คนดีกับคนชั่ว

[รสมน]

"""คนดี"" ไม่เห็น ""คนชั่ว""

ถ้าเราเป็นคนดีจริง
จะมองไม่เห็นคนชั่วแม้แต่คนเดียว
ที่เป็นเช่นนั้น...เพราะสายตาของคนดี
จะมองโลกไปในทางสร้างสรรค์
เปี่ยมไปด้วยความเมตตา ความรัก และการให้อภัย

ในทางตรงกันข้าม...
ยิ่งเราเห็นว่ามีคนชั่วมากเท่าไหร่
ก็เป็นไปได้ว่า เรานั่นแหละที่ชั่วเสียเอง
เพราะไม่มีคนดีที่ไหน สนใจความชั่วของคนอื่น...
มากกว่าของตนเอง

ดังนั้น ถ้าเป็นไปได้ จงอย่าเพ่งโทษผู้อื่น
เพราะนอกจากจะไม่ก่อประโยชน์แล้ว
ยังเป็นสิ่งที่สูบกินเวลาชีวิตให้สูญไปเปล่า ๆ
ถ้าเขาไม่ดี แล้วเราไปวิจารณ์ จิตใจเราจะขุ่นมัว
แต่ถ้าเขาดี แล้วเราไปวิจารณ์
เราเองนั่นแหละ ที่จะเป็นคนไม่ดีเสียเอง
สรุปแล้ว ไม่ว่าเขาจะดีหรือไม่ เราก็เสียทั้งขึ้นทั้งล่อง

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน




"...ใครประมาท ทำความมัวหมองให้แก่จิตใจตนเอง มากน้อยแค่ไหนก็ตาม ไม่มีใคร ๆ เห็นก็ตาม ไม่ได้ยินก็ตาม แต่สิ่งอันลึกลับเกินกว่าจิตของมนุษย์ปุถุชนธรรมดา ๆ ก็ย่อมรู้เห็นได้และยังมีอีกมาก เพราะว่า ผู้มีจิตละเอียดจริง ๆ ยังมีอยู่ จงอย่าปฏิเสธความจริงในข้อนี้..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต






"...ผู้จะทำให้ถึงมรรค-ผล-นิพพานได้นั้น จะต้องทำทางใจ ถ้าไม่ทำทางนี้แล้วจะทำการกุศลสักเท่าไร ก็ถึงมรรค-ผล-นิพพานไม่ได้ นิพพานนี้จะต้องถึงด้วยข้อปฏิบัติทางใจเท่านั้น ที่เรียกว่า "ศีล สมาธิ ปัญญา"

ศีล เป็นเหตุแห่งสมาธิ
สมาธิ เป็นเหตุแห่งปัญญา
ปัญญา เป็นเหตุแห่งวิมุตติ

สมาธิ เป็นสิ่งสำคัญ เพราะเป็นที่ตั้งแห่งปัญญาและญาณ อันเป็นองค์สำคัญของมรรค จะขาดสมาธิไม่ได้ ถ้าขาดแล้วก็ได้แต่จะคิดๆนึกๆเอา ฟุ้งซ่านไปต่างๆ ปราศจากหลักจากฐานที่สำคัญ..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์ท่านพ่อลี ธัมมธโร