ความเกิดทำให้เป็นทุกข์

[รสมน]

"กระแสดี หรือไม่ดี ที่เราส่งออกไป มีผู้รับหลายแบบหลายจำพวก ไม่ใช่มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่เป็นผู้รับสาร แม้จะอยู่ตัวคนเดียว ก็ให้ระวังความคิด ผู้ที่รับกระแส ยีงมีอยู่อีก คือสิ่งที่ที่เรามองไม่เห็นด้วยตาเนื้อ มีมากมายมหาศาล เขาเหล่านั้นพร้อมที่จะให้คุณให้โทษเช่นกัน พวกเขาก็เหมือนเรามีทั้งเข้าใจและไม่เข้าใจเจตนา จึงต้องมีการบอกกล่าว เพราะพวกเขาก็มาจากคนแค่ไม่มีกายเนื้อเท่านั้นเอง

..เมื่อเราระมัดระวังจดจ่อทั้งความคิด คำพูด และการกระทำ จะยิ่งให้เรามีกำลังสติ กำลังสมาธิ กำลังปัญญา เพราะก่อนจะคิด จะพูด จะทำ ก็ผ่านการใคร่ครวญมาดีแล้วนั่นเอง


(ไม่มีใครเก่ง ใครเป็นมาแต่เกิด ให้พากัน ค่อยๆฝึกตรวจ สำรวจตน ยิ่งทำยิ่งเกิดคุณกับตัว)


เมื่อไรหนอ เราถึงจะ"พอ" เราเกิดตาย"มา
นับภพชาติไม่ถ้วนยังไม่พอกันอีกหรือ?
เมืองพอ ไม่มีในหมู่มนุษย์
ถึงแม้จะมีครูบาอาจารย์เคี่ยวเข็ญ
สอนซ้ำๆซากๆแต่เรื่องเดิมๆขนาดไหน
มนุษย์ก็ยังพาตัวพ้นทุกข์ไม่ได้กันซักที
เพราะสักแต่ฟัง สักแต่อ่าน แต่ไม่เคยลงมือทำ


พวกเราจึงยังห่างไกลทางพ้นทุกข์นัก
บุคคลที่มีบุญมีปัญญาจดจ่อทุ่มกายถวายชีวิต
ในหนทางพ้นทุกข์ เท่านั้น ถึงจะไปได้ พ้นได้
"ทางของศีล ทางขององค์สมาธิ ทางของปัญญา"
ขาดตัวใดตัวหนึ่งไม่ได้

นี่คือสาเหตุ ที่ธรรมะ จึงมีความสำคัญกับมนุษย์
เพราะขนาดเราได้ฟัง ได้ยิน ก็ยังไม่เข้าใจ
ไม่เห็นความสำคัญของธรรมะ (บุญน้อย)
ท่านจึงให้หาแต่กัลยาณมิตรคบ

เราเกิดมาเพื่ออะไร?
วันนี้(ของทุกวัน)เราอายุมากขึ้นหรือน้อยลง?
วันนี้เราจดจ่อเรื่องอะไรกัน?
วันนี้วันพระ อีกหนึ่งพระเตือนเราเรื่องอะไรบ้าง?