ไม่สายเกินไป

[รสมน]

เรามักจะหาข้ออ้างในการไม่นั่งสมาธิที่ฟังดูมีเหตุผลได้เสมอ
นอกจากข้ออ้างยอดนิยมอย่าง 'ไม่มีเวลา' แล้ว ยังมีอีกหลายข้อ
เช่น 'เช้าเกินไป' 'สายเกินไป' 'หิวเกินไป'
'อิ่มเกินไป' 'เหนื่อยเกินไป' หรือ 'วุ่นวายเกินไป'
เรามักจะมีอะไรสักอย่างที่ 'เกินไป' สำหรับการนั่งสมาธิเสมอ
อย่าทำให้การนั่งสมาธิกลายเป็นภาระ
แต่ลองมองให้เป็นการใช้เวลากับ
จิตใจของตัวเองอย่างมีความหมาย
อย่าสู้กับตัวเอง ให้มีเหตุมีผล
อ่อนโยนกับตัวเอง และมั่นคง
ไม่หวั่นไหวกับข้ออ้างใดๆ
ให้เรายอมรับกับตัวเองว่า ใช่.. เรายุ่ง ใช่.. เราเหนื่อย
แต่แทนที่จะปล่อยให้เป็นข้ออ้างของการไม่นั่งสมาธิเลย
เราก็เปลี่ยนเป็นนั่งสมาธิ 'แค่นิดหน่อย' 'แค่สั้นๆ' หรือ 'แค่ไม่กี่นาที'
ให้เราตัดสินใจนั่งสมาธิโดยไม่คาดหวังอะไร
แต่ให้เป็นการปฏิบัติเพื่อน้อมถวายแด่พระพุทธองค์
หรือเป็นเครื่องบูชาพระคุณของครูบาอาจารย์
เราอาจจะพบว่าตัวเองนั่งสมาธิได้นานกว่าที่ตั้งใจไว้

พระอาจารย์ชยสาโร





"ดูหัวใจเจ้าของนั่นซิ
อย่าไปดูหัวใจคนอื่น
ไปตำหนิคนนั้น ไปเกลียดคนนี้
ไปชังคนนั้น ไม่เกิดประโยชน์อะไร
มีแต่เข้าเนื้อเจ้าของ ทั้งนั้น
ดูเจ้าของมันบกพร่องตรงไหน
ดูเจ้าของซ่อมเจ้าของลงไป
ให้เต็มที่แล้วพอแล้ว เท่านั้นพอ"

-:- หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน -:-





"..เมื่อจิตไม่มีความสงบ สมาธิก็ไม่มี
สมาธิไม่มี ฌานไม่มี
ในเมื่อไม่มีฌาน ก็ไม่มีญาณ
ไม่มีญาณ ก็ไม่มีปัญญา
ไม่มีปัญญา ก็ไม่มีวิชชา
นี่กฎธรรมชาติ มันเป็นอยู่อย่างนี้.."

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย






“..ผู้รู้ทั้งหลาย ท่านไม่อวดรู้

คนไม่รู้ ชอบอวดรู้
เพราะกลัวคนอื่นเขาจะหาว่าตัวไม่เก่ง

เพราะฉะนั้นนักปฏิบัตินี่
โง่… แสดงความโง่มากเท่าไรก็ยิ่งดี

พระอรหันต์ผู้สำเร็จแล้ว
ไม่เป็นบ้าทำเหมือนเป็นบ้า รู้ฉลาดแต่ทำเหมือนโง่
ที่นี้รู้ว่าตัวเองบริสุทธิ์สะอาด ก็ทำเหมือนปุถุชน
นี่คือ ลักษณะของพระอรหันต์..”

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย





“ ถ้าเราไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์
มัวไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์อยู่นั่น
จะวิ่งตลอดจนถึงวันตาย
...ก็ไม่พบธรรมะ ”

หลวงปู่ชา สุภัทโท