"ผีบังไพร"
ศุกร์ 10 ต.ค. 2008 12:44 pm
เมื่อตะก่อน วัดลาดบัวขาว ยังเป็นวัดท่าวัวอยู่ หลวงพ่อสุรินทร์ท่านมาเปลี่ยนชื่อเป็นวัดลาดบัวขาว ในสมัยที่ท่านเป็นเจ้าอาวาส ด้านหลังของวัดนั้น เมื่อก่อนเป็นดงสัก และเป็นป่าทึบ ผู้คนส่วนมากจะอาศัยอยู่ริมแม่น้ำ หลังๆมีการทำชลประทาน ป่าไม้ต่างๆจึงหายไปและมีคนเข้ามาจับจองที่ทำกิน ในป่าย่อมมีอาถรรพ์ของป่า ใครที่กระทำการใดในเชิงลบหลู่หรือไม่ดีแล้ว ก็มักจะได้รับผลร้ายติดตามมา ชาวบ้านแถววัดมักจะได้ยินเรื่องราวของวิญาณหลังดงสัก ใหญ่ แถวทางจะไปหุบกระทิง ห่างจากวัดไม่ถึงห้ากิโล ชาวบ้านและพวกชลประธาน ที่เข้าไปทำงานและถางป่าถางไร่ มักจะได้รับความเดือดร้อนจากสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น เช่นนายเตียบ ที่ต้องมาขอความช่วยเหลือจากหลวงพ่อ เนื่องจากลูกชายหายตัวไปขณะที่ตนเข้าไปทำงานให้กับพว ก
ชลประทาน
"หลวงพ่อครับ ลูกชายผมมันหายไป คนออกตามกันตั้งเท่าไหร่ก็ไม่เจอ............"
"เอ็ง ไม่ดูแลให้มันดี ปล่อยเด็กมันได้ยังไง....."
หลวงพ่อพูดไปมองหน้าชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ๆนั่งอยู่ห น้ากุฏิ
"ไอ้เตียบมันฟันต้นสักใหญ่เมื่อวาน ผมบอกมันแล้วว่าให้จุดธูปบอกก่อน มันไม่เชื่อ..."
"ก็นายเขาสั่งให้ตัว ผมก็ไม่กล้าขัด"
นายเตียบหันไปทางนายช่าง ซึ่งตอนนี้ทำท่าเลิกลักอยู่ นายช่างผู้ไม่เชื่อเรื่องไร้สาระ แต่หากคราวนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนเล่นงาน แต่หลายครั้งเข้าจนแม้ตัวเองก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด คราวที่ไปเยี่ยวรด ไม้ใหญ่ในดงนั้น หากแต่คราาวนั้นได้น้ำมนต์หลวงพ่อช่วยเอาไว้ จึงรอกมาได้
"ผมก็ไม่นึกว่าจะมีอะไรครับ นี่หลังๆร้ายหนัก ข้าวของเครื่องมือ ก็หายไป ไม่รู้อยู่ที่ไหน ผมนึกว่าคนงานเอาไป แต่ก็ค้นดูทุกบ้านก็ไม่พบ คราวนี้ลูกนายเตียบ ผมก็เลย....."
นายช่างระดับ4 ผู้ควบคุมดูแลงาน เล่าเรื่องราวต่างๆให้หลวงพ่อฟัง
"เห็นจะต้องแตกหัก ข้าเองเป็นพระ ไม่อยากจะไปยุ่งเกี่ยว แต่ไม่ยังงั้นมันจะยุ่งกันไปอีกนาน................. ...."
หลวงพ่อสุรินทร์ เข้าไปในกุฏิ นุ่งผ้ารัดกุมเดินออกมา หยิบผ้าสังฆาฏิพาดบ่า ในมือที่ชาวบ้านเห็นนั่นก็คือ ถุงผ้า แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าอะไรอยู่ในนั้น
รถหกล้อปุเลงมาถึงบริเวณที่กำลังทำงานกัน ทุกคนหยุดและวิ่งมาหาหลวงพ่อ ต่างแย่งกันพูดเซ็งแซ่ ฟังไม่ได้ความ แต่ได้ความว่า พวกที่เข้าไปหาในดงสัก โดนผีหลอกวิ่งออกมาหมาดๆนี่เอง
"เฮ้อ อะไรกันนักกันหนา ทำไมถึงได้ดุอย่างนี้นะ พวกเอ็งไปทำอะไรไม่ดีเข้าแน่ๆ บอกดีๆเขาน่าจะยอมหรอก "
หลวงพ่อเดินเข้าไปยืนหน้าดง ปักธูปที่จุดทีละดอก ห่างกันเป็นช่วง นับได้ห้าดอก
"ไม่ต้องตามเข้ามา ได้ยินอะไรก็ให้อยู่เฉย"
หลวงพ่อสุรินทร์สั่งความเอาไว้ดังนั้น แล้วท่านก็เดินเข้าไปในดงสักที่ยังไม่ได้โดนเครื่องต ัด ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่จากที่ชาวบ้านเห็นและรับรู้ เมื่อหลวงพ่อสุรินทร์เดินเข้าไปสักพัก ลมที่ดูสงบๆก็พัดอื้ออึง เสียงหวีดหวิว ดังสนั่น ไม้น้อยใหญ่ลั่นเอี๊ยด กรอบแกรบ และชาวบ้านที่นั่งอยู่ด้านนอกนับสิบ ต่างก็ต้องขนลุกซู่ เมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนพูดออกมาจากในดง มีเสียงเหมือนคนถกเถียงกัน แต่ฟังดูน่ากลัวเพราะเสียงพูดฟังดูแหบพร่าน่ากลัว ยิ่งนานไป ลมพายุดูเหมือนจะแรงยิ่งขึ้นๆ กิ่งไม้เริ่มหักรานลงบ้างแล้ว แต่ทุกคนก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากจะนั่งรอเพียงอย่างเดีย ว
"ฟี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...................... ........."
ชาวบ้านทุกคนได้ยินเสียงอะไรสักอย่างนึง ดังแหลมออกมาจากในดงสัก แล้วพายุก็เงียบสงบ ทุกอย่างดูปรกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลวงพ่อสุรินทร์เดินจุงมือเด็กชายวัย6-7ขวบออกมา คนนึง พร้อมกับร่างกายที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อของท่าน ถุงในมือของหลวงพ่อบัดนี้ว่างเปล่า เหลือเพียงแต่ถุงเปล่าเท่านั้น มีคนนึงสังเกตุเพียงแต่ว่า ธูปที่หลวงพ่อจุด หมดดอกพอดีเมื่อท่านออกมา
"ลูกเอ็งไปกินของเซ่นเข้า แล้วก็พวกเอ็งทำอะไรกันมั่วๆไปหมด เขาเอาเรื่องเข้านะซี แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว แต่ข้าขอเลยนะ อย่าทำอะไรที่เป็นการผิดศีลธรรมแถวนี้เด็ดขาด....... ."
ไม่มีใครรู้ว่า อะไรเกิดขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าใครทำผิดอะไร และในถุงที่หลวงพ่อถือเข้าไปมีอะไร รู้เพียงแต่ว่าเจอพวกเครื่องมือต่างๆวางอยู่ที่โคนจอ มปลวกด้านใน และหลังจากวันนั้น ชาวบ้านก็ทำศาลเพียงตาเอาไว้ในดงสักนั้น แต่ในปัจจุบันได้ถูกรื้อทิ้งไปหมดแล้ว กลายเป็นถนน และคลองชลประทาน ไปหมด และลูกชายนายเตียบ ก็ออกมาจากที่นั่นอย่างปลอดภัย แต่คำบอกเล่าของลูกชายนายเตียบ ทำให้ชาวบ้านสมัยนั้น ต้องจดจำไปตลอด
"หนูเห็นคนผู้ชาย คนผู้หญิง ยืนล้อมหนู เอาไว้ หลวงปู่เดินมาหา คนพวกนั้นเลยให้หนูออกมาหาหลวงปู่ได้จ๊ะ....."
ในรูปเป็นพระปูนปั้นสมัยเก่าแก่ ที่ชาวบ้านบอกเล่ากันว่า ได้ถูกบูรณะมาหนนึงตอนหลวงพ่อสุรินทร์อยู่ และมีการบรรจุข้าวของพระเครื่องอะไรต่างๆเอาไว้ด้วย หากใครไปวัด ก็ลองกราบไหว้ขอโชคลาภจากท่านดูบ้างนะครับ
ชลประทาน
"หลวงพ่อครับ ลูกชายผมมันหายไป คนออกตามกันตั้งเท่าไหร่ก็ไม่เจอ............"
"เอ็ง ไม่ดูแลให้มันดี ปล่อยเด็กมันได้ยังไง....."
หลวงพ่อพูดไปมองหน้าชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ๆนั่งอยู่ห น้ากุฏิ
"ไอ้เตียบมันฟันต้นสักใหญ่เมื่อวาน ผมบอกมันแล้วว่าให้จุดธูปบอกก่อน มันไม่เชื่อ..."
"ก็นายเขาสั่งให้ตัว ผมก็ไม่กล้าขัด"
นายเตียบหันไปทางนายช่าง ซึ่งตอนนี้ทำท่าเลิกลักอยู่ นายช่างผู้ไม่เชื่อเรื่องไร้สาระ แต่หากคราวนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนเล่นงาน แต่หลายครั้งเข้าจนแม้ตัวเองก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด คราวที่ไปเยี่ยวรด ไม้ใหญ่ในดงนั้น หากแต่คราาวนั้นได้น้ำมนต์หลวงพ่อช่วยเอาไว้ จึงรอกมาได้
"ผมก็ไม่นึกว่าจะมีอะไรครับ นี่หลังๆร้ายหนัก ข้าวของเครื่องมือ ก็หายไป ไม่รู้อยู่ที่ไหน ผมนึกว่าคนงานเอาไป แต่ก็ค้นดูทุกบ้านก็ไม่พบ คราวนี้ลูกนายเตียบ ผมก็เลย....."
นายช่างระดับ4 ผู้ควบคุมดูแลงาน เล่าเรื่องราวต่างๆให้หลวงพ่อฟัง
"เห็นจะต้องแตกหัก ข้าเองเป็นพระ ไม่อยากจะไปยุ่งเกี่ยว แต่ไม่ยังงั้นมันจะยุ่งกันไปอีกนาน................. ...."
หลวงพ่อสุรินทร์ เข้าไปในกุฏิ นุ่งผ้ารัดกุมเดินออกมา หยิบผ้าสังฆาฏิพาดบ่า ในมือที่ชาวบ้านเห็นนั่นก็คือ ถุงผ้า แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าอะไรอยู่ในนั้น
รถหกล้อปุเลงมาถึงบริเวณที่กำลังทำงานกัน ทุกคนหยุดและวิ่งมาหาหลวงพ่อ ต่างแย่งกันพูดเซ็งแซ่ ฟังไม่ได้ความ แต่ได้ความว่า พวกที่เข้าไปหาในดงสัก โดนผีหลอกวิ่งออกมาหมาดๆนี่เอง
"เฮ้อ อะไรกันนักกันหนา ทำไมถึงได้ดุอย่างนี้นะ พวกเอ็งไปทำอะไรไม่ดีเข้าแน่ๆ บอกดีๆเขาน่าจะยอมหรอก "
หลวงพ่อเดินเข้าไปยืนหน้าดง ปักธูปที่จุดทีละดอก ห่างกันเป็นช่วง นับได้ห้าดอก
"ไม่ต้องตามเข้ามา ได้ยินอะไรก็ให้อยู่เฉย"
หลวงพ่อสุรินทร์สั่งความเอาไว้ดังนั้น แล้วท่านก็เดินเข้าไปในดงสักที่ยังไม่ได้โดนเครื่องต ัด ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่จากที่ชาวบ้านเห็นและรับรู้ เมื่อหลวงพ่อสุรินทร์เดินเข้าไปสักพัก ลมที่ดูสงบๆก็พัดอื้ออึง เสียงหวีดหวิว ดังสนั่น ไม้น้อยใหญ่ลั่นเอี๊ยด กรอบแกรบ และชาวบ้านที่นั่งอยู่ด้านนอกนับสิบ ต่างก็ต้องขนลุกซู่ เมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนพูดออกมาจากในดง มีเสียงเหมือนคนถกเถียงกัน แต่ฟังดูน่ากลัวเพราะเสียงพูดฟังดูแหบพร่าน่ากลัว ยิ่งนานไป ลมพายุดูเหมือนจะแรงยิ่งขึ้นๆ กิ่งไม้เริ่มหักรานลงบ้างแล้ว แต่ทุกคนก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากจะนั่งรอเพียงอย่างเดีย ว
"ฟี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...................... ........."
ชาวบ้านทุกคนได้ยินเสียงอะไรสักอย่างนึง ดังแหลมออกมาจากในดงสัก แล้วพายุก็เงียบสงบ ทุกอย่างดูปรกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลวงพ่อสุรินทร์เดินจุงมือเด็กชายวัย6-7ขวบออกมา คนนึง พร้อมกับร่างกายที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อของท่าน ถุงในมือของหลวงพ่อบัดนี้ว่างเปล่า เหลือเพียงแต่ถุงเปล่าเท่านั้น มีคนนึงสังเกตุเพียงแต่ว่า ธูปที่หลวงพ่อจุด หมดดอกพอดีเมื่อท่านออกมา
"ลูกเอ็งไปกินของเซ่นเข้า แล้วก็พวกเอ็งทำอะไรกันมั่วๆไปหมด เขาเอาเรื่องเข้านะซี แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว แต่ข้าขอเลยนะ อย่าทำอะไรที่เป็นการผิดศีลธรรมแถวนี้เด็ดขาด....... ."
ไม่มีใครรู้ว่า อะไรเกิดขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าใครทำผิดอะไร และในถุงที่หลวงพ่อถือเข้าไปมีอะไร รู้เพียงแต่ว่าเจอพวกเครื่องมือต่างๆวางอยู่ที่โคนจอ มปลวกด้านใน และหลังจากวันนั้น ชาวบ้านก็ทำศาลเพียงตาเอาไว้ในดงสักนั้น แต่ในปัจจุบันได้ถูกรื้อทิ้งไปหมดแล้ว กลายเป็นถนน และคลองชลประทาน ไปหมด และลูกชายนายเตียบ ก็ออกมาจากที่นั่นอย่างปลอดภัย แต่คำบอกเล่าของลูกชายนายเตียบ ทำให้ชาวบ้านสมัยนั้น ต้องจดจำไปตลอด
"หนูเห็นคนผู้ชาย คนผู้หญิง ยืนล้อมหนู เอาไว้ หลวงปู่เดินมาหา คนพวกนั้นเลยให้หนูออกมาหาหลวงปู่ได้จ๊ะ....."
ในรูปเป็นพระปูนปั้นสมัยเก่าแก่ ที่ชาวบ้านบอกเล่ากันว่า ได้ถูกบูรณะมาหนนึงตอนหลวงพ่อสุรินทร์อยู่ และมีการบรรจุข้าวของพระเครื่องอะไรต่างๆเอาไว้ด้วย หากใครไปวัด ก็ลองกราบไหว้ขอโชคลาภจากท่านดูบ้างนะครับ
- แนบไฟล์
-
- %E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%A7%205-7-51%20006.jpg (78.2 KiB) เปิดดู 2123 ครั้ง
-
- %E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%A7%205-7-51%20007.jpg (82.74 KiB) เปิดดู 2123 ครั้ง
-
- %E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%A7%205-7-51%20005.jpg (59.19 KiB) เปิดดู 2119 ครั้ง
Re: "ผีบังไพร"
ศุกร์ 10 ต.ค. 2008 11:55 pm
อืม...น่าสนใจแฮะ...
หลวงพ่อสุรินทร์ ออกพระมากี่รุ่นครับ
หลวงพ่อสุรินทร์ ออกพระมากี่รุ่นครับ
Re: "ผีบังไพร"
เสาร์ 11 ต.ค. 2008 8:41 am
สวัสดีครับคุณศิษย์กวง
หลวงพ่อสุรินทร์ ท่านสร้างวัตถุมงคลไม่มากครับ
1.เหรียญหมู มี2 แบบ มีหมูตาม หมูขวาง อย่างละ1000 ปี2512
2. เหรียญ หมูตามตัดหูกะไหล่ทอง เงิน นาค อย่างละ200 เหรียญ ปี2512
3.สมเด็จพิมพ์ก้างปลา ปี2492 และสมเด็จปี2512
4.พิรอดแขน กระตุดโทน1ดอก ,กระตุด6 ดอก,และ9ดอก จะมีแบบ16ดอกแต่น้อยมากครับ
5.ทุ่งเหยียบดอก ท่านไปเปิดกรุที่สุโขทัยและนำกลับมาปลุกเสกซ้ำและให้ทำบุญราวปี2505 ในราคาองค์ละ500-1,000 บาท สำหรับสร้างศาสนวัตถุ(ศาลา) ภายในวัด ตอนนั้นทองยังบาทนึงไม่ถึง400เลยครับ
6.ผ้ายันต์ ที่ท่านเขียนเอง และแบบปั๊มเป็นยันต์แบบหลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอมครับ
หลวงพ่อสุรินทร์ ท่านสร้างวัตถุมงคลไม่มากครับ
1.เหรียญหมู มี2 แบบ มีหมูตาม หมูขวาง อย่างละ1000 ปี2512
2. เหรียญ หมูตามตัดหูกะไหล่ทอง เงิน นาค อย่างละ200 เหรียญ ปี2512
3.สมเด็จพิมพ์ก้างปลา ปี2492 และสมเด็จปี2512
4.พิรอดแขน กระตุดโทน1ดอก ,กระตุด6 ดอก,และ9ดอก จะมีแบบ16ดอกแต่น้อยมากครับ
5.ทุ่งเหยียบดอก ท่านไปเปิดกรุที่สุโขทัยและนำกลับมาปลุกเสกซ้ำและให้ทำบุญราวปี2505 ในราคาองค์ละ500-1,000 บาท สำหรับสร้างศาสนวัตถุ(ศาลา) ภายในวัด ตอนนั้นทองยังบาทนึงไม่ถึง400เลยครับ
6.ผ้ายันต์ ที่ท่านเขียนเอง และแบบปั๊มเป็นยันต์แบบหลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอมครับ
Re: "ผีบังไพร"
อาทิตย์ 12 ต.ค. 2008 12:29 am
สวัสดีครับคุณเอก ลาดบัว
ขอบพระคุณครับสำหรับคำตอบ
อ่านแล้วกระตุ้นต่อมความอยากดีแท้เชียว
ขอชมภาพหน่อยได้หรือเป่าครับ
ว่าเหรียญหมู เป็นอย่างไร...
ขอบพระคุณครับสำหรับคำตอบ
อ่านแล้วกระตุ้นต่อมความอยากดีแท้เชียว
ขอชมภาพหน่อยได้หรือเป่าครับ
ว่าเหรียญหมู เป็นอย่างไร...
Re: "ผีบังไพร"
อาทิตย์ 12 ต.ค. 2008 12:49 am
ชื่อเหรียญ(หมู) เหมาะกะอู๊ดจังเลยครับ
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 13 ต.ค. 2008 9:22 am
ดูได้ที่นี่ครับ เหรียญหมูไฟ หรือหมูขวาง forum15/topic199.html
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 13 ต.ค. 2008 10:50 am
ขอบคุณก๊่าบบบบบบบบบบ
Re: "ผีบังไพร"
อังคาร 14 ต.ค. 2008 9:47 pm
หวัดดีครับคุณเอก....
เหรียญของท่านยังพอหาได้ไหมครับ
ราคามากน้อย วานเฉลยด้วยครับ
เหรียญของท่านยังพอหาได้ไหมครับ
ราคามากน้อย วานเฉลยด้วยครับ
- 909.jpg (18.69 KiB) เปิดดู 1996 ครั้ง
Re: "ผีบังไพร"
พุธ 15 ต.ค. 2008 9:12 am
ยังพอหาได้ครับ ตอนนี้พื้นที่เล่นหากันแรงพอสมควรเมื่อก่อน300-500 บาท เดี๋ยวนี้1,000บาทเป็นอย่างน้อยในองค์ที่สวยๆเดิมๆ ด้านหลังเป็นยันต์หมูโทน ตอนแรกกรรมการขอให้หลวงพ่อวัดจัดสร้างเหรียญขึ้นมา หลวงพ่อก็ อนุญาติให้สร้างได้ แต่พอทำออกมาเหรียญด้านหลังเป็นยันต์หมูทองแดงธรรมดา(หมูตาม) หมูไม่มีเขี้ยว หลวงพ่อท่านเลยให้กลับไปสร้างใหม่ โดยเขียนยันต์หมูโทน(หมูขวาง) หรือหมูไฟให้ไปครับ ท่านบอกว่า
"หมูมันต้องโทนถึงจะดุ ถึงจะรบกะใครเขาได้ ไม่ต้องกลัว"
แต่เนื่องด้วยครั้งแรกจัดสร้างหมูทองแดงธรรมดา(หมูตาม)มาแล้วท่านก็ปลุกเสกให้ด้วย และเอาเหรียญหมูตามส่วนนึงมาตัดหูออก แล้วกะไหล่แจกกรรมการ และแม่ครัวที่มาช่วยงาน
เรื่องราวของเหรียญหมูตามนะครับ
คมเขี้ยว ตะขาบพิษ
ราวๆต้นไปผมมีโอกาสได้เดินทางไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์ แล้วก็ได้เจอกับเด็กๆวัยรุ่นแถวๆบ้าน ได้รับฟังเรื่องราวประสพการณ์เกี่ยวกับพระของหลวงพ่อ สุรินทร์ แห่งวัดลาดบัวขาว นามกรว่า บอย ลาดบัว หนุ่มวัย28 เจ้าของเมียสาม ลูกสอง วันนึงขณะที่กำลังนอนหลับเพลินๆอยู่ที่ลานซีเมนต์ใต้ ถุนบ้าน ในเวลาบ่าย ลูกชายวัยห้าขวบก็นั่งเล่นอะไรไปตามประสา นายบอยนอนหลับสนิท ด้วยความเหนื่อยหลังจากแข่งฟุตบอล ในนามของ ลาดบัวfc พักใหญ่ๆนายบอย รู้สึกว่าเหมือนมีใครเอาไม้มาเขี่ยเล่นที่โคนขา นายบอยพยายามเอามือปัดๆ แต่ก็ยังไม่หยุด นายบอยคิดว่าลูกชายคงเอากิ่งไม้มาแหย่เล่นจึงได้ร้อง บอกออกไปในขณะที่ตาก็ยังหลับ
" หนึ่ง....พ่อจะนอน อย่ากวน......"
"เฮ้ย...ไอ้นี่ วอนซะแล้วกะเดี๋ยวโดน......"
"แน้ บอกไม่ฟัง........."
ลูกชายที่นั่งเล่นอยู่คงนึกว่าพอละเมอ ก็ไม่ได้สนใจใยดี ยังคงนั่งเล่นอะไรไปตามเรื่อง สักพักนายบอยคงนึกฉุนที่ลูกชายมารบกวนเวลา นิทรายามบ่าย จึงลุกขึ้นหมายจะเขกกะโหลกลูกชายจอมซน แต่แล้ว
"เฮ็ย!..............โว้ย.............ตะขาบ.... .."
ตะขาบตัวยาวขนาดคืบกว่าๆตัวสีแดงราวกับแสงแดดผีตากผ้าอ้อม หล่นปุกลงที่พื้นและวิ่งหนีเข้าไปใต้ตั่ง ที่ลูกชายกำลังนั่งเล่นอยู่ นายบอกพยายามลูบคลำดูตามร่างกายท่อนล่าง ว่ามีอาการเจ็บปวดใดๆหรือไม่ ปรากกฏว่า ที่ต้นขามีน้ำเหนียวๆลื่นๆ ใสๆ พอดมดูรู้สึกฉุนกึก เขาจึงรู้ว่านั่นคือพิษที่ตะขาบได้ปล่อยเอาไว้ แต่น่าแปลกใจที่ คมเขี้ยว ที่แม้แต่คนที่อาคมขลัง ขนาดมีดยังไม่ได้กินเลือด ยังต้องพ่ายแพ้เขี้ยวงาตามคำบอกเล่าของคนโบราณ คือคงทนศาสตราวุธต่างๆได้ แต่จะไม่สามารถกันเขี้ยวงาของสัตว์ร้ายได้ นายบอยได้สติ รีบหาไม้เพื่อที่จะจัดการตะขาบสีเพลิงตัวนั้นทันที
"พี่ครับ ผมไม่ได้โม้นะ ถ้าไม่แขวนพระอาจารย์สุรินทร์ผมคงแย่ไปแล้ว...."
"ตัวมันขนาดไหนกัน.........."ผู้เขียนถาม
"..........ใหญ่มากพี่ แต่ไม่ต้องใหญ่ขนาดนี้ ตะขาบดงแถวนี้กัดหมู กัดวัว ล้มตายมาหลายแล้ว บางคนโดนตายไปก็มีพี่...."
ในคอของ บอย ลาดบัว มีเหรียญอาจารย์สุรินทร์เหรียญเดียวเท่านั้น
ใครผ่านไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว ลองไปถามหาคนชื่อบอยดูนะครับ แล้วฟังจากปากเขาเองเลย เรื่องจริงที่เกิดขึ้น จากสถานที่จริง คนจริงๆครับ ผมฟังเรื่องนี้แล้วก็ไปถามคนอื่นๆแถววัด เรื่องตะขาบดงที่นี่ดุร้ายยังไง ฟังแล้วน่ากลัวครับ เหมือนกับมันอาฆาตคนด้วย เพราะตอนตัดถนนผ่านเข้าไปด้านหลังโรงเรียน ตะขาบตายไปหลายสิบตัว น่ากลัวมากๆ
ในรูปเป็นเหรียญหมูตาม แต่เหรียญเหล่านี้ ได้มอบให้กับเจ้าอาวาสไปหมดแล้วครับ ลงให้ดูเฉยๆครับ
"หมูมันต้องโทนถึงจะดุ ถึงจะรบกะใครเขาได้ ไม่ต้องกลัว"
แต่เนื่องด้วยครั้งแรกจัดสร้างหมูทองแดงธรรมดา(หมูตาม)มาแล้วท่านก็ปลุกเสกให้ด้วย และเอาเหรียญหมูตามส่วนนึงมาตัดหูออก แล้วกะไหล่แจกกรรมการ และแม่ครัวที่มาช่วยงาน
เรื่องราวของเหรียญหมูตามนะครับ
คมเขี้ยว ตะขาบพิษ
ราวๆต้นไปผมมีโอกาสได้เดินทางไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์ แล้วก็ได้เจอกับเด็กๆวัยรุ่นแถวๆบ้าน ได้รับฟังเรื่องราวประสพการณ์เกี่ยวกับพระของหลวงพ่อ สุรินทร์ แห่งวัดลาดบัวขาว นามกรว่า บอย ลาดบัว หนุ่มวัย28 เจ้าของเมียสาม ลูกสอง วันนึงขณะที่กำลังนอนหลับเพลินๆอยู่ที่ลานซีเมนต์ใต้ ถุนบ้าน ในเวลาบ่าย ลูกชายวัยห้าขวบก็นั่งเล่นอะไรไปตามประสา นายบอยนอนหลับสนิท ด้วยความเหนื่อยหลังจากแข่งฟุตบอล ในนามของ ลาดบัวfc พักใหญ่ๆนายบอย รู้สึกว่าเหมือนมีใครเอาไม้มาเขี่ยเล่นที่โคนขา นายบอยพยายามเอามือปัดๆ แต่ก็ยังไม่หยุด นายบอยคิดว่าลูกชายคงเอากิ่งไม้มาแหย่เล่นจึงได้ร้อง บอกออกไปในขณะที่ตาก็ยังหลับ
" หนึ่ง....พ่อจะนอน อย่ากวน......"
"เฮ้ย...ไอ้นี่ วอนซะแล้วกะเดี๋ยวโดน......"
"แน้ บอกไม่ฟัง........."
ลูกชายที่นั่งเล่นอยู่คงนึกว่าพอละเมอ ก็ไม่ได้สนใจใยดี ยังคงนั่งเล่นอะไรไปตามเรื่อง สักพักนายบอยคงนึกฉุนที่ลูกชายมารบกวนเวลา นิทรายามบ่าย จึงลุกขึ้นหมายจะเขกกะโหลกลูกชายจอมซน แต่แล้ว
"เฮ็ย!..............โว้ย.............ตะขาบ.... .."
ตะขาบตัวยาวขนาดคืบกว่าๆตัวสีแดงราวกับแสงแดดผีตากผ้าอ้อม หล่นปุกลงที่พื้นและวิ่งหนีเข้าไปใต้ตั่ง ที่ลูกชายกำลังนั่งเล่นอยู่ นายบอกพยายามลูบคลำดูตามร่างกายท่อนล่าง ว่ามีอาการเจ็บปวดใดๆหรือไม่ ปรากกฏว่า ที่ต้นขามีน้ำเหนียวๆลื่นๆ ใสๆ พอดมดูรู้สึกฉุนกึก เขาจึงรู้ว่านั่นคือพิษที่ตะขาบได้ปล่อยเอาไว้ แต่น่าแปลกใจที่ คมเขี้ยว ที่แม้แต่คนที่อาคมขลัง ขนาดมีดยังไม่ได้กินเลือด ยังต้องพ่ายแพ้เขี้ยวงาตามคำบอกเล่าของคนโบราณ คือคงทนศาสตราวุธต่างๆได้ แต่จะไม่สามารถกันเขี้ยวงาของสัตว์ร้ายได้ นายบอยได้สติ รีบหาไม้เพื่อที่จะจัดการตะขาบสีเพลิงตัวนั้นทันที
"พี่ครับ ผมไม่ได้โม้นะ ถ้าไม่แขวนพระอาจารย์สุรินทร์ผมคงแย่ไปแล้ว...."
"ตัวมันขนาดไหนกัน.........."ผู้เขียนถาม
"..........ใหญ่มากพี่ แต่ไม่ต้องใหญ่ขนาดนี้ ตะขาบดงแถวนี้กัดหมู กัดวัว ล้มตายมาหลายแล้ว บางคนโดนตายไปก็มีพี่...."
ในคอของ บอย ลาดบัว มีเหรียญอาจารย์สุรินทร์เหรียญเดียวเท่านั้น
ใครผ่านไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว ลองไปถามหาคนชื่อบอยดูนะครับ แล้วฟังจากปากเขาเองเลย เรื่องจริงที่เกิดขึ้น จากสถานที่จริง คนจริงๆครับ ผมฟังเรื่องนี้แล้วก็ไปถามคนอื่นๆแถววัด เรื่องตะขาบดงที่นี่ดุร้ายยังไง ฟังแล้วน่ากลัวครับ เหมือนกับมันอาฆาตคนด้วย เพราะตอนตัดถนนผ่านเข้าไปด้านหลังโรงเรียน ตะขาบตายไปหลายสิบตัว น่ากลัวมากๆ
ในรูปเป็นเหรียญหมูตาม แต่เหรียญเหล่านี้ ได้มอบให้กับเจ้าอาวาสไปหมดแล้วครับ ลงให้ดูเฉยๆครับ
- แนบไฟล์
-
- %B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%20%E0%B8%8A%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%20006.jpg (73 KiB) เปิดดู 1972 ครั้ง
-
- DSC09617.JPG (113.59 KiB) เปิดดู 1971 ครั้ง
Re: "ผีบังไพร"
พุธ 15 ต.ค. 2008 10:44 pm
ผมรู้แล้ว..หาได้ที่ไหน ? 
Re: "ผีบังไพร"
เสาร์ 08 พ.ย. 2008 8:51 am
ขอบคุณครับสำหรับทุกกำลังใจ
Re: "ผีบังไพร"
อาทิตย์ 09 พ.ย. 2008 5:39 pm
ไม่ได้มีให้แค่ "กำลังใจ" ครับคุณเอก... ระวังพระให้ดี...
เพราะพวกผม "กำลังไป" ครับ
เพราะพวกผม "กำลังไป" ครับ
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 10 พ.ย. 2008 10:47 am
บ้านเด็กลึกลับตะขาบมาเยี่ยมเยอะอ่ะฮะ
กัวๆๆๆ
ทำไงดีน้า.........
กัวๆๆๆ
ทำไงดีน้า.........
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 10 พ.ย. 2008 12:38 pm
บุกปล้นกันดีกว่า............ผมก้อเกิดปีกุน หลังหมู แต่ผมเป็นหมูหน้าตาดี 
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 10 พ.ย. 2008 2:07 pm
จริงอ่ะ
เอ้า..เชื่อก็ได้
เอ้า..เชื่อก็ได้
Re: "ผีบังไพร"
จันทร์ 10 พ.ย. 2008 2:51 pm
นายบุญคุ้ม เขียน:บุกปล้นกันดีกว่า............ผมก้อเกิดปีกุน หลังหมู แต่ผมเป็นหมูหน้าตาดี
ง้านก็อยู่สปีชี่เดียวกับอู๊ดสิเนี่ยยย
