พุทธสุภาษิต หมวดบาป-เวร

พุธ 21 ม.ค. 2009 4:42 pm

พุทธสุภาษิต หมวดบาป-เวร มีทั้งหมด 22 บทดังนี้

1. ผู้ทำบาป ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้วก็เศร้าโศก ชื่อว่าเศร้าโศกในโลกทั้งสอง, เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน จึงเศร้าโศกและเดือดร้อน
2. ในกาลไหน ๆ เวรในโลกนี้ย่อมระงับด้วยเวรไม่ได้เลย
3. เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับ
4. เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
5. บาปกรรม ที่ทำแล้วย่อมไม่มีเปลี่ยนแปลง เหมือนนมสดที่รีดในวันนั้น, บาปย่อมตามเผาคนเขลา เหมือนไฟที่เถ้ากลบไว้
6. ควรงดเว้นบาปเสีย เหมือนพ่อค้ามีพวกน้อย มีทรัพย์มาก เว้นหนทางที่มีภัย และ เหมือนผู้รักชีวิตเว้นยาพิษเสียฉะนั้น
7. ถ้าฝ่ามือไม่มีแผล ก็พึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้ ยาพิษซึมเข้าฝ่ามือไม่มีแผลไม่ได้ฉันใด, บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น
8. คนพูดเท็จ ล่วงสัตยธรรมเสียอย่างหนึ่ง ไม่คำนึงถึงโลกหน้า จะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มี
9. ผู้ใดระงับบาปน้อยใหญ่ได้โดยประการทั้งปวง ท่านเรียกผู้นั้นว่าสมณะ เพราะเป็นผู้ระงับบาปทั้งหลายได้
10. แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำฉันใด, คนเขลาสั่งสมบาปแม้ทีละน้อย ๆ ก็เต็มด้วบบาปฉันนั้น
11. เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน
12. สาธุชนย่อมละบาปกรรมด้วยตปะ (ตบะ)
13. ไม่ควรทำบาป เพราะเห็นแก่กิน
14. คนสะอาด ไม่ยินดีในความชั่ว
15. คนพูดเท็จ จะไม่พึงทำบาป ย่อมไม่มี
16. ความสั่งสมบาป นำทุกข์มาให้
17. การไม่ทำบาป นำสุขมาให้
18. พึงละเว้นบาปทั้งหลาย
19. คนมีสันดานชั่ว ย่อมลำบากเพราะกรรมของตน
20. บาปไม่มี แก่ผู้ไม่ทำ
21. คนมักทำบาปเพราะความหลง
22. บาปธรรมเป็นมลทินแท้ ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกอื่น

จาก http://www.mahamodo.com/modo/dhama_bud/ ... 29&tgroup=บาป-เวร