กุศลธรรม

[รสมน]

โอวาทธรรมพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร,
" ท่านบอกไว้ในธรรมคุณว่า " เอหิปัสสิโก "
พึงเรียกร้องสัตว์ทั้งหลายให้เข้ามาดูธรรม.
ดูกุศลธรรมและอกุศลธรรม.

" กุศลธรรมคือ จิตเราดี. จิตเราฉลาด จิตเรามีความสุขสบาย,
เราทำการงานทุกอย่างก็ต้องการความสุขสบาย,
นี่แหล่ะกุศลกรรม."

" อกุศลธรรมคือ จิตเราไม่ดี, ทุกข์ยากวุ่นวายเดืดร้อน.
ท่านเรียกร้องให้สัตว์มาดูธรรมอันนี้,
ลองเรียกหาความทุกข์จากดินฟ้าอากาศดูซิ . ไม่มี,
นอกจากใจที่มีทุกข์แล้ว.

" สุข " ก็ใจของเรา.
จะมีสุขดีนอกจากใจเรามีแล้วที่อื่นไม่มี.

"ชั่ว" นอกจากใจเราชั่วแล้วที่อื่นก็ไม่มี,
ถ้าจิตเราไม่ดีแล้วก็พากันไม่ดีไปทั้งหมด.
จิตเราดีแล้ว ก็ดีไปทั้งหมด,
บิดามารดา สามีภรรยา บุตรธรรมดาก็รักกัน,
ถ้าจิตเราดีแล้วก็ไม่ทะเลาะกัน. "

สรุปแล้วธรรมะทั้งหลายทั้งหมดแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์.
อย่าเข้าใจว่าอยู่ที่แห่งอื่นแห่ใด, " อยู่ที่เรา "
เราอาศัยพระสามองค์อยู่คือพระสูตร พระวินัย พระปรมัตถ์
ท่านวางศาสนาไว้ตรงนี้.

" ท่านจึงว่าธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม.
ถ้าสัตว์ใดปฏิบัติธรรมดี ธรรมย่อมนำความดีมาให้.
ถ้าสัตว์นั้นปฏิบัติธรรมชั่ว ธรรมก็นำความชั่วมาให้.

ที่เรามานั่งอยู่ที่นี่.
ผู้ใดประพฤติธรรมดี ธรรมก็ให้ดีแก่เรา,
ผู้ใดประพฤติไม่ดี ธรรมก็ให้ไม่ดีแก่เรา. "








"เกิดขึ้นแล้ว มันก็ดับไปเอง"
"..ให้เพ่งจับอยู่เฉพาะในปัจจุบัน
อย่าไปเพ่ง อดีต..อนาคต
พราหมณาจารย์ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่
เพ่งอยู่ภายใน...ต้องเพ่งเข้าสู่ภายใน
สิ่งใดสิ่งหนึ่งเมื่อเกิดขึ้น มันก็ดับไปเอง
อย่าเข้าไปยึดถือสำคัญมั่นหมาย
ว่าเป็นสิ่งนั้น ...ว่าเป็นสิ่งนี้
เพ่งอยู่จนหายสงสัย
อย่าให้มันออกไปข้างนอก...ให้เพ่งเข้าสู่ใจ
ให้เข้าสู่ ฐิติ ภูตัง...
ให้ตั้งอยู่ในธรรม อันไม่ไป ไม่มา ไม่เข้า ไม่ออก "
(ธรรมเทศนาของหลวงปู่แหวน สุจิณโณ
เรื่อง “ปัจจุบันธรรมเป็นธรรมโม”
ในหนังสือหลวงปู่แหวน สุจิณโณ ของ กฝผ. จัดพิมพ์ หน้า ๖๗-๖๘)