แม่โพสพรอด ข้าวเปลือกรอด ตำราหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ

รณธรรม ธาราพันธุ์ · **โพสต์แล้ว:** ศุกร์ 13 ก.พ. 2009 2:19 am

แม่โพสพรอด ข้าวเปลือกรอด
พระครูนิวาสธรรมขันธ์ (เดิม พุทธสโร) วัดหนองโพ ต.หนองโพ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์

แม่โพสพรอดเป็นเครื่องรางชนิดหนึ่งมีอภินิหารมหัศจรรย์ยิ่งนัก หลวงพ่อเดิมมักสั่งลูกศิษย์ให้เสาะหาเก็บเอาไว้ หลวงพ่อบอกว่าเขารบทัพจับศึกกันในสมัยโบราณนั้น ใครมีแม่โพสพรอดจะได้กลับมาเห็นหน้าลูกเมียทุกคน เพราะตามธรรมดาเขานับถือพระแม่โพสพอยู่แล้ว เวลาจะกินก็เสกข้าว(เปล่า)กินก่อน ๓ คำ เวลากินอิ่มแล้วก็ยกมือไหว้พระแม่โพสพระลึกถึงพระคุณ

โดยระหว่างที่กินข้าวนั้นถ้าหากเห็นว่ามีข้าวเปลือกปนอยู่ในจานข้าวสวยก็จงเลือกออกมาดู ถ้าหากมีเมล็ดไหนแตกหรือมีรอยร้าวที่เปลือกแสดงว่าใช้ไม่ได้ให้ทิ้งไป หากว่าเมล็ดใดแข็งและไม่มีรอยแตกรอยร้าว คงสภาพเหมือนเดิมให้เก็บเอาไว้เพราะนี่คือ แม่โพสพรอด ถือว่าเป็นของกายสิทธิ์ตามธรรมชาติ เพราะถือเคล็ดเอาว่า รอดจากการสีข้าว หรือ รอดจากการตำข้าว รอดจากการเก็บ การหากาก รอดจากการหุงด้วยความร้อนโดยเปลือกเมล็ดไม่แตก จึงเรียกว่า แม่โพสพรอด หรือ ข้าวเปลือกรอด บางตำราว่าข้าวเพชรหลีกก็มี

สรรพคุณก็ตรงตามชื่อ คือแคล้วคลาดปลอดภัยจากภัยอันตรายต่าง ๆ นานา เมื่อได้มาแล้วถ้าหากหลวงพ่อเดิมยังอยู่ท่านจะให้หาหลอดเงินเล็ก ๆ บรรจุข้าวเอาไว้สัก ๓ เม็ด เป็นเคล็ดหมายถึงคุณพระรัตนตรัย แล้วนำมาให้ท่านปลุกเสกแล้วฝังติดตัวที่ต้นแขน แล้วท่านก็จะมอบคาถาปลุกเสกแม่โพสพรอดให้เพื่อสวดกำกับ

เคล็ดการเก็บเม็ดข้าวแม่โพสพรอด หรือข้าวเปลือกรอดคือเวลาหยิบให้กลั้นใจหยิบด้วยคาถาที่เป็นมงคล เช่น พุทโธ ธัมโม สังโฆ หรือ อิ สฺวา สุ เช่นเมื่อกินข้าวแล้วพบเมล็ดข้าวเปลือกเมล็ดแรกก็กลั้นใจหยิบขึ้นมาโดยว่า พุทโธ หรือ อิ หากพบเมล็ดที่ ๒ ก็กลั้นใจหยิบโดยว่า ธัมโม หรือ สวา หากพบเมล็ดที่ ๓ ก็ กลั้นใจหยิบโดยว่า สังโฆ หรือ สุ เวลาว่าคาถาให้ว่าในใจ

หากเก็บมาแล้วตรวจลักษณะของข้าวเปลือกแล้วว่าตรงกับตำราก็ให้เก็บเอาไว้ แต่หากไม่ตรงกับตำราก็ทิ้งไป เวลาพบใหม่ก็ให้ว่าคาถาเดิมของเมล็ดที่เสีย เช่น เราเก็บมาได้เมล็ดแรกแล้วด้วยคำว่า อิ แล้วต่อไปเมล็ดที่สองเราเก็บด้วยคำว่า สวา แต่บังเอิญเป็นเมล็ดแตก เมื่อเราพบใหม่ก็เก็บด้วยคำเดิมของเมล็ดที่เสียเพราะถือว่ายังไม่ได้เมล็ดนั้นมาเป็นต้น บางคนจะเก็บด้วยคาถาหัวใจนวหรคุณคือ อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ ให้ครบ ๙ เมล็ด เพราะถือเสียงพ้องกับคำว่า ก้าวหน้าอันหมายถึงเจริญรุ่งเรืองนั่นเอง

เมื่อเก็บได้ครบตามจำนวนแล้วก็ให้จัดดอกไม้ธูปเทียนเลือกเอาวันดีคืนดีระลึกถึงหลวงพ่อเดิม ขอประสิทธิจากหลวงพ่อเสียก่อนแล้วจึงปลุกด้วยคาถาที่ท่านมอบให้ดังนี้

คาถาเสกพระแม่โพสพรอด
นะโม ๓ จบ แล้วว่าโองการดังต่อไปนี้

“โอมนมัสการ ข้อขอให้พระพุทธะคุณนัง พระธัมมะคุณนัง พระสังฆะคุณนัง บิดาคุณนัง มารดาคุณนัง ข้าจะขอนมัสการครูบาอาจารย์เสร็จ ข้าจะเชิญพระสรรเพชรเสด็จมาอยู่เหนือเกล้าเหนือผม ขอเชิญพระพรหมมาเป็นตาซ้าย ขอเชิญพระนารายณ์มาเป็นตาขวา ขอเชิญพระแม่คงคามาเป็นน้ำลาย ขอเชิญพระพายมาเป็นลมปาก ขอเชิญพระโองการมาเป็นหัวใจ ข้าไซร้จะปลุกเสกพระโพสพรอดด้วยพระคาถา อาจาริโยปัญญาวุฒโธ

สิทธิอาจาริยะ สะพุทโธโรกัสสะปุริสสะธรรมะ มะมะยะมะราชะโน สุคะโต อะระหัง สัพพะปาปะกัง กะระนังวิยะยะธา กัณหะเณหะ อิกะวิติ พุทโธท้าวเวสสุวัณโณ อะระหังตัสสะ คะเตสิก คะเตสิก กิงกะระนัง พระอะระหังปิดทวารทั้งเก้า นะอุด โมอัด พุทธสะกัด ธาปิดมิดชิด เอกะนามะกิง กิงกะระนัง พระอะระหังปิดทวารทั้งเก้า ปุเรปุเร ปุเรมารัง ปุรังมามิ โหติสัมภะโว”

เพียงเท่านี้ก็เป็นอันว่าท่านได้เครื่องรางชั้นยอดชนิดหนึ่งจากหลวงพ่อเดิมเอาไว้ติดตัว ให้หมั่นสวดคาถาปลุกระลึกถึงหลวงพ่อเดิมบ่อย ๆ เถิด (ขอบคุณคุณไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม เจ้าของข้อมูล)