียบหยามเรามากตามที่พวกเขาได้เล่าให้ท่านฝังแล้ว วึ่งเราจะไม่ยอมยกโทษให้เลยและเรามีอำนาจที่จะลงโทษผู้ที่กระทำการหยาบช้าโอหัง บังอาจลบหลู่ดูหมิ่นเรา ตังที่ปรากฏมาแล้วทั้ง3คนนั้น...

หากผู้ใดยังขืนกระทำการดูหมิ่นเราอีก เราจะไม่ไว้หน้า และจะไม่ปรานีแก่มันเลย แต่ถ้าผู้ใดเคารพให้เกียรติเราๆจะสนับสนุนช่วยเหลือให้เป็นสุขปลอดภัย และมีความเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไปทั้งส่วนตัวและครอบครัวและบริวาร

พล.ท.สมาน- ท่านต้องการให้ปฎิบัติหรือกระทำอย่างไร จึงจะเป็นการลบล้างการกระทำที่ไม่ดีซึ่งพวกที่ได้ลบหลู่ดูหมิ่นต่อท่านผู้มีคุณต่อแผ่นดินเชียงใหม่ เพราะบัดนี้ พวกมนุษย์ที่ได้กระทำพิดพลาดหยาบช้าต่อท่านไปโดยความประมาทเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการกระทำผิดอย่างอภัยให้ไม่ได้นั้นแล้ว และยอมปฏิบัตตามความประสงค์ของท่านทุกอย่าง (ลืมเล่าไปคนพื้นที่ช่วยกันทำลายศาลท่านพร้อมกับโยนศาลท่านทิ้งลงแม่น้ำปึงแถมยังป่าวร้องไชโยด้วยความดีอกดีใจที่ได้ทำลายศาลท่านอย่างเลือดเย็น)

ท่านท้าวรณกาจ- ต้องสร้างศาลให้เราใหม่ การทำพิธีอัญเชิญนั้นไม่มีใครจะทำได้ เพราะจิตไม่ถึงเรา นอกจากท่านคนเดียวเท่านั้นถ้าให้คนอื่นมาทำจะเกิดยุ่งกันอีกจึงขอให้ท่านไปช่วยทำให้เรา ให้เสร็จภายในวันที่6 กรกฏาคม 2508 และให้ทำพิธีในวันที่10เลยทีเดียว ส่วนรูปของเราให้ไปเอามีพร้อมแล้วตรงกับที่เราต้องการ อยู่ที่ช่างแกะที่หางดง เป็นช่างแกะอายุ70ปีอยู่บ้านเลขที่....แล้วให้ไปตามที่เราสั่ง พอไปถึงให้มันเอาออกมา มันเรียกเงินเท่าไหร่ ก็ให้มันไป....

ในที่สุดทางการก็ได้ทำการสร้างศาลให้ท่านพร้อมกับมีพิธีทางสงฆ์และพิธีบวงสรวงโดยพล.ท สมาน วีระไวทยะ เป็นคนเชิญประดิษฐาน ทราบมาว่าผู้ได้สัมปะทานทุกๆรุ่นจะมีแต่ความรำรวยมากจากท่านท้าวแล้วพากันดูแลศาลท่านรุ่นสู่รุ่น....

ครั้นถึงวันที่ 10 กรกฎาคม 2508 เวลา 09.00 น. หลังจากที่เตรียมการทุกอย่างแล้วจึงได้เริ่มทำพิธีเจริญพระพุทธมนต์และพิธีอัญเชิญดวงวิญญาณท่าน ท้าวรณกาจพนาสูรย์เข้าสิงสถิตในพระรูป แล้วเชิญไปประดิษฐาน ณ พระตำหนักริมแม่น้ำปิง เมื่อเวลาประมาณ 10.15 น.

ขณะนั้นท้องฟ้าซึ่งกำลังมีปุยเมฆบดบังดวงอาทิตย์อยู่ก็เปิดสว่างสดใสขึ้นทันที และมีคนคนหนึ่ง (เข้าใจว่าเป็นผู้ช่วยสรรพสามิตรจังหวัด ซึ่งเป็นผู้ไม่ไคร่เชื่ออะไร โดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องวิญญาณ) ได้บังเอิญมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่กำลังปลอดโปร่งและผ่องใสมีแสงแดดแผดจ้าอยู่ในขณะนั้น เขาได้แลเห็นพระอาทิตย์ทรงกลด มีรัศมีแจ่มใสงดงามมากถึงกับขนลุกซู่ไปทั้งตัว พลางร้องให้คนอื่นๆดู และเมื่อทุกคนรวมทั้งข้าพเจ้าแหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็ปรากฏว่าเห็นพระอาทิตย์ทรงกลดเป็นวงกว้างใหญ่ มีรัศมีสีต่างๆสดสวยงดงามเป็นศุภนิมิตอันดีอย่างยิ่ง

ขอบคุณ คุณ BECKNUI มากครับ
อยากอ่านต่ออีกครับ

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆครับ

_________________
"ความทุกข์มันเข้ามาได้เพราะเราไม่ภาวนา เมื่อภาวนาแล้ว มันก็หมดลง"