กราบพระให้เป็น

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

พรหมปัญ.jpg (53.23 KiB) เปิดดู 725 ครั้ง

เพื่อที่จะให้ลูกศิษย์รู้จักวางใจให้ถูกต้องในขณะกราบพระ หลวงปู่ดู่เคยสอนเป็นปริศนาธรรมว่า

“แกเชื่อจริงมั้ยล่ะ ถ้าเชื่อจริง ทำจริง ก็จะเจอของจริง”

นั่นหมายความว่า เราต้องน้อมใจทำความรู้สึกเสมือนว่าเรากำลังกราบพระพุทธเจ้าที่พระคัณฑกุฎีจริง ๆ กราบโดยทำความระลึกรู้สึกให้ชัดเจนว่า พระพุทธองค์ และหลวงปู่ครูบาอาจารย์ที่เราตั้งใจจะกราบท่านนั่งอยู่เบื้องหน้าเราจริง ๆ โดยไม่ลังเลสงสัยหรือนึกรังเกียจว่ามันเป็นสัญญาหรือเป็นเพียงการคิดนึกปรุงแต่ง

หลวงปู่สอนว่า

“แกจำไว้เลยนะ วิมุติมันก็มาจากสมมุตินั่นแหละ”

เพราะแท้จริงแล้วการปรุงแต่งจิตในทางบวกเขาเรียกว่าเป็นการใช้อุบายปัญญา ซึ่งถ้าวางใจได้เช่นนี้ภาพภายนอกแห่งการกราบก็จะปรากฏเป็นความงดงามออกมาให้เห็นเอง ส่วนภายในก็เต็มเปี่ยมด้วยปีติ อิ่มเอิบใจ ถึงขนาดว่ายังไม่ทันได้นั่งสมาธิใจก็สงบระงับลงได้มากแล้ว

ยิ่งหากกราบด้วยความระลึกรู้ถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า ทั้งพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ ดูท่านเป็นแบบอย่างและเป็นแรงบันดาลใจในการทำความดี ทำนองเดียวกันกับการกราบพ่อแม่ที่รักและเมตตาเรา เราระลึกถึงบุญคุณของท่าน ท่านให้กำเนิดเรา ท่านเลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำเรา อบรมสั่งสอน เช็ดตัวในยามป่วยไข้ คอยเป็นห่วงใยอยู่เสมอ ฝึกใจให้ระลึกได้อย่างนี้แล้วจึงค่อยก้มลงกราบ

กราบอย่างนี้หลวงปู่จึงจะเรียกว่า

“กราบพระถูกพระ” หรือ “กราบพระเป็น”

[ปูเป้]

สาธุ เจ้า

[fengptn]

ขอบคุณค้าบพี่ต่อ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ด้วยความยินดีครับ